Muszę zobaczyć aneks przed publikacją – oświadczył przed wieloma miesiącami
Bronisław  Komorowski, tuż po tym, jak Kancelaria Prezydenta poinformowała, że
rozważa on ujawnienie aneksu do Raportu z weryfikacji WSI.
 Ciekawość pana Komorowskiego nie powinna raczej dziwić, jeśli pamięta się, że w
samym Raporcie jego nazwisko wymienia się ponad 60 razy. Według ustawy
likwidującej WSI, prezydent po zapoznaniu się z aneksem do raportu, przekazuje
go marszałkom Sejmu i Senatu, przeprowadza z nimi konsultacje, a następnie
decyduje o jego upublicznieniu w Monitorze Polskim. Gdy w lutym tego roku,
prezydent Kaczyński zaczął zastanawiać się celowością ujawnienia treści aneksu,
doszedł do wniosku, że  jeżeli panowie marszałkowie nie mają tu żadnych
kompetencji, to niby dlaczego raport ma być im przesłany ?

Te słowa wywołały natychmiastową reakcję Komorowskiego, który orzekł, że  nie
wyobraża sobie, że prezydent Lech Kaczyński nie zechce wykonać ustawy

Troska pana marszałka o losy aneksu, powinna stać się przedmiotem szczegółowej
analizy, której część chciałby tu przedstawić. W przedziwny, choć logiczny
sposób, zainteresowanie Komorowskiego aneksem ma związek z przebiegiem, tzw.
afery aneksowej. Warto przedstawić pewną chronologię zdarzeń, by wykazać
istnienie tego związku. Chcąc uniknąć zarzutu manipulacji, posłużę się w tym
celu niemal wyłącznie cytatami z publikacji internetowych, unikając własnego
komentarza.

 Oto 14 października 2007r.Wprost podał informację, że w 2000 r. Wojskowe Służby
Informacyjne inwigilowały posłów z sejmowej komisji obrony.Z naszych informacji
wynika, że o sprawie mógł wiedzieć Bronisław Komorowski, ówczesny minister
obrony narodowej, a dziś jeden z liderów PO.

W sejmowej komisji MON zasiadali wówczas m.in. Jerzy Szmajdziński (SLD), Janusz
Zemke (SLD), Janusz Onyszkiewicz (UW), Paweł Graś i Paweł Piskorski, wówczas
posłowie niezrzeszeni. Szefem WSI był Tadeusz Rusak, a jego zastępcami Mariusz
Marczewski i Kazimierz Mochol. Wszyscy, pytani o inwigilację przez WSI,
zaprzeczają, by miała miejsce lub twierdzą, że nic im o tym nie wiadomo.

Fakt inwigilacji potwierdza natomiast Krzysztof Borowiak, ówczesny dyrektor
Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wojskowego MON. Jego zdaniem, zdobyte w czasie
inwigilacji materiały mogły trafić do ówczesnego szefa MON Bronisława Komorowskiego.

Podczas rozmowy z szefem MON Bronisławem Komorowskim puścił mi on nagranie z
poczty głosowej telefonu komórkowego Głowackiego. Było to moje nagranie na jego
pocztę głosową. Minister zaprezentował mi je z komentarzem, że to dowód na moją
nielojalność i brak możliwości dalszej współpracy. Ciekawe, skąd Komorowski
wziął to nagranie – mówi Borowiak.

Pod tekstem Wprost pojawił się wówczas bardzo ciekawy komentarz Romualda
Szeremietiewa: Bardzo mnie uciszyło zapewnienie Bronisława Komorowskiego, że nie
stosował inwigilacji WSI wobec swoich wspólpracowników, gdy był ministrem ON. To
oświadczenie pozostaje jednak w sprzeczności z tym, co mówił dla Życia Warszawy
(07.05.04.). Cytuje:  - Zleciłem WSI objęcie działaniami Zbigniewa F. (asystenta
wiceministra) i Romualda Sz. - mówi były szef MON Komorowski. Przypomnę,
Zbigniew Farmus był członkiem Gabinetu Politycznego ministra ON i moim
współpracownikiem. W grudniu 2006 r. sąd uniewinnił F. od zarzutów łapownictwa.
Ja (Romuald Sz.) w 2000 r. byłem posłem i Sekretarzem Stanu Pierwszym Zastępca
Ministra ON (czyli Komorowskiego) i do dziś nie zostałem osądzony bowiem po paru
latach procesu z powodów formalnych okazało się, że będzie on podjęty ponownie i
od początku. Ta czy inaczej jak przyznaję Komorowski obu nas (F. i Sz.) jako
szef MON polecił WSI.???

18 październik 2007r. Gazeta Polska zamieszcza artykuł Leszka Misiaka pt.
Komorowski i WSI, nawiązujący do publikacji Wprost. W artykule czytamy m.in.o
tajemniczym przyjacielu Bronisława Komorowskiego, który w marcu 2004r.
informował Leszka Misiaka o wypadku samochodowym, jakiemu uległ syn
Komorowskiego. Dziennikarz napisał:

W tamtym czasie nie wiedziałem kim jest ów informator, jego nazwisko nic mi nie
mówiło. Przedstawiał się jako lobbysta, mówił, że często bywa w Sejmie, kiedyś
nawet spotkałem go przed Sejmem. Prawie dwa lata później dowiedziałem się, że to
pułkownik WSI, były szef Zarządu I Szefostwa WSW Aleksander L.

Fragment z raportu o WSI dotyczącego inwigilacji prawicy: K. ocenił, że kontakty
por. P. z politykami prawicy z lat 1991-1993 mogły być inspirowane przez
wysokich rangą byłych oficerów Szefostwa WSW: płk. Aleksandra L. (ostatniego
szefa Zarządu I Szefostwa WSW) oraz płk. Marka W. (ostatniego szefa Oddział II w
Zarządzie III, a wcześniej szefa Oddziału III w Zarządzie I Szefostwa WSW)93..
Jaki interes miał wysoki rangą oficer WSI, by występować jako rzecznik
Bronisława Komorowskiego? Co łączy czy łączyło obu panów? Czy była to znajomość
prywatna czy też miała inny charakter? Te pytania chcieliśmy zadać marszałkowi
Komorowskiemu.

Choć Misiak próbował wówczas uzyskać od Komorowskiego odpowiedzi na te pytania,
nie doczekał się żadnej reakcji. Kilkanaście dni później – 27 października.2007r. Wprost powiadomił że Aneks do
raportu komisji weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych trafił już do
prezydenta, informując również, że na najbliższy poniedziałek przed komisję
został wezwany były minister obrony narodowej Bronisław Komorowski, obecnie
jeden z liderów PO, kandydat partii Donalda Tuska na marszałka Sejmu. Jego
wezwanie ma związek z nielegalnymi podsłuchami stosowanymi przez funkcjonariuszy
WSI w latach 2000-2001. Komisja w poniedziałek chce też wysłuchać byłego szefa
WSI gen. Tadeusza Rusaka.

W odpowiedzi na to doniesienie, Komorowski stwierdził  że są to próby podważenia
jego wiarygodności. Nie tylko próbuje się stworzyć sprawę nieistniejącą, bo
żadnej inwigilacji opozycji, w czasach gdy ja byłem ministrem, w moim
najgłębszym przekonaniu, nie było, ale również próbuje się stworzyć wrażenie, że
jest o co mnie przesłuchiwać.

Nazwiska Komorowskiego, Onyszkiewicza, Kalisza, Szmajdzińskiego i Rusaka
znajdują się w aneksie do raportu o Wojskowych Służbach informacyjnych – 30
pażdziernika.2007r. napisała Rzeczpospolita.

Antoni Macierewicz konieczność wysłuchania w/w osób uzasadnia następująco:
Ustalenia, które są w aneksie do raportu o WSI, wymagają, aby ci panowie się do
nich ustosunkowali. Jeśli tego nie zrobią, to trudno, aneks i tak zostanie
opublikowany. Macierewicz przypomniał, że po opublikowaniu raportu z likwidacji
WSI pojawiły się zarzuty, iż szereg osób nie miało możliwości złożenia
wyjaśnień, a gdyby ją miały, to sprawy byłyby inaczej opisane. Zaznaczył, że
wszyscy wezwani przez komisję będą się mogli odnieść do dokumentów i informacji,
na podstawie których aneks został napisany. Jeżeli ich wyjaśnienia będą
satysfakcjonujące, to ulegnie on  zmianie, jeśli nie będą satysfakcjonujące, to
na pewno zostaną przytoczone, by czytelnik mógł skonfrontować obie strony -
zaznaczył Macierewicz.

Wezwania będą dotyczyły osób rzeczywiście znanych, bo aneks zajmuje się przede
wszystkim odpowiedzialnością osób, mających związek z najważniejszymi
prywatyzacjami, a czasem z tego wynikały niestety przestępstwa - powiedział
Antoni Macierewicz. Dodał, że aneks skupia się na problematyce gospodarczej.
Pokazuje, w jak dużym stopniu polska gospodarka została wygenerowana przez
działania tajnych współpracowników służb wojskowych, dokonuje analizy składu
władz największych przedsiębiorstw, pokazujemy w jak dużym stopniu były one
zależne bądź od agentury sowieckiej, a także od nieprawidłowości przy FOZZ. To
jest szereg 'układów', które, poza działaniem agentury dawnych sowieckich służb
wojskowych, łączą 2-3 centra, skupiające się wokół najważniejszych postaci
ostatniego 16-lecia

Następnego dnia, po ukazaniu się informacji o wezwaniu przed Komisję, Komorowski
informuje media  - Pan Macierewicz powinien zniknąć ze swojej instytucji , Kwestia odwołania ministra Macierewicza wydaje się być kwestią oczywistą i
oznajmia –  Przyjdzie nowy minister, zostaną przeprowadzone zmiany personalne i
jedną z pierwszych decyzji będzie odsunięcie pana Macierewicza od wpływów na tak
newralgiczny obszar państwa Komorowski wyjaśnił, że komisja weryfikacyjna ds. WSI, która podlega
Macierewiczowi, jego zdaniem zachowuje się bardzo dziwnie. - Komisja próbuje
wzywać na przesłuchania kandydata na marszałka Sejmu. Tu może chodzić o chęć
zepsucia atmosfery i mojego wizerunku, a nie o dojście do prawdy - stwierdził.

W niedzielę, 18 listopada 2007r. Dziennik zamieszcza wypowiedź nowego szef MSWiA
- Schetyna nie wierzy w tłumaczenia: Zbadam kłamstwa o materiałach WSI.
Nowy minister spraw wewnętrznych Grzegorz Schetyna nie wierzy, że dokumenty
komisji weryfikacyjnej WSI zostały przeniesione z powodów organizacyjnych. Te
informacje są absurdalne i nieprawdziwe - twierdzi Schetyna. Będziemy tę sprawę
wyjaśniać już od jutra - Ta sprawa zostanie gruntownie wyjaśniona i to w
najbliższych dniach. Nie może tak być, że jesteśmy świadkami informacji, które w
moim przekonaniu nie są prawdziwe i mają fałszować rzeczywistość - mówił Schetyna.

19 listopada 2007r. Anna Marszałek z Dziennika w artykule Nocne gry i zabawy
polityków PIS dzieli się z czytelnikami niezwykle emocjonalnymi uwagami:

Takiego numeru jeszcze żadna odchodząca władza swoim następcom nie wycięła.
Decyzja o skopiowaniu i wywiezieniu archiwów komisji weryfikującej żołnierzy
zlikwidowanych Wojskowych Służb Informacyjnych oznacza, że przez następne lata
czeka nas nieustanny wysyp hakowych informacji. (…)Skandalem jest, że jedna
grupa polityczna bez żadnej kontroli buduje sobie prywatne archiwa do
bezpardonowej walki politycznej z przeciwnikami. Skandalem jest, że uważa, iż ma
do tego prawo, bo przegrała wybory, i w dodatku sądzi, że przypadkowe
społeczeństwo zapewne się pomyliło i nie wie, co dla niego jest dobre. Kraj
według PiS to podwórko, na którym wygrywa ten, kto mściwiej rozliczy innych i
ciężej obrazi. A cóż się do tego bardziej nadaje niż brudy z archiwów tajnych
służb. Prawdziwości ich już nikt nie weryfikuje. Łatwość wrzucenia pomyj do
mediów przez rządzących, oczywiście anonimowo, rozzuchwaliła polityków PiS. W
opozycji mogłoby brakować tej amunicji, więc podjęto próbę okopania się na
przyczółku Pałacu Prezydenckiego. Niedawno DZIENNIK ujawnił, że kopiowano akta
ABW. Teraz, że wywieziono archiwum WSI. Czy politycy PiS nie zauważyli, że
społeczeństwo w wyborach odrzuciło takie zabawy i zostali na podwórku sami?

Tego samego dnia - 19 listopada 2007 Dziennik przynosi sensacyjną informację,
opatrzoną nagłówkiem –Każdy może kupić tajne dokumenty, pt. Aneks do raportu o
WSI na sprzedaż.
Dziennikarze gazety donoszą: DZIENNIK zdobył kolejne potwierdzenie, że tajne
archiwa WSI oraz dokumenty komisji weryfikacyjnej zostały skopiowane. Ale to
jeszcze nie wszystko. Gazeta ustaliła, że aneks Antoniego Macierewicza do
raportu o WSI można kupić na czarnym rynku. Minister sprawiedliwości
zapowiedział wyjaśnienie tej sprawy. Mieliście rację. Skopiowano całość
zgromadzonych przez komisję materiałów - powiedział gazecie ekspert ds. służb
pracujący dla koalicji PO - PSL. Sprawę bada już MON oraz sejmowa komisja ds.
służb. Wczoraj DZIENNIK zdobył kolejne potwierdzenie prawdziwości tych informacji.

Może to próba upublicznienia materiałów, co do których wątpliwości ma nawet
prezydent - spekuluje jeden z rozmówców DZIENNIKA. Zastrzeżenia do publikacji
aneksu mają także politycy Platformy Obywatelskiej, którzy już pierwszy raport
Macierewicza uważali za niewiarygodny.

 Na tym zdarzeniu należałoby zakończyć pierwszą część zestawienia, by nie
budować wpisu, który z uwagi na objętość, stanie się niestrawny i nieczytelny. W
dalszej części, warto przyjrzeć się uważniej sprawie inwigilacji posłów z
sejmowej komisji obrony, z roku 2000 i człowiekowi, który, podobnie jak Romuald
Szeremietiew, stał się ofiarą działań pana Komorowskiego. Niewykluczone, że
zeznania tego człowieka, złożone przed Komisją Weryfikacyjną WSI, dały początek
rozpętaniu tzw. afery aneksowej. Aleksander Ścios


--