"Marek Woydak", bydlak podszywający się pod moje dane. Jakim trzeba być
podłym i nędzną kreaturą by zachowywać się w taki sposĂłb.  Brzydzę się
takimi gnojami jak ty podszywańcu. Żebyś zgnił pod płotem parszywy
poparańcu.

MW


Użytkownik "Marek Woydak" <mark.woydak@gmx.de> napisał w wiadomości news:5897gxqx85kv.108fiqv53lnu2.dlg40tude.net...

Nieznana twarz generała Jaruzelskiego

Rafał Kuzak

Zanim Wojciech Jaruzelski wypowiedział w 1981 r. wojnę całemu narodowi
wprawiał się walcząc z KościołemŻyciorys Wojciecha Jaruzelskiego pełen jest
mało chwalebnych epizodów. Jeden z mniej znanych to wojna, jaką generał
prowadził z Kościołem katolickim w polskiej armii, gdy sprawował funkcję
szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego.

To że Wojciech Jaruzelski jest niewierzący nie stanowi żadnej tajemnicy.
Jednak zdawać by się mogło, że to człowiek bardzo tolerancyjny, niemający
nic wspólnego z tak zwanym wojującym ateizmem. Sam wszak swego czasu
napisał: Szanuje ludzi autentycznie wierzących. Nawet zazdroszczę im
religijnej, moralnej przystani – to daje swego rodzaju komfort psychiczny,
emocjonalny. O tym, że są to tylko puste słowa możemy się przekonać śledząc
jego poczynania na stanowisku, które piastował w latach 1960-1965.
Jaruzelski rusza na wojnę z klerykami

Wszystko zaczęło się od wojny z klerykami. Zgodnie z ustawą o powszechnym
obowiązku wojskowym z dnia 30 stycznia 1950 r. nie mieli oni podstaw do
składania wniosków o odroczenia i zwolnienia ze służy. Jednak na mocy
porozumienia z 14 kwietnia tego samego roku między Episkopatem a władzami
PRL do wojska nie powoływano alumnów Wyższych Seminariów Duchownych.
Sytuacja uległa diametralnej zmianie w 1959 r., kiedy to Władysław Gomułka
zaostrzył kurs względem Kościoła katolickiego. I tutaj do akcji wkracza
towarzysz generał.

Już od pierwszych dni swego urzędowania zaczął on energicznie działać w
kierunku zniechęcenia kleryków w mundurach do stanu kapłańskiego.
Jaruzelski, jako człowiek inteligentny wiedział, że najskuteczniejsza
będzie metoda kija i marchewki. Wraz z silną indoktrynacją ideologiczną
wprowadzono program wspierania tych alumnów, którzy zdecydują się na życie
świeckie oraz szykanowania „opornych”. Jak pisze Lech Kowalski w swej
książce „Jaruzelski. Generał ze skazą” w wypadku tych pierwszych w grę
wchodziła pomoc w uzyskaniu dobrej pracy, przyjęciu na studia na wybranym
kierunku czy przydział mieszkania. Często dawano również zapomogę
bezzwrotną w wysokości 3000 zł. Z kolei drudzy musieli liczyć się ze służbą
w najcięższych jednostkach i najmniej atrakcyjnych garnizonach.
Na mocy porozumienia podpisanego 14 kwietnia 1950 r. przez Episkopat i
władze PRL alumni Wyższych Seminariów Duchownych nie byli powoływani do
wojska. Wszystko uległo diametralnej zmianie dziewięć lat później, gdy
Władysław Gomułka wypowiedział otwartą wojnę Kościołowi katolickiemu. W
czerwcu 1960 r. w pierwszym szeregu walki z Kościołem w armii staną nie kto
inny jak Wojciech Jaruzelski. Na zdjęciu budynek Wyższego Seminarium
Duchownego w GnieĹşnie

Na mocy porozumienia podpisanego 14 kwietnia 1950 r. przez Episkopat i
władze PRL alumni Wyższych Seminariów Duchownych nie byli powoływani do
wojska. Wszystko uległo diametralnej zmianie dziewięć lat później, gdy
Władysław Gomułka wypowiedział otwartą wojnę Kościołowi katolickiemu. W
czerwcu 1960 r. w pierwszym szeregu walki z Kościołem w armii staną nie kto
inny jak Wojciech Jaruzelski. Na zdjęciu budynek Wyższego Seminarium
Duchownego w GnieĹşnie

Takie metody początkowo wydawały się przynosić pomyśle efekty. W 1961 r.
blisko 20% alumnów kończących zasadniczą służbę wojskową deklarowało powrót
do życia świeckiego. Jednak było to tylko chwilowe zwycięstwo. Zgodnie z
tym, co pisze Katarzyna Ciemięga w artykule „Alumni w Wojsku Polskim w
latach 1959-1980 w świetle dokumentów Głównego Zarządu Politycznego” w 1962
r. ze 151 wcielonych do wojska klerykĂłw z powrotu do seminarium
zrezygnowało 13, w 1963 r. – 12 ze 160 wcielonych.
Wśród najzagorzalszych wrogów Kościoła katolickiego w Polsce

W zaistniałej sytuacji Jaruzelski przygotował bardziej kompleksowy plan
działania. 6 lipca 1964 r. wydano wytyczne w sprawie prowadzenia pracy
polityczno-wychowawczej z alumnami seminariĂłw duchownych i zakonnych,
odbywających zasadniczą służbę wojskową. Jak zauważa Lech Kowalski, generał
tym dokumentem dołączył do grona najzagorzalszych wrogów Kościoła
katolickiego w Polsce.

Według wytycznych, alumni mieli być wcielani do jednostek pojedynczo,
dodatkowo kierowano ich do garnizonów znajdujących się jak najdalej od ich
seminariów, przy czym miały to być regiony i miejscowości mniej podatne na
wpływy kleru. Zalecano także, aby klerycy zdobywali w trakcie służby zawody
przydatne w Ĺźyciu cywilnym. W jednostkach do ktĂłrych trafiali alumni miano
prowadzić dodatkowe wykłady w trakcie specjalnych zajęć politycznych.
Również tamtejsze biblioteki zamierzano odpowiednio zaopatrzyć. Zgodnie z
słowami Jaruzelskiego chodziło o książki obalające podstawowe doktryny
religii katolickiej, obnażające istotę moralnego i politycznego oblicza
kleru. Ponadto na ich półki miały trafić roczniki „Argumentów”, „Faktów i
Myśli” oraz szeregu innych laickich periodyków.
Artykuł powstał między innymi w oparciu o książkę Lecha Kowalskiego pt.
"Jaruzelski. Generał ze skazą" (Zysk i S-ka, 2012)

Generał jednocześnie polecił wnikliwie rozpoznawać środowisko alumnów,
umiejętnie przeciwdziałać ich zorganizowanym kontaktom, a także próbom
rozprzestrzeniania przekonań i praktyk religijnych. Dowódcy byli
zobowiązani zapobiegać izolowaniu się alumnów od kolektywu żołnierskiego.
Jak przewidywano, ten kolektyw powinien utrudnić naukę na zaocznych
studiach w seminariach duchownych i zakonnych. Z kolei zastępców dowódców
jednostek do spraw politycznych zobligowano do nawiązywania kontaktów z
sekretarzami PZPR w garnizonach w celu podejmowania wspólnych działań
zmierzających do paraliżowania prób oddziaływania na alumnów przez
miejscowy kler.

Jak widać, była to doskonale przemyślana i zorganizowana ofensywa na całym
froncie walki z klerykami. Nie wiedzieć jednak czemu Jaruzelski po ledwie
czterech miesiącach zmodyfikował część wytycznych. Klerycy wcieleni do
wojska jesienią 1964 r. mieli zostać zgrupowani w czterech wyznaczonych
jednostkach. Dodatkowo szef GZP WP zadecydował, iż w dwóch spośród nich
zostaną wydzielone ponadetatowe kompanie składające się w jednym przypadku
ze 100 (2 pułk zmechanizowany ze Skierniewic ) a w drugim 90 (1 pułk
pontonowy z Brzegu) procent kleryków. Jak można się domyśleć kładziono tam
duży nacisk na szkolenie polityczne – w pierwszym roku służby 480 godzin
plus 32 godziny informacji politycznej, w kolejnym 360 godzin i 36 godzin
informacji. Jak trafnie zauważa w swej książce Lech Kowalski takiej dawki
indoktrynacji nie przewidywano nawet dla Wojskowej Akademii Politycznej.

W dniu 2013-08-19 19:06, Mark Woydak pisze:

"Marek Woydak", bydlak podszywający się pod moje dane. Jakim trzeba być
podłym i nędzną kreaturą by zachowywać się w taki sposĂłb.  Brzydzę się
takimi gnojami jak ty podszywańcu. Żebyś zgnił pod płotem parszywy
poparańcu.

MW

    Nie masz się co obraĹźać - stara się jak moĹźe by swoimi postami
    ratować honor rodu WoydakĂłw.

    Nie masz się co obrażać - stara się jak może by swoimi postami

    ratować honor rodu Woydaków.

I ich potomkow:)

Dnia Mon, 19 Aug 2013 21:01:52 +0200, in napisał(a):

W dniu 2013-08-19 19:06, Mark Woydak pisze:

"Marek Woydak", bydlak podszywający się pod moje dane. Jakim trzeba być
podłym i nędzną kreaturą by zachowywać się w taki sposób.  Brzydzę się
takimi gnojami jak ty podszywańcu. Żebyś zgnił pod płotem parszywy
poparańcu.

MW

    Nie masz się co obrażać - stara się jak może by swoimi postami
    ratować honor rodu Woydaków.

A on nazywa się Woydak i pochodzi z rodu. Zwykły pełowski wielonikowy
szczyl, któremu lekarz pomylił lekarstwa, dlatego marzy, że donek da mu
kiedyś pocufać palec pod brzuchem.