Historia lefebryzmu sięga soboru Vaticanum II (1962-65), którego Ojcem był
również abp Marcel- François Lefebvre. Już w czasie Soboru ostrzegał on, że
niektóre postanowienia "liberalnych" uczestników obrad zmierzają w
niewłaściwą stronę. Ostatecznie nie złożył podpisu pod soborowymi
dokumentami o wolności religijnej, ekumenizmie i o Kościele w świecie
współczesnym. W 1968 roku założył Bractwo Kapłańskie św. Piusa X,
oficjalnie erygowane w 1970 roku. Arcybiskup był głęboko przekonany, że
"soborowy" Kościół tonie w błędach i herezji, czego najjaskrawszym znakiem
jest reforma liturgiczna, która przyniosła ze sobą nowy Mszał papieża Pawła
VI. Odrzucił tę reformę, pozostając przy Mszy trydenckiej. By "ratować
Kościół", zorganizował w Écône (Szwajcaria) wyższe seminarium duchowne dla
członków Bractwa i zaczął bez zgody Rzymu wyświęcać "swoich" księży. W 1975
roku miejscowy ordynariusz - przy akceptacji Pawła VI - rozwiązał
ultrakonserwatywne, prawicowe i rygorystyczne Bractwo św. Piusa X, ale
Marcel Lefebvre nie podporządkował się temu postanowieniu. Rok później
Watykan zawiesił go w wykonywaniu czynności kultowych. W końcu - wbrew woli
Jana Pawła II - arcybiskup zdecydował się na konsekrowanie czterech
biskupów swego radykalnego odłamu wiary. Zgodnie z zasadami prawa
kościelnego 30 czerwca 1988 roku Papież Jan Paweł II ekskomunikował Marcela
Lefebvre’a i nowo wyświęconych biskupów. Lefebryzm stał się współczesną
schizmą. Część członków Bractwa Piusa X odeszła z Écône i założyła Bractwo
Kapłańskie św. Piotra, wierne Rzymowi. --
"Przyjemnie jest robić zakupy w niedzielę i słyszeć wściekłe
szarpanie za dzwony zdenerwowanych plebanĂłw"

Użytkownik "Grzegorz Z." <blogfiles@gazeta.pl> napisał w wiadomości news:qm505sanm7uk$.10cjxro2zakgt$.dlg40tude.net...

Historia lefebryzmu sięga soboru Vaticanum II (1962-65), którego Ojcem był
również abp Marcel- François Lefebvre. Już w czasie Soboru ostrzegał on, że
niektóre postanowienia "liberalnych" uczestników obrad zmierzają w
niewłaściwą stronę. Ostatecznie nie złożył podpisu pod soborowymi
dokumentami o wolności religijnej, ekumenizmie i o Kościele w świecie
współczesnym. W 1968 roku założył Bractwo Kapłańskie św. Piusa X,
oficjalnie erygowane w 1970 roku. Arcybiskup był głęboko przekonany, że
"soborowy" Kościół tonie w błędach i herezji, czego najjaskrawszym znakiem
jest reforma liturgiczna, która przyniosła ze sobą nowy Mszał papieża Pawła
VI. Odrzucił tę reformę, pozostając przy Mszy trydenckiej. By "ratować
Kościół", zorganizował w Écône (Szwajcaria) wyższe seminarium duchowne dla
członków Bractwa i zaczął bez zgody Rzymu wyświęcać "swoich" księży. W 1975
roku miejscowy ordynariusz - przy akceptacji Pawła VI - rozwiązał
ultrakonserwatywne, prawicowe i rygorystyczne Bractwo św. Piusa X, ale
Marcel Lefebvre nie podporządkował się temu postanowieniu. Rok później
Watykan zawiesił go w wykonywaniu czynności kultowych. W końcu - wbrew woli
Jana Pawła II - arcybiskup zdecydował się na konsekrowanie czterech
biskupów swego radykalnego odłamu wiary. Zgodnie z zasadami prawa
kościelnego 30 czerwca 1988 roku Papież Jan Paweł II ekskomunikował Marcela
Lefebvre’a i nowo wyświęconych biskupów.

1-Nie masz pojęcia o tym prawie bo byś głupot nie pisał.
2-Papież JP II nie ekskomunikował arcybiskupa. Jedynie uznał ,ze w tym przypadku ma zastosowanie ekskomunika ipso facto
  latae sententiae, tzn. automatyczna, w oparciu o kanony 1364 par. 1 (schizma) i 1382 (ekskomunika) Kodeksu Prawa Kanonicznego, czyli w następstwie schizmy dokonanej przez akt konsekracji czterech biskupĂłw bez zgody papieĹźa. W następstwie konsekracji dokonanych 30 czerwca 1988 r. rzekomą ekskomunikę abpa Lefebvre'a, a takĹźe bpa de Castro Mayer'a i czterech nowo konsekrowanych biskupĂłw, ogłosił Dekretem z dnia 1 lipca 1988 r. kardynał Bernardin Gantin, a jego argumenty powtĂłrzył takĹźe papieĹź Jan Paweł II w liście Ecclesia Dei z dnia 2 lipca 1988 r.

Lefebryzm stał się współczesną

schizmą.

Decyzja Kongregacji Doktryny Wiary oznaczała, Ĺźe kaĹźdy katolik moĹźe uczęszczaćdo kaplic Bractwa Św. Piusa X bez najmniejszych wyrzutĂłw sumienia. Takich decyzji nie wydaje się dla kościołów schizmatyckich. Bractwo nie tworzyło kościoła rĂłwnoległego . Ĺťaden z biskupĂłw konsekrowanych przez abpa Lefebvre'a nie otrzymał jurysdykcji zwyczajnej na jakimkolwiek obszarze, nie stali się oni częścią jakiejś nowej niezaleĹźnej hierarchii. Jedynym celem konsekracji było  zapewnienie wiernym Tradycji katolickiej sakramentĂłw zarezerwowanych dla  biskupa (w szczegĂłlności sakramentu kapłaństwa i bierzmowania).

Dla prawa kanonicznego i dla magisterium akt wyświęcenia biskupów nie stanowi schizmy. Schizma jest odmową uznania autorytetu hierarchii Kościoła.
I jeszcze ciekawostka. Podczas debaty na temat nieomylności w trakcie Vaticanum I biskup-relator wyjaśnił, że władza papieska nie ma charakteru arbitralnego."> Byłoby rzeczą nieprawdopodobnie arbitralną, jeśliby papież kierując się

własnym widzimisię mógł zmieniać prawo kanoniczne i ekskomunikować ludzi
tylko dlatego, że ma akurat na to ochotę."

zx

2-Papież JP II nie ekskomunikował arcybiskupa.

Nie? Czyli obecny papież nie odwołał ekskomuniki tamtego papieża. Co w takim razie zrobił?

Zaraz zaczniesz się spierać, że wyciąłem i że napisałeś że ekskomunikował. Jeśli to tak to mam podać linki do wątków w których parę lat temu wy,
lefebryści usiłowaliście dowodzić że żadnej ekskomuniki w ogóle nie było?




--
"Przyjemnie jest robić zakupy w niedzielę i słyszeć wściekłe
szarpanie za dzwony zdenerwowanych plebanów"

On Wed, 27 Jan 2010 21:48:46 +0100, "Grzegorz Z."
<blogfiles@gazeta.pl> wrote:

 [...]

 WON z tym na *.religia !


--

 HeSk

"Nieprawdą jest, jakoby Internet był ziemią niczyją
 i terytorium darmowego opluwania innych."
* My personal opinions are just mine.(Art. 54 Konstytucji RP)

Wlacz swiatla, wylacz myslenie! Stan dróg poprawi sie sam !
http://bezswiatel.4.pl/