Na tle Libanu i Hezbollahu zrodziła się też zasadniczo współpraca
irańsko-syryjska. Syria do dziś pozostaje jedynym arabskim sojusznikiem
Iranu.

Poza kwestią libańską i wrogimi stosunkami obu państw z Izraelem
rzeczywistego podłoża tego sojuszu należy szukać w syryjskich stosunkach
wewnętrznych.

Choć w Syrii dominują również liczebnie sunnici, to rządzi nią
mniejszościowa grupa religijna alawitów (według różnych szacunków licząca od
6 do 16 % ogółu ludności).

Jest to wyznanie sytuujące się na obrzeżach islamu, posiadające pewne cechy
wspólne z szyizmem ale zarazem mieszczące w sobie silną domieszkę elementów
wywodzących się z innych religii, głównie z chrześcijaństwa i
zaratusztrianizmu (stara, zanikająca już obecnie religia zasadniczo typu
monoteistycznego, rodem właśnie z terenów dzisiejszego Iranu).

Szyici uważają alawitów za muzułmanów, sunnici wprost przeciwnie - za
"niewiernych".

Sami alawici nie pielgrzymują do Mekki i nie uznają szariatu. Byli oni przez
długi czas w Syrii, jeszcze zarządów otomańskiej Turcji, niewielką,
upośledzoną mniejszością.

Ich położenie polepszyło się dopiero po I wojnie światowej i przejście kraju
we władanie Francji ( jako tzw. terytorium mandatowe).

Obecne swe stanowisko zawdzięczają zaś gen. Hafizowi al-Assadowi, szefowi
miejscowej partii Bass, który doszedł do władzy w 1970 r., na drodze zamachu
stanu.

Po jego śmierci władzę w Syrii objął jego syn Baszir. Alawici, dzięki
masowemu wybieraniu kariery wojskowej jako jedynego sposobu awansu
społecznego, zdominowali jednocześnie korpus oficerski armii syryjskiej i
zagwarantowali sobie tym samym niepodzielne rządzy.

Są to rządy autorytarne, w dużej mierze laickie, o znacznym stopniu
tolerancji dla innych wyznań, tj. chrześcijan i druzów, mimo zaciekłego
oporu i sprzeciwu miejscowych sunnickich islamistów, skupionych głównie w
miejscowym Bractwie Islamskim.

Więcej http://piastpolski.pl/readarticle.php?article_id=69

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.