Szanowny Panie Prezydencie,

Wobec ponownego podjęcia przez Sejm sprawy regulacji prawnej metody in
vitro, zabieramy głos w trosce o niepomijanie poważnych racji moralnych oraz
o uszanowanie stanowiska ludzi uznających prawo do obrony życia każdego
człowieka za normę nadrzędną.

Pragniemy przestrzec przed uchwaleniem ustaw dopuszczających rozwiązania
prawne, które są nie do pogodzenia zarówno z obiektywnymi racjami naukowymi
o początku biologicznego życia człowieka, jak też z jednoznacznymi
wskazaniami moralnymi, płynącymi z Dekalogu i Ewangelii, które przypomina
Kościół.

1. Metoda in vitro powoduje ogromne koszty ludzkie, jakie są z nią związane.
Dla urodzenia jednego dziecka dochodzi w każdym przypadku do śmierci, na
różnych etapach procedury medycznej, wielu istnień ludzkich. Jeszcze więcej
zarodków poddanych jest zamrożeniu. Nauka i wiara podkreślają, że od momentu
poczęcia mamy do czynienia z człowiekiem, ludzką osobą w fazie embrionalnej.

2. Procedura zapłodnienia in vitro ma wciąż nie do końca zbadane skutki dla
dzieci poczętych tą metodą. Coraz liczniejsze badania pokazują, że skutkiem
tej procedury jest mniejsza odporność, wcześniactwo, niedowaga, powikłania,
a także częstsza zapadalność na rozmaite schorzenia genetyczne. Metoda ta
jest więc zwyczajnie niebezpieczna dla dzieci poczętych przy jej pomocy.

3. Zapłodnienie in vitro to młodsza siostra eugeniki - rzekomo procedury
medycznej - o najgorszych skojarzeniach z nie tak odległej historii.
Procedura zapłodnienia pozaustrojowego zakłada bowiem "selekcję" zarodków,
która oznacza ich uśmiercenie. Chodzi o eliminację słabszych zarodków
ludzkich, zdiagnozowanych jako nieodpowiednie, czyli o "eugenizm
selektywny",
piętnowany wielokrotnie przez Jana Pawła II i inne autorytety.

4. Nieobliczalne są również skutki społeczne, jakie wywołać może
rozpowszechnienie metody zapłodnienia in vitro. Tak poczęte dziecko może
mieć trzy matki: genetyczną (dawczynię materiału genetycznego), biologiczną
(tę, która je urodziła) i społeczną (tę, która je wychowuje). Ojcostwo w
przypadku metody in vitro jest jeszcze trudniejsze do określenia. Tak zwani
dawcy "materiału genetycznego" bywają anonimowi, ale znane są też
precedensy, że pociąga się ich do płacenia alimentów na rzecz dziecka
poczętego z ich materiału genetycznego.

Oddzielenie prokreacji od aktu małżeńskiego zawsze niesie ze sobą złe
społeczne konsekwencje i jest szczególnie niekorzystne dla dzieci
przychodzących na świat wskutek działania osób trzecich. Prawne
usankcjonowanie procedury in vitro pociąga za sobą nieuchronnie redefinicję
ojcostwa, macierzyństwa, wierności małżeńskiej. Wprowadza także zamęt w
relacjach rodzinnych i przyczynia się do podkopania fundamentów życia
społecznego.

5. Pilną natomiast koniecznością jest uruchomienie programów zapobiegania
niepłodności, której przyczyny są znane i uzależnione od ludzkich świadomych
działań oraz leczenie niepłodności, którym nie jest technologia in vitro.
Osoby z niej korzystające nadal pozostają  niepłodne i chore.

6. Współczując rodzinom cierpiącym z powodu braku potomstwa, wyrażamy
uznanie tym wszystkim, którzy mimo osobistego dramatu starają się zachować
wierność zasadom chrześcijańskiej etyki i otwierają się na przyjęcie dzieci
przez adopcję.

Wyrażamy nadzieję, że przedstawione racje staną się przedmiotem refleksji  i
zachęcą do obiektywizmu tych, których Naród obdarzył szacunkiem i zaufaniem
na aktualnym  etapie  polskiej historii.



+Józef Michalik

Przewodniczący KEP



+Kazimierz Górny

Przewodniczący Rady ds. Rodziny KEP



+Henryk Hoser

Przewodniczący Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych



Warszawa, 18 października 2010 r.