Sprawa jest nieprawdopodobna! Cztery godziny od Gdańska można znaleźć
miejsce gdzie są wysokie góry na 2300 m n.p.m, ciepłe morze i mieć
gwarancję pogody. Nie wierzycie? Jednak to jest prawda! Kupujecie
bilet czarterowy last minut w cenie około 400zł (w obie strony) do
Antalyi, wsiadacie w samolot i po 3h lotu i 1h jazdy busikiem
jesteście w konkretnych górach i to jeszcze na początku bardzo znanego
na świecie szlaku Lycian Way. Kuriozalną sprawą jest to, że szlak jest
całkowicie nieznany w Polsce. Na sieci znalazłem tylko JEDNĄ polską
relację z tego szlaku! W Anglii ten szlak zajął czołowe miejsca w
rankingach najciekawszych długodystansowych szlaków. Właśnie te
entuzjastyczne recenzje spowodowały, że w październiku 2009
przeszliśmy mały odcinek tego szlaku.  Dodam tylko, że całość 5
dniowego wypadu kosztowała 1300zł (wliczając koszty transportu,
przelotu, nocleg w hotelu w Antayi, wizytę w łaźni tureckiej, parę
wizyt w restauracji i kupione w Polsce jedzenie). Osoby zainteresowane
tym szlakiem odsyłam na strone 'Trekking in Turkey'.

Dla zainteresowanych pierwsze zdjecia z wyjazdu, co pare dni beda
pojawiac sie nowe foty.
http://blog.szymanskich.net/?cat=15

Michal Szymanski
http://blog.szymanskich.net

Sprawa jest nieprawdopodobna! Antalyi, wsiadacie w samolot i po 3h lotu i 1h jazdy busikiem
jesteście w konkretnych górach i to jeszcze na początku bardzo znanego
na świecie szlaku Lycian Way. Kuriozalną sprawą jest to, że szlak jest
całkowicie nieznany w Polsce. Na sieci znalazłem tylko JEDNĄ polską
relację z tego szlaku! W Anglii ten szlak zajął czołowe miejsca w
rankingach najciekawszych długodystansowych szlaków. Właśnie te
entuzjastyczne recenzje spowodowały, że w październiku 2009
przeszliśmy mały odcinek tego szlaku.

Michale, to że jest mało relacji, to nie znaczy, że ten szlak jest kompletnie nieznany.
 Istnieje już dosyć długo, ja osobiscie zetknałem się z nim [drobniutki fragmencik] w 2001 roku, gdy był jeszcze młodziutki [1-2lata?], a później w 2006. Przewodniki Kate Clow "The Lycian Way" i "St. Paul's Trail" [drugi dotyczy kolejnego długodystansowego szlaku, wyznakowanego przez jej ekipę na N od Antalya] są też od lat dostępne u nas w PL, ja nabyłem oba w ksiegarni Sklepu Podróżnika.
 Notabene wspominałem o istnieniu tych tras albo tu na grupie, albo na pl.rec.tramping przy okazji różnych wątków dotyczacych Turcji. Tym niemniej dobrze,że wznawiasz ten temat, faktycznie niezbyt powszechnie znany.
 Dla uzupełnienia dodam, że Lycian Way ciagnie sie do Fethiye do Antalya głownie górzystym, urokliwym wybrzeżem, omijajac centralne partie ciekawego pasma Beydaglari, które sięga 3070m i stanowi wnętrze tego ogromnego półwyspu. W góry szlak zapuszcza sie pare razy, wyłacznie na skraj pasma. Wchodzi miedzy innymi na malowniczą Tahtali Dag [>2400m], ostatnio spaskudzoną kolejką linową [wiosną 2006 w budowie]. Poza tym szlak odwiedza liczne atrakcje przyrodnicze, jak np. płomien Chimery/Ynartas w okolicy Cirali/Olympoos  oraz liczne ruiny antyczne, m. in. wspomniane Olympoos, Letoon i in.
 Osobiście znam tylko niewielkie fragmenty tego szlaku, własnie w rejonie Tahtali i Olympoos. Chętnie zajrzę do Twoich zdjęc i relacji.
Pozdrawiam
-J.


--

Aha,z fotek widzę,że spaliscie chyba na przełęczy pod Tahtali Dag. Jak się podobały cedry libańskie? Jest tam kilka sporych okazów w tym lasku. Podchodziliście od Beycik czy z drugiej strony?
Pozdrawiam
-J.
P.S. przypomniałem sobie,że w 2006 zrobiliśmy jeszcze maciupenki fragment szlaku w rejonie Demre/Kale -alias w starozytności Myra, ta od św. Mikołaja. spotkaliśmy tam Niemca, który wedrował tym szlakiem w pojedynkę i nocwął w ruinach fortecy, tak jak i my. --

On 18 Lut, 17:25, "Jar" <jarwpawWYTNI...@interia.pl> wrote:

Aha,z fotek widzę,że spaliscie chyba na przełęczy pod Tahtali Dag.. Jak się
podobały cedry libańskie? Jest tam kilka sporych okazów w tym lasku..
Podchodziliście od Beycik czy z drugiej strony?
Pozdrawiam
-J.

Podobaly sie podobaly :) Zreszta beda z nimi zdjecia w roli glownej.
Ja pierwszy raz widzialem te cedry w Libanie tak wiec juz mnie tak nie
zaskoczyly :) My szlismy z Olimpos.

P.S. przypomniałem sobie,że w 2006 zrobiliśmy jeszcze maciupenki fragment
szlaku w rejonie Demre/Kale -alias w starozytności Myra, ta od św. Mikołaja.
spotkaliśmy tam Niemca, który wedrował tym szlakiem w pojedynkę i nocwął w
ruinach fortecy, tak jak i my.

My zrobilismy dwa kawalki, musze znalezc przewodnik bo juz nie
pamietam nazw. Co do popularnosci
to nie napisalem ze bylismy pierwsi a jedynie ze ten szlak jest slabo
znany. My spotkalismy tylko pare osob na szlaku w ciagu 5 dni marszu.
Co do szlakow to musze kiedys jeszcze wyskoczyc w okolice wspomnianego
St.Paul zwlaszcza ze to tak 'niedaleko' od Gdansa.

Pozdrowienia
Michal Szymanski
http://blog.szymanskich.net

W dniu 2010-02-17 14:35, Michal Szymanski pisze:

 Kuriozalną sprawą jest to, Ĺźe szlak jest
całkowicie nieznany w Polsce.

ee.. nieco przesadziłeś. Troszku ludzi z Polski tam bywa, choć na szczęście szlak generalnie nie jest zbyt uczęszczany (i dzięki bogu!).
Trasa faktycznie piękna i warta zobaczenia.
Zrobiłem odcinek z Demre do Gedelme (niedaleko Kas) jesienią i korci mnie żeby któregoś roku dokończyć brakująca część do Fethie, bo kikoro znajomych też się rozpływało nt. tego odcinka.
Przy okazji - z moich uwag dla ew. zainteresowanych:
- jesienią jest pięknie, ale bywają problemy ze znalezieniem wody pitnej. Zdarza się, że całodzienny zapas trzeba nieść ze sobą, a temp. potrafi przekroczyć 30st.
- na tym odcinku trzeba mieć namiot,a i jedzenie nie wszędzie się dostanie
- szczyt Tahtali można ew. sobie darować (taki ichni Kasprowy), za to koniecznie trzeba omijać szerokim łukiem restaurację na szczycie (potwornie drogo, paskudnie, niemiło)
- uważajcie na myśliwych, nie zawsze patrzą do czego strzelają ;)
- w Finike twierdzą, że robią najlepsiejszy sok pomarańczowy na świecie, a ja nie będę próbował negować

pozdr.
g.

On 19 Lut, 08:12, gautama <gauta...@gazeta.pl> wrote:

W dniu 2010-02-17 14:35, Michal Szymanski pisze:

>  Kuriozalną sprawą jest to, że szlak jest
> całkowicie nieznany w Polsce.

ee.. nieco przesadziłeś. Troszku ludzi z Polski tam bywa, choć na

Wiedzialem ze ktos jezdzi ale jak na taki szlak to ruch z Polski jest
bardzo maly. Chcialem
zeby wywiazala sie dyskusja.

Przy okazji - z moich uwag dla ew. zainteresowanych:
- jesienią jest pięknie, ale bywają problemy ze znalezieniem wody

My bylismy jesienia i faktycznie wiele strumykow nie bylo.

pitnej. Zdarza się, że całodzienny zapas trzeba nieść ze sobą, a temp.
potrafi przekroczyć 30st.

Bylo 30C jak bylismy :) Ale to dobrze bo mozna bylo sie wykapac.

Swoja droga byl ktos na  St.Paul Trail?

Michal Szymanski
http://blog.szymanskich.net

Użytkownik "Michal Szymanski" <mich20061@gmail.com> napisał w wiadomości news:f5e2a90d-79bc-44a7-bc64-ae127e44bb76v25g2000yqk.googlegroups.com...

Przy okazji - z moich uwag dla ew. zainteresowanych:
- jesienią jest pięknie, ale bywają problemy ze znalezieniem wody

My bylismy jesienia i faktycznie wiele strumykow nie bylo.

strumyki to jedno, gorzej że część cystern wyschła, lub miała tylko błotnistą maź na dnie. Kurcze, rozpaczliwie brakuje dla tych (i nie tylko tych) terenów dobrej mapy z np. zaznaczonymi ujęciami. Ta z "The Lycian Way" niestety nie zasługuje na to miano, choć dobrze, że choć ona jest (jako ta oaza na kartograficznej pustyni Turcji)

Swoja droga byl ktos na  St.Paul Trail?

ten chyba mniej popularnym się jawi...
g.

Przy okazji - z moich uwag dla ew. zainteresowanych:

- jesienią jest pięknie, ale bywają problemy ze znalezieniem wody pitnej. Zdarza się, że całodzienny zapas trzeba nieść ze sobą, a temp. potrafi przekroczyć 30st.

W sierpniu bedzie podobnie, tylko bardziej. To są tereny mocno krasowe i z wodą zawsze krucho. Ciekaw jestem, jak w tym kontekscie wyglądałaby wyprawa w głąb głównego pasma Bey. Chodzi mi od lat pomysł z wyjazdem w maju

- szczyt Tahtali można ew. sobie darować (taki ichni Kasprowy), za to koniecznie trzeba omijać szerokim łukiem restaurację na szczycie (potwornie drogo, paskudnie, niemiło)

 Serce mi ranisz, to była kiedyś naprawde fajna góra -w czasach, gdy można tam było dotrzec tylko na piechotę, a na szczycie poza bodajże flagą nie było niczego. No, to teraz już wiem, co poza kolejka tam jeszcze wstawili. Nie pierwsze to dla mnie klimatyczne miejsce w Turcji, które na moich oczach umarło :-(( Dobrze,że choć cedry nadal stoją
Pozdrawiam
-J.

--

Użytkownik "Jar" <jarwpawWYTNIJTO@interia.pl> napisał w wiadomości news:5065.00000343.4b7e9618newsgate.onet.pl...

- szczyt Tahtali można ew. sobie darować (taki ichni Kasprowy), za to
koniecznie trzeba omijać szerokim łukiem restaurację na szczycie
(potwornie drogo, paskudnie, niemiło)

Serce mi ranisz, to była kiedyś naprawde fajna góra -w czasach, gdy można tam
było dotrzec tylko na piechotę, a na szczycie poza bodajże flagą nie było
niczego. No, to teraz już wiem, co poza kolejka tam jeszcze wstawili. Nie
pierwsze to dla mnie klimatyczne miejsce w Turcji, które na moich oczach
umarło :-(( Dobrze,że choć cedry nadal stoją

no niestety koszmar: klocek o estetyce bunkra, tłumek wjechany kolejką, restauracja w opryskliwymi kelnerami. Gdybym wiedział - dałbym sobie spokój. Ale na szczęście to jedyna taka perełka na tym odcinku  szlaku (oczywiście biorac poprawkę na odcinki przechodzące przez miasta i kurorty, ale to inna bajka)
g.

Użytkownik "Michal Szymanski" <mich20061@gmail.com> napisał w wiadomości news:bd3ada51-eb88-45da-91e7-0605c519d533f15g2000yqe.googlegroups.com...
(...)

w konkretnych górach i to jeszcze na początku bardzo znanego
na świecie szlaku Lycian Way.

Dla ścisłości dodam, że szlak ten po polsku nazywa się Drogą Licyjską.

OIDP jest o nim wspomniane nawet w przewodniku Pascala po Turcji, nawet nie wiem, czy jakiś wybrany odcinek nie jest tam opisany - na pół strony, ale jednak.

pozdrawiam