Ojciec Tadeusz Rydzyk nie uszanował żałoby narodowej. Konsekwentnie, już od niedzieli 11 kwietnia, kiedy uznał, że tragedia smoleńska "wygląda" na zamach stanu, zatruwał ten czas swoimi insynuacjami, karkołomnymi spiskowymi teoriami

Mógłby ktoś powiedzieć: normalne. Trochę przyzwyczailiśmy się traktować dyrektora Radia Maryja jako egzotyczny element krajobrazu, jego kuriozalne wypowiedzi przestały szokować. Mnie jednak szokuje, gdy ksiądz, który dla tysięcy ludzi naprawdę jest "jedynym katolickim głosem", zastanawia się czy "to było zamierzone" i czy "komuś zależało na załatwieniu obu" braci Kaczyńskich.

Nie jest mi też do śmiechu, gdy dyrektor Radia Maryja zastanawia się, kto i w jakim celu podczas uroczystości żałobnych na placu Piłsudskiego wypuścił kaczki.

Najwyraźniej Kościołowi to wszystko nie przeszkadza: o. Rydzyk od ponad tygodnia bez przeszkód jątrzy, ostatnio na środowym pogrzebie Przemysława Gosiewskiego.

O. Rydzyk ma przełożonego, prowincjała redemptorystów, który jeszcze dwa lata temu obiecywał, że będzie Radio "reformować", bo "niedopuszczalne jest utożsamianie się z jakąś partią polityczną". Zmienił zdanie? Przy Episkopacie od dawna działają dwa zespoły. Mają pilnować, by Radio Maryja zamiast głosić Nowinę Dobrą nie głosiło gorszącej: to Zespół Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja i Rada Programowa Radia. W sumie pięciu biskupów i ośmiu księży - wystarczająco, żeby ukrócić zapędy ojca dyrektora.

Radio Maryja jest częścią Kościoła. Ilość biskupów biorących udział w jubileuszach i pielgrzymkach Radia dobitnie o tym świadczy. Tolerując deprawujące zachowania o. Rydzyka, Episkopat po części bierze za nie odpowiedzialność.


http://wyborcza.pl/1,75968,7802755,Gorszaca_nowina_Radia_Maryja.html


Przemysław Warzywny

--
"Śmierć prezydenta wstrząsnęła mną jak wszystkimi Polakami, ale nie można tej śmierci używać do przeinaczania historii i zamykania ust tym, którzy ten fałsz widzą. Falsz ten unieważnia osiągnięcia innych. Nie można udzielać też prawa do przeżywania żałoby lub odbierać go, co robi z jakąś dziwną zaciekłością prof. Krasnodębski."