Magdalenka. Teoria spiskowa, która okazała się prawdą

Podczas rozmów i libacji w należącym do MSW ,,obiekcie specjalnym nr 115" nie doszło do zawarcia pisemnej zmowy pomiędzy komunistami a częścią elity solidarnościowej, bo nie na tym polegają doskonałe polityczne spiski. Konsekwencją tych spotkań była jednak późniejsza niesłychanie silna pozycja polityczna uczestników negocjacji, abolicja dla zbrodniarzy komunistycznych i przyzwolenie na niszczenie archiwów tajnych służb.

https://www.rp.pl/artykul/1058043-Magdalenka-- Teoria-spiskowa-- ktora-okazala-sie-prawda.html?fbclid=IwAR0_st8G5ZVJg0bnD00VXPUxll8DFK9GrXfsgJRwlTUnZdbeVJDLIXoEEbU

On Saturday, February 2, 2019 at 8:45:31 AM UTC+9, Lord Donald wrote:

Magdalenka. Teoria spiskowa, która okazała się prawdą

Podczas rozmów i libacji w należącym do MSW ,,obiekcie specjalnym nr 115" nie doszło do zawarcia pisemnej zmowy pomiędzy komunistami a częścią elity solidarnościowej, bo nie na tym polegają doskonałe polityczne spiski. Konsekwencją tych spotkań była jednak późniejsza niesłychanie

Konsekwencją libacji w Magdalence było to, że uwłaszczył się jedynie "deweloper Kaczyński". Kiszczak umarł w biedzie.

Użytkownik  napisał w wiadomości grup dyskusyjnych:

Magdalenka. Teoria spiskowa, która okazała się prawdą

Podczas rozmów i libacji w należącym do MSW ,,obiekcie specjalnym nr 115"
nie doszło do zawarcia pisemnej zmowy pomiędzy komunistami a częścią
elity solidarnościowej, bo nie na tym polegają doskonałe polityczne
spiski. Konsekwencją tych spotkań była jednak późniejsza niesłychanie

Konsekwencją libacji w Magdalence było to, że uwłaszczył się jedynie "deweloper Kaczyński". Kiszczak umarł w biedzie.
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -

https://pl.wikipedia.org/wiki/Program_Powszechnej_Prywatyzacji
Pierwszy projekt ustawy o powszechnej prywatyzacji i narodowych funduszach inwestycyjnych wpłynął do Sejmu 31 sierpnia 1992, zaraz po powstaniu rządu Hanny Suchockiej[2]. Pomysłodawcą programu był Janusz Lewandowski minister przekształceń własnościowych w rządzie Suchockiej oraz Jan Szomburg[3]. Sprawozdawcą w imieniu trzech komisji sejmowych był Marcin Przybyłowicz. Na posiedzeniu Sejmu 18 marca 1993 projekt został odrzucony przez Sejm (181 - za, 203 - przeciw)[2]. Projekt upadł, gdyż przeciwko zagłosowała nie tylko cała opozycja, ale także część posłów koalicyjnych ze Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego i Porozumienia Ludowego[4].

Niemal natychmiast (3 kwietnia 1993) projekt został wniesiony ponownie, jako pilny projekt rządowy. Tym razem sprawozdawcą dwóch komisji sejmowych był Wojciech Arkuszewski. Projekt został uchwalony już 30 kwietnia 1993 (215 - za, 178 - przeciw)[5]. Przeciwko byli posłowie Konfederacji Polski Niepodległej, Polskiego Stronnictwa Ludowego, Porozumienia Centrum, Ruchu dla Rzeczypospolitej, Unii Pracy oraz 15 posłów ZChN. O uchwaleniu projektu zdecydowały głosy posłów Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Było to możliwe dzięki porozumieniu między władzami Unii Demokratycznej i Kongresu Liberalno-Demokratycznego z postkomunistami. UD i KLD obiecały SLD pomoc w wyborze Marka Siwca na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji[4].
http://niewygodne.info.pl/artykul7/03291-Janusz-Lewandowski-i-jego-powszechna-prywatyzacja.htm
Janusz Lewandowski to nie tylko referent antypolskiej rezolucji. To przede wszystkim pomysłodawca rabunkowej "powszechnej prywatyzacji"!
https://niezalezna.pl/210279-prywatyzator-iii-rp-uderza-w-polske-kim-jest-janusz-lewandowski
Wywołująca oburzenie wyprzedaż narodowego majątku, działalność w organizacjach sponsorowanych przez Niemców, wreszcie europejska kariera polityczna, która znalazła ukoronowanie w ,,durnych klipach" dla polskiego elektoratu oraz brukselskich atakach na Warszawę - chyba nikt nie uosabia lepiej polskiego pseudoliberała niż Janusz Lewandowski.

Mało kto pamięta, że to właśnie Janusz Lewandowski był pierwszym przewodniczącym Kongresu Liberalno-Demokratycznego - partii kojarzonej przede wszystkim z prezesurą Donalda Tuska. Z przyszłym ,,królem Europy" Lewandowski poznał się w połowie lat 80., gdy Tusk wydawał podziemne pismo ,,Przegląd Polityczny". To Lewandowski wprowadził do grona młodych trójmiejskich liberałów późniejszego premiera i prominentnego członka dworu Tuska - Jana Krzysztofa Bieleckiego.

boukun