# W takich momentach zdaję sobie sprawę, że tęsknie za ludźmi, których dawno już nie ma.

Tęsknie za przeciwnikami, którzy obnażaliby moje myślowe nicości cytując w oryginale Juliusza Cezara, a ja na takie dictum mógłbym jedynie siorbnąć niezłego winka i słuchać potulnie dalej...aby za kilka myślowych stajań wybuchnąć z całą mocą durnego temperamentu.

Pewnie zastanawiacie się co ten upolityczniony i zaangażowany w polityczną walkę Gadowski tym razem uknuł, jaką to chce nas z boku pchnąć finfą?

Nic z tych rzeczy.

Po prostu zdarza mi się tęsknić za politykami, którzy mają głowy i twarze szachistów, za przedsiębiorcami, których brzydzą geszefty, za adwersarzami, którzy precyzyjnie wbijają mnie z podłogę korzystając z najbardziej klasycznych cytatów, a czynią to z takim wdziękiem i klasą, że tylko policzki wytarmosić!

Marzy mi się ucieczka z kraju, w którym niezależnie od opcji i przekonań zapanowała bakteria, która wypełzła z truchła żelaznego Feliksa.

Męczy mnie sytuacja, w której i prawica i lewica zachowuje się z wdziękiem czekistów i obficie korzysta z bufetu Feliksa Edmundowicza, nie zakąszając...

Na czym ów czekistowski wirus polega?

Ano na tym, że jak jesteśmy przy władzy to szukamy haków na oponentów i bardziej chcemy ich unicestwić, niż po ludzku wieść z nimi jakiekolwiek cywilizowane dysputy.

Czekista nie ma zadania wyartykułowania swojego poglądu, poddania go pod uczciwą dyskusję, wzbogacenia o nowe argumenty i zahartowania poprzez szczepionkę poglądów przeciwnych.

Czekista, ma złapać, usidlić, wyszydzić i strzelić w pysk. (W oryginale strzelić w potylicę).

Wiem wiem...obie strony, wszystkie strony, robią tak samo. Każdy mówi, że czyni tak w reakcji na "podłe ataki i argumenty przeciwników", że "czyni tak jedynie w samoobronie".

Ja mam jednak nieodparte wrażenie, że najgorszym dziedzictwem sowieckiego Dzyngis Chana, najgorszym łajnem jakie pozostawił nad Wisłą jest - mentalność czekisty!

Obca naszej naturalnej kulturze, obca nawet naszej narodowej emocjonalności, jednak rozrośnięta jak Barszcz Sosnowskiego i rozpychająca się wszędzie tam gdzie wypleniono szlachetne rośliny - włazi z miejsca skąd wywieziono i powybijano prawdziwą inteligencję.

W Polsce nikt na dźwięk słowa: "kultura" nie odbezpieczał rewolweru, nikt nie pluł na chodnik na widok narodowych symboli.

Nikt w Dobrym Towarzystwie.

Chamów na salony bowiem nie wpuszczano.

Kiedy jednak wybito polskie salony...

No i właśnie o tym chciałem wam dziś napisać. #
Ze strony:
http://tiny.pl/hf5sd

--
stevep