http://24tp.pl/?mod=blog&u=116&id=28472

Niedawno sięgnąłem po dzieło, któro jeszcze dziesięć lat temu fascynowało mnie na równi z najnowszymi osiągnięciami techniki komputerowej i telekomunikacyjnej. Dzisiaj, po latach wraca ono do mnie jak bumerang i odbija się refleksją.

W Państwie - Platon usiłuje stworzyć optymalną ideę polis. Polis w której racjonalna organizacja całości jest gwarantem osiągnięcia sprawiedliwości, a przynajmniej jej zrębów.
ToteĹź aby zaniechać praktyk powszechnych w demokracji polegających na pchaniu się do władzy bez baczenia na to, czy jest się zwykłym kmieciem, garncarzem, czy teĹź mędrcem Platon proponuje podział społeczeństwa  na grupy o ściśle wyznaczonych zadaniach. I tak jak wyróşnia składniki duszy, tak samo dzieli społeczeństwo. Filozofowie - rozum, wojownicy - odwaga, oraz lud - zaspokojenie potrzeb naturalnych. Ta Sophokratia miała zajmować się tylko i wyłącznie sprawami polis. Ale Ĺźeby mĂłc piastować takie stanowisko trzeba - według Platona przejść przez gęste sito rekrutacji, ktĂłre pozwoli wyłonić najlepszych bez łamania prawa i gwałcenia jakichkolwiek cnĂłt obywatelskich.
I tak od 17 do 20 roku życia młody człowiek uprawiałby gimnastykę. Od 20 do 30 roku głębokie studia filozoficzne. Lata 35-50 to lata sprawowania funkcji publicznych, aby po 50-tce dojść do połączenia wiedzy z rozumem.
  JeĹźeli chodzi o Ĺźycie osobiste, to Platon przedkładał nad nie dobro powszechne. WspĂłlnota rodzinna będzie kojarzona na zasadzie losowania, uwzględniającego wiek i cechy najkorzystniejsze dla zrodzenia najzdrowszego potomstwa.
  Platon szwendał się po Sycylii, głosząc swoją koncepcję państwa, za co dwukrotnie został pojmany. Dzięki interwencji swoich przyjaciół, za drugim razem  ocalił swoją głowę od niechybnego stryczka. U schyłku Ĺźycia, Platon zaczął powaĹźnie wątpić w swoją ideę. MoĹźna by rzec – złoĹźył samokrytykę.


Kiedy oglądam wiadomości, czytam codzienną prasę – nie mogę oprzeć się wraĹźeniu, Ĺźe z tych nośnikĂłw informacji przemawiają do mnie jakieś nędzne platońskie kopie. Szubrawcy karmiący pustą gadaniną (to się teraz nazywa politycznym marketingiem, a więc mĂłwimy ogłupiałemu motłochowi to, co chce usłyszeć, ku zadowoleniu jego, a spokoju naszego) biedny i sponiewierany narĂłd.  Coraz to wymyślniejsze koncepcje na ratowanie NajdroĹźszej Ojczyzny wyzierają z kaĹźdego akapitu gazety, czy internetowego linku. Proste i jak zwykle genialne metody na uzdrowienie toczonego przez raka patologii oraz absurdu organizmu państwowego. Oto właśnie te biedne kreatury, co Ĺźyją w przeświadczeniu, Ĺźe mają moralne prawo stylizować się na platonĂłw epoki internetu i telefonii komĂłrkowej.

Różnica między samym Platonem, a nimi jest taka, iż Platonowi przyszło odpowiadać za swoją koncepcję, z kolei naszym mędrcom jeszcze nie zdarzyło się odpowiedzieć za swoje knoty przed jakimkolwiek trybunałem. Nawet – jak pokazują co cztery lata wyniki wyborów, ten największy trybunał – jakim jest społeczeństwo nie jest w stanie im zagrozić.
Bo i trudno się temu dziwić.  Lata permanentnego marketingu politycznego niskich lotĂłw zrobiło z głów dwĂłch - trzech pokoleń PolakĂłw dokumentne siano, ktĂłre nie nadaje się juĹź do niczego innego jak podpałka do propagandowego ogniska.

PrĂłby postawienia w miarę trzeĹşwej i obiektywnej diagnozy podjął się kiedyś dziennikarz, Tomasz Lis w swojej książce Co z tą Polską? . Książka, o ktĂłrej jeszcze kilka lat temu było głośno – dzisiaj poszła w zapomnienie.  Towarzyszący wydaniu tej książki entuzjazm – widoczny zwłaszcza wśrĂłd młodzieĹźy akademickiej opadł i tak naprawdę mało kto juĹź pamięta o kilkudziesięciu waĹźkich pytaniach postawionych przez Lisa na jej kartach. Dla porządku przypomnę, Ĺźe o książce Giertycha Kontrrewolucja młodych, niemal dwadzieścia lat po jej wydaniu takĹźe mało kto pamięta, a jeśli juĹź powrĂłci ona na pamięć- wywołuje na twarzach dziwny uśmieszek. Z resztą w tym ostatnim przypadku naleĹźy się zastanowić, czy sam Autor pamięta jeszcze o tym, co drzewiej publikował.   Tez swoich ani nie odszczekał pod stołem, ni Ĺźadnych sprostowań, ni samokrytyki Ĺźadnej teĹź nie złoĹźył.

Tak więc po raz wtĂłry zagłębiam się w środki przekazu i czytam  o odchudzaniu rządowej administracji, łączeniu rządowych agencji i tak dalej, i tak dalej... Ĺťycie uczy, Ĺźe z tych genialnych koncepcji na nowe państwo juĹź niedługo nie pozostanie ślad.  JednakĹźe przewaga ich nad Platonem jest taka, Ĺźe swoje – jak zawsze genialne wizje, testują praktycznie bez Ĺźadnych konsekwencji na obywatelach naszej biednej, umęczonej polis. Platon tego szczęścia nie miał. Nie miał do dyspozycji duĹźego państwa w środku Europy, pełnego ogłupiałych obywateli, na ktĂłrych moĹźna dokonywać coraz to wymyślniejsze eksperymenty.
Może dobrze, że tak się stało. Przynajmniej dzisiaj Platon jest poważany jako mędrzec, a nie wytykany palcami, że „złodziej i bandyta”. Może właśnie dzięki temu Państwo platońskie uważamy dzisiaj za klasykę filozofii.

Śmiem wątpić, czy kiedykolwiek Kontrrewolucja młodych, i Co z tą Polską   urosną do rangi platońskiego Państwa. Śmiem rĂłwnieĹź wątpić czy Gietrych z Lisem staną się ikoną myśli społecznej i politycznej naszych czasĂłw. Chyba lepiej, Ĺźebym tego nie doĹźył.

Dzień dobry się z Państwem



--
General Skalski o zydach w UB :

"Rozanski, Zyd, kanalia najgorszego gatunku, razem z Brystigerowa, Fejginami, to wszystko (...) nie byli ludzie."

prof. PAN Krzysztof Jasiewicz o zydach :

"Zydow gubi brak umiaru we wszystkim i przekonanie, ze sa narodem
wybranym. Czuja sie oni upowaznieni do interpretowania wszystkiego,
takze doktryny katolickiej. Cokolwiek bysmy zrobili, i tak bedzie
poddane ich krytyce - za malo, ze zle, ze zbyt malo ofiarnie. W moim
najglebszym przekonaniu szkoda czasu na dialog z Zydami, bo on do
niczego nie prowadzi... Ludzi, ktorzy uzywają slow 'antysemita',
'antysemicki', nalezy traktowac jak ludzi niegodnych debaty, ktorzy
usiluja niszczyc innych, gdy brakuje argumentow merytorycznych. To oni
tworza mowe nienawisci".

u2 pisze na pl.soc.polityka w wtorek, 21 lipca 2015 14:21:

http://24tp.pl/?mod=blog&u=116&id=28472

Niedawno sięgnąłem po dzieło, któro jeszcze dziesięć lat temu
fascynowało mnie na równi z najnowszymi osiągnięciami techniki
komputerowej i telekomunikacyjnej. Dzisiaj, po latach wraca ono do mnie
jak bumerang i odbija się refleksją.

W Państwie - Platon usiłuje stworzyć optymalną ideę polis. Polis w
której racjonalna organizacja całości jest gwarantem osiągnięcia
sprawiedliwości, a przynajmniej jej zrębów.

Oj kurna ilu jeszcze ludzi będzie się zaczytywać w tym uczniu Sokratesa i nie dojdzie do wniosku, że Platon "stworzył" tą ideę, bo się zapatrzył na zwykłe mrowisko?

kutas "u2" <u_2@o2.pl> napisał w wiadomości grup dyskusyjnych:55ae3962$0$8370$65785112@news.neostrada.pl...

http://24tp.pl/?mod=blog&u=116&id=28472

Niedawno sięgnąłem po dzieło, któro jeszcze dziesięć lat temu fascynowało mnie na równi z najnowszymi osiągnięciami techniki komputerowej i telekomunikacyjnej. Dzisiaj, po latach wraca ono do mnie jak bumerang i odbija się refleksją.

Ależ ty jesteś mądry! Platona cytujesz!

Lord z Cowshed