Czteroletnie rządy Platformy Obywatelskiej doprowadziły finanse państwa do
katastrofalnego stanu. W 2007 roku, gdy PO do spółki z PSL przejęła władzę,
sytuacja była zupełnie inna.

Reformy przeprowadzone przez minister Zytę Gilowską spowodowały, że
dług publiczny przed wyborami zaczął spadać, a rząd Jarosława Kaczyńskiego
nawet zostawił minimalną nadwyżkę (ok. 160 mln zł). Państwo wydawało mniej,
niż miało wpływów.

Wszystko zmieniło się wraz z nastaniem nowej ekipy. (...)

Jeszcze nigdy w Polsce, wliczając w to również epokę największego dotychczas
zadłużyciela kraju Edwarda Gierka, nikt nie zapożyczał Polaków w takim
tempie jak Tusk.

W ciągu trzech pełnych lat (2008-2010) zadłużenie kraju zwiększyło się o
ponad ćwierć biliona złotych (a dokładnie 256,7 mld zł).

Jeżeli zaliczyć jeszcze premierowi Tuskowi dwa miesiące rządzenia w 2007
roku (które były rekordowe pod względem wzrostu długu) oraz co najmniej 10
miesięcy 2011 r., to okaże się, że z całą pewnością można będzie mu
przypisać przynajmniej 300-miliardowy wzrost długu.

Gierek potrzebował 10 lat, by zadłużyć kraj na 70 mld USD. Tusk zaledwie
czterech, by go przebić (100 mld USD długu).

Jeżeli dodamy do tego niesamowitą propagandę prowadzoną przez środki
antyprzekazu na rzecz obecnego rządu, to dostrzeżemy doskonałą analogię
pomiędzy pierwszym sekretarzem a Tuskiem.

I tak jak długi Gierka spłaciliśmy stosunkowo niedawno, tak i długi Tuska
będą spłacane przez co najmniej 30 lat.

Osoby bardzo młode i w średnim wieku będą głównymi "beneficjentami" takiej
polityki rozpasania, dźwigając obsługę długu przez następne dziesiątki lat
na swoich barkach.

Więcej http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110727&typ=my&id=my03.txt

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.