W sierpniu 1917 roku rodzina cara uciekła do Tobolska na Syberię.
Do kwietnia 1918 mieszkali w Domu Gubernatora.
Mieli nadzieję uciec do Anglii gdzie król Jerzy V, kuzyn Romanowów, mógłby gwarantować im pobyt.
Ale ten odmówił z powodu nacisku żydowskich grup.

22.04.1918 Żyd Jakub Swierdłow ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Jakow_Swierd%C5%82ow ), pierwszy prezydent Związku Radzieckiego wysłał swojego sekretarza, Żyda Jankiela Jakowlewa do Tobolska by wyperswadować carowi Mikołajowi II zgodę na traktat pokojowy Breast-Litowsk.
Car odmówił gdyż uważał, że traktat ten będzie "wieczną hańbą Rosji".
Zgodził się na powrót do Moskwy kiedy poinformowano go że Niemcy udzielą mu azylu.

Kiedy dotarli do Ekaterynburga na Uralu pociąg zatrzymała rada regionalna zdominowana przez Żydów Goloszczekina, Kafarowa, Wojkowa i Syromolotowa.
Ci czterej komuniści żydowscy mianowali innego Żyda, Jakuba Jurowskiego, syna byłego skazańca, na szefa lokalnej Czeki (sowiecka tajna policja) w Ekaterynburgu.
Zadaniem Jurowskiego było uwięzienie, zaplanowanie i wykonanie egzekucji na carskiej rodzinie Rosji.

Żyd Jurowski ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Jakow_Jurowski ) przeniósł rodzinę cara do domu zamieszkałego kiedyś przez bogatego żydowskiego kupca Ipatiewa, robiąc z niego więzienie dla cara i jego rodziny.
Należy zauważyć, że Ekaterynburg nazwany na cześć Św. Katarzyny Wielkiej, w 1924 roku zmienił nazwę na "Swierdłowsk" dla uczczenia Jakuba Swierdłowa, który wydał rozkaz egzekucji carskiej rodziny.

4.07.1918 - Żyd Jurowski zwolnił wszystkich żołnierzy rosyjskich strzegących cara z wyjątkiem Pawła Medwediewa, żydowskiego szpiega Czeki.
Lojalnych wobec cara żołnierzy Jurowski zastąpił żydowskimi mordercami z Węgier.
Wszyscy byli żydowskimi komunistami, o czym świadczą wykonane przez nich napisy na ścianach.

15.07.1918 - dwaj przedstawiciele Sowieckiej Komisji Nadzwyczajnej, z których jednym był Żyd Filip Goloszczekiin, przyszedł do domu Ipatiewa z rozkazem od Żyda Jakuba Jurowskiego by dokonać egzekucji na carskiej rodzinie Rosji.

Po północy 7.07.1918 Żyd Jurowski sprowadził do sutereny cara Mikołaja, carycę Aleksandrę, ich cztery córki, pokojówkę, lekarza, kucharza i służącego.
Car na rękach zniósł swojego następcę Aleksa.
Powiedziano im, że będą pozować do zdjęcia grupowego.
Tam czekali na nich żydowscy mordercy: Medwediew, Pikulin, Jermakow i Jaganow.
Medwediew twierdził, że w czasie egzekucji był na zewnątrz, nieczyste sumienie zmusiło go do kłamstwa.

Żyd Jurowski wyciągnął wtedy rewolwer, wycelował bezpośrednio w głowę cara i strzelił.
Car Mikołaj II zmarł natychmiast.
Następnie zastrzelił wykonującą znak krzyża carycę Aleksandrę.
Potem Olgę, Tatianę, Marię i Anastazję.
Pokojówka Demidowa przeżyła pierwszy strzał, więc mordercy z żydowskiej Czeki dźgali ją 30 razy bagnetami.

Kiedy w pomieszczeniu zaległa cisza oprawcy usłyszeli jęk.
Aleksy był jeszcze żywy i w ramionach cara.
Podszedł do niego Żyd Jurowski i oddał dwa strzały w ucho chłopca.
Wszyscy członkowie rodziny carskiej leżeli z wieloma ranami na podłodze.
Spływała krew.

źródło https://forumemjot.wordpress.com/2013/01/29/zydowscy-mordercy-rosyjskiej-rewolucji/
http://prinzessin-sonnenschein.blog.onet.pl/2006/10/22/dom-specjalnego-przeznaczenia-jekaterynburg-maj-lipiec-1918-2/