Kuchnia PO. Miała być Polska i Obywatelska, profesjonalna, nowoczesna i w
dobrym stylu. Pełna zaufania i miłości. Z doświadczonym szefem kuchni i
całą ekipą; z wyobraźnią i pomysłami. Miała być fusion. Łączyć tradycje i
najlepsze polskie smaki z wyzwaniami XXI wieku, być otwartą dla każdego,
skupić wszystkich przy jednym, wielkim polskim stole, gdzie panuje
tolerancja, zgoda, dostatek i bezpieczeństwo.
Master-Chef jest ugotowany. Razem ze starszym łowczym, stolnikami,
kuchmistrzami, podkomorzymi i cześnikami, płatnymi dworzanami i całą
podległą służbą. Ugotowany stek kłamstw podlany sosem nienawiści, obłudy i
hipokryzji, jaja na miękko i bulwy po kaszubsku. Menu, z którego cały świat
się śmieje. Niestrawne potrawy upichcone na drogim, rosyjskim gazie albo
niedogotowane, albo przypalone. W najlepszym razie ruskie pierogi.
Ugotowana cała kuchnia oddana w obcy leasing,  dyletancka, bałaganiarska,
pełna skrywanych po kątach brudów, ciemnych typów i takich samych
interesów. Jeden wielki geszeft, na który ślepa Temida i głucha władza są
odporne. Tylko prokuratorzy wojskowi ze wstydu nie chodzą już w mundurach
ratując się ucieczką przed prawdą. - Odpowiemy na wszystkie maile – rzucają
na odchodne. Piszcie na BerdyczĂłw.
 Pusto. Nikogo nie ma w domu. W kominie hula wiatr targając na prawo i lewo
sztucznymi palmami; na zimnych posadzkach, obok zeschniętych resztek
myśliwskiego bigosu z czasów świetności, ślady łupin rozkradzionych
kokosĂłw. Dziurawe garnki, porysowany teflon. Po egzotycznych sokach ani
śladu, wyschnięta studnia, z kranu kapie beznadzieja. W spiżarniach pusto.
Zimno. Bo nie ma gwaranta ciągłości ognia. Resztki płomieni strzegą WSI-owi
palacze-kapłani. Kłęby dymu od afer i przekrętów, smród na całą Europę i
niedowierzanie, że można tak lekceważyć własną kuchnię, którą najpierw
zawłaszczono, by konsekwentnie i z premedytacją kontynuować dzieło jej
zadłużania i niszczenia. Towarzysz Gierek przy „lordzie” Vincencie to mały
pikuś.
Tak skończyła się zabawa w reformatorów i restauratorów. Pełną
kompromitacją. Tylko kto tym razem będzie syndykiem masy upadłościowej? Czy
ci sami, co w roku 1989? Czy po raz drugi damy się nabrać na  kolejny
okrągły mebel w naszej polskiej kuchni?
 Choć powoli, ale konsekwentnie, prawda, jak oliwa-sprawiedliwa, wychodzi na
jaw. Cuchnące leszcze i kapłony, ptaszki drobne i tłuste szczupaki,
nieopierzone perliczki i stare kury, mętne rosoły i trzęsące się ze strachu
galarety uciekają z kuchni, by ukryć się przed narodem we własnych
salonach. Zabrały ze sobą cały arsenał tasaków, noży, szatkownic, tłuczków
i pił,  by dobić i wypatroszyć opozycję. Ale okazja moĹźe się juĹź nie
powtórzyć, bo nic dwa razy się nie zdarza. I nie pomogą medialne karły i
oszuści, którzy nadal snują swoją kłamliwą narrację pisząc, że „rzygają
Smoleńskiem”. Oni rzygają wszystkim co narodowe i prawdziwe. Master-Chef o
tym wie. Dlatego go nie ma. Ani pana, ani gospodarza. Uciekł do Singapuru w
kolejną podróż życia, bo kilka już razy się skompromitował, poślizgnął,
dotkliwie poobijał, okaleczył, oparzył. Gospodarza też zabrakło. Zachował
się jak Arab na polu minowym, który przed siebie wypchnął żonę. I swego
zastępcę, któremu zapomniał dać na żyletkę. Nasz TW Noblista też miał inne,
ważniejsze rzeczy, ale na pogrzeb Kiszczaka, z pewnością się stawi.
Przecież to jemu głównie zawdzięcza swoją pozycję, a nie symbolicznym
insygniom władzy prezydenckiej.
 To dobrze. To słuszny bojkot, takĹźe tego ze skomunizowanej strefy, ktĂłry z
braku innych zajęć, „zabijał” czas na kłamiąc na twitterze. On pierwszy
powinien błagać o przebaczenie: za siebie, za palenie dowodów, za Najdera,
za Turowskiego. Bo ci ludzie, stale lekceważący autorytet Rzeczypospolitej,
lżący swoich bliźnich, nie mieli moralnego prawa, by być w Świątyni
Opatrzności Bożej na, tym razem prawdziwym, pogrzebie prezydenta Ryszarda
Kaczorowskiego. Rolę najwyższych władz państwowych i prokuratury musiał
więc przejąć katolicki ksiądz, który przeprosił za kompromitację polskiego
rządu, za oblany egzamin z najważniejszego przedmiotu – z człowieczeństwa.
 Koniec więc marzeń o wspĂłlnym stole i koniec zbiorowego Ĺźywienia. Podział
na żywienie salonowe i śmietnikowe stał się faktem. Podobnie jak podział na
modlących się i lżących, prawdomównych i zakłamanych, śpiewających psalmy i
zgrzytających zębami, patriotów i tych, którzy plują Narodowi w twarz.
Nawet lemingi się obudziły, bezrobotni lub na umowach śmieciowych,
konstruktorzy krzyży z puszek po piwie i ci sikający na znicze. Jeszcze
nieśmiało, bo trudno przyznać się do pomyłki, ale już wiedzą, że zostali
oszukani i nie dadzą już się zwieść żonglowaniem pustymi butelkami. Bo
nawet na podpałkę pod grilla już ich nie stać. Po wydarzeniach ostatnich
tygodni zniknął też zaszczepiany im strach przed Kaczyńskim i PiS-em, bo
zrozumieli, że to ktoś inny powinien się bać. Dlatego na kartce, przypiętej
do drzwi kuchni: Nieczynne do odwołania, dopisali: Donald,nie wracaj. I
oddaj fartucha! Już dość marnotrawienia, psucia i rozkradania produktów,
dość kolejnych exposé, zamienników, polepszaczy i toksycznych obietnic.
Dość narodowych tragedii, plagi masowych zabójstw i smoleńskich kłamstw,
głoszonych przez  cynicznych i bezczelnych przedstawicieli władzy. Nadeszła
pora się zwijać, póki ich nie zwiną, oddać się do dyspozycji Angeli, by
szorować hełmy Wehrmachtu, albo czekać w kolejce na wczasy w łagrach.
 Bo jak mamy Ĺźyć w jednym kraju z cwaniakami przyspawanymi do koryta, ktĂłrzy
stworzyli ułomne państwo niewypełniające podstawowych swych funkcji,
niekompetentne, przeżarte korupcją i nepotyzmem? Kolejne wpadki z zamianą
ciał, wyciekiem do Internetu przesłuchań świadków, łącznie z danymi
osobowymi i adresami zamieszkania, tragiczna śmierć technika Jaka-40, a co
za tym idzie, spadające sondaże, musiała uruchomić działania praktykowane
wĂłwczas, gdy kuchnia nie daje sobie rady. Wtedy wkracza catering, jak
trzynastego, w grudniową noc. Obwieszcza, że kuchnia znalazła się w
niebezpieczeństwie, że teraz będzie sprawniej, bezpiecznie i ekologicznie.
Zapewnia nie tylko o ochronie Master-Chefa i jego kucharzy, ale wszystkich
świadków ich gastronomicznej działalności. Reszcie funduje dyscyplinarne
internowanie. Sterowana prowokacja w „Rzeczpospolitej” z trotylem i
nitrogliceryną powiela ten wypróbowany schemat, który zrodził się wyżej niż
pokoje redakcyjne, gabinet naczelnego, zarząd, prokuratura wojskowa czy
nawet biedny prokurator generalny, który żali się, że został zmanipulowany.
I już wiemy, kto naprawdę rządzi w polskiej kuchni. I wiemy też, że fartuch
Master-Chefa jest tak tymczasowy, jak przepustka do wolnej kuchni.

Magda Figurska

użytkownik Mark Woydak napisał:

Kuchnia PO. Miała być Polska i Obywatelska, profesjonalna, nowoczesna i w

dobrym stylu. Pełna zaufania i miłości.

Podzial dobr jest sluszny. 50% dla krola i jego swity, a 50% dla plebsu, tak bylo jest i bedzie. Ta pierwsza polowa jest z przedniej czesci cielca (wiadomo koszerna), ta druga tzw. "zad" dla reszty.
Od kiedy to lud pracuje na siebie? czerwiec czy lipiec:)

Dnia Mon, 21 Oct 2013 04:24:47 -0500, Mark Woydak napisał(a):

[...] 

Bo jak mamy żyć w jednym kraju z cwaniakami przyspawanymi do koryta, którzy
stworzyli ułomne państwo niewypełniające podstawowych swych funkcji,
niekompetentne, przeżarte korupcją i nepotyzmem? Kolejne wpadki z zamianą
ciał, wyciekiem do Internetu przesłuchań świadków, łącznie z danymi
osobowymi i adresami zamieszkania, tragiczna śmierć technika Jaka-40, a co
za tym idzie, spadające sondaże, musiała uruchomić działania praktykowane
wĂłwczas, gdy kuchnia nie daje sobie rady. Wtedy wkracza catering, jak
trzynastego, w grudniową noc. Obwieszcza, że kuchnia znalazła się w
niebezpieczeństwie, że teraz będzie sprawniej, bezpiecznie i ekologicznie.
Zapewnia nie tylko o ochronie Master-Chefa i jego kucharzy, ale wszystkich
świadków ich gastronomicznej działalności. Reszcie funduje dyscyplinarne
internowanie. Sterowana prowokacja w „Rzeczpospolitej” z trotylem i
nitrogliceryną powiela ten wypróbowany schemat, który zrodził się wyżej niż
pokoje redakcyjne, gabinet naczelnego, zarząd, prokuratura wojskowa czy
nawet biedny prokurator generalny, który żali się, że został zmanipulowany.
I już wiemy, kto naprawdę rządzi w polskiej kuchni. I wiemy też, że fartuch
Master-Chefa jest tak tymczasowy, jak przepustka do wolnej kuchni.

Magda Figurska

Nawet Татьяна "Гэсслер" Анодина ... nie dała rady.




--
Я знаю, что когда уйду от вас, придут свирепые волки и не пощадят стада.
Даже среди вас появятся люди, извращающие правду ради того, чтобы верующие
сНодОваНи Са ниПи.

Psychopata podpisujący się "Mark Woydak" piszący z mx05.eternal-september.org uzywający czytnika 40tude_Dialog/2.0.15.1pl to pisowcki oszołom podszywaniec. Fakt, że podszywa się pod moje dane świadczy od daleko posunietej chorobie alkoholowej. Tani alkohol i marne wina dokonały całkowitego spustoszenia w mózgu tego osobnika. Nie ma już dla niego ratunku!

MW


Użytkownik "Mark Woydak" <mark.woydak@forst.gmx.de> napisał w wiadomości news:ktfioyf76fu8.wwv8q5lw7kok$.dlg40tude.net...

Kuchnia PO. Miała być Polska i Obywatelska, profesjonalna, nowoczesna i w
dobrym stylu. Pełna zaufania i miłości. Z doświadczonym szefem kuchni i
całą ekipą; z wyobraźnią i pomysłami. Miała być fusion. Łączyć tradycje i
najlepsze polskie smaki z wyzwaniami XXI wieku, być otwartą dla każdego,
skupić wszystkich przy jednym, wielkim polskim stole, gdzie panuje
tolerancja, zgoda, dostatek i bezpieczeństwo.
Master-Chef jest ugotowany. Razem ze starszym łowczym, stolnikami,
kuchmistrzami, podkomorzymi i cześnikami, płatnymi dworzanami i całą
podległą służbą. Ugotowany stek kłamstw podlany sosem nienawiści, obłudy i
hipokryzji, jaja na miękko i bulwy po kaszubsku. Menu, z którego cały świat
się śmieje. Niestrawne potrawy upichcone na drogim, rosyjskim gazie albo
niedogotowane, albo przypalone. W najlepszym razie ruskie pierogi.
Ugotowana cała kuchnia oddana w obcy leasing,  dyletancka, bałaganiarska,
pełna skrywanych po kątach brudów, ciemnych typów i takich samych
interesów. Jeden wielki geszeft, na który ślepa Temida i głucha władza są
odporne. Tylko prokuratorzy wojskowi ze wstydu nie chodzą już w mundurach
ratując się ucieczką przed prawdą. - Odpowiemy na wszystkie maile – rzucają
na odchodne. Piszcie na BerdyczĂłw.

Pusto. Nikogo nie ma w domu. W kominie hula wiatr targając na prawo i lewo
sztucznymi palmami; na zimnych posadzkach, obok zeschniętych resztek
myśliwskiego bigosu z czasów świetności, ślady łupin rozkradzionych
kokosĂłw. Dziurawe garnki, porysowany teflon. Po egzotycznych sokach ani
śladu, wyschnięta studnia, z kranu kapie beznadzieja. W spiżarniach pusto.
Zimno. Bo nie ma gwaranta ciągłości ognia. Resztki płomieni strzegą WSI-owi
palacze-kapłani. Kłęby dymu od afer i przekrętów, smród na całą Europę i
niedowierzanie, że można tak lekceważyć własną kuchnię, którą najpierw
zawłaszczono, by konsekwentnie i z premedytacją kontynuować dzieło jej
zadłużania i niszczenia. Towarzysz Gierek przy „lordzie” Vincencie to mały
pikuś.
Tak skończyła się zabawa w reformatorów i restauratorów. Pełną
kompromitacją. Tylko kto tym razem będzie syndykiem masy upadłościowej? Czy
ci sami, co w roku 1989? Czy po raz drugi damy się nabrać na  kolejny
okrągły mebel w naszej polskiej kuchni?

Choć powoli, ale konsekwentnie, prawda, jak oliwa-sprawiedliwa, wychodzi na
jaw. Cuchnące leszcze i kapłony, ptaszki drobne i tłuste szczupaki,
nieopierzone perliczki i stare kury, mętne rosoły i trzęsące się ze strachu
galarety uciekają z kuchni, by ukryć się przed narodem we własnych
salonach. Zabrały ze sobą cały arsenał tasaków, noży, szatkownic, tłuczków
i pił,  by dobić i wypatroszyć opozycję. Ale okazja moĹźe się juĹź nie
powtórzyć, bo nic dwa razy się nie zdarza. I nie pomogą medialne karły i
oszuści, którzy nadal snują swoją kłamliwą narrację pisząc, że „rzygają
Smoleńskiem”. Oni rzygają wszystkim co narodowe i prawdziwe. Master-Chef o
tym wie. Dlatego go nie ma. Ani pana, ani gospodarza. Uciekł do Singapuru w
kolejną podróż życia, bo kilka już razy się skompromitował, poślizgnął,
dotkliwie poobijał, okaleczył, oparzył. Gospodarza też zabrakło. Zachował
się jak Arab na polu minowym, który przed siebie wypchnął żonę. I swego
zastępcę, któremu zapomniał dać na żyletkę. Nasz TW Noblista też miał inne,
ważniejsze rzeczy, ale na pogrzeb Kiszczaka, z pewnością się stawi.
Przecież to jemu głównie zawdzięcza swoją pozycję, a nie symbolicznym
insygniom władzy prezydenckiej.

To dobrze. To słuszny bojkot, także tego ze skomunizowanej strefy, który z
braku innych zajęć, „zabijał” czas na kłamiąc na twitterze. On pierwszy
powinien błagać o przebaczenie: za siebie, za palenie dowodów, za Najdera,
za Turowskiego. Bo ci ludzie, stale lekceważący autorytet Rzeczypospolitej,
lżący swoich bliźnich, nie mieli moralnego prawa, by być w Świątyni
Opatrzności Bożej na, tym razem prawdziwym, pogrzebie prezydenta Ryszarda
Kaczorowskiego. Rolę najwyższych władz państwowych i prokuratury musiał
więc przejąć katolicki ksiądz, który przeprosił za kompromitację polskiego
rządu, za oblany egzamin z najważniejszego przedmiotu – z człowieczeństwa.

Koniec więc marzeń o wspólnym stole i koniec zbiorowego żywienia. Podział
na żywienie salonowe i śmietnikowe stał się faktem. Podobnie jak podział na
modlących się i lżących, prawdomównych i zakłamanych, śpiewających psalmy i
zgrzytających zębami, patriotów i tych, którzy plują Narodowi w twarz.
Nawet lemingi się obudziły, bezrobotni lub na umowach śmieciowych,
konstruktorzy krzyży z puszek po piwie i ci sikający na znicze. Jeszcze
nieśmiało, bo trudno przyznać się do pomyłki, ale już wiedzą, że zostali
oszukani i nie dadzą już się zwieść żonglowaniem pustymi butelkami. Bo
nawet na podpałkę pod grilla już ich nie stać. Po wydarzeniach ostatnich
tygodni zniknął też zaszczepiany im strach przed Kaczyńskim i PiS-em, bo
zrozumieli, że to ktoś inny powinien się bać. Dlatego na kartce, przypiętej
do drzwi kuchni: Nieczynne do odwołania, dopisali: Donald,nie wracaj. I
oddaj fartucha! Już dość marnotrawienia, psucia i rozkradania produktów,
dość kolejnych exposé, zamienników, polepszaczy i toksycznych obietnic.
Dość narodowych tragedii, plagi masowych zabójstw i smoleńskich kłamstw,
głoszonych przez  cynicznych i bezczelnych przedstawicieli władzy. Nadeszła
pora się zwijać, póki ich nie zwiną, oddać się do dyspozycji Angeli, by
szorować hełmy Wehrmachtu, albo czekać w kolejce na wczasy w łagrach.

Bo jak mamy żyć w jednym kraju z cwaniakami przyspawanymi do koryta, którzy
stworzyli ułomne państwo niewypełniające podstawowych swych funkcji,
niekompetentne, przeżarte korupcją i nepotyzmem? Kolejne wpadki z zamianą
ciał, wyciekiem do Internetu przesłuchań świadków, łącznie z danymi
osobowymi i adresami zamieszkania, tragiczna śmierć technika Jaka-40, a co
za tym idzie, spadające sondaże, musiała uruchomić działania praktykowane
wĂłwczas, gdy kuchnia nie daje sobie rady. Wtedy wkracza catering, jak
trzynastego, w grudniową noc. Obwieszcza, że kuchnia znalazła się w
niebezpieczeństwie, że teraz będzie sprawniej, bezpiecznie i ekologicznie.
Zapewnia nie tylko o ochronie Master-Chefa i jego kucharzy, ale wszystkich
świadków ich gastronomicznej działalności. Reszcie funduje dyscyplinarne
internowanie. Sterowana prowokacja w „Rzeczpospolitej” z trotylem i
nitrogliceryną powiela ten wypróbowany schemat, który zrodził się wyżej niż
pokoje redakcyjne, gabinet naczelnego, zarząd, prokuratura wojskowa czy
nawet biedny prokurator generalny, który żali się, że został zmanipulowany.
I już wiemy, kto naprawdę rządzi w polskiej kuchni. I wiemy też, że fartuch
Master-Chefa jest tak tymczasowy, jak przepustka do wolnej kuchni.

Magda Figurska