# Szwendałem się po mieście z kolegami. Chodziliśmy między osiedlami, parkami, ulicami i w pewnym momencie na jakimś placu zabaw zobaczyliśmy grupkę dzieciaków w wieku ok. 5 lat. Między nimi biegał sobie mały murzynek. W małym 35 tysięcznym mieście na prowincji rzadko widzi się jakiegokolwiek przedstawiciela obcych kultur. Widok bawiących się z nim jak gdyby nigdy nic dzieci to pewien symbol. Granica między strachem do wszelkiej odmienności i egzotyki zacierała się w Europie od zarania dziejów, teraz nic nie stało by na przeszkodzie by każde z większych Europejskich miasta stało się stolicą świata, w Londynie, Paryżu, Berlinie czy w Madrycie mówi się w setce języków, można spotkać przedstawicieli wszystkich narodowości. Tolerancja, która dla jednych może być  krępującą polityczną poprawnością, dla innych została wartością za którą są w stanie oddać życie. W każdym razie, czy tego chcemy, czy nie stała się nieodłączną częścią nowoczesnej demokracji i cywilizowanego kraju.  Tolerancja dla odmiennej narodowości, religii czy koloru skóry to norma dla Europy zachodniej. Z niepokojem jednak oglądam renesans idei nacjonalistycznych i szowinistycznych w niektórych europejskich krajach, sądzę jednak, że to wszystko przejściowe zjawiska, przecież teraz starzejące się społeczeństwa musiały "uzależnić" się od taniej siły roboczej, której zwyczajnie brakowało. W Polsce widok czarnoskórego na ulicach 10 lat temu mógł przyciągać spojrzenia, ale teraz szczególnie w większych miastach nie budzi to wielkiej sensacji. Sądzę, że moje pokolenie i to, które teraz jest w wieku tych 5 lat wprowadzi spokojnie do Polski standardy jakie już od lat panują na zachodzie.

Pamiętam taką historię, że pewien pierwszoligowy klub piłkarski gdy zakupił czarnoskórego zawodnika. W paru pierwszych meczach, w których występował został obrzucony bananami. Teraz po naszych boiskach biega tyle obcokrajowców co w innych ligach. W swoich klubach odgrywają pierwszoplanowe role i to już nikogo nie dziwi. #
Ze strony:
http://tiny.pl/hf6bv

--
stevep