Czwartkowe gazety dowodzą, że tak jak gorszy pieniądz wypiera lepszy, tak brzydkie słowa wypierają ładne.

Gazeta Wyborcza" opisuje "Krótką historię chamstwa w Gorzowie". Żyje tam sobie radna niezależna Grażyna Wojciechowska, która - jak wynika z opisu - posługuje się językiem dosadnym. W listopadzie 2006 r. wpadła w furię, gdy koledzy z rady nie chcieli poprzeć jej kandydatury na wiceprzewodniczącą. Wygarnęła kolegom, że to: ch..., psy, sprzedajne dziwki, śmierdzący emeryci...

Internauta o pseudonimie Andrzejusa nie wytrzymał i na forum internetowym napisał: "niech spada stare chamidło". Jak wielka musiała być determinacja radnej Wojciechowskiej, skoro wytropiła internautę i postawiła przed sądem? Biedak musi zapłacić grzywnę. A radna wreszcie zadowolona: "Niech wyrok na tego internautę będzie nauczką i ostrzeżeniem dla innych, którzy mnie atakują skrycie zza węgła, ukrywając się pod pseudonimem".

Wynika z tego, że można powiedzieć: ch, psy, sprzedajne dziwki, a nawet "stare chamidło". Byle z otwartą przyłbicą.

Skoro już jesteśmy przy słowach, to w "Gazecie Wyborczej" spotkamy inną krewką damę. Anna Sikora, posłanka PiS-u, udowodniła, że również potrafi używać języka. Strażników miejskich, którzy odbijali warszawską halę KDT określiła mianem: "gnoje i buraki". Minister Julia Pitera zarzuciła sejmowej koleżance konflikt interesów. Przypomniała, że w 2007 r. posłanka Sikora zasiadała w zarządzie Kupieckich Domów Towarowych i w okresie od stycznia do października zarobiła tam ponad 127 tys. zł.

O słownictwie pani poseł Sikory ani słowa...

Słówko szepnęło mi za to w środę Radio Maryja, tuż przed wieczornym różańcem. W grobowym nastroju odczytywano tam co chwilę oświadczenie fundacji Lux Veritatis. Podobno do fundacji zadzwonił dziennikarz "Rzeczpospolitej" i wypytywał. A miał informacje objęte tajemnicą skarbową. Ojciec Jan Król pytał wiernych słuchaczy czy Polska jest państwem prawa, skoro dopuszcza pismaków do wielkich tajemnic.

Po takiej reklamie nie zmrużyłem w nocy oka i gdy tylko o świcie otworzyli sklep w mojej wiosce, wykupiłem cały nakład "Rzeczpospolitej". O co mogło chodzić, skoro nie o pieniądze?

"Kontrolerzy skarbowi z Białegostoku uznali, że dyrektor Radia Maryja powinien zwrócić fiskusowi 4,3 mln zł VAT" - pisze "Rzeczpospolita". Chodzi o ponad 20 mln zł pożyczki, którą cztery lata temu zakon redemptorystów udzielił Lux Veritatis. Za te pieniądze fundacja rozbudowała kampus należący do związanej z o. Rydzykiem Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu.

Fundacja nie oddała pożyczki, a po zakończeniu inwestycji nowe nieruchomości przekazała na własność redemptorystom, już jako darowiznę. Przy czym odliczyła sobie VAT od inwestycji w wysokości 4,3 mln zł. Kontrolerzy uznali, że do odliczenia fundacja nie miała prawa, a zatem kwotę podatku powinna zapłacić.

Lux Veritatis milczy. Ciekawe jakich słów użyje o. Tadeusz Rydzyk w odpowiedzi na ten bezpardonowy atak? Słucham radia...

Media uparły się na Ojca dyrektora. "Superexpress" posunął się nawet do prowokacji. Reporter tej gazety podając się za pracownika Radia Maryja zaproponował kilku posłom PiS-u, by zareklamowali telefony komórkowe, którymi handluje Tadeusz Rydzyk. Zaskoczenia nie było. Wszyscy politycy, jak jeden mąż zgodzili się zachwalać aparaty, choć przyznali, że ich nigdy nie widzieli i nie używali! Na przykład były minister środowiska Jan Szyszko: - Proszę tylko powiedzieć, co mam mówić na antenie - poprosił dziennikarza udającego redaktora toruńskiej rozgłośni.

- Że telefon ma duże klawisze i wyraźnie podświetlany ekran. Wyświetlające się duże litery. (...) I, że będzie służył rodzinom do kontaktu z Radiem Maryja - podpowiedział reporter.

- Dobrze, powiem. (...) - zgodził się posłusznie były minister. A od siebie dodał jeszcze: - Mam pięć telefonów w domu, wszystkie na sieć ojca Rydzyka chcemy wymienić.

"Wystarczy jedna krótka rozmowa, by posłowie PiS-u stawali na baczność i mówili dokładnie to, co każe im zakonnik" - konkluduje "Superexpress".

"Dziennik" pokazuje, że nawet kościelni hierarchowie nie zamierzają nastawiać drugiego policzka na cios, tylko oddają od razu. Pretekstem do walki na słowa jest propozycja SLD. Partia chce, by Kościół na czas kryzysu podzielił się swoimi pieniędzmi. Szpitalni kapelani powinni np. zrezygnować ze swoich pensji. "Namawiamy Kościół, żeby nie wyrastał poziomem pod księżyc, ponad swoje owieczki" - mówi "Dziennikowi" poseł Jerzy Wenderlich. Zapytany o komentarz abp. Sławoj Leszek Głódź nie przebiera w słowach: "A z kim tu w ogóle dyskutować? Z oddechem Lenina?".

Chcieli się bić, to mają.

I może właśnie na przekór katowicka redakcja "Gazety Wyborczej" ogłosiła konkurs na najpiękniejsze śląskie słowo. Chyba trafiliśmy w dziesiątkę, bo słowa płyną do nas szeroką rzeką. Nie ma wśród nich "buraków", "chamideł", ani tym podobnych. Ludzie podpowiadają, że w czasie gdy następuje dewaluacja słowa można się jeszcze umówić z "lipstą" pod "klopsztangą", podzielić się z nią "sznitką", wyznać: "jo ci przaja" i dać "kusika". Kto myśli, że tak nie jest ładniej, "tyn mo ipi".



http://wyborcza.pl/1,75968,6850638,Na_poczatku_bylo_slowo.html


Przemek

--

"Z wszystkich siedmiu grzechów głównych najłatwiej można wybaczyć lenistwo i obżarstwo, a najwięcej szkód i nieszczęść, zbrodni i wojen, jak sobie wyobrażam, powoduje zawiść."

Pisząc te słowa, prof. Leszek Kołakowski zapewne myślał o Jarosławie Kaczyńskim.