Po raz drugi w historii obchodzimy dziś nowe święto państwowe, które
przywraca Polakom pamięć bohaterów narodowych, żołnierzy antykomunistycznego
podziemia, którzy w obronie najwyższych wartości rzucili wyzwanie
sowietyzacji Polski i komunistycznej dyktaturze.

Szli "wyprostowani wśród tych, co na kolanach, wśród odwróconych plecami i
obalonych w proch" (Zbigniew Herbert).

Za walkę z sowietyzacją kraju nie odebrali nigdy żadnej nagrody - przez
dziesiątki lat napiętnowani mianem "bandytów" i otoczeni pogardą, żyli tylko
w pamięci najbliższych i wiernych towarzyszy broni.

Ale tak jak dobro nie może nigdy przegrać ze złem, tak szlachetna walka
żołnierzy powstania antykomunistycznego odnosi zwycięstwo. Narodowy Dzień
Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" jest skromnym zadośćuczynieniem i spłatą
moralnego długu wobec najbardziej niezłomnych. (...)

Długie szeregi bohaterów podziemia niepodległościowego symbolizuje major
Zygmunt Szendzielarz "Łupaszka", po wojnie dowódca odtworzonej 5. Brygady
Wileńskiej Armii Krajowej.

Obok niego: porucznik Józef Kuraś "Ogień", najsłynniejszy partyzant Podhala;
major Hieronim Dekutowski "Zapora", dowódca zgrupowania na Lubelszczyźnie;
kapitan Kazimierz Kamieński "Huzar", bracia Leon i Edward Taraszkiewiczowie,
Zdzisław Broński "Uskok", major Ludwik Bernaciak "Orlik", kapitan Jan
Borysewicz "Krysia", kresowy zagończyk na Nowogródczyźnie; Danuta
Siedzikówna "Inka", sanitariuszka w brygadzie "Łupaszki"...

I ci, którym udało się wytrwać najdłużej, jak poległy w marcu 1957 r. ppor.
Stanisław Marchewka "Ryba", ostatni "leśny" na Białostocczyźnie, czy Józef
Franczak "Laluś", który jako ostatni żołnierz Polski Podziemnej zginął w
obławie pod Piaskami na Lubelszczyźnie w październiku 1963 r. - prawie 20
lat po wojnie.

To tylko niektórzy z blisko 20 tysięcy żołnierzy podziemia
niepodległościowego, którzy z bronią w ręku, po zamianie okupacji
niemieckiej na sowiecką, podjęli wbrew nadziei walkę o nadzieję - o Polskę
wolną, suwerenną, sprawiedliwą i przeciwstawili się komunistycznej
dyktaturze.

Więcej
http://sanctus.pl/index.php?module=aktualnosci&grupa=&podgrupa=&strona=1&id=1926&kategoria=2

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.