Dziś pod pozorem dialogu dokonuje się wielu manipulacji, których celem jest
albo zaszczepienie poglądów fałszywych, albo podważenie poglądów
prawdziwych.

Fałszywe poglądy (oceny) dotyczą najczęściej kwestii należących do sfery
handlu i biznesu. Ich celem jest osiągnięcie zysku za wszelką cenę. Słowo,
upozorowane na formę dialogową, pełni funkcję perswazyjną tylko po to, aby
wprowadzić odbiorcę w błąd.

Drugą sferą jest sfera polityki, w której ramach nie tylko handluje się
politykami zachęcając do głosowania na jednych, a niegłosowania na drugich,
ale również promuje się jakąś ideologię, która obiecuje zbawienie człowieka
bez Boga albo przeciwko Bogu.

W drugim wypadku celem dialogu jest zasianie wątpliwości w sprawach wiary po
to, aby na miejsce prawdziwej (nadprzyrodzonej) religii wprowadzić
fałszywego bożka postępu, dobrobytu i finansowo-gospodarczej potęgi.

Z uwagi na niegodziwe cele są dyskusje, w których nie należy brać czynnego
udziału, innym natomiast nie należy się nawet przysłuchiwać. Gdy celem
dyskusji nie jest prawda, mój głos w dyskusji, nawet szczery, staje się
pożywką dla uwiarygodnienia fałszywego celu.

W ten sposób jeszcze skuteczniej wprowadzony jest w błąd obserwator, bo
nasza szczerość przemawia do jego serca, co więcej szczerość taką przypisuje
innym dyskutantom.

Gdy zaś przebieg dyskusji jest sztucznie zaplanowany po to, aby manipulować
opinią publiczną, śledzenie takiej dyskusji może wstrząsnąć naszymi
(słusznymi!) przekonaniami, ponieważ ze względu na stosowane przez
dyskutantów triki, możemy okazać się bezbronni.

Trzeba w porę rozpoznać, czy i jakiej dyskusji warto się przysłuchiwać, czy
też unikać jej, bo "zrobi nam wodę z mózgu".

Więcej
http://naszapolska.pl/index.php/component/content/article/49-rok/1231-jaroszyski-dialog-i-pseudodialog-w-cywilizacji-aciskiej

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.