Pomysł utworzenia Generalnego Gubernatorstwa ma swoje korzenie w idei
Mitteleuropy. Podczas I wojny światowej wykorzystały ją rządzące elity
polityczne Niemiec, wytyczając cele wojenne oraz plany nowego porządku
europejskiego po ewentualnym zwycięstwie państw centralnych. Mitteleuropę
miały tworzyć marionetkowe państwa (w tym Królestwo Polskie) pod polityczną,
ekonomiczną i wojskową kontrolą Rzeszy.

Region miał być wykorzystywanym gospodarczo zapleczem imperium niemieckiego,
a jego zasoby miały służyć udanej rywalizacji z Anglią na arenie światowej w
celu uzyskania pozycji wiodącego mocarstwa. Organizacja ekonomiczna
opierałaby się na dominacji Niemiec, które narzuciłyby szereg korzystnych
dla siebie umów ekonomicznych z podległymi im satelickimi państwami, jak
Ukraina i Polska.

Liczono również na to, iż nastroje klasy pracującej w Niemczech mogą być
uspokojone przy pomocy aneksji terytorialnych, osadnictwa oraz lepszej
kondycji ekonomicznej Niemiec. Populacja na podporządkowanych terenach
stopniowo byłaby germanizowana, także poprzez czystki etniczne ludności
rodzimej i równoległe osadnictwo niemieckie.

Niemiecki plan Mitteleuropy podczas I wojny światowej przewidywał aneksję
znacznej części terytorium Polski i wypędzenie z tych ziem Polaków i Żydów,
zastępowanych stopniowo kolonistami niemieckimi. Sama Polska miała być
stopniowo germanizowana, także poprzez zmniejszenie populacji polskiej na
skutek klęsk głodu. (...).

Identyczną koncepcję utworzenia satelickiego państewka polskiego Niemcy
zawarli również w planach II wojny światowej. Koncepcja została zrealizowana
w kształcie Generalnego Gubernatorstwa i była ona realizacją drugowojennych
celów polityki niemieckiej w Europie wschodniej, określonych m.in. w
Generalnym Planie Wschodnim oraz założeniach polityki okupacyjnej III Rzeszy
na terytorium Polski.

Realizowano je poprzez fizyczną eliminację większości polskiej inteligencji
i tzw. warstw przywódczych, germanizację, przesiedlenia i eksterminację
ludności (w celu przygotowania tego obszaru do kolonizacji germańskiej) oraz
maksymalną eksploatację gospodarczą na potrzeby wojenne III Rzeszy.

W okresie do 1944 okupacyjne władze niemieckie traktowały Generalne
Gubernatorstwo praktycznie jak kolonię, która dostarczała niewolniczej i
nisko kwalifikowanej siły roboczej, surowców naturalnych dla przemysłu oraz
żywności.

W latach 1939-1940 planowano także utworzenie polskiego państwa szczątkowego
(niem. Reststaat) zależnego od Rzeszy, koncepcja ta jednak została porzucona
wobec kilku istotnych czynników. Niemcy, mimo iż niektóre postacie
ówczesnego życia politycznego w Polsce wyrażały gotowość do pewnych
negocjacji, ostatecznie nie mogli znaleźć polskiego odpowiednika Hachy lub
Quislinga i elit chętnych do kolaboracji.

Decydującym czynnikiem uniemożliwiającym utworzenie "polskiego państwa
szczątkowego" była negacja tych planów przez ZSRR (pozostający wówczas w
sojuszu z III Rzeszą), negujący pomysł zachowania Polski w jakimkolwiek
kształcie.

Do utworzeniu ewentualnego rządu kolaboracyjnego "opierającego się na
uciskanych dotąd, przez polskie rządy chłopach" służyć miały prowadzone
przez Niemców kilkakrotne rozmowy z liderem ludowców Wincentym Witosem,
które zdecydowanie odrzucił. Siedzibą władz okupacyjnych Generalnego
Gubernatorstwa, na mocy rozporządzenia Hansa Franka z dnia 26 października,
został Kraków, językiem urzędowym stał się język niemiecki.

Więcej
http://pl.wikipedia.org/wiki/Generalne_Gubernatorstwo#Polityka_terroru_i_represji

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.