Jak wiadomo, na tym świecie pełnym złości nie ma nic gorszego, niż
nienawiść. Z drugiej jednak strony wiadomo też, że nie ma tego złego, co by
na dobre nie wyszło, zatem i nienawiść - aczkolwiek najgorsza - też musi
mieć jakieś dobre strony.

Starsi ludzie na przykład na pewno pamiętają, jak to marksistowscy mełamedzi
wychwalali pod niebiosa "nienawiść klasową", jako swego rodzaju parowóz
dziejów, przeciwstawiając ją nienawiści rasowej, która nie tylko była
niesłuszna, ale stanowiła też przykład zła absolutnego.

Przecież dla każdego postępowego człowieka jest oczywiste, że o ile
mordowanie arystokratów, chłopów, ziemian, kupców, księży i tym podobnych
może być słuszne, a w przypadku rewolucji francuskiej czy bolszewickiej -
nawet jedynie słuszne - o tyle mordowanie na przykład Żydów, zwłaszcza gdy
obiektywnie nie służy to socjalizmowi, w żadnym wypadku słuszne być nie
może.

Dlatego i do nienawiści nie można podchodzić w sposób uproszczony, żeby nie
powiedzieć - prostacki. Nienawiść w słusznej sprawie może być dopuszczalna,
natomiast w sprawie niesłusznej dopuszczalna być nie może.

Wszystko zatem zależy od tego, kogo nienawidzimy i z jakich pozycji. Jeśli
na przykład nienawidzimy nosicieli nienawiści, to nie musimy naszemu
szlachetnemu uczuciu stawiać żadnych ograniczeń. Cóż bowiem bardziej
zasługuje na nienawiść bardziej, niż nienawistnicy?

Dlatego właśnie nienawiść powinna być znienawidzona.

Więcej http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=1715

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.