Historia "żołnierzy wyklętych" jest skomplikowana. Niestety, nie chce tego widzieć nasza prawica, która ze święta powojennych partyzantów robi festiwal własnej, zupełnie bieżącej polityki historycznej

">Żołnierze wyklęci < byli bardzo różni. Niektórych nie można stawiać za wzór współczesnego obywatelskiego patriotyzmu, bo pod dzisiejszą Polską by się nie podpisali i nie o taką walczyli. Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość chciało budować demokratyczne państwo prawa, ale nie wszystkie organizacje podziemne popierały ten projekt" - mówił mi w zeszłym roku w wywiadzie prof. Rafał Wnuk, historyk, autor obsypanego nagrodami "Atlasu polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956".

Kłopot z przeszłością polega na tym, że jest ona skomplikowana. Niestety, nie chce tego widzieć nasza prawica, która ze święta powojennych partyzantów robi festiwal własnej, zupełnie bieżącej polityki historycznej.


Po pierwsze, nie wszyscy "wyklęci" chcieli strzelać. Na przykład zrzeszenie Wolność i Niezawisłość powstało jako organizacja cywilna. Jego pełna nazwa to Ruch Oporu bez Wojny i Dywersji "Wolność i Niezawisłość".

Po drugie, ich opór nie miał nic wspólnego z "powstaniem". W 1945 r. Stalin władał połową świata. Jego armia pokonała właśnie hitlerowskie Niemcy. Wywoływanie powstania w tych warunkach byłoby głupotą i samobójstwem, co wielu ludzi świetnie wówczas rozumiało. Stąd nacisk WiN na opór polityczny. Stąd też ogromna popularność PSLStanisława Mikołajczyka, które próbowało ocalić część demokracji i niezależności Polski drogą wyborów i negocjacji.

Po trzecie, "żołnierze wyklęci" - sami brutalnie prześladowani przez władze Polski Ludowej - mieli na sumieniu także zbrodnie. Na przykład w wioskach Wierzchowiny i Pawłokoma zginęło z ich rąk po kilkaset osób.

Prof. Wnuk opisuje stopniowy proces degrengolady powojennej partyzantki, której dowódców wyłapywała bezpieka. "Im dalej od okupacji niemieckiej, tym głębsza była destrukcja struktur kontroli i dowodzenia. Dowodzenie schodziło na coraz niższy poziom. Niekiedy ludzie w tzw. terenie mogli przetrwać dzięki temu, że byli bardzo nieufni i łatwo naciskali na spust. Dziś powiedzielibyśmy, że byli bezwzględni" - opowiadał.

To oczywiście prawda, że walczyli za wolną Polskę, że byli torturowani, rozstrzeliwani i skazywani na sąd w procesach, które były parodią sądu.

Bohaterstwo i cierpienie nie zwalnia nas jednak ze stawiania pytań o sens tej walki - tak jak stawiamy je wobec Powstania Warszawskiego. Nie zwalnia z obowiązku dostrzeżenia jej stron chlubnych i mniej chlubnych.

Przypominanie o tych wszystkich oczywistościach wyzwala jednak ze strony "smoleńskiej prawicy" potok zarzutów o zdradę i brak patriotyzmu. Spotkało to Seweryna Blumsztajna z "Gazety", który napisał o swoich wątpliwościach. Natychmiast odezwał się serwis wPolityce.pl: "Jak tu nie krzyczeć: >Polska! Polska! <, skoro tak wielu tak potężnych krzyczy dziś: >Precz z Polską, precz! <? Blumsztajn stosuje przy tym klasyczną metodę >Gazety < - nie być formalnie przeciw, by być realnie przeciw".

Prawica - do współorganizatorów uroczystości 1 marca należą m.in. kluby "Gazety Polskiej" i warszawski PiS - ma w tej retoryce swój aktualny polityczny interes. Chodzi o wbicie Polakom do głowy, że tylko opór z bronią w ręku przeciw komunizmowi był uprawniony. Tym sposobem droga politycznego, pokojowego oporu i negocjacji, które - przez KOR i "Solidarność" - w 1989 r. doprowadziły PRL do upadku, stałaby się moralnie nieczysta i bliska paktowania z wrogiem.

Zapalmy świeczkę na grobach "wyklętych". Ale na to zupełnie współczesne polityczne oszustwo nie dajmy się nabrać.

Więcej... http://wyborcza.pl/1,86116,11269143,Zapalmy_swieczke__Bez_oszustw_i_szantazu.html#ixzz1ntjS3TH2



Przemek

--

"To nie pierwszy "historyczny" komentarz Kaczyńskiego poddający w wątpliwość
jego wizerunek antykomunisty z nożem w zębach."


http://polska.newsweek.pl/kaczynski-dobry-jak-gierek-- sprawny-jak-sb,88470,1,1.html