Judaizacja Chrześcijaństwa polega przede wszystkim na wyeliminowaniu
dogmatu Trójcy Przenajświętszej, a przynajmniej na jego interpretacji
kabalistycznej, a jest to widoczne już w samych początkach Kościoła, i łatwo
nam to zrozumieć, gdyż należeli do niego w pierwszych wiekach głównie
nawróceni na Chrześcijaństwo żydzi (w nowej mszy mamy usunięte wszystkie
odniesienia do Trójcy świętej za wyjątkiem ostatniego błogosławieństwa,
które abp.H.Bugnini również pragnął zupełnie wyeliminować - red.) (.)

Widzimy że już za czasów apostolskich niektórzy żydzi ochrzczeni, być może,
że w dobrej wierze, usiłowali judaizować wiarę chrześcijańską- o czym
wspominają teksty z Dziejów Apostolskich i z Listów Apostołów, a z biegiem
czasów szerzyli najrozmaitsze herezje, z których najbardziej judaistycznymi
były arianizm i protestantyzm.

Otóż ostatnio, to jest po Drugim Soborze Watykańskim, być może na skutek
zbliżenia i współżycia przez ekumenizm z protestantami, niektóre dogmaty
naszej wiary zostały ponownie zaatakowane przez judaizm, a wśród nich przede
wszystkim samo centrum całego naszego życia religijnego, jakim jest Msza
święta.

Nie jest to herezja nowa, gdyż już wielokrotnie w ciągu całej historii
Kościoła do niej powracano, ale obecnie stała się bardzo niebezpieczna, gdyż
przenika nawet do hierarchii kościelnej, będąc jakby wskrzeszeniem błędów
Lutra i Cranmera.

Luter bowiem i arcybiskup anglikański Cranmer szczególniej oddawali się
szerzeniu owej herezji, którą bez przesady, można i należy nazywać "herezją
śmiertelną", gdyż zabija ona najważniejszy dogmat katolickiej wiary:
rzeczywistą obecność Chrystusa Pana w Eucharystii.

Msza święta bowiem - według tradycyjnej nauki Kościoła -jest ustanowiona
przez samego Chrystusa Pana, podczas Ostatniej Wieczerzy, a na jej istotę
składają się różne elementy, gdyż będąc Niekrwawą Ofiarą Eucharystyczną i
"wielką tajemnicą wiary", jest powtarzaniem Ofiary Krzyżowej, łącznie z
Eucharystyczną Ofiarą Ostatniej Wieczerzy.

Chrystus Pan bowiem wybrał dla swej Męki, przez którą odkupił cały rodzaj
ludzki i cały "świat", dni, które w historii Izraela, przypominały jej
najważniejsze wydarzenie, a więc tzw. Paschę, czyli ostatnią
wieczerzę-biesiadę przed wyjściem żydów z Egiptu, "ziemi niewoli".

To przez ten fakt, Ostatnia Wieczerza także była ową wieczerzą-biesiadą,
zwłaszcza dla uczestniczących w niej dwunastu Apostołów, stając się przez to
jednym ze składników późniejszej Mszy świętej, ale tylko jednym z wielu i to
najmniej ważnym w porównaniu z dwoma innymi, a mianowicie z Ofiarą Krwawą na
Krzyżu i z Ofiarą Niekrwawą w wieczerniku, czyli z ustanowieniem
Eucharystii.

Otóż wspomniana współczesna judaizacja Mszy świętej polega na tym, że uważa
się Mszę świętą tylko i jedynie za powtarzanie owej uczty-biesiady
paschalnej z czasów Mojżesza, całkowicie pomijając wszelkie wspomnienie
Ofiary Krzyżowej i Ostatniej Wieczerzy, jako aktu ustanowienia Eucharystii
przez Chrystusa Pana, czyli przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew
Jezusa Chrystusa.

Więcej http://www.bibula.com/?p=17732

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.