Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie dwu zasadniczych
propozycji:
1. Żydzi NIE SĄ spokrewnieni z żadnym z 12 plemion Izraela, łącznie z
plemieniem Judy, i
2. judaizm NIE MA NIC WSPÓLNEGO z prawem mojżeszowym.

Kim są Żydzi?

Najpierw musimy zbadać kilka żydowskich opinii na temat ich "semickiego"
pochodzenia.
Czy są prawdziwe, czy fałszywe?

Jedną z najsłynniejszych żydowskich opinii o żydowskim dziedzictwie jest
rabiniczna, że naród żydowski jest ekskluzywnym potomkiem Abrahama.
Opiera się to na Rdz 12:3.
Przeczytajmy ten fragment i zobaczmy czy zgadza się z żydowskimi opiniami:

"Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie
będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały
błogosławieństwo ludy całej ziemi".

Ten fragment wykorzystują żydzi i chrześcijanie by implikować. iż jeśli nie
błogosławimy żydom, to my, chrześcijanie, nie będziemy błogosławieni.
O tym błogosławieństwie mówi się jak o WARUNKU.
Jako warunek, to leży w interesie nie-Abrahamitów - fragment nie wymienia
żydów - by błogosławić Abrahama jeśli nie-Abrahamici chcą być błogosławieni.
Należy podkreślić, że nigdzie w Piśmie nie utożsamia się Abrahama z
żydowskim narodem.
Faktycznie takie utożsamienie jest automatycznie anachroniczne, oznaczające
iż Abrahama, dziadka Izraela, nie można nazwać po żadnym ze swoich potomków.
Jakub był Abrahamitą, ale Abraham z pewnością nie był Izraelitą!
Żadnego dziadka nigdy nie nazwano po wnuku.

Jest również prawdą to, że nigdzie w Piśmie Izraelici nie są nazwani
 "Żydami".
Absolutnie nie ma takiego twierdzenia w żadnym Testamencie, które mówi
"Jakub jest Żydem", albo "Izrael jest Żydem", czy nawet  "Juda jest Żydem".
Mamy kilka antyprzykładów, które pokazują iż prawda jest wręcz odwrotna!
2 Kr 16:6 odnosi się do domu Judy jako "Żydów", ale o domu Izraela mówi
"Izrael".
Jeśli Żydzi są Izraelem, jak ciągle się nam wmawia, to dlaczego ten fragment
temu zaprzecza?
Faktem jest, że wyraz "Żyd" jest nowoczesnym wymysłem, co po prostu nie
znaczy ani "Juda", ani "Izrael", ani "Abraham".
Wszystkie te twierdzenia są oszustwem wymyślonym przez rabinów w wyraźnym
celu oszukania chrześcijan.

Spójrzmy na całe błogosławieństwo (wersety 1-3) które Jahwe nałożył na
Abrahama i zobaczmy czy można je stosować wobec ludu żydowskiego:

1 Pan rzekł do Abrama: "Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca
do kraju, który ci ukażę.

2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię
rozsławię: staniesz się błogosławieństwem.

3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie
będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył.
Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi". - Rdz
12:1-3.

Punkt 1:  werset 2 mówi że Jahwe uczyni z Abrahama "wielki naród".
Na pewno imię Abrahama stało się "wielkie", ale naród żydowski zawsze był
bardzo POGARDZANYM ludem, w całych dziejach.
To udowodnione jest ich własnym przyznaniem się.
Oni zawsze wyliczają jak byli "prześladowani" przez każdy naród wśród
którego żyli.

Punkt 2: Abraham miał w sumie ośmiu synów po trzech żonach.
Miał Iszmaela po Hagar, Izaaka po Sarze, i sześciu synów po Keturah po
śmierci Sary.
Imiona tych sześciu synów: Zimran, Jokszan, Medan, Midian, Jiszbak i Szuach
(Rdz  25:1).
Każdy z tych synów był Abrahamitą, ale żaden nie był Żydem!
Żydowskie twierdzenie, że błogosławieństwa w Rdz 12 odnoszą się do nich jest
oszustwem.
Biblia nic takiego nie mówi!
Rabini spreparowali tę doktrynę z niczego, z mędrkowania w swoich jesziwach!

Paweł każe nam wystrzegać się żydowskich baśni (Tt 1:14); a ich częściowe
cytowanie Rdz 12:3, w której nie ma nic o Żydach, jest początkiem
największej żydowskiej baśni ze wszystkich: Wielka Personifikacja Izraela
przez Żydów.

Punkt 3: werset 2 mówi o bezwarunkowym błogosławieństwie: "staniesz się
błogosławieństwem".
Ale ponieważ Żydzi przyznają się, że są narodem względem którego każdy inny
naród zawsze był wrogi, to jak mogą być "błogosławieństwem" dla tych
narodów, które gardzą nimi i ich wyrzucają!
Jest coś poważnie nie tak z tymi żydowskimi twierdzeniami!

Punkt 4: werset 3 mówi: "Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy
całej ziemi".
To kolejna rażąco oczywista sprzeczność między tym co jest powiedziane o
Abrahamie i żydowskich doświadczeniach.
Faktem jest, że naród żydowski zawsze był pogardzany dokąd tylko się udał!
Wyzwę każdego by wymienił jeden naród w którym mieszkali Żydzi, który ich
obecność postrzegał jako błogosławieństwo.
Wręcz przeciwnie, nie byliby wypędzani z ponad 100 krajów (Hiszpania,
Francja, Niemcy, Anglia itd.) i miast-państw, gdyby mieszkańcy uważali ich
za błogosławieństwo.
Żydów raczej zawsze uważano za przekleństwo i zarazę wszędzie tam gdzie
tylko wybrali by zamieszkać.

I ten fakt historyczny perfekcyjnie zgadza się z Klątwa Kaina: "tułacze i
zbiedzy" (Rdz 4:12), wędrujący z miejsca na miejsce dlatego że ich obecność
tak irytuje narody-gospodarzy.
Oczywiście Żydzi nigdy nie cytują tego wersetu w odniesieniu do własnego
ludu, mimo że on idealnie pasuje do żydowskich doświadczeń historycznych.
Te widoczne rozbieżności między żydowską historią i błogosławieństwem
Abrahama mówią nam, że coś tu jest źle!

Pastor Eli James
tłumaczenie Ola Gordon
źródło http://gazetawarszawska.com/historia/405-od-kaina-do-chazarii
http://anglo-saxonisrael.com/content/cain-khazaria