Redakcja Nowego Ekranu rozmawia o gospodarce i Smoleńsku z prof. Zytą
Gilowską, byłą Wicepremier i Minister Finansów w Rządzie Jarosława
Kaczyńskiego, obecnym Członkiem Rady Polityki Pieniężnej

 Jako minister finansów rozpoczęła Pani wprowadzanie programu oszczędnościowego
dla państwa, który oznaczał dla budżetu, a przede wszystkim dla administracji
państwowej, dość istotne zmiany. Czy nie ma pani wrażenia, że przy obecnym
rozroście administracji Pani działania zostały cokolwiek zaprzepaszczone?
 Często mam takie wrażenie, niestety. Dotyczy ono nie tylko stanu zatrudnienia,
ale wielu innych spraw. Musimy się z tym liczyć, że przyjdą następcy i wywrócą
do góry nogami nasze cele i zamiary. Ja też się z tym liczyłam, jednak trochę mi szkoda, bo przypominam sobie ile
kłopotów kosztowało mnie zmniejszanie zatrudnienia w administracji publicznej.
W Ministerstwie Finansów w rok zmniejszyliśmy zatrudnienie o 10 proc. bez
krzywdy ludzkiej, bez dramatów. Po prostu,  urzędnicy przechodzili na emerytury i ich obowiązki przejmowali
inni. Ale ministerialne zatrudnienie znowu wzrosło i to znacznie. Mogę tylko
powiedzieć: trudno.
 Powiedziała Pani, że musiała się liczyć z tym, że przyjdzie następca i
wszystko pozmienia. Jak w takim razie ma się rozwijać polska gospodarka, skoro
wszystkie rządy będą myślały kadencyjnie? Z perspektywą, że jakakolwiek próba
naprawy finansów publicznych będzie przez następców sekowana?
 Ależ tak właśnie się dzieje i nic na to nie poradzimy. Wygląda na to, że
Polacy tak chcą. Akceptują rozrost biurokracji państwowej, chcą w tej
administracji pracować, uciekają na te niby bezpieczne posady, chociaż dzisiaj
nic w pełni bezpieczne nie jest.  Może uciekają z obawy przed życiem poza administracją publiczną? Bo dzisiaj
rzeczywiście wiele dróg awansu jest zablokowanych. Korporacje zawodowe w
Polsce zamurowały się, ocembrowały, bronią dostępu – a nie wszyscy wyjeżdżają
za granicę. Dla części ludzi, szczególnie tych, którzy właśnie kończą studia, praca w
administracji rządowej, czy samorządowej to jest bardzo dobre miejsce. Tyle,
że to jest armia ludzi – z członkami rodzin ponad 3 mln osób – w zasadzie na
cudzym utrzymaniu.

 Żywności nie produkuje, energii nie wytwarza, ubrań nie szyje, samochodów nie
montuje, nie leczy, nie edukuje, nie przewija i nie karmi, itd., itp. Z
biurokracji nigdy i nigdzie nie wychodzą trwałe impulsy rozwojowe. To już sprawdziliśmy w socjalizmie, no a teraz sprawdzamy ponownie w Unii
Europejskiej. Dotacje rozpalają sztuczne ognie, nikt się przy tym nie ogrzeje,
to takie przejściowe podniety.  Energia i kreatywność ludzi potrzebna jest gospodarce. Państwo powinno być
solidne i stabilne, gospodarka zaś przeciwnie – dynamiczna i żywiołowa.
Wygląda na to, że teraz biurokracja odbiera energię gospodarce, to fatalna
tendencja. Premier sam przyznał, że przez trzy lata jego rządów liczebność administracji
publicznej wzrosła o 75 tys. urzędników. Dla gospodarki to jest groźne z
trzech powodów. Po pierwsze, dużo kosztuje. Po drugie – ci ludzie produkują nowe zbędne przepisy, by dowieść racji
istnienia swoich posad i swojego zajęcia. I po trzecie – ci ludzie
przeszkadzają gospodarce, zamiast w niej pracować. Przecież w Polsce jest tyle
do zrobienia. Nie mamy praktycznie żadnego fragmentu infrastruktury w dobrym
stanie. Jest mnóstwo pracy do wykonania. cd...,:

http://dziennikarze.nowyekran.pl/post/7807,oplaca-sie-miec-polske-wywiad-z-zyta-gilowska

--

I to jest ekonomista, ktory wie co mowi a nie ten kó...a  -- - mgr -- -  Rostowski. Tak kó...a blazny, wasz idol od ekonomii to zwykly magister a zachowuje sie jakby wszystkie rozumy pozjadal. Burak jebany...

Redakcja Nowego Ekranu rozmawia o gospodarce i Smoleńsku z prof. Zytą
Gilowską, byłą Wicepremier i Minister Finansów w Rządzie Jarosława
Kaczyńskiego, obecnym Członkiem Rady Polityki Pieniężnej

Jako minister finansów rozpoczęła Pani wprowadzanie programu

oszczędnościowego dla państwa, który oznaczał dla budżetu, a przede wszystkim dla administracji państwowej, dość istotne zmiany. Czy nie ma pani wrażenia, że przy obecnym rozroście administracji Pani działania zostały cokolwiek zaprzepaszczone?

Często mam takie wrażenie, niestety. Dotyczy ono nie tylko stanu

zatrudnienia,ale wielu innych spraw. Musimy się z tym liczyć, że przyjdą następcy i wywrócą do góry nogami nasze cele i zamiary.

Ja też się z tym liczyłam, jednak trochę mi szkoda, bo przypominam sobie ile

kłopotów kosztowało mnie zmniejszanie zatrudnienia w administracji publicznej.
W Ministerstwie Finansów w rok zmniejszyliśmy zatrudnienie o 10 proc. bez
krzywdy ludzkiej, bez dramatów.

Po prostu,  urzędnicy przechodzili na emerytury i ich obowiązki przejmowali

inni. Ale ministerialne zatrudnienie znowu wzrosło i to znacznie. Mogę tylko
powiedzieć: trudno.

Powiedziała Pani, że musiała się liczyć z tym, że przyjdzie następca i

wszystko pozmienia. Jak w takim razie ma się rozwijać polska gospodarka, skoro
wszystkie rządy będą myślały kadencyjnie? Z perspektywą, że jakakolwiek próba
naprawy finansów publicznych będzie przez następców sekowana?

Ależ tak właśnie się dzieje i nic na to nie poradzimy. Wygląda na to, że

Polacy tak chcą. Akceptują rozrost biurokracji państwowej, chcą w tej
administracji pracować, uciekają na te niby bezpieczne posady, chociaż dzisiaj
nic w pełni bezpieczne nie jest.

 Może uciekają z obawy przed życiem poza administracją publiczną? Bo dzisiaj

rzeczywiście wiele dróg awansu jest zablokowanych. Korporacje zawodowe w
Polsce zamurowały się, ocembrowały, bronią dostępu – a nie wszyscy wyjeżdżają za granicę.

Dla części ludzi, szczególnie tych, którzy właśnie kończą studia, praca w

administracji rządowej, czy samorządowej to jest bardzo dobre miejsce. Tyle,
że to jest armia ludzi – z członkami rodzin ponad 3 mln osób – w zasadzie na cudzym utrzymaniu.

 Żywności nie produkuje, energii nie wytwarza, ubrań nie szyje, samochodów

nie montuje, nie leczy, nie edukuje, nie przewija i nie karmi, itd., itp. Z
biurokracji nigdy i nigdzie nie wychodzą trwałe impulsy rozwojowe.

To już sprawdziliśmy w socjalizmie, no a teraz sprawdzamy ponownie w Unii

Europejskiej. Dotacje rozpalają sztuczne ognie, nikt się przy tym nie ogrzeje,
to takie przejściowe podniety.  

Energia i kreatywność ludzi potrzebna jest gospodarce. Państwo powinno być

solidne i stabilne, gospodarka zaś przeciwnie – dynamiczna i żywiołowa.
Wygląda na to, że teraz biurokracja odbiera energię gospodarce, to fatalna
tendencja.

Premier sam przyznał, że przez trzy lata jego rządów liczebność administracji

publicznej wzrosła o 75 tys. urzędników. Dla gospodarki to jest groźne z
trzech powodów. Po pierwsze, dużo kosztuje.

Po drugie – ci ludzie produkują nowe zbędne przepisy, by dowieść racji

istnienia swoich posad i swojego zajęcia. I po trzecie – ci ludzie
przeszkadzają gospodarce, zamiast w niej pracować. Przecież w Polsce jest tyle
do zrobienia. Nie mamy praktycznie żadnego fragmentu infrastruktury w dobrym
stanie. Jest mnóstwo pracy do wykonania.

cd...,:

http://dziennikarze.nowyekran.pl/post/7807,oplaca-sie-miec-polske-wywiad-z-

zyta-gilowska

--

*************
Zwiększanie administracji publiczne, a także upartyjnienie wszelkich dochodowych posad to typowa korupcja polityczna. Aktualni beneficjenci tej korupcji doskonale wiedzą, że ich byt i życie w klasie pasożytniczej jest uzależnione od wyboru ober-machera tego oszustwa na post premiera. Widać więc, że Polacy uwielbiają być okradani przez szajkę hochsztaplerów politycznych, a w rzeczywistości figurantów ustanowionych dla zarządzania niemiecko-rosyjskim kondominium. Tylko tak dalej a będziemy dogorywali w priwislanskom regionie.

--