Dlaczego po tylu komentarzach na temat wyroku w sprawie Beaty Sawickiej
postanowiłem napisać swój? Bo komentatorzy poruszają się często w medialnym
szumie. I zwolennicy i przeciwnicy tego orzeczenia powtarzają formułki,
których do końca nie rozumieją, albo powołują się na zdarzenia i zasady,
których nie znają. Wystarczy sięgnąć do pierwszej lepszej debaty w
Internecie.


Mit pierwszy: Sąd wzorował się na starodawnej amerykańskiej zasadzie
„owoców zatrutego drzewa”.

Co to są te  „owoce zatrutego drzewa” ? Wszyscy a priori powtarzają o ich
głębokim wpisaniu w amerykański system prawny. To zasada, że nielegalnie
pozyskane dowody są przez sąd pomijane.
Jest to zasada stosowana od zaledwie kilkudziesięciu lat, po serii orzeczeń
Sądu Najwyższego USA z lat 60. i 70. Wcześniej coś takiego nie istniało, a
zgodnie z amerykańskimi obyczajami teraz stosuje się ją na zasadzie czystej
uznaniowości. Nigdy nie wpisano jej do amerykańskiej konstytucji. Tyle że
policje i prokuratury (federalna i stanowe) boją się, że Sąd Najwyższy raz
jeszcze podejmie podobną decyzję, kiedy sprawa dotrze aż przed jego
oblicze.
Logika każąca wypuścić groźnego złoczyńcę, bo na przykład nie pozwolono mu
skontaktować się z adwokatem, miała chronić amerykański system przed
nadużyciami. Była i jest jednak bardzo mocno kontestowana.

W tradycji europejskiej coś takiego tym bardziej nie istniało. Wyobraźmy
sobie dylemat: policjanci wchodzą bez nakazu do domu, gdzie w piwnicy
pochowano 20 zamordowanych kobiet. Człowiek złapany na zamordowaniu 20
osób, musi być wypuszczony. W tradycji europejskiej bardziej zakorzeniony
jest inny schemat: wprawdzie policjanci ponoszą odpowiedzialność za
naruszenie przepisów, ale złoczyńca zostaje ukarany, skoro dowody są
prawdziwe. Prawo musi mieć choć elementarny związek ze sprawiedliwością.

 Mit drugi: Amerykańskie prawo potępia policyjną prowokację.

Jest dokładnie na odwrót. Jeśli nawet stosować mechanicznie amerykańską
zasadę „owoców zatrutego drzewa”, to akurat ktoś taki jak posłanka Sawicka
poszedłby w USA siedzieć, przynajmniej na podstawie prawa federalnego. Po
prostu dlatego, że metoda, którą zastosowano wobec niej, byłaby uznawana za
owoc jak najbardziej zdrowego drzewa.
Polecam sławną historię z końca lat 70., kiedy to agenci FBI udający
arabskich szejkĂłw skusili łapĂłwkami  kilkunastu kongresmenĂłw i senatorĂłw
łamiąc definitywnie ich kariery. Był to skądinąd czas wyjątkowo
rozplenionej korupcji i uznano, że warto, używając języka polskiego Sądu
Apelacyjnego, przetestować ich uczciwość. Polskie prawo jest tu bardziej
restrykcyjne. Musi istnieć przesłanka, że dana osoba sposobi się do
popełnienia przestępstwa.

Kto ma rację? Rzecz do dyskusji. Tyle że obrońcy Sawickiej zupełnie
bezkrytycznie przeszczepiają z USA na polski grunt nową i bardzo
kontrowersyjną instytucję „owoców zatrutego drzewa”, i równie
bezrefleksyjnie odrzucają inną amerykańską zasadę: „testowania” uczciwości
obywateli. Dodajmy – nie zwykłych obywateli, a publicznych funkcjonariuszy,
którymi posłowie są z pewnością.


Mit trzeci: w polskim prawie jest coś, co uzasadnia doktrynę „owoców
zatrutego drzewa”.

Otóż czegoś takiego nie ma. Sędziowie wzięli ją sobie i wyprowadzili
całkiem świeżo z artykułu konstytucji o „demokratycznym państwie prawnym”.
Niedawno Trybunał  Konstytucyjny na podstawie tego samego zdania
zakwestionował państwowe egzaminy na adwokatów – w interesie korporacji.
Stwierdził wręcz, że da się z niego wyinterpretować, jak mają wyglądać
składy komisji przy takich egzaminach. Jest to radosna sędziowska
twórczość. Czasem stająca po stronie słusznych zasad, czasem nie. Ale
mówiąc brutalnie: gdyby ustawodawcy chcieli mieć w polskim systemie prawnym
doktrynę „owoców zatrutego drzewa”, to gdzieś by ją zapisali.


Mit czwarty: W tej sprawie dowody były zdobyte nielegalnie.

Jest to powtarzane mechanicznie i całkiem bez sensu. Tak robi na przykład w
jednym z wielu komentarzy na ten temat w „Gazecie Wyborczej” Joanna
Siedlecka. Skąd w takim razie nie tylko wyrok niższej instancji, ale także
odrzucenie przez sąd lubelski skargi Sawickiej na CBA?

    Dla mnie przepisy o prowokacji są jasne: jeśli prowokuje się kogoś, kto
nie dawał sygnałów, że chce wziąć udział w korupcji, to nie jest to
prowokacja, tylko podżeganie do przestępstwa

– wyrokuje Siedlecka. Rzecz w tym, że nawet z opisu wydarzeń
przedstawionych przez „Wyborczą” wynika, że ich przebieg był inny. Sawicka
sygnały dawała, jak najbardziej, tylko że uznano metodę poznania jej
łapówkarskich skłonności za naganną inwigilację.
Przyznaje to kilka zdań później sama Siedlecka.

    Ale obawiam się, Ĺźe prokuratura (ktĂłra mogłaby wszcząć postępowanie i
bez sygnalizacji sędziego Rysińskiego) uznałaby, że przepisy nie precyzują
jasno tej granicy. A skoro tak, to nie można nikogo za ich złamanie
pociągnąć do odpowiedzialności karnej

– narzeka.

Mamy więc do czynienia zaledwie z płynnymi granicami. Z pytaniem, w jaki
sposób służby policyjne czy prokuratura mają prawo dowiedzieć się o
patologicznych zjawiskach, które mogą być przedmiotem prowokacji, a w jaki
juĹź nie.

Jednym słowem, jeśli policja wie, że w którymś miejscu Warszawy stoją
dealerzy i sprzedają prochy, to żeby ich rozpracować przy pomocy prowokacji
(podać się za klienta) ta sama policja musi być gotowa potem dowieść, że
posiadła tę wstępną wiedzę w sposób legalny. A co jest legalne, a co nie
jest? Czy na przykład policyjny informator, który o tym opowiada, to
wystarczająca podstawa, czy przeciwnie „nieuprawniona inwigilacja”?

Obawiam się, że tu już zależy od tego, kto będzie celem akcji i przy jakiej
ekipie rządzącej Polską to się odbędzie.

Nie jestem głuchy na obawy przed zbytnią inwigilacją, a szereg symptomów
przekonuje mnie, Ĺźe w tej chwili jest z tym gorzej niĹź w roku 2007.
Natomiast jeśli wymiar sprawiedliwości, wspólnie z dziennikarzami, którzy
zachowują się bardziej jak consigliere mafii, buduje system faktycznej
bezkarności elementów przestępczych, to możemy jedynie usiąść i rozłożyć
ręce. Albo próbować to zmienić.

 P. S. Dwie uwagi dodatkowe po obejrzeniu wieczornych programĂłw
informacyjnych.

1. Sędzia Rysiński opisał „testowanie” uczciwości obywateli” jako praktykę
państwa totalitarnego. Z tego wynika, Ĺźe  USA pod rządami Jimmy’ego Cartera
było państwem totalitarnym

2. Zobaczyłem w TVN-owskich „Faktach” prawników dowodzących, że policyjna
prowokacja ma za zadanie jedynie potwierdzić inne,  zebrane juĹź dowody. Ale
jeśli inne dowody są już zebrane, to po co prowokacja?


http://wpolityce.pl/dzienniki/jeden-taki/52377-piotr-zaremba-co-to-sa-owoce-zatrutego-drzewa-cztery-bezkrytycznie-powtarzane-mity-o-sprawie-beaty-sawickiej

W dniu 2013-04-27 19:28, Grzegorz Z. pisze:

I zwolennicy i przeciwnicy tego orzeczenia powtarzają formułki,

których do końca nie rozumieją, albo powołują się na zdarzenia i zasady,
których nie znają. Wystarczy sięgnąć do pierwszej lepszej debaty w
Internecie.


Mit pierwszy: Sąd wzorował się na starodawnej amerykańskiej zasadzie
„owoców zatrutego drzewa”.

Co to są te  „owoce zatrutego drzewa” ? Wszyscy a priori powtarzają o ich
głębokim wpisaniu w amerykański system prawny. To zasada, że nielegalnie
pozyskane dowody są przez sąd pomijane.

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

Dnia Sat, 27 Apr 2013 20:04:33 +0200, Gonzalez napisał(a):

W dniu 2013-04-27 19:28, Grzegorz Z. pisze:

I zwolennicy i przeciwnicy tego orzeczenia powtarzają formułki,

których do końca nie rozumieją, albo powołują się na zdarzenia i zasady,
których nie znają. Wystarczy sięgnąć do pierwszej lepszej debaty w
Internecie.


Mit pierwszy: Sąd wzorował się na starodawnej amerykańskiej zasadzie
„owoców zatrutego drzewa”.

Co to są te  „owoce zatrutego drzewa” ? Wszyscy a priori powtarzają o ich
głębokim wpisaniu w amerykański system prawny. To zasada, że nielegalnie
pozyskane dowody są przez sąd pomijane.

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi.

On nie pracował w rzeźni dlatego taki jełop, tobie inteligencji
przybyło od machania widłami. Nerwowy się zrobiłeś ostatnio,
Niemcy nie chcą słuchać twoich bredni czy żona ci się puszcza?

"Była posłanka PO Beata Sawicka jest winna płatnej protekcji, żądania i
przyjęcia łapówki - orzekł Sąd Okręgowy w Warszawie. I skazał ją na 3 lata
więzienia i grzywnę. Winnym sąd uznał też burmistrza Helu Mirosława
Wądołowskiego i skazał go na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat. Wyrok
nie jest prawomocny. Strony mają prawo odwołać się od niego do Sądu
Apelacyjnego w Warszawie.

Wobec Beaty Sawickiej sąd orzekł też przepadek uzyskanej korzyści
majątkowej i pozbawienie praw publicznych na 4 lata. Wobec Sawickiej
została też zasądzona grzywna w wysokości 400 stawek dziennych (w wys. 100
zł), a wobec Wądołowskiego 200 stawek dziennych (w wys. 100 zł.)

W dniu 2013-04-27 20:47, Grzegorz Z. pisze:

Dnia Sat, 27 Apr 2013 20:04:33 +0200, Gonzalez napisał(a):

W dniu 2013-04-27 19:28, Grzegorz Z. pisze:

I zwolennicy i przeciwnicy tego orzeczenia powtarzają formułki,

których do końca nie rozumieją, albo powołują się na zdarzenia i zasady,
których nie znają. Wystarczy sięgnąć do pierwszej lepszej debaty w
Internecie.


Mit pierwszy: Sąd wzorował się na starodawnej amerykańskiej zasadzie
„owoców zatrutego drzewa”.

Co to są te  „owoce zatrutego drzewa” ? Wszyscy a priori powtarzają o ich
głębokim wpisaniu w amerykański system prawny. To zasada, że nielegalnie
pozyskane dowody są przez sąd pomijane.

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi.

On nie pracował w rzeźni dlatego taki jełop, tobie inteligencji
przybyło od machania widłami. Nerwowy się zrobiłeś ostatnio,
Niemcy nie chcą słuchać twoich bredni czy żona ci się puszcza?

"Była posłanka PO Beata Sawicka jest winna płatnej protekcji, żądania i
przyjęcia łapówki - orzekł Sąd Okręgowy w Warszawie. I skazał ją na 3 lata
więzienia i grzywnę. Winnym sąd uznał też burmistrza Helu Mirosława
Wądołowskiego i skazał go na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat. Wyrok
nie jest prawomocny. Strony mają prawo odwołać się od niego do Sądu
Apelacyjnego w Warszawie.

Wobec Beaty Sawickiej sąd orzekł też przepadek uzyskanej korzyści
majątkowej i pozbawienie praw publicznych na 4 lata. Wobec Sawickiej
została też zasądzona grzywna w wysokości 400 stawek dziennych (w wys. 100
zł), a wobec Wądołowskiego 200 stawek dziennych (w wys. 100 zł.)

Sąd poprzedniej instancji nie miał wglądu do tajnych operacji CBA i do tej tajnej dokumentacji, do której miał wgląd sąd apelacyjny. Tak trudno ci zrozumieć, że chcąc skazać Sawicką za de facto fikcyjną "łapówkę", musiano by skazać także łapówkarzy z CBA i całą machinę przestępczą z PiSu? Sąd tylko dlatego musiał uniewinnić Sawicką, żeby nie musiano skazać Kaczmarka, Kamińskiego, Ziobry i Kaczyńskiego...

Te głosy "protestu" ze strony prezesa to PiC na wodę. On gra swoją ustaloną rolę dla motłochu. Ta sprawa nie może się dostać do Strasburga z zarzutami dla Polski jako państwa totalitarnego, dlatego zakończono tę kwestię na tym etapie krajowym w ten, a nie inny sposób.

Gdyby oskarżeni się nie odwołali, nie wyczerpaliby krajowej drogi odwoławczej i nie mogliby skarżyć państwa polskiego o totalitaryzm.

Dlatego w pierwszej instancji sąd mógł sobie pozwolić na skazanie podsądnych, bez obiektywnego rozpatrzenia materiału dowodowego. Sądy i reżim liczą wtedy, że tymczasowo skazani nie będą być może dalej dochodzić swoich praw i drążyć sprawę polskiego bezprawia w systemie.

Dnia Sat, 27 Apr 2013 20:55:35 +0200, Gonzalez napisał(a):

Sąd poprzedniej instancji nie miał wglądu do tajnych operacji CBA i do tej tajnej dokumentacji, do której miał wgląd sąd apelacyjny.

Miałeś być sędzią a zostałeś bezrobotnym pracownikiem rzeźni :)


Dz.U.2012.621 USTAWA z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (tekst jednolity) Rozdział 1  Przepisy ogólne Art. 1. 1. Tworzy się Centralne Biuro Antykorupcyjne, zwane dalej "CBA",
jako służbę specjalną do spraw zwalczania korupcji w życiu publicznym i
gospodarczym, w szczególności w instytucjach państwowych i samorządowych, a
także do zwalczania działalności godzącej w interesy ekonomiczne
państwa. 2. Nazwa Centralne Biuro Antykorupcyjne i jej skrót "CBA" przysługuje
wyłącznie Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu. 3. (utracił moc).
3a. Korupcją, w rozumieniu ustawy, jest czyn:  1) polegający na obiecywaniu, proponowaniu lub wręczaniu przez jakąkolwiek
osobę, bezpośrednio lub
pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści osobie pełniącej funkcję
publiczną dla niej samej lub
dla jakiejkolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub zaniechanie
działania w wykonywaniu jej
funkcji;  2) polegający na żądaniu lub przyjmowaniu przez osobę pełniącą funkcję
publiczną bezpośrednio, lub
pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niej samej lub dla
jakiejkolwiek innej osoby, lub
przyjmowaniu propozycji lub obietnicy takich korzyści, w zamian za
działanie lub zaniechanie działania
w wykonywaniu jej funkcji;  3) popełniany w toku działalności gospodarczej, obejmującej realizację
zobowiązań względem władzy
(instytucji) publicznej, polegający na obiecywaniu, proponowaniu lub
wręczaniu, bezpośrednio lub
pośrednio, osobie kierującej jednostką niezaliczaną do sektora finansów
publicznych lub pracującej w
jakimkolwiek charakterze na rzecz takiej jednostki, jakichkolwiek
nienależnych korzyści, dla niej samej
lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub
zaniechanie działania, które narusza
jej obowiązki i stanowi społecznie szkodliwe odwzajemnienie;  4) popełniany w toku działalności gospodarczej obejmującej realizację
zobowiązań względem władzy
(instytucji) publicznej, polegający na żądaniu lub przyjmowaniu
bezpośrednio lub pośrednio przez
osobę kierującą jednostką niezaliczaną do sektora finansów publicznych lub
pracującą w jakimkolwiek
charakterze na rzecz takiej jednostki, jakichkolwiek nienależnych korzyści
lub przyjmowaniu propozycji
lub obietnicy takich korzyści dla niej samej lub dla jakiejkolwiek innej
osoby, w zamian za działanie lub
zaniechanie działania, które narusza jej obowiązki i stanowi społecznie
szkodliwe odwzajemnienie.
4. Działalnością godzącą w interesy ekonomiczne państwa, w rozumieniu
ustawy, jest każde zachowanie mogące spowodować w mieniu:
 1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o
finansach publicznych,
 2) jednostki niezaliczanej do sektora finansów publicznych otrzymującej
środki publiczne,
 3) przedsiębiorcy z udziałem Skarbu Państwa lub jednostki samorządu
terytorialnego
- znaczną szkodę w rozumieniu art. 115 § 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
- Kodeks karny (Dz. U. Nr 88,
poz. 553, z późn. zm.
1)
). Art. 2. 1. Do zadań CBA, w zakresie właściwości określonej w art. 1 ust. 1,
należy:
 1) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw przeciwko: a) działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego,
określonych w art. 228-231
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, a także o którym mowa w
art. 14 ustawy z dnia 21
sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez
osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584, z 2008 r. Nr 223,
poz. 1458 oraz z 2009 r. Nr
178, poz. 1375 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228), b) wymiarowi sprawiedliwości, określonym w art. 233, wyborom i referendum,
określonym w art. 250a,
porządkowi publicznemu, określonym w art. 258, wiarygodności dokumentów,
określonych w art.
270-273, mieniu, określonym w art. 286, obrotowi gospodarczemu, określonych
w art. 296-297, 299
i 305, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, określonym w art. 310
ustawy z dnia 6
czerwca 1997 r. - Kodeks karny, a także o których mowa w art. 585-592
ustawy z dnia 15 września
2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.
2)
) oraz określonych w art.
179-183 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
(Dz. U. z 2010 r. Nr
211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 131, poz. 763 i Nr 234,
poz. 1391), jeżeli
pozostają w związku z korupcją lub działalnością godzącą w interesy
ekonomiczne państwa,  c) finansowaniu partii politycznych, określonych w art. 49d i 49f ustawy z
dnia 27 czerwca 1997 r. o
partiach politycznych (Dz. U. z 2011 r. Nr 155, poz. 924), jeżeli pozostają
w związku z korupcją, d) obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji i subwencji,
określonych w rozdziale 6
ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r.
Nr 111, poz. 765, z
późn. zm.
3)
), jeżeli pozostają w związku z korupcją lub działalnością godzącą w
interesy
ekonomiczne państwa, e) zasadom rywalizacji sportowej, określonych w art. 46-48 ustawy z dnia 25
czerwca 2010 r. o sporcie
(Dz. U. Nr 127, poz. 857, z późn. zm.
4)
),
f) obrotowi lekami, środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia
żywieniowego, wyrobami medycznymi określonymi w art. 54 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji
leków, środków
spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych
(Dz. U. Nr 122,
poz. 696 oraz z 2012 r. poz. 95). - oraz ściganie ich sprawców;  2) ujawnianie i przeciwdziałanie przypadkom nieprzestrzegania przepisów
ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby
pełniące funkcje publiczne;
 3) dokumentowanie podstaw i inicjowanie realizacji przepisów ustawy z dni
a 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych niesłusznie kosztem Skarbu Państwa lub innych
państwowych osób prawnych
(Dz. U. Nr 44, poz. 255, z późn. zm.
5)
);
 4) ujawnianie przypadków nieprzestrzegania określonych przepisami prawa
procedur podejmowania i realizacji decyzji w przedmiocie: prywatyzacji i komercjalizacji, wsparcia
finansowego, udzielania
zamówień publicznych, rozporządzania mieniem jednostek lub przedsiębiorców,
o których mowa w art.
1 ust. 4 oraz przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych i
przedmiotowych, ulg,
preferencji, kontyngentów, plafonów, poręczeń i gwarancji kredytowych;  5) kontrola prawidłowości i prawdziwości oświadczeń majątkowych lub
oświadczeń o prowadzeniu
działalności gospodarczej osób pełniących funkcje publiczne, o których mowa
w art. 115 § 19 ustawy z
dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, składanych na podstawie odrębnych
przepisów;  6) prowadzenie działalności analitycznej dotyczącej zjawisk występujących
w obszarze właściwości CBA
oraz przedstawianie w tym zakresie informacji Prezesowi Rady Ministrów,
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi oraz Senatowi,  7) podejmowanie innych działań określonych w odrębnych ustawach i umowach
międzynarodowych.
2. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego w celu realizacji zadań CBA może
podejmować współpracę z właściwymi organami i służbami innych państw oraz z
organizacjami międzynarodowymi.
2a. Podjęcie współpracy, o której mowa w ust. 2, może nastąpić po uzyskaniu
zgody Prezesa Rady Ministrów.
3. CBA może prowadzić postępowanie przygotowawcze obejmując wszystkie czyny
ujawnione w jego przebiegu, jeżeli pozostają w związku podmiotowym lub przedmiotowym z
czynem stanowiącym podstawę
jego wszczęcia. 4. Działalność CBA poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej może być
prowadzona w związku z jego
działalnością na terytorium państwa wyłącznie w zakresie realizacji zadań
określonych w ust. 1 pkt 1. Art. 3. Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego oraz
instytucje państwowe są
obowiązane, w zakresie swojego działania, do współpracy z CBA, a w
szczególności udzielania pomocy w
realizacji zadań CBA. Art. 4. 1. Działalność CBA jest finansowana z budżetu państwa.  2. Koszty realizacji zadań CBA, w zakresie których - ze względu na
wyłączenie ich jawności - nie mogą
być stosowane przepisy o finansach publicznych, rachunkowości i
zamówieniach publicznych, są
finansowane z utworzonego na ten cel funduszu operacyjnego. 3. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego określi, w drodze zarządzenia,
stanowiące informacje
niejawne szczegółowe zasady tworzenia funduszu operacyjnego, o którym mowa
w ust. 2, oraz
gospodarowania tym funduszem. Rozdział 2  Organizacja Centralnego Biura Antykorupcyjnego Art. 5. 1. CBA kieruje Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwany dalej
"Szefem CBA".
2. Szef CBA jest centralnym organem administracji rządowej nadzorowanym
przez Prezesa Rady Ministrów, działającym przy pomocy CBA, które jest urzędem administracji
rządowej.
2a. Działalność Szefa CBA podlega kontroli Sejmu.
3. Prezes Rady Ministrów lub wyznaczony przez niego członek Rady Ministrów
koordynuje działalność CBA, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego.  Art. 6. 1. Szefa CBA powołuje na czteroletnią kadencję i odwołuje Prezes
Rady Ministrów, po
zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kolegium do Spraw
Służb Specjalnych oraz
Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych. 2. Ponowne powołanie na Szefa CBA może nastąpić tylko raz. Szef CBA pełni
obowiązki do dnia
powołania jego następcy. 3. Kadencja Szefa CBA wygasa w przypadku jego śmierci lub odwołania.
4. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa CBA, powołuje i odwołuje
zastępców Szefa CBA po zasięgnięciu opinii Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych. Art. 7. 1. Szefem CBA lub zastępcą Szefa CBA może być osoba, która:
 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie;
 2) korzysta z pełni praw publicznych;
 3) wykazuje nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;
 4) nie była skazana za przestępstwo popełnione umyślnie ścigane z
oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;  5) spełnia wymagania określone w przepisach o ochronie informacji
niejawnych w zakresie dostępu do informacji niejawnych o klauzuli tajności "ściśle tajne";
 6) posiada wyższe wykształcenie;
 7) nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była
współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o
Instytucie Pamięci Narodowej -
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 Nr 63,
poz. 424, z późn. zm.
),
ani też nie była sędzią, który orzekając uchybił godności urzędu,
sprzeniewierzając się niezawisłości
sędziowskiej.
2. Funkcji Szefa CBA lub zastępcy Szef a CBA nie można łączyć z inną
funkcją publiczną.
3. Szef CBA lub zastępca Szefa CBA nie może pozostawać w stosunku pracy z
innym pracodawcą oraz podejmować innego zajęcia zarobkowego poza służbą.
4. Szef CBA lub zastępca Szefa CBA nie może być członkiem partii
politycznej ani uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz. Art. 8. Odwołanie Szefa CBA z zajmowanego stanowi ska następuje w
przypadku:
 1) rezygnacji z zajmowanego stanowiska;
 2) niespełniania któregokolwiek z warunków określonych w art. 7;
 3) niewykonywania obowiązków z powodu choroby trwającej nieprzerwanie
ponad 3 miesiące. Art. 9. W przypadku zwolnienia stanowiska Szefa CBA lub czasowej
niemożności sprawowania przez
niego funkcji, Prezes Rady Ministrów może powierzyć pełnienie obowiązków
Szefa, na czas nie dłuższy niż
3 miesiące, jego zastępcy lub innej osobie, która spełnia warunki określone
w art. 7. 6)
Art. 10. 1. Szef CBA kieruje CBA bezpośrednio lub przez swoich zastępców. 2. Szef CBA może upoważnić podległych funkcjonariuszy do załatwiania spraw
w jego imieniu w określonym zakresie, z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 17, 19 i 23.
3. Szef CBA, w drodze zarządzenia, określa sposoby, metody i formy
wykonywania zadań przez CBA. Art. 11. 1. Prezes Rady Ministrów nadaje CBA, w drodze zarządzenia, statut,
który określa jego
organizację wewnętrzną.  2. Szef CBA, w drodze zarządzeń, nadaje regulaminy organizacyjne jednostkom
organizacyjnym CBA,
w których określa ich strukturę wewnętrzną i szczegółowe zadania. 3. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, formy i tryb szkolenia
funkcjonariuszy CBA.
4. Szef CBA może tworzyć zespoły o charakterze stałym lub doraźnym,
określając ich nazwę, skład osobowy oraz szczegółowy zakres i tryb działania. Art. 12. 1. Prezes Rady Ministrów określa kierunki działania CBA w drodze
wytycznych.
2. Szef CBA, najpóźniej na 2 miesiące przed końcem roku kalendarzowego,
przedstawia Prezesowi  Rady Ministrów do zatwierdzenia roczny plan działania CBA na rok następny.
3. Szef CBA przedstawia corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady Ministrów
oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych sprawozdanie z działalności CBA za
poprzedni rok kalendarzowy.
4. Szef CBA przedstawia corocznie do dnia 31 marca Sejmowi oraz Senatowi
informację o wynikach działalności CBA, z wyjątkiem informacji, do których stosuje się przepisy o
ochronie informacji niejawnych.  Rozdział 3 Uprawnienia funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego Art. 13. 1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2, funkcjonariusze CBA
wykonują:
 1) czynności operacyjno-rozpoznawcze w celu zapobiegania popełnieniu
przestępstw, ich rozpoznania i wykrywania oraz - jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia
przestępstwa - czynności
dochodzeniowo-śledcze w celu ścigania sprawców przestępstw;   2) czynności kontrolne w celu ujawniania przypadków korupcji w
instytucjach państwowych i samorządzie
terytorialnym oraz nadużyć osób pełniących funkcje publiczne, a także
działalności godzącej w interesy
ekonomiczne państwa;  3) czynności operacyjno-rozpoznawcze i analityczno-informacyjne w celu
uzyskiwania i przetwarzania
informacji istotnych dla zwalczania korupcji w instytucjach państwowych i
samorządzie terytorialnym
oraz działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa.
2. CBA wykonuje również czynności na polecenie sądu lub prokuratora w
zakresie określonym w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr
89, poz. 555, z późn. zm.
)
oraz ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr
90, poz. 557, z późn. zm.
).
3. Funkcjonariusze CBA wykonują czynności tylko w zakresie właściwości CBA
i w tym zakresie przysługują im uprawnienia procesowe Policji, wynikające z przepisów ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. -
Kodeks postępowania karnego. 4. Funkcjonariusze CBA podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust.
1 i 2, mają
obowiązek poszanowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw
człowieka niezależnie od
jego narodowości, pochodzenia, sytuacji społecznej, przekonań politycznych
lub religijnych albo
światopoglądowych.  Art. 14. 1. Funkcjonariusze CBA, wykonując czynności służące realizacji
zadań, o których mowa w art.
2 ust. 1 pkt 1, mają prawo:
 1) wydawania osobom poleceń określonego zachowania się, w granicach
niezbędnych do wykonania czynności, o których mowa w pkt 2-5;
 2) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
 3) zatrzymywania osób w trybie i w przypadkach określonych w przepisach
Kodeksu postępowania karnego;
 4) przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i w przypadkach określonych
w przepisach Kodeksu postępowania karnego;
 5) dokonywania kontroli osobistej, przeglądania zawartości bagaży oraz
zatrzymywania pojazdów i 7)
8)
innych środków transportu oraz sprawdzania ładunku w środkach transportu
lądowego, powietrznego i
wodnego, w przypadku istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia
przestępstwa lub
przestępstwa skarbowego;  6) obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych, obrazu
zdarzeń w miejscach
publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom w trakcie
wykonywania czynności
operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych na podstawie ustawy;  7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów
administracji rządowej i samorządu
terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie
użyteczności publicznej;
wymienione instytucje, organy i przedsiębiorcy są obowiązani, w zakresie
swojego działania, do
udzielenia nieodpłatnie tej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów
prawa;   8) zwracania się o niezbędną pomoc do innych niż wymienieni w pkt 7
przedsiębiorców, jednostek
organizacyjnych i organizacji społecznych, jak również zwracania się do
każdej osoby o udzielenie
pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa. 2. Osobie zatrzymanej lub wobec której dokonano przeszukania, przysługują
uprawnienia odpowiednio osoby zatrzymanej lub osoby, której prawa zostały naruszone,
przewidziane w przepisach
Kodeksu postępowania karnego. 3. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki
okazały się bezcelowe
lub nieskuteczne. 4. Osoba zatrzymana może być okazywana, fotografowana lub daktyloskopowana
tylko wtedy, gdy jej
tożsamości nie można ustalić w inny sposób.  5. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać, w przypadku uzasadnionej
potrzeby, badaniu
lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 6. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, powinny być wykonywane w
sposób możliwie najmniej
naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostały podjęte. 7. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1:
 1) pkt 1, 2, 5, 7 i 8, w terminie 7 dni od dnia dokonania czynności,
 2) pkt 6, w terminie 7 dni od dnia, gdy podmiot dowiedział się o
dokonanych wobec niego czynnościach
- przysługuje zażalenie do prokuratora właściwego ze względu na miejsce
przeprowadzenia czynności. Do
zażalenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego w zakresi e
dotyczącym postępowania odwoławczego.  8. Materiały z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 6, które nie stanowią
informacji  potwierdzających
popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, podlegają
niezwłocznie protokolarnemu,
komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef CBA. 9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb
przeprowadzani a badań lekarskich, o
których mowa w ust. 5, osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy CBA.
Rozporządzenie powinno określać
osoby przeprowadzające badania oraz organizację i miejsce przeprowadzania
badań, a także przypadki
uzasadniające potrzebę udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy
medycznej, z uwzględnieniem
ochrony zdrowia osoby zatrzymanej. 10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
przeprowadzania i
dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, uwzględniając
dostosowany do sytuacji
sposób przeprowadzania przez funkcjonariuszy CBA czynności podejmowanych w
ramach ustawowych
uprawnień oraz obowiązki funkcjonariuszy podczas realizacji tych czynności. 11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób
przeprowadzania
czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, uwzględniając obowiązki
funkcjonariusza CBA występującego
z żądaniem udzielenia pomocy lub zwracającego się o tę pomoc. Art. 15. 1. W przypadku niepodporządkowania się wydanym na podstawie ustaw
poleceniom
służącym realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1,
funkcjonariusze CBA mogą stosować
fizyczne, techniczne i chemiczne środki przymusu bezpośredniego, służące do
obezwładniania lub
konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 mogą być stosowane jedynie środki
przymusu bezpośredniego
odpowiadające potrzebom wynikającym z zaistniałej sytuacji i niezbędne do
osiągnięcia podporządkowania
się wydanym poleceniom. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje środków
przymusu bezpośredniego, o
których mowa w ust. 1, oraz przypadki i sposób ich stosowania, a także
sposób dokumentowania
przypadków ich zastosowania, uwzględniając ochronę interesów osób, wobec
których środki te zostały zastosowane. Art. 16. 1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 15 ust.
1 okazały się
niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia
nie jest możliwe,
funkcjonariusz CBA ma prawo użycia broni palnej wyłącznie:
 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie
lub wolność funkcjonariusza lub innej osoby albo w celu przeciwdziałania czynnościom
zmierzającym bezpośrednio
do takiego zamachu;  2) przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego
porzucenia broni lub
innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu,
zdrowiu lub wolności
funkcjonariusza albo innej osoby;  3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną
funkcjonariuszowi lub innej
osobie uprawnionej do jej posiadania;  4) w celu odparcia bezprawnego bezpośredniego, gwałtownego zamachu na
obiekty i urządzenia ważne
dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, na siedziby naczelnych organów
władzy, naczelnych i
centralnych organów administracji państwowej albo wymiaru sprawiedliwości,
na obiekty gospodarki
lub kultury narodowej oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy
konsularne państw obcych
albo organizacji międzynarodowych, a także na obiekty dozorowane przez
uzbrojoną formację
ochronną utworzoną na podstawie odrębnych przepisów;   5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie
bezpośrednie zagrożenie dla życia,
zdrowia lub wolności człowieka;  6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było
dopuszczalne w przypadkach
określonych w pkt 1-3 i 5, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione
podejrzenie popełnienia
zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia
okupu lub
określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia
rozbójniczego, umyślnego
ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego
sprowadzenia w inny sposób
niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia;  7) w celu ujęcia, osoby o której mowa w pkt 6, jeżeli schroniła się ona w
miejscu trudno dostępnym, a z
okoliczności zdarzenia wynika, że może użyć broni palnej lub innego
niebezpiecznego narzędzia,
którego użycie może zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka;  8) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na
konwój ochraniający
osoby, materiały zawierające informacje niejawne, pieniądze albo inne
przedmioty wartościowe;   9) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo
aresztowanej lub
odbywającej karę pozbawienia wolności, jeżeli:
a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo
zdrowia ludzkiego,
b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć
broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzędzia,
c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z uzasadnionym podejrzeniem lub
stwierdzeniem popełnienia przestępstw, o których mowa w pkt 6.
2. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie
najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia
jej życia, a także narażać na
niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dostosowane do sytuacji
warunki i sposób
postępowania przy użyciu broni palnej, uwzględniając ograniczenia w
zakresie użycia broni palnej, a także
sposób dokumentowania przypadków użycia broni palnej. Art. 17. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych,
podejmowanych przez CBA w
celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, a także
uzyskania i utrwalenia dowodów
przestępstw:  1) określonych w art. 228-231, 250a, 258, 286, 296-297, 299, 310 § 1, 2 i
4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny,
 2) skarbowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. d, jeżeli wartość
przedmiotu czynu lub uszczuplenie należności publicznoprawnej przekraczają pięćdziesięciokrotną
wysokość minimalnego
wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10
października 2002 r. o
minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr
240, poz. 2407 oraz z
2005 r. Nr 157, poz. 1314) - gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, sąd, na
pisemny wniosek Szefa CBA,
złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może, w drodze
postanowienia, zarządzić
kontrolę operacyjną. 1a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się wraz z materiałami
uzasadniającymi potrzebę
zastosowania kontroli operacyjnej. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje Sąd Okręgowy w Warszawie. 3. W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę
informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, Szef CBA może zarządzić, po
uzyskaniu zgody Prokuratora
Generalnego, kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie z wnioskiem do
sądu, o którym mowa w ust.
2, o wydanie postanowienia w tej sprawie. Sąd wydaje postanowienie w
przedmiocie wniosku w terminie 5
dni. W przypadku nieudzielenia przez sąd zgody, Szef CBA wstrzymuje
kontrolę operacyjną oraz poleca
niezwłoczne, protokolarne, komisyjne zniszczenie materiałów zgromadzonych
podczas jej stosowania.  4. W przypadku potrzeby zarządzenia kontroli operacyjnej wobec podejrzanego
lub osoby będącej
oskarżonym w innej sprawie, we wniosku Szefa CBA, o którym mowa w ust. 1,
zamieszcza się informację o
toczącym się wobec podejrzanego lub tej osoby postępowaniu. 5. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na:
 1) kontrolowaniu treści korespondencji;
 2) kontrolowaniu zawartości przesyłek;
 3) stosowaniu środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób
niejawny informacji i dowodów oraz ich utrwalanie, a w szczególności treści rozmów telefonicznych
i innych informacji
przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych.
6. Kontrola operacyjna dokumentowana jest w formie protokołu w zakresie
związanym ze sprawą. 7. Wniosek Szefa CBA, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:  1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
 2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej;
 3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej,
w tym stwierdzonej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków;
 4) dane osoby lub inne dane pozwalające na jednoznaczne określenie
podmiotu lub przedmiotu, wobec którego stosowana będzie kontrola operacyjna, ze wskazaniem miejsca lub
sposobu jej stosowania;  5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej. 8. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.
Sąd, o którym mowa w ust. 2,
może, na pisemny wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody
Prokuratora Generalnego,
wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, na
okres nie dłuższy niż kolejne 3
miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli. 9. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej
pojawią się nowe
okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo
ustalenia sprawcy i uzyskania
dowodów przestępstwa, sąd, o którym mowa w ust. 2, na pisemny wniosek Szefa
CBA, złożony po
uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może wydać postanowienie
o kontroli  operacyjnej
przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 8. 10. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 8 i 9, stosuje się odpowiednio
przepisy ust. 1a i 7. Sąd
przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, zapoznaje
się z materiałami
uzasadniającymi wniosek, w szczególności zgromadzonymi podczas stosowania
kontroli operacyjnej
zarządzonej w tej sprawie. 11. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, sąd rozpoznaje
jednoosobowo, przy czym czynności
sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być realizowane w
warunkach przewidzianych
dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych
oraz z odpowiednim
zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 ustawy z dnia 6
czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie
prokurator i wyznaczony przez
Szefa CBA funkcjonariusz CBA. 12. Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną oraz podmioty
uprawnione do wykonywania
działalności pocztowej są obowiązane do zapewnienia na własny koszt
warunków technicznych i
organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez CBA kontroli operacyjnej. 13. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu
przyczyn jej zarządzenia,
najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona.  14. Szef CBA informuje Prokuratora Generalnego o wynikach kontroli
operacyjnej po jej zakończeniu,
a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli, przedstawiając zebrane
w jej toku materiały. 15. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania
karnego lub
mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Szef CBA
przekazuje Prokuratorowi
Generalnemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli
operacyjnej. W postępowani u
przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art.
393 § 1 zdanie pierwsze
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego. 15a. Wykorzystanie dowodu uzyskanego podczas stosowania kontroli
operacyjnej jest dopuszczalne
wyłącznie w postępowaniu karnym w sprawie o przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe, w stosunku do
którego jest dopuszczalne stosowanie takiej kontroli przez jakikolwiek
uprawniony podmiot. 15b. Prokurator Generalny podejmuje decyzję o zakresie i sposobie
wykorzystania przekazanych
materiałów. Art. 238 § 3-5 oraz art. 239 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. -
Kodeks postępowania karnego
stosuje się odpowiednio. 15c. Jeżeli w wyniku stosowania kontroli operacyjnej uzyskano dowód
popełnienia przestępstwa lub
przestępstwa skarbowego, w stosunku do którego można zarządzić kontrolę
operacyjną, popełnionego
przez osobę, wobec której była stosowana kontrola operacyjna, innego niż
objęte zarządzeniem kontroli
operacyjnej albo popełnionego przez inną osobę, o zgodzie na jego
wykorzystanie w postępowaniu karnym
orzeka postanowieniem sąd, o którym mowa w ust. 2, na wniosek Prokuratora
Generalnego.  15d. Wniosek, o którym mowa w ust. 15c, Prokurator Generalny kieruje do
sądu nie później niż w ciągu
miesiąca od dnia otrzymania materiałów zgromadzonych podczas stosowania
kontroli operacyjnej,
przekazanych mu przez Szefa CBA niezwłocznie, nie później jednak niż w
terminie 2 miesięcy od dnia
zakończenia tej kontroli. 15e. Sąd wydaje postanowienie, o którym mowa w ust. 15c, w terminie 14 dni
od dnia złożenia wniosku
przez Prokuratora Generalnego. 16. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały, które
nie stanowią informacji
potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu,
protokolarnemu, komisyjnemu
zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef CBA. 16a. O wydaniu i wykonaniu zarządzenia dotyczącego zniszczenia materiałów,
o których mowa w ust.
16, Szef CBA jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania Prokuratora
Generalnego. 17. Na postanowienia sądu w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których
mowa w ust. 1, 3, 8 i 9,
Szefowi CBA przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu postępowania
karnego. 18. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
dokumentowania kontroli
operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a
także przechowywania,
przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas
stosowania tej kontroli,
uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych
czynności i uzyskanych
materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów. Art. 18. 1. Obowiązek uzyskania zgody sądu, o której mowa w art. 17, nie
dotyczy informacji
niezbędnych do realizacji przez CBA zadań określonych w art. 2, w postaci
danych:
 1) o których mowa w art. 180c oraz 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. -
Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.
9)
), zwanych dalej "danymi telekomunikacyjnymi";
 2) identyfikujących podmiot korzystający z usług pocztowych oraz
dotyczących faktu, okoliczności świadczenia usług pocztowych lub korzystania z tych usług. 2. Podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną lub podmiot uprawniony
do wykonywania działalności pocztowej udostępnia nieodpłatnie dane, o których mowa w ust.
1:
 1) na pisemny wniosek Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej;
 2) na ustne żądanie funkcjonariusza CBA, posiadającego pisemne
upoważnienie Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej;
 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi CBA
posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych
telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną
lub przy niezbędnym ich
współudziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte
pomiędzy Szefem CBA a tym
podmiotem. 4. Udostępnienie CBA danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za
pośrednictwem sieci
telekomunikacyjnej, jeżeli:
 1) sieć ta zapewnia: a) możliwość ustalenia funkcjonariusza CBA uzyskującego te dane, ich
rodzaju oraz czasu, w którym
zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie
nieuprawnionej dostęp do
uzyskiwanych danych; 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez
jednostki organizacyjne
CBA albo prowadzonych przez nie czynności. Art. 19. 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 17 ust. 1, czynności
operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzeni a uzyskanych wcześniej
wiarygodnych informacji o
przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania dowodów mogą polegać na
dokonaniu w sposób niejawny nabycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa,
ulegających przepadkowi albo
których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub obrót są zabronione, a
także przyjęciu lub wręczeniu
korzyści majątkowej. 2. Szef CBA może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust.
1, po uzyskaniu
pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, którego bieżąco informuje o
przebiegu tych czynności i ich
wyniku. 2a. Przed wydaniem pisemnej zgody Prokurator Generalny zapoznaje się z
materiałami
uzasadniającymi potrzebę przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust.
1. 3. Czynności określone w ust. 1 mogą polegać na złożeniu propozycji
nabycia, zbycia lub przejęcia
przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo
których wytwarzanie,
posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także złożeniu
propozycji przyjęcia lub
wręczenia korzyści majątkowej. 4. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami
wyczerpującymi
znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary. 5. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwi e określonym w art.
2 ust. 1 pkt 1 Szef CBA
przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały zgromadzone w
wyniku wykonywania
czynności. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów,
stosuje się odpowiednio art.
393 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego. 6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przeprowadzania i
dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1. Rozporządzenie powinno,
uwzględniając niejawny
charakter czynności, określić sposób przechowywania, przekazywania i
niszczenia materiałów i dokumentów uzyskanych lub wytworzonych w związku z realizacją czynności, o
których mowa w ust. 1, a
także określać wzory stosowanych druków i rejestrów. Art. 20. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 19, może być
stosowana kontrola
operacyjna na zasadach określonych w art. 17. Art. 21. Nie popełnia przestępstwa, kto, będąc do tego uprawnionym,
wykonuje czynności określone w
art. 19 ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone w art. 19 ust.
3. Art. 22. 1. W zakresie swojej właściwości CBA może uzyskiwać informacje, w
tym także niejawnie,
gromadzić je, sprawdzać i przetwarzać. 2. (uchylony).
3. (uchylony).
4. (uchylony).
5. (uchylony).
6. (uchylony).
7. (uchylony).
8. (utracił moc).
9. (utracił moc).
10. (utracił moc). Art. 22a. 1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, CBA może
przetwarzać dane
osobowe, w tym dane wskazane w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. o ochronie danych
osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.
10)
), bez wiedzy i zgody osoby, której te dane
dotyczą. 2. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, CBA może nieodpłatnie uzyskiwać dane
ze zbiorów danych, w
tym zbiorów danych osobowych, prowadzonych przez organy władzy publicznej
oraz państwowe lub
samorządowe jednostki organizacyjne. 3. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, administratorzy
zbiorów danych, o których
mowa w ust. 2, udostępniają CBA przetwarzane w nich dane na podstawie
pisemnego wniosku Szefa CBA
lub osoby przez niego upoważnionej. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
 1) oznaczenie sprawy;
 2) określenie zbioru danych, z którego te dane mają zostać udostępnione;
 3) wskazanie danych podlegających udostępnieniu. 5. Administratorzy zbiorów danych, o których mowa w ust. 2, mogą zawierać z
Szefem CBA pisemną
umowę o udostępnianiu jednostkom organizacyjnym CBA informacji
zgromadzonych w zbiorach w drodze
teletransmisji bez konieczności składania każdorazowo pisemnych wniosków o
udostępnienie danych,
jeżeli jednostki te spełniają łącznie następujące warunki:
 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy,
w jakim celu oraz jakie dane uzyskał;
 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające
wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania;
 3) specyfika lub zakres wykonywanych przez nie zadań uzasadnia takie
udostępnienie. 6. Przepisy ust. 2-5 stosuje się odpowiednio do danych osobowych i innych
informacji uzyskiwanych w
wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych przez uprawnione do
tego organy, służby i
instytucje państwowe. 7. Podmioty, o których mowa w ust. 6, mogą odmówić przekazania CBA
informacji lub ograniczyć ich
zakres, jeżeli mogłoby to uniemożliwić wykonywanie ich ustawowych zadań lub
spowodować ujawnienie
danych o osobie niebędącej ich funkcjonariuszem i udzielającej pomocy tym
podmiotom. 8. CBA przetwarza dane osobowe przez okres, w którym są one niezbędne do
realizacji jego
ustawowych zadań. CBA dokonuje, nie rzadziej niż co 5 lat, weryfikacji
potrzeby dalszego przetwarzania
tych danych, usuwając dane zbędne. 9. Po dokonaniu weryfikacji dane zbędne usuwa niezwłocznie komisja powołana
przez Szefa CBA. Z
czynności komisji sporządza się protokół zawierający w szczególności wykaz
zniszczonych dokumentów
lub nośników informatycznych zawierających te dane oraz sposób ich
zniszczenia. 10. Dane osobowe ujawniające pochodzenie rasowe l ub etniczne, poglądy
polityczne, przekonania
religijne lub filozoficzne, przynależność wyznaniową, partyjną lub
związkową oraz dane o stanie zdrowia,
nałogach lub życiu seksualnym osób podejrzanych o popełnienie przestępstw,
które nie zostały skazane za
te przestępstwa, podlegają komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu
niezwłocznie po uprawomocnieniu
się stosownego orzeczenia. 11. Szef CBA może tworzyć zbiory danych osobowych. Art. 22b. 1. Nadzór nad zgodnością przetwarzania danych osobowych
gromadzonych przez CBA z
przepisami ustawy oraz przepisami o ochronie danych osobowych sprawuje
pełnomocnik do spraw kontroli
przetwarzania przez CBA danych osobowych, zwany dalej "pełnomocnikiem". 2. Pełnomocnikowi przysługują również uprawnienia i wykonuje obowiązki
administratora
bezpieczeństwa informacji, o którym mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. o ochronie
danych osobowych. 3. Szef CBA powołuje pełnomocnika spośród funkcjonariuszy CBA. Zwolnienie
ze służby, z
wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 4, 5 i 6,
lub odwołanie pełnomocnika z
pełnionej funkcji następuje za zgodą Prezesa Rady Ministrów po zasięgnięciu
opinii Sejmowej Komisji do
Spraw Służb Specjalnych. 4. W ramach nadzoru pełnomocnik prowadzi rzetelną, obiektywną i niezależną
kontrolę prawidłowości
przetwarzania przez CBA danych osobowych, a w szczególności ich
przechowywania, weryfikacji i
usuwania. 5. Pełnomocnik ma prawo w szczególności do:
 1) wglądu do wszelkich dokumentów związanych z wykonywaną kontrolą;
 2) swobodnego wstępu do pomieszczeń i obiektów kontrolowanej  jednostki
organizacyjnej CBA;
 3) żądania pisemnych wyjaśnień. 6. Kierownik jednostki organizacyjnej CBA, któremu pełnomocnik wydał
pisemne polecenie usunięcia stwierdzonych uchybień, informuje Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia
wydania polecenia, o jego
wykonaniu albo przyczynie jego niewykonania. 7. W przypadku naruszenia przepisów ustawy oraz przepisów o ochronie danych
osobowych
pełnomocnik podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności
tego naruszenia, zawiadamiając
o tym niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów i Szefa CBA. 8. Pełnomocnik przedstawia corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady
Ministrów, Sejmowej Komisji
do Spraw Służb Specjalnych oraz Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych
Osobowych za
pośrednictwem Szefa CBA sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy, w
którym omawia stan ochrony
danych osobowych w CBA oraz wszystkie przypadki naruszenia przepisów w tym
zakresie. Art. 23. 1. W zakresie swojej właściwości CBA, jeżeli jest to konieczne dla
skutecznego zapobieżenia
przestępstwom określonym w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub ich wykrycia albo
ustalenia sprawców i uzyskania
dowodów, a także w celu kontroli prawdziwości oświadczeń majątkowych, o
których mowa w art. 2 ust. 1 pkt
5, może korzystać z przetwarzanych przez banki informacji stanowi ących
tajemnicę bankową oraz
informacji dotyczących umów o rachunek papierów wartościowych, umów o
rachunek pieniężny, umów
ubezpieczenia lub innych umów dotyczących obrotu instrumentami finansowymi,
a w szczególności z
przetwarzanych przez uprawnione podmioty danych osób, które zawarły takie
umowy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
 1) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;
 2) podmiotów wykonujących działalność na podstawie ustawy z dnia 26
października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284 z późn. zm.
11)
);
 3) podmiotów wykonujących działalność ubezpieczeniową;
 4) funduszy inwestycyjnych;
 5) podmiotów wykonujących działalność w zakresie obrotu papierami
wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
obrocie instrumentami
finansowymi.
3. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, oraz informacje związane z
przekazywaniem tych informacji i danych podlegają ochronie przewidzianej w przepisach o
ochronie informacji niejawnych i mogą
być udostępniane jedynie funkcjonariuszom prowadzącym czynności w danej
sprawie i ich przełożonym,
uprawnionym do sprawowania nadzoru nad prowadzonymi przez nich w tej
sprawie czynnościami
operacyjno-rozpoznawczymi. Akta zawierające te informacje i dane udostępnia
się ponadto wyłącznie
sądom i prokuratorom, jeżeli następuje to w celu ścigania karnego. 4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, udostępnia się na podstawie
postanowienia wydanego
na pisemny wniosek Szefa CBA przez Sąd Okręgowy w Warszawie. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
 2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej;
 3) okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji i danych;
 4) wskazanie podmiotu, którego informacje i dane dotyczą;
 5) podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych;
 6) rodzaj i zakres informacji i danych. 6. Po rozpatrzeniu wniosku Sąd, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na
udostępnienie informacji i
danych wskazanego podmiotu, określając ich rodzaj, zakres oraz podmiot
zobowiązany do ich
udostępnienia albo odmawia udzielenia zgody na udostępnienie informacji i
danych. Przepis art. 17 ust. 11
stosuje się odpowiednio. 7. Szefowi CBA na postanowienie Sądu, o którym mowa w ust. 6, przysługuje
zażalenie.
8. W przypadku wyrażenia przez Sąd zgody na udostępnienie informacji Szef
CBA pisemnie informuje podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych o rodzaju i
zakresie informacji i danych, które
mają być udostępnione, podmiocie, którego informacje i dane dotyczą, oraz o
osobie funkcjonariusza CBA
upoważnionego do ich odbioru. 9. W terminie do 120 dni od dnia przekazania informacji i danych, o których
mowa w ust. 1, CBA, z
zastrzeżeniem ust. 10 i 11, informuje podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt
4, o postanowieniu sądu
wyrażającym zgodę na udostępnienie informacji i danych. 10. Sąd, na wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody
Prokuratora Generalnego,
może odroczyć, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością
dalszego przedłużania,
obowiązek, o którym mowa w ust. 9, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że
poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności
operacyjno-rozpoznawczych.
Przepis art. 17 ust. 11 stosuje się odpowiednio. 11. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 9 lub 10, zostało wszczęte
postępowanie przygotowawcze,
podmiot wskazany w ust. 5 pkt 4 jest powiadamiany o postanowieniu sądu o
udostępnieniu informacj i i
danych przez prokuratora lub, na jego polecenie, przez CBA przed
zamknięciem postępowania
przygotowawczego albo niezwłocznie po jego umorzeniu. 12. Jeżeli informacje i dane, o których mowa w ust. 1, nie dostarczyły
podstaw do wszczęcia
postępowania przygotowawczego, organ wnioskujący o wydanie postanowienia
niezwłocznie pisemnie
zawiadamia o tym podmiot, który informacje i dane przekazał. 13. Materiały zgromadzone w trybie, o którym mowa w ust. 1-10,
niestanowiące informacji
potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu,
protokolarnemu, komisyjnemu
zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef CBA. 14. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone naruszeniem
przepisów ust. 3 na
zasadach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny
(Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn.
zm.
12)
).
15. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby
przetwarzania danych i informacji, o których mowa w ust. 1, w zbiorach danych, rodzaje jednostek
organizacyjnych CBA
uprawnionych do korzystania z tych zbiorów oraz wzory dokumentów
obowiązujących przy przetwarzaniu
danych, uwzględniając potrzebę ochrony danych przed nieuprawnionym
dostępem. Art. 24. 1. W związku z wykonywaniem swoich zadań CBA zapewnia ochronę
środków, form i metod
realizacji zadań, zgromadzonych informacji oraz własnych obiektów i danych
identyfikujących
funkcjonariuszy CBA. 2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze CBA
mogą posługiwać
się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących
funkcjonariusza oraz środków,
którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych. 3. Osoby udzielające CBA pomocy przy wykonywaniu czynności
operacyjno-rozpoznawczych mogą
posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2. 4. Nie popełnia przestępstwa:  1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów, o których
mowa w ust. 2;
 2) kto sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 2;
 3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 2;
 4) funkcjonariusz CBA lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się przy
wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb
wydawania i przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz posługiwania
się tymi dokumentami, z
uwzględnieniem wymogów dotyczących ochrony informacji niejawnych. Art. 25. 1. CBA przy wykonywaniu swoich zadań może korzystać z pomocy osób
niebędących
funkcjonariuszami CBA. Zabronione jest, z zastrzeżeniem ust. 2, ujawnianie
danych o osobie udzielającej
CBA pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych. 2. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić
jedynie w przypadkach
określonych w art. 28. 3. Osobom, o których mowa w ust. 1, za udzielenie pomocy może być przyznane
wynagrodzenie
wypłacane z funduszu operacyjnego. 4. Jeżeli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez CBA z
pomocy osób, o których
mowa w ust. 1, osoby te utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu
albo szkodę w mieniu, osobom
tym lub ich spadkobiercom przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych
w Kodeksie cywilnym. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania odszkodowań
w sprawach, o których mowa w ust. 4, a także rodzaje i wysokość świadczeń
odszkodowawczych
przysługujących w przypadku utraty życia lub poniesienia uszczerbku na
zdrowiu albo szkody w mieniu
podczas udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy CBA, biorąc pod uwagę
specyfikę wykonywanej pomocy oraz zakres zadań realizowanych w jej ramach. Art. 26. 1. CBA nie może przy wykonywaniu swoich zadań korzystać z tajnej
współpracy:
 1) posłów i senatorów;   2) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, o których mowa w
art. 2 ustawy z dnia 31 lipca
1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowi ska państwowe
(Dz. U. z 2011 r. Nr 79,
poz. 430 i Nr 112, poz. 654);  3) dyrektorów generalnych w ministerstwach, urzędach centralnych lub
urzędach wojewódzkich;
 4) sędziów, prokuratorów i adwokatów;
 5) członków rady nadzorczej, członków zarządu oraz dyrektorów programów
"Telewizji Polskiej - Spółka Akcyjna" i "Polskiego Radia - Spółka Akcyjna", a także dyrektorów
terenowych oddziałów "Telewizji
Polskiej - Spółka Akcyjna";  6) dyrektora generalnego, dyrektorów biur oraz kierowników oddziałów
regionalnych "Polskiej Agencji
Prasowej - Spółka Akcyjna";  7) nadawców w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dni a 29 grudnia 1992 r. o
radiofonii i telewizji (Dz. U. z
2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.
13)
);
 8) redaktorów naczelnych, dziennikarzy lub osób prowadzących działalność
wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24,
z późn. zm.
);
 9) rektorów, prorektorów i kierowników podstawowych jednostek
organizacyjnych w publicznych i niepublicznych szkołach wyższych;
10) członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Komisji
Akredytacyjnej i Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.
2. Szef CBA w celu realizacji zadań CBA może wydać zgodę na korzystanie z
tajnej współpracy z osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, jeżeli jest to uzasadnione
względami bezpieczeństwa państwa,
po uzyskaniu zgody Prezesa Rady Ministrów. 3. W przypadku powołania ministra w celu koordynowania działalności służb
specjalnych Szef CBA
wyraża zgodę, o której mowa w ust. 2, po uzyskaniu zgody tego ministra. Art. 27. Szef CBA określa, w drodze zarządzenia, obieg informacji, w tym
niejawnych, w CBA. Art. 28. 1. Szef CBA może zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom CBA oraz
byłym
funkcjonariuszom i pracownikom, po ustaniu stosunku służbowego lub stosunku
pracy w CBA, a także
osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu czynności
operacyjno-rozpoznawczych, na udzielenie
informacji niejawnej określonej osobie lub instytucji. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć udzielenia
informacji o:
 1) osobie, jeżeli zostały uzyskane w wyniku prowadzonych przez CBA albo
inne organy, służby lub instytucje państwowe czynności operacyjno-rozpoznawczych;
 2) szczegółowych formach i zasadach przeprowadzania czynności
operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych w związku z ich prowadzeniem środkach i metodach;
 3) osobie udzielającej pomocy CBA, o której mowa w art. 25. 3. Zakazu określonego w ust. 2 nie stosuje się w przypadku żądania
prokuratora lub sądu,
zgłoszonego w celu ścigania karnego za przestępstwo, którego skutkiem jest
śmierć człowieka, uszczerbek
na zdrowiu lub szkoda w mieniu. 4. Zakazu określonego w ust. 2 nie stosuje się również w przypadku żądania
prokuratora lub sądu
uzasadnionego podejrzeniem popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia
publicznego w związku z
wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych. 5. W przypadku odmowy zwolnienia funkcjonariusza, pracownika lub osoby
udzielającej im pomocy w
wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania w
tajemnicy informacji
niejawnych o klauzuli tajności "tajne" lub "ściśle tajne" albo odmowy
zezwolenia na udostępnienie
materiałów stanowiących informacje niejawne o klauzuli tajności "tajne" lub
"ściśle tajne" pomimo żądania
prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o
zbrodnie przeciwko pokojowi,
ludzkości i przestępstw wojennych oraz godzących w życie ludzkie albo o
występek przeciwko życiu lub
zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Szef CBA przedstawia
żądane materiały oraz
wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes
Sądu Naj wyższego
stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do
prawidłowości postępowania
karnego, Szef CBA jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub
udostępnić materiały objęte
tajemnicą. Art. 29. 1. Szefowie: CBA, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby
Kontrwywiadu
Wojskowego oraz Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży
Granicznej, Komendant Główny 14)
Żandarmerii Wojskowej, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, Szef Służby
Celnej i Generalny Inspektor
Informacji Finansowej są obowiązani do współdziałania, w ramach swoich
kompetencji, w zakresie
zwalczania korupcji w instytucjach państwowych i samorządzie terytorialnym
oraz życiu publicznym i
gospodarczym, a także działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa. 2. Szef CBA koordynuje działania o charakterze operacyjno-rozpoznawczym i
informacyjno-analitycznym podejmowane przez organy, o których mowa w ust.
1, mogące mieć wpływ na
realizację zadań CBA określonych w art. 2 ust. 1 i 2. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, warunki, zakres i
tryb:
 1) współdziałania w zakresie, o którym mowa w ust. 1,
 2) koordynacji, o której mowa w ust. 2
- mając na uwadze zapewnienie sprawności i skuteczności postępowań, a także
uwzględniając wymogi
dotyczące ochrony informacji niejawnych. Art. 30. 1. CBA zapewnia ochronę własnych urządzeń oraz obszarów i
obiektów, a także
przebywających w nich osób, przez wewnętrzną służbę ochrony. 2. Funkcjonariusze CBA wykonujący zadania w zakresie ochrony, w granicach
chronionych obszarów
i obiektów, mają prawo do:
 1) ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach
chronionych oraz legitymowania osób, w celu ustalenia ich tożsamości;
 2) wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku
stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia
zakłócania porządku;
 3) ujęcia osób stwarzających w sposób oczywi sty bezpośrednie zagrożenie
dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania
tych osób Policji.
3. Szef CBA może powierzyć wykonywanie ochrony, o której mowa w ust. 1,
specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej. Rozdział 4 Czynności kontrolne funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego Art. 31. 1. Czynności kontrolne, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2,
polegają na sprawdzaniu
przestrzegania, przez osoby pełniące funkcje publiczne, przepisów:
 1) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia
działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
 2) innych ustaw wprowadzających ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu
działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.
2. Czynności kontrolne polegają również na badaniu i kontroli określonych
przepisami prawa procedur podejmowania i realizacji decyzji w przedmiocie: prywatyzacji i
komercjalizacji, wsparcia finansowego,
udzielania zamówień publicznych, rozporządzania mieniem państwowym lub
komunalnym oraz
przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych i przedmiotowych,
ulg, preferencji,
kontyngentów, plafonów, poręczeń i gwarancji kredytowych. 3. Kontroli w zakresie, o którym mowa w ust. 1 i 2, podlegają osoby
pełniące funkcje publiczne,
jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach
publicznych, jednostki
niezaliczane do sektora finansów publicznych otrzymujące środki publiczne,
a także przedsiębiorcy. Art. 32. 1. CBA prowadzi działalność kontrolną na podstawie rocznych planów
kontroli zatwierdzanych
przez Szefa CBA. 2. CBA może prowadzić działania kontrolne także doraźnie, na podstawie
zarządzeń Szefa CBA. Art. 33. 1. Kontrolę przeprowadza się zgodnie z programem kontroli
zatwierdzonym przez Szefa CBA
lub osobę upoważnioną do działania w jego imieniu. 2. Kontrolę przeprowadzają funkcjonariusze CBA na podstawie legitymacji
służbowej oraz imiennego
upoważnienia, wydanego przez Szefa CBA lub osobę upoważnioną do działania w
jego imieniu. 3. Kontrola powinna być ukończona w terminie 3 miesięcy, a w przypadku, gdy
dotyczy przedsiębiorcy
- w terminie 2 miesięcy. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres kontroli osób innych niż
przedsiębiorcy może być przedłużany na dalszy czas oznaczony przez Szefa CBA, nie dłuższy jednak
niż o 6 miesięcy.
5. W przypadku gdy okoliczności uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli,
w szczególności gdy istnieje ryzyko utraty materiału dowodowego, kontrola może być wszczęta po
okazaniu legitymacji
służbowej funkcjonariusza kontrolowanemu lub osobie przez niego
upoważnionej lub osobie pełniącej
funkcję publiczną. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, kontrolowanemu lub osobie przez
niego upoważnionej oraz
osobie pełniącej funkcję publiczną należy niezwłocznie, jednak nie później
niż w terminie 3 dni od dnia
wszczęcia kontroli, doręczyć upoważnienie do wszczęcia kontroli. Dokumenty
z czynności kontrolnych
dokonanych z naruszeniem tego obowiązku nie stanowią dowodu w postępowaniu
kontrolnym. 7. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:
 1) imię i nazwisko oraz numer legitymacji służbowej funkcjonariusza
przeprowadzającego kontrolę;
 2) wskazanie podmiotu kontrolowanego i termin zakończenia kontroli;
 3) szczegółowy zakres kontroli;
 4) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego. 8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór
upoważnienia do przeprowadzenia
kontroli, organ wydający upoważnienie oraz zakres przedmiotowy upoważnienia
mając na względzie
ujednolicenie informacji zawartych w upoważnieniu. Art. 34. 1. Funkcjonariusz kontrolujący podlega wyłączeniu od udziału w
kontroli, na wniosek lub z
urzędu, jeżeli wyniki kontroli mogą dotyczyć jego praw lub obowiązków albo
praw lub obowiązków jego
małżonka lub osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu,
krewnych i powinowatych do drugiego stopnia albo osób związanych z nim z tytułu przysposobienia,
opieki lub kurateli. Powody
wyłączenia kontrolującego trwają mimo ustania małżeństwa, wspólnego
pożycia, przysposobienia, opieki
lub kurateli. 2. Funkcjonariusz kontrolujący podlega wyłączeniu również w przypadku
zaistnienia w toku kontroli
okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości co do jego
bezstronności. 3. O wyłączeniu postanawia Szef CBA; postanowienie to jest ostateczne.
4. Szef CBA może, na wniosek lub z urzędu, wyłączyć z postępowania
kontrolnego wszystkich funkcjonariuszy jednostki organizacyjnej CBA, jeżeli wyniki kontroli
mogłyby oddziaływać na prawa lub
obowiązki kierownika albo zastępcy kierownika tej jednostki lub osób im
bliskich, określonych w ust. 1; w
przypadku wyłączenia Szef CBA wyznacza do postępowania kontrolnego
funkcjonariuszy spoza tej
jednostki organizacyjnej. 5. Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz
wykonuje jedynie
czynności niecierpiące zwłoki. Art. 35. 1. Kontrola jest przeprowadzana w siedzibie kontrolowanego organu
lub jednostki
organizacyjnej lub komórki organizacyjnej, w czasie wykonywania ich zadań,
a także poza godzinami pracy
i w dniach wolnych od pracy za zgodą kontrolowanego lub osoby przez niego
upoważnionej. 2. Kontrola lub poszczególne jej czynności mogą być przeprowadzane również
w jednostce
organizacyjnej CBA. Art. 36. 1. Funkcjonariusz kontrolujący, z zachowaniem przepisów o ochronie
informacji niejawnych,
może swobodnie poruszać się na terenie jednostki kontrolowanej bez
obowiązku uzyskiwania przepustki
oraz zwolniony jest od kontroli osobistej, jeżeli przewiduje ją wewnętrzny
regulamin jednostki kontrolowanej.  2. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji
niejawnych, zapewnia kontrolującemu warunki i środki niezbędne do sprawnego
przeprowadzenia kontroli,
w szczególności przez niezwłoczne przedstawianie do kontroli żądanych
dokumentów i materiałów oraz
udzielanie ustnych i pisemnych wyjaśnień przez pracowników jednostki. 3. Kontrola lub poszczególne jej czynności przeprowadzane w obiektach
pozostających w zarządzie
Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu mogą być przeprowadzane w uzgodnieniu
odpowiednio z Marszałkiem
Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej lub Marszałkiem Senatu Rzeczypospolitej
Polskiej. Uzgodnienia dokonuje
Prezes Rady Ministrów, a w przypadku braku uzgodnienia czynność nie może
być wykonana.  Art. 37. 1. Funkcjonariusz kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego
na podstawie zebranych w
toku kontroli dowodów.  2. Dowodami są w szczególności: dokumenty, rzeczy, wyniki oględzin, opinie
biegłych oraz wyjaśnienia i oświadczenia.
3. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona udostępnia dokumenty w
celu dokonania odpisów, kserokopii lub wyciągów oraz zestawień i obliczeń opartych na
dokumentach.
4. Zgodność z oryginałem odpisów, kserokopii i wyciągów oraz zestawień i
obliczeń potwierdza kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona.
5. Zebrane w toku czynności kontrolnych materiały dowodowe funkcjonariusz
kontrolujący odpowiednio zabezpiecza, w miarę potrzeby przez:
 1) oddanie na przechowanie kontrolowanemu lub osobie przez niego
upoważnionej za pokwitowaniem;
 2) przechowanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym, zamkniętym i
opieczętowanym pomieszczeniu;
 3) pobranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem. 6. O zwolnieniu materiałów dowodowych spod zabezpieczenia decyduje
funkcjonariusz kontrolujący, a
w przypadku jego odmowy - kierownik właściwej jednostki organizacyjnej CBA. Art. 38. 1. Funkcjonariusz kontrolujący dokonuje pobrania rzeczy w
obecności kontrolowanego lub
osoby przez niego upoważnionej, a w przypadku ich nieobecności - pracownika
wyznaczonego przez
kontrolowanego lub osobę przez niego upoważnioną. Pobraną rzecz oznacza się
w sposób
uniemożliwiający jej zamianę. 2. Z pobrania rzeczy sporządza się protokół, który podpisuje funkcjonariusz
kontrolujący i osoba
uczestnicząca w pobraniu. Art. 39. 1. W przypadku potrzeby ustalenia stanu obiektów lub innych
składników majątkowych
funkcjonariusz kontrolujący może przeprowadzić oględziny. 1a. Kontrolowanego, u którego mają nastąpić oględziny, należy przed
rozpoczęciem czynności
zawiadomić o ich celu i wezwać do okazania wskazanych przedmiotów. 2. Oględziny przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby przez
niego upoważnionej, a w
przypadku ich nieobecności - pracownika wyznaczonego przez kontrolowanego
lub osobę przez niego
upoważnioną. 2a. Oględziny powinny być dokonane zgodnie z celem tej czynności, z
zachowaniem umiaru i
poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy, oraz bez
wyrządzania niepotrzebnych szkód i
dolegliwości. 3. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza się niezwłocznie protokół, który
podpisuje funkcjonariusz
kontrolujący i osoba wymieniona w ust. 2. 3a. Protokół oględzin powinien zawierać oznaczenie sprawy, z którą czynność
ta ma związek, miejsca,
daty oraz godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, osób w niej
uczestniczących, przedmiotów
poddanych oględzinom wraz z ich opisem, przytoczenie oświadczeń i wniosków
uczestników czynności.
Przepisy art. 148 § 2 zdanie drugie oraz § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997
r. - Kodeks postępowania
karnego stosuje się. 4. Przebieg i wyniki oględzin mogą być ponadto utrwalone:
 1) przez sporządzenie stenogramu; stenogram przekłada się na pismo zwykłe
z zaznaczeniem zastosowanego systemu stenografii, dołączając pierwopis stenogramu do
protokołu;
 2) za pomocą urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk; utrwalony obraz lub
dźwięk stanowi załącznik do protokołu.
5. Dane uzyskane w wyniku oględzin stanowią tajemnicę prawnie chronioną i
podlegają ochronie przewidzianej dla informacji niejawnych o klauzuli tajności "zastrzeżone",
określonej w przepisach o
ochronie informacji niejawnych. 6. W przypadku stwierdzenia zbędności posiadanych danych dla potrzeb
postępowania, które
stanowiło podstawę ich uzyskania, Szef CBA lub osoba przez niego
upoważniona niezwłoczne zarządza ich
komisyjne i protokolarne zniszczenie. 7. Przepis art. 207 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego stosuje się
odpowiednio. Art. 40. (uchylony). Art. 41. 1. Funkcjonariusz kontrolujący może żądać od pracowników jednostki
kontrolowanej lub
osoby pełniącej funkcję publiczną udzielenia mu, w terminie i w miejscu
przez niego wyznaczonym, ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli. Z
przebiegu ustnych wyjaśnień
sporządza się protokół, który podpisuje funkcjonariusz kontrolujący i osoba
składająca wyjaśnienia. 2. Odmowa udzielenia wyjaśnień może nastąpić jedynie w przypadkach, gdy
wyjaśnienia mają
dotyczyć:
 1) tajemnicy ustawowo chronionej;
 2) faktów i okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na
odpowiedzialność karną lub majątkową wezwanego do złożenia wyjaśnień, a także jego małżonka albo osoby
pozostającej z nim faktycznie we
wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób
związanych z nim z tytułu
przysposobienia, opieki lub kurateli.
3. Prawo odmowy udzielenia wyjaśnień w przypadkach, o których mowa w ust. 2
pkt 2, trwa mimo ustania małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub
kurateli.
4. Udzielający wyjaśnień może uchylić się od odpowiedzi na pytania, jeżeli
zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 i 3. Art. 42. 1. Każdy może złożyć funkcjonariuszowi kontrolującemu ustne lub
pisemne oświadczenie
dotyczące przedmiotu kontroli. 2. Funkcjonariusz kontrolujący nie może odmówić przyjęcia oświadczenia,
jeżeli ma ono związek z
przedmiotem kontroli. Art. 43. 1. Jeżeli w toku kontroli konieczne jest zbadanie określonych
zagadnień wymagających
wiadomości specjalnych, kierownik właściwej jednostki organizacyjnej CBA, z
własnej inicjatywy lub na
wniosek funkcjonariusza kontrolującego, powołuje biegłego. 2. W postanowieniu o powołaniu biegłego określa się przedmiot i zakres
badań oraz termin wydania
opinii. 3. W wyniku przeprowadzonych badań biegły sporządza szczegółowe
sprawozdanie zawierające opis
przeprowadzonych badań wraz z wydaną na ich podstawie opinią. 4. Jeżeli w toku kontroli ujawni się potrzeba dokonania przez
funkcjonariusza kontrolującego
określonych czynności badawczych z udziałem specjalisty w danej dziedzinie
wiedzy lub praktyki,
funkcjonariusz kontrolujący może, w drodze postanowienia, powołać
specjalistę do udziału w tych
czynnościach, określając przedmiot i czas jego działania. 5. Biegły i specjalista działają na podstawie postanowienia o ich
powołaniu.
6. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona lub osoba pełniąca
funkcję publiczną może wystąpić za pośrednictwem funkcjonariusza kontrolującego do kierownika
właściwej jednostki
organizacyjnej CBA z wnioskiem o wyłączenie z postępowania kontrolnego
powołanego biegłego lub
specjalisty z przyczyn określonych w art. 34 ust. 1 i 2. Art. 44. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli funkcjonariusz kontrolujący
przedstawia w protokole
kontroli. 2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku
kontroli oraz ocenę
ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem przyczyn powstania, zakresu i
skutków tych
nieprawidłowości oraz osób za nie odpowiedzialnych. Art. 45. 1. Protokół kontroli podpisują funkcjonariusz kontrolujący i
kontrolowany lub osoba przez
niego upoważniona.  2. W przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, protokół kontroli
podpisują funkcjonariusz
kontrolujący i osoba pełniąca funkcję publiczną. 3. Kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej lub osobie, o której
mowa w ust. 2,
przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli,
umotywowanych zastrzeżeń
dotyczących ustaleń zawartych w protokole. 4. Zastrzeżenia zgłasza się na piśmie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia
otrzymania protokołu
kontroli. 5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3 i 4, Szef CBA
jest obowiązany
dokonać ich analizy i w miarę potrzeby zarządzić dodatkowe czynności
kontrolne, a w przypadku
stwierdzenia zasadności zastrzeżeń polecić zmianę lub uzupełnienie
odpowiedniej części protokołu
kontroli. 6. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części Szef CBA
przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia.
7. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona lub osoba, o której mowa
w ust. 2, może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia
jego otrzymania pisemne
wyjaśnienie tej odmowy. 8. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń termin do złożenia wyjaśnienia o
odmowie podpisania
protokołu liczy się od dnia otrzymania pisemnego stanowiska Szefa CBA w
sprawie rozpatrzenia tych
zastrzeżeń. 9. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia
funkcjonariusz kontrolujący czyni
wzmiankę w protokole. 10. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 i
2 nie stanowi przeszkody
do podpisania protokołu przez funkcjonariusza kontrolującego i realizacji
ustaleń kontroli. Art. 46. 1. Po sporządzeniu protokołu kontroli, z uwzględnieniem terminów,
o których mowa w art. 45
ust. 4 i 7, kierownik właściwej jednostki organizacyjnej CBA może
skierować:
 1) wniosek: a) o odwołanie ze stanowiska lub rozwiązanie stosunku pracy bez
wypowiedzenia z winy pracownika z
powodu nieprzestrzegania przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia
działalności
gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz innych ustaw
wprowadzających
ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej przez
osoby pełniące
funkcje publiczne, b) o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w sytuacjach, o których mowa w
lit. a;
 2) wystąpienie do kontrolowanego lub organu nadzorującego jego działalność
w sprawie stwierdzenia w kontrolowanej jednostce organizacyjnej naruszeń:
a) przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej
przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz innych ustaw wprowadzaj ących ograniczenia w
podejmowaniu i
prowadzeniu działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje
publiczne, b) przepisów prawa dotyczących procedur podejmowania i realizacji decyzji w
przedmiocie, o którym
mowa w art. 31 ust. 2;  3) informację do Najwyższej Izby Kontroli lub innych właściwych organów
kontrolnych w przypadku
stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia kontroli w szerszym zakresie.
2. Na podstawie protokołu kontroli, w przypadku uzasadnionego podejrzenia
popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, CBA wszczyna i prowadzi
postępowanie
przygotowawcze. 3. W przypadkach, o których mowa w art. 309 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. - Kodeks
postępowania karnego, jeżeli zaistniały okoliczności określone w ust. 2,
materiały postępowania
kontrolnego wraz z wnioskiem o wszczęcie postępowania przygotowawczego Szef
CBA przekazuje
Prokuratorowi Generalnemu. 4. W przypadku ujawnienia innych czynów niż określone w ust. 2, za które
ustawowo przewidziana jest
odpowiedzialność dyscyplinarna lub karna, CBA zawiadamia o tym właściwe
organy. 5. Organy i kierownicy jednostek organizacyjnych, do których skierowano
wnioski, wystąpienia,
informacje i zawiadomienia, informują CBA o sposobie i zakresie ich
wykorzystania.  Art. 46a. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuj e się
przepisy rozdziału 5 ustawy
z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010
r. Nr 220, poz. 1447, z późn.
zm.
15)
). Art. 47. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki i tryb
przygotowywania i prowadzenia czynności kontrolnych, dokumentowania
poszczególnych czynności
kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli oraz wniosków i wystąpień
pokontrolnych przez
funkcjonariuszy CBA, uwzględniając możliwości składania zastrzeżeń i odmowy
podpisania protokołu oraz
wzory dokumentów obowiązujących przy przeprowadzaniu czynności kontrolnych. Rozdział 5 Służba funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego Art. 48. Służbę w CBA może pełnić osoba:
 1) posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie;
 2) korzystająca z pełni praw publicznych;
 3) wykazująca nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;
 4) która nie była skazana za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z
oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;  5) dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w
przepisach o ochronie informacji niejawnych;
 6) posiadająca co najmniej średnie wykształcenie i wymagane kwalifikacje
zawodowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby;
 7) która nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była
współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998
r. o Instytucie Pamięci
Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Art. 49. 1. Zdolność fizyczną i psychiczną kandydatów do służby oraz
funkcjonariuszy CBA ustalają
komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki
dokonywania oceny zdolności
fizycznej i psychicznej do służby w CBA, uwzględniając sposób tej oceny,
wykaz chorób i ułomności oraz
kategorii zdolności do służby w CBA. Art. 50. 1. Przyjęcie kandydata do służby w CBA następuje po
przeprowadzeniu postępowania
kwalifikacyjnego, na które składają się:  1) złożenie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a
także dokumentów
stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz
zawierających dane o
uprzednim zatrudnieniu;  2) przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej;
 3) postępowanie sprawdzające, określone w przepisach o ochronie informacji
niejawnych;
 4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w CBA. 2. W stosunku do kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBA na
stanowisko
wymagające szczególnych umiejętności lub predyspozycji, postępowanie
kwalifikacyjne może być
rozszerzone o czynności mające na celu sprawdzenie przydatności kandydata
do służby na takim
stanowisku, w tym o przeprowadzenie badania poligraficznego. 3. Postępowanie kwalifikacyjne w stosunku do funkcjonariuszy lub byłych
funkcjonariuszy Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży Granicznej można ograniczyć
do przeprowadzeni a
czynności określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór
kwestionariusza osobowego oraz
szczegółowy tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego wobec
kandydatów do służby w CBA,
uwzględniając czynności niezbędne do podjęcia decyzji dotyczącej osoby
ubiegającej się o przyjęcie do
służby w CBA. Art. 51. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz CBA, zwany dalej
"funkcjonariuszem", składa
przysięgę według następującej roty: "Ja, Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej przysięgam: służyć wiernie
Narodowi, pilnie przestrzegać
prawa, dochować wierności konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej,
sumiennie i
bezstronnie wykonywać obowiązki funkcjonariusza Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, nawet z
narażeniem życia, a także strzec honoru, godności i dobrego imienia służby
oraz przestrzegać
dyscypliny służbowej i zasad etyki zawodowej.". Przysięga może być złożona z dodaniem zdania "Tak mi dopomóż Bóg".
2. Szef CBA określa, w drodze zarządzenia, ceremoniał składania przysięgi. Art. 52. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze powołania,
o którym mowa w art. 6
ust. 1 lub 4, w drodze powierzenia obowiązków w trybie art. 9 albo
mianowania na podstawie zgłoszenia do
służby. 2. Początek służby funkcjonariusza liczy się od dnia określonego w akcie
powołania, akcie powierzenia
obowiązków albo decyzji o przyjęciu do służby i mianowaniu na stanowisko
służbowe w CBA. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji
służbowej i innych dokumentów funkcjonariuszy, organy właściwe do ich wydawania, wymiany i
unieważniania oraz
dokonywania w nich wpisów, przypadki, w których legitymacja służbowa lub
inne dokumenty podlegają
zwrotowi, wymianie lub unieważnieniu, a także tryb postępowania w przypadku
ich utraty, jak również
sposób posługi wania się legitymacją służbową oraz innymi dokumentami,
uwzględniając wymogi określone
w przepisach o ochronie informacji niejawnych. 4. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, wzory znaków i innych dokumentów
identyfikacyjnych
funkcjonariuszy. Art. 53. 1. Osobę przyjętą do służby w CBA mianuje się funkcjonariuszem w
służbie przygotowawczej na okres 3 lat. 1a. Osobę, którą powołano na stanowisko Szefa CBA, albo której powierzono
obowiązki Szefa CBA,
mianuje się funkcjonariuszem w służbie stałej. 2. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz CBA podlega szkoleniu.
3. Po upływie okresu służby przygotowawczej i uzyskaniu pozytywnej oceny
ogólnej w opinii służbowej  funkcjonariusz zostaje mianowany funkcjonariuszem w służbie stałej.
4. W przypadku przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków
służbowych trwającej łącznie dłużej niż 30 dni Szef CBA może przedłużyć okres jego służby
przygotowawczej. 5. W uzasadnionych przypadkach Szef CBA może skrócić okres służby
przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby. Art. 54. 1. Szef CBA jest właściwy do przyjmowania do służby w CBA,
mianowania funkcjonariuszy na
stanowiska służbowe oraz ich przenoszenia, delegowania, oddelegowania,
zwalniania i odwoływania ze stanowisk służbowych, zawieszania i uchylania zawieszenia w czynnościach
służbowych, zwalniania ze
służby oraz stwierdzania wygaśnięcia stosunku służbowego. 2. W sprawach osobowych funkcjonariuszy innych, niż wymienione w ust. 1, są
właściwi przełożeni,
upoważnieni przez Szefa CBA. 3. Sprawy osobowe, o których mowa w ust. 1, są załatwiane w drodze decyzji.
4. Mianowanie na stanowisko służbowe odbywa się z uwzględnieniem
wykształcenia i kwalifikacji zawodowych funkcjonariusza.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska
służbowe w CBA oraz wymagania, co do wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinni
odpowiadać funkcjonariusze na
poszczególnych stanowiskach służby, mając na względzie zapewnienie
realizacji przez funkcjonariuszy
ustawowych zadań CBA. Art. 54a. W sprawach wynikających ze stosunku służbowego Szefa CBA jest
właściwy Prezes Rady
Ministrów lub upoważniony przez niego minister powołany w celu
koordynowania działalności służb
specjalnych. Upoważnienie nie może obejmować spraw, o których mowa w art.
6. Art. 55. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określany wymiarem
jego obowiązków, z
uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu
służby, z uwzględnieniem
czasu na wypoczynek oraz przypadków przedłużenia czasu służby funkcj
onariuszy, uzasadnionych
potrzebą zapewnienia niezakłóconego toku służby. Art. 56. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki
bezpieczeństwa i higieny
służby oraz zakres, w jakim do tych warunków mają zastosowanie przepisy
działu dziesiątego Kodeksu
pracy, uwzględniając szczególny charakter służby, zagrożenia występujące na
niektórych stanowiskach
służbowych lub podczas wykonywania niektórych zadań służbowych oraz
obowiązki spoczywające na funkcjonariuszach oraz ich przełożonych w zakresie zapobiegania ewentualnym
zagrożeniom dla życia lub
zdrowia, a także uwzględniając przepisy prawa mające zastosowanie do
stanowisk służbowych nieobjętych
specyfiką służby w CBA. Art. 57. 1. Funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu, nie rzadziej niż
raz na 2 lata.
2. Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej podlega opiniowaniu służbowemu,
nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.
3. Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w terminie 7 dni od dnia
jej sporządzenia; może on w terminie 7 dni od dnia zapoznania się z opinią służbową wnieść odwołanie
do wyższego przełożonego. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza
opinii służbowej, szczegółowe warunki i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając
przesłanki opiniowania i jego
częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu i skalę ocen,
właściwość przełożonych w
zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią
służbową oraz tryb wnoszenia i
rozpatrywania odwołań od opinii. Art. 58. 1. Funkcjonariusza można odwołać z zajmowanego stanowiska i
przenieść do dyspozycji
Szefa CBA. 2. Funkcjonariusz może pozostawać w dyspozycji Szefa CBA nieprzerwanie nie
dłużej niż 4 miesiące.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusza przenosi się
na określone stanowisko służbowe, a w przypadku niewyrażenia przez niego pisemnej zgody na
przeniesienie na to stanowisko,
funkcjonariusza zwalnia się ze służby z zachowaniem uprawnień
przewidzianych dla funkcjonariuszy
zwalnianych na podstawie art. 64 ust. 2 pkt 4, chyba że spełnia warunki do
zwolnienia ze służby na
korzystniejszych zasadach. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przenoszenia
funkcjonariuszy do dyspozycji Szefa CBA, z uwzględnieniem sposobu pełnienia
służby w okresie
pozostawania w tej dyspozycji. Art. 59. 1. Funkcjonariusz z urzędu lub na własną prośbę może być
przeniesiony do pełnienia służby
albo delegowany na okres do 6 miesięcy do czasowego pełnienia służby w
innej miejscowości.  2. Szef CBA w uzasadnionych przypadkach może przedłużyć okres delegowania,
o którym mowa w
ust. 1, do 12 miesięcy. Art. 60. 1. Funkcjonariuszowi można powierzyć, na okres do 6 miesięcy,
pełnienie obowiązków
służbowych na innym stanowisku. W takim przypadku uposażenie
funkcjonariusza nie może być obniżone. 2. Funkcjonariusza, gdy jest to uzasadnione realizacją zadań CBA, za jego
zgodą, można
oddelegować do wykonywania zadań służbowych poza CBA, po przeniesieniu go
do dyspozycji Szefa CBA.
Przepisów art. 58 nie stosuje się. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
oddelegowania,
uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza w czasie oddelegowania, wysokość i
sposób wypłacania
uposażenia i innych świadczeń pieniężnych przysługujących oddelegowanemu
funkcjonariuszowi,
uwzględniając miejsce oraz charakter i zakres wykonywanych przez niego
zadań służbowych poza CBA, a
także ustali, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych,
szczególne uprawnienia i
obowiązki funkcjonariusza pełniącego służbę poza granicami kraju. Art. 61. 1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowi sko służbowe w
przypadku wymierzenia
kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowi sko służbowe. 2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowi sko służbowe w
przypadku:
 1) orzeczenia przez właściwą komisję lekarską trwałej niezdolności do
pełnienia służby na zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko
równorzędne;  2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w
opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;
 3) niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku
służbowym, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach
służbowych;  4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, gdy nie ma możliwości
mianowania go na równorzędne stanowi sko służbowe.
3. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na
jego pisemną prośbę. 4. Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe
stanowi sko służbowe z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby. Art. 62. 1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych, na czas
nie dłuższy niż 3
miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w
sprawie o przestępstwo
umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwa skarbowe. 2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie
dłuższy niż 3 miesiące, w
przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o
przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego, postępowania w sprawie o wykroczenie lub
wykroczenie skarbowe oraz
postępowania dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro
postępowania.  3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach
służbowych można
przedłużyć na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy niż do dnia
uprawomocnienia się orzeczenia wydanego
w postępowaniu karnym, karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawie o
wykroczenie lub wykroczenie
skarbowe, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy. 4. Zawieszenie w czynnościach służbowych polega na odsunięciu
funkcjonariusza od wykonywania
obowiązków służbowych. 5. Od decyzji o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych, f
unkcjonariusz może
zwrócić się do Szefa CBA z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. 6. Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych jest obowiązany:
 1) niezwłocznie zdać broń i legitymację służbową oraz przedmioty związane
z wykonywanymi przez niego zadaniami, a w szczególności akta i dokumenty prowadzonych przez niego
spraw;
 2) informować kierownika jednostki organizacyjnej o zamiarze opuszczenia
miejsca zamieszkania na okres dłuższy niż 3 dni. Art. 63. 1. Funkcjonariusz może być skierowany z urzędu lub na własną
prośbę do komisji lekarskiej, o
której mowa w art. 49, w celu określenia jego stanu zdrowia oraz ustalenia
zdolności fizycznej i psychicznej
do służby, jak również związku poszczególnych schorzeń ze służbą. 2. Funkcjonariusz może być również poddany badaniom poligraficznym. O
skierowaniu
funkcjonariusza na te badania decyduje Szef CBA. Decyzja Szefa CBA nie
wymaga uzasadnienia. Art. 64. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku:
 1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską;
 2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie
służby przygotowawczej;  3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;
 4) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa;
 5) podania nieprawdy w oświadczeniu składanym na podstawie art. 10 ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące
funkcje publiczne,
stwierdzonego w drodze postępowania dyscyplinarnego;  6) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo
ścigane z oskarżenia
publicznego lub przestępstwo skarbowe;   7) objęcia kierowniczego stanowi ska państwowego albo objęcia funkcji z
wyboru w organach samorządu
terytorialnego.
2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku:  1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby
stałej, stwierdzonego w
dwóch kolejnych opiniach;  2) tymczasowego aresztowania;
 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne ni ż określone
w ust. 1 pkt 6;
 4) nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze, określonego w przepisach
odrębnych;  5) wniesienia aktu oskarżenia w przypadku umyślnego przestępstwa ściganego
z oskarżenia publicznego;
 6) niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ustawy z
dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące
funkcje publiczne;
 7) odmowy poddania się badaniu, o którym mowa w art. 63 ust. 2;
 8) popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego, w sytuacji
gdy okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości.
3. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia
pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby. Art. 65. Stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa w przypadku:
 1) śmierci funkcjonariusza lub stwierdzenia zaginięcia, o którym mowa w
art. 98 ust. 4;
 2) nieobecności funkcjonariusza w służbie przez okres powyżej 3 miesięcy z
powodu tymczasowego aresztowania, chyba że wcześniej nastąpi ło zwolnienie funkcjonariusza ze
służby. Art. 66. 1. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub
prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia
o umorzeniu
postępowania karnego albo w przypadku uchylenia kary dyscyplinarnej
wyznaczenia na niższe stanowisko
służbowe lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie
wynikły dla funkcjonariusza w
związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko służbowe. O uchyleniu innych
skutków decyduje Szef CBA. 2. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego
orzeczenia o
warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku
uniewinniającego,
ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie powstały dla funkcjonariusza w
wyni ku postępowania
dyscyplinarnego przeprowadzonego w związku z oskarżeniem o popełnienie
przestępstwa stanowiącego
przedmiot rozstrzygnięcia sądu. 3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary
dyscyplinarnej stanowiły
przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o
uchyleniu skutków, jakie powstały dla
funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje Szef CBA.
Przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio. Art. 67. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 64 ust. 1
pkt 2 i ust. 2 pkt 1 nie może
nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu
choroby, chyba że
funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. Art. 68. 1. Funkcjonariusza nie można w okresie ciąży i w czasie urlopu
macierzyńskiego zwolnić ze
służby, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 64 ust. 1 pkt 3, 4, 6 i 7
oraz ust. 2 pkt 2-5. 2. W przypadku zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 64
ust. 2 pkt 4, przysługuje mu
uposażenie do końca urlopu macierzyńskiego. 3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu na podstawie art. 58 ust. 3 lub art. 64
ust. 2 pkt 4 w czasie urlopu
wychowawczego, przysługują do końca okresu, na który ten urlop został
udzielony:
 1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy
wypłacaniu zasiłku wychowawczego;
 2) inne uprawnienia przewidziane dla zwalnianych z pracy w czasie urlopu
wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.  Art. 69. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świ
adectwo służby.
2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby w terminie 7
dni od dnia jego otrzymania.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dane, które
należy podać w świadectwie służby, a także tryb wydawania i sprostowania świadectwa służby oraz
formularz świadectwa służby,
uwzględniając właściwość przełożonych w tych sprawach oraz specyfikę
służby. Art. 70. 1. W CBA mogą być zatrudniani pracownicy.
2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 72. Rozdział 6 Obowiązki i prawa oraz uposażenie funkcjonariuszy Centralnego Biura
Antykorupcyjnego Art. 71. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków wynikających
z roty złożonej
przysięgi. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany odmówić wykonania polecenia przełożonego,
jeżeli wykonanie
polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. 3. O odmowie wykonania polecenia, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz
informuje Szefa CBA, z
pominięciem drogi służbowej. Art. 72. 1. Funkcjonariuszowi nie wolno pozostawać w stosunku pracy oraz
podejmować innego
zajęcia zarobkowego poza służbą.  2. W stosunku do funkcjonariuszy mają zastosowanie ograniczenia w
prowadzeniu działalności
gospodarczej wynikające z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu
prowadzenia działalności
gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. Funkcjonariusze
obowiązani są do złożenia
oświadczenia o swoim stanie majątkowym na zasadach, w trybie i w terminach
określonych w przepisach tej ustawy.
3. Funkcjonariusze CBA składają oświadczenia, o których mowa w ust. 2,
Szefowi CBA. Szef CBA i jego zastępcy składają oświadczenia Prezesowi Rady Ministrów, który
dokonuje analizy zawartych w nich
danych. 3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2, Szefa CBA i jego zastępców są
zamieszczane bez ich
zgody, w terminie 7 dni od dnia złożenia oświadczenia, na stronach
podmiotowych Biuletynu Informacji
Publicznej CBA, z wyłączeniem danych dotyczących daty i miejsca urodzenia,
numeru PESEL, miejsca
zamieszkania i położenia wskazanych w oświadczeniu nieruchomości. 4. Szef CBA może zezwolić funkcjonariuszowi na wykonywanie zajęcia
zarobkowego poza służbą o
charakterze naukowym i naukowo-dydaktycznym, jeżeli nie koliduje to z
wykonywaniem przez niego zadań
służbowych.  5. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować Szefa CBA o zaciąganych
zobowiązaniach
finansowych, a także zobowiązaniach małżonka lub osoby pozostającej z nim
we wspólnym gospodarstwie
domowym, jeżeli wysokość zobowiązania łącznie przekracza pięciokrotność
miesięcznego uposażenia
funkcjonariusza. 6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych
przekazywanych przez
funkcjonariusza w przypadkach, o których mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając
wymagania określone w
przepisach o ochronie danych osobowych. Art. 73. 1. Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznej ani
uczestniczyć w działalności tej
partii lub na jej rzecz. 2. Funkcjonariusz nie może pełnić funkcji publicznej.
3. Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związkach zawodowych. 4. Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie Szefa CBA na
przynależność do organizacji lub stowarzyszeń krajowych, zagranicznych albo międzynarodowych. Art. 74. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie Szefa CBA na
wyjazd za granicę poza
obszar Unii Europejskiej. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o wyjeździe za
granicę do państw
członkowskich Unii Europejskiej. 3. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, przypadki, w których uzyskanie
zezwolenia lub wykonanie
obowiązku, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagane, a także obowiązki
funkcjonariusza
wyjeżdżającego za granicę i powracającego z zagranicy. Art. 75. Funkcjonariusz w związku z wykonywaniem zadań służbowych korzysta
z ochrony
przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 76. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na
ochronę prawną, jeżeli
postępowanie karne wszczęte przeciwko niemu o przestępstwo popełnione w
związku z wykonywaniem
czynności służbowych zostanie zakończone prawomocnym orzeczeniem o
umorzeniu wobec braku
ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia przestępstwa albo
wyrokiem
uniewinniającym. 2. Koszty w wysokości odpowiadającej określonemu w odrębnych przepisach
wynagrodzeniu jednego
obrońcy zwraca się ze środków CBA. Art. 77. Funkcjonariusz, który w związku ze służbą doznał uszczerbku na
zdrowiu lub poniósł szkodę
w mieniu, otrzymuje odszkodowanie w trybie i na zasadach określonych w
ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r.
o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w
związku ze służbą w Policji (Dz. U. Nr 53, poz. 345, z późn. zm.
16)
). Art. 78. 1. Funkcjonariusze otrzymują nieodpłatnie uzbrojenie i wyposażenie
niezbędne do
wykonywania czynności służbowych. 2. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, normy wyposażenia i uzbrojenia
oraz szczegółowe zasady
dostępu do wyposażenia i uzbrojenia, jego przyznawania i użytkowania. Art. 79. 1. Funkcjonariusz po 15 latach służby nabywa prawo do emerytury
policyjnej. 2. Funkcjonariusz, który stał się inwalidą, jest uprawniony do policyjnej
renty inwalidzkiej.
3. Członkowie rodzin po zmarłych funkcjonariuszach są uprawnieni do
policyjnej renty rodzinnej.
4. Do świadczeń, o których mowa w ust. 1-3, stosuje się przepisy ustawy z
dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8,
poz. 67, z późn. zm.
Art. 80. 1. Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spełnia warunków
do nabycia prawa do
emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia
wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu
31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie
odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
składki za ten okres
przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009
r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.
18)
).
2. Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do
uposażenia oraz nagrody roczne i
uznaniowe, odpowiednio przeliczone zgodnie z art. 110 ustawy, o której mowa
w ust. 1.  3. Składki przekazuje się również w przypadku, gdy funkcjonariusz spełnia
jedynie warunki do nabycia
prawa do policyjnej renty inwalidzkiej. Przekazanie składek następuje na
wniosek funkcjonariusza. 4. Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym
na podstawie ustawy z
dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr
153, poz. 1227, z późn. zm.
19)
).
5. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie
ust. 4, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, o której
mowa w ust. 1. 6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się również do funkcjonariusza, jeżeli po
zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej, zgłosił
wniosek o przyznanie emerytury z
tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 i 6, kwotę należnych,
zwaloryzowanych składek przekazuje
się niezwłocznie na podstawie zawiadomienia przez Zakład Ubezpieczeń
Społecznych o nabyciu przez
funkcjonariusza prawa do emerytury lub renty przewidzianej w przepisach, o
których mowa w ust. 4. 8. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu
Ubezpieczeń
Społecznych. 9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy
przekazywania do Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz
jednostki do tego właściwe,
mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego
wykonywania czynności
związanych z przekazywaniem tych składek. Art. 81. 1. Okres służby funkcjonariusza traktuje się jako pracę w
szczególnych warunkach lub o
szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
emeryturach i rentach z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Funkcjonariuszowi, który po zwolnieniu ze służby w CBA podjął pracę,
okres tej służby wlicza się do
okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z prawa
pracy. Art. 82. Funkcjonariuszowi przysługują uprawnienia pracownika związane z
rodzicielstwem określone
w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, z wyjątkiem art. 186
7
, jeżeli przepisy niniejszej ustawy
nie stanowią inaczej. Przepis art. 189
1
 stosuje się odpowiednio. Art. 83. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przebieg
służby funkcjonariuszy.
Rozporządzenie powinno określać:
 1) szczegółowe warunki i tryb załatwiania spraw, w tym spraw osobowych
funkcjonariuszy, nawiązania, rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku służbowego, mianowania, przenoszenia,
odwoływania i
zwalniania ze stanowisk służbowych;  2) sposób usprawiedliwiania nieobecności w służbie;
 3) rodzaje informacji, których ze względu na przebieg służby
funkcjonariusza jest on obowiązany udzielić. Art. 84. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego
urlopu wypoczynkowego w
wymiarze 28 dni roboczych. 17)
). 2. Funkcjonariusz nabywa prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego z
upływem 6 miesięcy
służby, w wymiarze połowy urlopu przysługującego mu po roku służby. 3. Prawo do urlopu wypoczynkowego w pełnym wymiarze funkcjonariusz nabywa z
upływem roku
służby. Do urlopu tego wlicza się urlop, o którym mowa w ust. 2. 4. Prawo do kolejnych urlopów funkcjonariusz nabywa w każdym następnym roku
kalendarzowym.
5. Do okresu służby, od którego zależy prawo do urlopu, wlicza się okresy
poprzedniego zatrudnienia i służby, bez względu na przerwy w zatrudnieniu i służbie oraz sposób
rozwiązania stosunku pracy lub
stosunku służbowego.  6. Przez dni robocze rozumie się dni od poniedziałku do piątku, z
wyłączeniem dni ustawowo wolnych
od pracy. Art. 85. 1. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę w warunkach szczególnie
uciążliwych lub
szkodliwych dla zdrowia albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi
właściwościami służby, może być
przyznany płatny urlop dodatkowy w wymiarze do 7 dni roboczych rocznie. 2. Funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwoleni e na pobieranie nauki lub
odbywanie studiów i naukę tę
pobiera lub odbywa studia, jak również uzyskał zezwolenie na
przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub
habilitacyjnego, a także na odbycie aplikacji radcowskiej lub
legislacyjnej, udziela się płatnego urlopu
szkoleniowego w wymiarze:
 1) na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie - 7 dni;
 2) w szkołach wyższych, w każdym roku studiów - 21 dni;
 3) dla funkcjonariuszy pobierających naukę w szkołach pomaturalnych i na
studiach podyplomowych - 14 dni w celu przygotowania się i złożenia egzaminu końcowego;
 4) w celu przygotowania się do złożenia egzaminów doktorskich i obrony
rozprawy doktorskiej lub dla przygotowania się do kolokwium oraz wykładu habilitacyjnego - 28 dni;
 5) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego - 30 dni;
 6) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji
legislacyjnej - 14 dni. 3. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, na pisemny wniosek uzasadniony
ważnymi względami
osobistymi, można udzielić urlopu bezpłatnego w wymiarze do 6 miesięcy. 4. Funkcjonariuszowi udziela się płatnego urlopu okolicznościowego w celu
zawarcia związku
małżeńskiego, w przypadku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka własnego,
przysposobionego, pasierba,
dziecka obcego przyjętego na wychowanie i utrzymanie, w ramach rodziny
zastępczej, a także z powodu
śmierci małżonka, dziecka, rodziców, rodzeństwa, teściów, dziadków i
opiekunów oraz innej osoby
pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośredni ą
opieką. Urlopu okolicznościowego
można także udzielić funkcjonariuszowi w celu załatwienia ważnych spraw
osobistych albo w innych
przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie. Urlopu
okolicznościowego udziela się w
wymiarze do 5 dni. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
stanowisk, na których występują
warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, a także rodzaje
innych stanowisk, na których
przysługuje prawo do urlopu dodatkowego, o których mowa w ust. 1, albo, gdy
jest to uzasadnione
szczególnym charakterem zadań, uwzględniając specyfikę służby. Art. 86. 1. Funkcjonariusz oddelegowany do pełnienia służby poza CBA ma
prawo tylko do jednego
urlopu wypoczynkowego, w wymiarze korzystniejszym. 2. Niewykorzystanej w okresie oddelegowania części urlopu wypoczynkowego,
wynikającej z różnicy
w wymiarach urlopów, udziela się funkcjonariuszowi po powrocie z
oddelegowania.  Art. 87. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki
i tryb udzielania
funkcjonariuszom urlopów, o których mowa w art. 84 i art. 85 ust. 1-4,
mając na uwadze:
 1) przełożonych właściwych w sprawach urlopów;  2) warunki udzielania płatnych urlopów szkoleniowych i okolicznościowych;
 3) warunki udzielenia funkcjonariuszowi urlopu bezpłatnego;
 4) sposób obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop
wypoczynkowy oraz sposób obliczania wynagrodzenia za czas płatnych urlopów.
2. Rozporządzenie powinno uwzględniać prawo funkcjonariusza do odpoczynku
oraz zapewnienie ciągłości i skuteczności realizacji zadań. Art. 88. Funkcjonariuszowi, który osiąga znaczące wyniki w służbie, Szef
CBA może udzielić
następujących wyróżnień:
 1) krótkoterminowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 7 dni roboczych;
 2) nagrody pieniężnej lub rzeczowej;
 3) mianowania na wyższe stanowisko służbowe;  4) przedstawienia do orderu lub odznaczenia. Art. 89. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem powołania, powierzenia
obowiązków albo
mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe.  2. Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne
świadczenia pieniężne.
3. Uposażenie składa się z uposażenia zasadniczego i premii oraz z dodatku
specjalnego, w przypadku jego przyznania.
4. Funkcjonariusz otrzymuje premię, której wysokość kształtuje się do 30%
uposażenia zasadniczego, jednak nie mniej niż 1%.
4a. Szef CBA ustala wysokość premii funkcjonariusza na wniosek kierownika
jednostki organizacyjnej CBA, w której funkcjonariusz pełni służbę, a zastępcom Szefa CBA oraz
kierownikom jednostek
organizacyjnych CBA i ich zastępcom, bezpośrednio. 4b. Szef CBA ustala wysokość premii, na okres 6 miesięcy, w terminach:
 1) od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca danego roku;
 2) od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia danego roku. 4c. Szef CBA ustala wysokość premii w drodze decyzji. Wydanie decyzji nie
jest wymagane w sytuacji,
gdy wysokość premii nie ulega zmianie. 4d. Wysokość premii jest uzależniona od:
 1) stopnia trudności, złożoności i sposobu realizacji zadań wykonywanych
przez funkcjonariusza;
 2) kwalifikacji zawodowych funkcjonariusza;
 3) efektów pracy funkcjonariusza;
 4) opinii służbowej poprzedzającej ustalenie wysokości premii. 4e. Szef CBA, w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w przypadku:
 1) popełnienia przez funkcjonariusza przestępstwa, przestępstwa skarbowego
lub przewinienia dyscyplinarnego,
 2) niewywiązywania się przez funkcjonariusza z realizacji zadań
służbowych,
 3) znacznego obniżenia efektywności pracy funkcjonariusza
- może obniżyć wysokość premii przed upływem sześciomiesi ęcznego okresu,
na który została ustalona. 4f. Szef CBA może ustalić wyższą wysokość premii, przed upływem
sześciomiesięcznego okresu, na
który została ustalona, jeżeli jest to uzasadnione charakterem i efektami
bieżąco realizowanych zadań lub
wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności wykraczających poza zakres
jego obowiązków
służbowych.  4g. Szef CBA może, w drodze decyzji, przyznać dodatek specjalny, jeżeli
funkcjonariusz:
 1) realizuje zadania w szczególnie trudnych warunkach lub wymagające
znacznego nakładu pracy, zaangażowania i odpowiedzialności, co w istotny sposób wpływa na efekty
działalności CBA;
 2) wykonuje obowiązki służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby w
okresie dłuższym niż 3 miesiące;
 3) posiada wiedzę lub umiejętności specjalistyczne, szczególnie przydatne
w realizacji złożonych przedsięwzięć lub działań CBA.
4h. Szef CBA ustala wysokość dodatku specjalnego na wniosek kierownika
jednostki organizacyjnej CBA, w której funkcjonariusz pełni służbę, a zastępcom Szefa CBA oraz
kierownikom jednostek
organizacyjnych CBA i ich zastępcom, bezpośrednio. 4i. Szef CBA, przyznając dodatek specjalny, określa okres jego
otrzymywania.
4j. Wysokość dodatku specjalnego nie może być wyższa niż 30% uposażenia
zasadniczego funkcjonariusza.
5. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty
bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty
bazowej, o której mowa w ust. 5, jednak nie może ona być niższa niż 3,5-krotność kwoty bazowej,
uwzględniając specyfikę i warunki
pełnionej służby. 7. Uposażenie jest płatne miesięcznie z góry. Art. 90. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stawki
uposażenia zasadniczego
funkcjonariuszy na poszczególnych stanowiskach służbowych oraz wzrost
uposażenia zasadniczego z
tytułu wysługi lat, z uwzględnieniem trybu i terminów ich wypłacania. 2. (uchylony).
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
zaliczania okresów służby i pracy, uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia, uwzględniając
okresy innej służby traktowane
jako równorzędne ze służbą w CBA, okresy zatrudnienia i inne okresy, które
na podstawie odrębnych
przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy. Art. 91. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia, świadczeń i innych
należności pieniężnych
ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało
się wymagalne. 2. Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględni ć
przedawnienia, jeżeli opóźnienie
w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami. 3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń
oraz należności pieniężnych
przerywa:
 1) każda czynność przed Szefem CBA lub kierownikiem jednostki
organizacyjnej CBA, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia;
 2) uznanie roszczenia. Art. 92. 1. Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia
pieniężne:
 1) należności za podróże służbowe i świadczenia przysługujące z tytułu
przeniesienia lub delegowania do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości;
 2) świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby;
 3) (uchylony);
 4) (uchylony). 2. W przypadku śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny
przysługują:
 1) zasiłek pogrzebowy;
 2) odprawa pośmiertna. Art. 93. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne,
uznaniowe, zapomogi oraz
dodatek mieszkaniowy. 2. (uchylony).
3. (uchylony).
4. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, wysokość funduszu na nagrody,
zapomogi i dodatki mieszkaniowe, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych
przeznaczonych na nagrody
roczne, uznaniowe, zapomogi i dodatki mieszkaniowe oraz warunki zwiększania
wysokości funduszu na
nagrody uznaniowe, zapomogi i dodatki mieszkaniowe. Art. 93a. 1. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym
nabywa prawo do nagrody
rocznej w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, przysługującego mu w dniu
31 grudnia albo
ostatniego dnia służby, w roku kalendarzowym, za który przysługuje nagroda
roczna. 2. Funkcjonariuszowi, który pełnił służbę przez część roku kalendarzowego,
nagrodę roczną przyznaje
się proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych służby w tym
roku, za który przysługiwało
mu uposażenie. 3. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując,
że każde 30 dni służby
stanowi pełny miesiąc kalendarzowy. 4. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi wypłaca się
uprawnionym do policyjnej
renty rodzinnej członkom rodziny funkcjonariusza. 5. Do okresu służby, od którego zależy wysokość nagrody rocznej, nie wlicza
się okresów:  1) urlopu bezpłatnego;
 2) za które funkcjonariuszowi nie przysługuje prawo do uposażenia, o
których mowa w art. 105;
 3) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania,
chyba że postępowani e będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku
funkcjonariusz został
uniewinniony.
6. Nagrodę roczną obniża się, nie więcej niż o 50% jej wysokości określonej
w ust. 1, w przypadkach:  1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi
postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;
 2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej nagany;
 3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione
nieumyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.
7. W przypadkach, o których mowa w ust. 6, przy ustalaniu wysokości nagrody
rocznej kierownik jednostki organizacyjnej uwzględnia charakter popełnionego czynu lub
przewinienia, jego skutki i rodzaj
oraz dotychczasowe wyniki w służbie. 8. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:
 1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione
umyślni e przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
 2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej: a) wydalenia ze służby,
b) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, c) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;  3) zwolnienia ze służby na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2, 4 lub 5 albo
art. 64 ust. 2 pkt 1.
9. Obniżenie lub pozbawienie prawa do nagrody rocznej następuje za rok
kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego,
karnego skarbowego lub
dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona - za
rok, w którym postępowanie
zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. 10. Nagrodę roczną wypłaca się w ciągu pierwszych trzech miesięcy
kalendarzowych następujących
po roku, za który przysługuje nagroda roczna, z wyjątkiem nagrody rocznej
przysługującej
funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby oraz nagrody rocznej przysługującej
zmarłemu
funkcjonariuszowi, które wypłaca się niezwłocznie, po stwierdzeniu
wygaśnięcia stosunku służbowego.  Art. 93b. 1. Funkcjonariuszowi można przyznać nagrodę uznaniową za
uzyskiwanie znaczących
wyników w służbie, wykonywanie zadań służbowych w szczególnie trudnych
warunkach lub wymagających
znacznego nakładu pracy, zaangażowania i odpowiedzialności, a także w razie
dokonania czynu
świadczącego o odwadze funkcjonariusza. 2. Wysokość nagrody uznaniowej powinna być adekwatna do warunków,
uzasadniających jej
przyznanie. 3. Nagrodę uznaniową przyznaje Szef CBA. Art. 93c. 1. Funkcjonariuszowi, w przypadku zdarzenia losowego,
powodującego pogorszenie sytuacji
materialnej jego i jego rodziny, można przyznać zapomogę. Przy określaniu
wysokości zapomogi
uwzględnia się wszystkie okoliczności mające wpływ na sytuację materi alną. 2. W związku ze śmiercią funkcjonariusza zapomogę można przyznać również
członkom jego rodziny
uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej. 3. Zapomogę przyznaje Szef CBA. Art. 93d. 1. Funkcjonariuszowi przyznaje się, w drodze decyzji, dodatek
mieszkaniowy, jeżeli jest to
uzasadnione potrzebami CBA oraz jeżeli:
 1) on sam, małżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym nie posiadają lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego w miejscu pełnienia służby lub
w miejscowości
pobliskiej;  2) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości, w której
on sam, współmałżonek lub
osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym nie posiadają
lokalu mieszkalnego
lub domu jednorodzinnego;  3) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości i nie
został zakwaterowany na koszt CBA.
2. Miejscowością pobliską jest miejscowość, do której czas dojazdu
publicznymi środkami transportu zbiorowego przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, nie
przekracza w obie strony dwóch
godzin, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby
do stacji (przystanku) najbliższej
miejsca zamieszkania, bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji
(przystanku) w obrębie
miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której
pełni służbę. 3. Funkcjonariuszowi nie przyznaje się dodatku mieszkaniowego, jeżeli:
 1) jego małżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym, pełniący służbę w CBA, uzyskują dodatek mieszkaniowy na lokal lub dom jednorodzinny w tej
samej miejscowości;  2) on sam lub osoby, o których mowa w pkt 1, posiadają, w tym również w
miejscowości innej niż
określona w ust. 1 pkt 1, lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny z którego
wynajmowania uzyskują
dochód;  3) otrzymując dodatek mieszkaniowy w okresie poprzedzającym złożenie
wniosku, w przypadku zmiany
stanu faktycznego mającego wpływ na uprawnienie do otrzymywania
przysługującego świadczenia lub
na jego wysokość, nie dopełnił obowiązku powiadomienia o tym Szefa CBA.
4. Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na podstawie wniosku funkcjonariusza,
zawierającego:  1) uzasadnienie;
 2) dokumenty, potwierdzające tytuł prawny do lokalu lub domu
jednorodzinnego;
 3) oświadczenie, że nie zachodzą warunki, o których mowa w ust. 3;
 4) zobowiązanie do niezwłocznego pisemnego zawiadomienia Szefa CBA o
każdej zmianie, mającej wpływ na uprawnienie do otrzymywania dodatku mieszkaniowego lub na jego
wysokość.
5. Szef CBA przyznaje dodatek mieszkaniowy na okres najmu, nie dłuższy
jednak niż na okres roku i pod warunkiem spełniania przez cały ten okres przesłanek, uzasadniających
jego przyznanie.
6. Dodatek mieszkaniowy można przyznać do wysokości wynikającej z
przedstawionych dokumentów, przy uwzględnieniu sytuacji rodzinnej i majątkowej funkcjonariusza oraz
średnich cen rynkowych najmu w
miejscu pełnienia służby w dniu przyznania dodatku mieszkaniowego.  7. Wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się w przypadku niespełniania
przesłanek,
uzasadniających jego przyznanie. Art. 94. 1. Świadczeniami, o których mowa w art. 92 ust. 1 pkt 1, są:
 1) dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie kosztów wyżywienia w
czasie podróży służbowej;  2) zwrot kosztów przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby
do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem oraz noclegów bądź ryczałt za nocleg;
 3) diety za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowej miejscowości
pełnienia służby;
 4) zwrot kosztów przejazdu do miejscowości przeniesienia lub delegowania;
 5) zasiłek osiedleniowy z tytułu przeniesienia do pełnienia służby w innej
miejscowości. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i tryb
przyznawania świadczeń,
o których mowa w ust. 1, a także sposób ich wypłaty, uwzględniając
charakter zadań funkcjonariusza
odbywającego podróż służbową lub przeniesionego lub delegowanego do
pełnienia służby w innej
miejscowości oraz zróżnicowanie kosztów utrzymania. Art. 95. 1. Z uposażenia funkcjonariuszy mogą być dokonywane potrącenia na
podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów
szczególnych - na zasadach
określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym
w administracji albo w
innych przepisach szczególnych. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy
płatności uposażenia i innych
świadczeń pieniężnych, a także właściwość i tryb postępowania w sprawach
wypłacania świadczeń
pieniężnych oraz dokonywania potrąceń z tych należności, uwzględniając
formy wypłaty świadczeń
pieniężnych oraz maksymalny dopuszczalny okres opóźnienia w ich wypłacie. Art. 96. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 58 ust. 3,
art. 61 ust. 4 i art. 64 ust. 1
pkt 1 i 7, ust. 2 pkt 1 i 4 oraz ust. 3 otrzymuje:
 1) odprawę;
 2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku
zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe.
2. Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 3 otrzymuje
wyłącznie ekwiwalent pieniężny za urlopy wypoczynkowe niewykorzystane w latach poprzedzających
rok zwolnienia ze służby. Art. 97. 1. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się
wysokości
sześciomiesięcznego uposażenia, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku
służbowym albo w
ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA. Odprawa ulega
zwiększeniu o 20% uposażenia za
każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do
wysokości ośmiomiesięcznego
uposażenia. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny
rok. 2. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się
wysokości
jednomiesięcznego uposażenia, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku
służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA. Art. 98. 1. W przypadku śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie
przysługuje odprawa
pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu
funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był
zwolniony ze służby. 2. W przypadku śmierci funkcjonariusza, pozostającej w związku z jego
służbą, pozostałej po nim
rodzinie przysługuje świadczenie pieniężne w podwójnej wysokości renty
rodzinnej, wypłacane miesięcznie
z budżetu państwa z części, której dysponentem jest CBA. 3. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują małżonkowi
funkcjonariusza, który
pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom
oraz rodzicom, jeżeli w dniu
śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na
podstawie przepisów o
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy.
Zaginięcie funkcjonariusza oraz
związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza Szef CBA. Art. 99. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na
podstawie art. 64 ust. 1 pkt 1,
wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby świadczenie
pieniężne w wysokości
odpowiadającej uposażeniu należnemu na ostatnio zajmowanym stanowisku
służbowym albo w ostatnim
dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA. 2. Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1,
który nabył prawo do
zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych
świadczeń. 3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 64 ust. 2 pkt
4, który z powodu nadal
trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc
świadczenie pieniężne określone w
ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące, chyba
że wcześniej właściwa komisja
lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia
prawa do renty inwalidzkiej. Art. 100. 1. W przypadku śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy
pośmiertnej, o której mowa
w art. 98 ust. 1, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
 1) 4.000 zł, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki,
rodzeństwo lub rodzice;
 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości
określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego
w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków CBA. Szef CBA może wyrazić zgodę na
pokrycie kosztów
pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek choroby pozostającej w związku ze
służbą. Art. 101. 1. W przypadku śmierci członka rodziny funkcjonariuszowi
przysługuje zasiłek pogrzebowy w
wysokości:
 1) 4.000 zł - jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz;
 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości
określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. Zasiłek pogrzebowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w przypadku
śmierci członków rodziny funkcjonariusza:
 1) małżonka;
 2) dzieci własnych lub małżonka oraz dzieci przysposobionych;
 3) dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej;
 4) dzieci przyjętych na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletności,
jeżeli rodzice ich nie żyją albo nie mogą zapewnić im utrzymania bądź zostali pozbawieni lub ograniczeni w
sprawowaniu władzy
rodzicielskiej;  5) rodziców funkcjonariusza, a także ich ojczyma, macochy oraz osób ich
przysposabiających;
 6) osób, których opiekunem prawnym został ustanowiony funkcjonariusz lub
jego małżonek. 3. (uchylony). Art. 102. W przypadku choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz
w okresie pozostawania
w dyspozycji Szefa CBA, funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne
należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w
tym okresie zmian
mających wpływ na prawo do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na
ich wysokość. Art. 103. 1. Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych
zawiesza się od
najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia. 2. W przypadku uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych
funkcjonariusz otrzymuje
zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia,
wprowadzone w okresie
zawieszenia, chyba że został zwolniony ze służby z powodu skazania
prawomocnym wyrokiem sądu albo
ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. Art. 104. 1. Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się od
najbliższego terminu
płatności 70% ostatnio należnego uposażenia. 2. W przypadku umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym
wyrokiem sądu,
funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne
podwyżki tego uposażenia,
wprowadzone w okresie zawieszenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie
nastąpiło po zwolnieniu
funkcjonariusza ze służby. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne
umorzono z powodu
przedawnienia lub amnestii, a także w przypadku warunkowego umorzenia
postępowania karnego. Art. 105. 1. Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia
służby albo pozostaje
poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od najbliższego
terminu płatności. Jeżeli
funkcjonariusz pobrał już za czas nieusprawiedliwionej nieobecności
uposażenie, potrąca mu się
odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie. 2. W przypadku uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się
funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie; w przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej
funkcjonariusz traci za każdy
dzień nieobecności 1/30 część uposażenia miesięcznego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zawinionej
niemożności pełnienia przez
funkcjonariusza obowiązków służbowych. 4. Funkcjonariuszowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca
kalendarzowego,
przysługuje uposażenie w wysokości 1/30 uposażenia miesięcznego za każdy
dzień poprzedzający dzień
rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już uposażenie
za czas urlopu bezpłatnego,
potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie. Rozdział 7 Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy Centralnego Biura
Antykorupcyjnego Art. 106. Funkcjonariusz, niezależnie od odpowiedzialności karnej, ponosi
odpowiedzialność
dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia. Art. 107. 1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za
naruszenia dyscypliny
służbowej oraz w innych przypadkach określonych w ustawie. 2. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest:
 1) odmowa wykonania albo niewykonanie polecenia przełożonego, względnie
organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń funkcjonariuszom CBA, z wyłączeniem
poleceń, o których
mowa w art. 71 ust. 2;  2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób
nieprawidłowy;
 3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień
określonych w przepisach prawa;
 4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli
spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, funkcjonariuszowi lub innej osobie;
 5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia
dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej CBA;
 6) stawienie się do służby w stanie po spożyciu alkoholu lub po użyciu
podobnie działającego środka oraz spożywanie alkoholu lub używanie podobnie działającego środka w czasie
służby albo w obiektach lub
na terenach zajmowanych przez CBA;  7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;
 8) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego
wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło zagrożenie dla
porządku publicznego lub
bezpieczeństwa powszechnego;   9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne;
10) ujawnianie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności
służbowych.  Art. 108. Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy
funkcjonariusz:
 1) ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując
możliwość jego popełnienia, na to się godzi;
 2) nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek
niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał albo
mógł i  powinien
przewidzieć. Art. 109. 1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie, jeżeli popełnia
przewinienie dyscyplinarne sam
albo wspólnie lub w porozumieniu z inną osobą, a także w przypadku, gdy
kieruje popełnieniem przez
innego funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego. 2. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie także w przypadku, gdy nakłania
innego funkcjonariusza
do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego albo ułatwia jego popełnienie. 3. Każdy z funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowi ada w
granicach swojej winy,
niezależnie od odpowiedzialności pozostałych osób. Art. 110. 1. Szef CBA posiada władzę dyscyplinarną wobec wszystkich
funkcjonariuszy.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej CBA, zwany dalej "przełożonym
dyscyplinarnym", posiada władzę dyscyplinarną wobec funkcjonariuszy pełniących służbę w podległej
jednostce organizacyjnej. Art. 111. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 90
dni od dnia otrzymania
przez przełożonego, o którym mowa w art. 110 ust. 2, wiadomości o
popełnieniu przewinienia lub
naruszeniu dyscypliny służbowej. 2. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej po upływie 1
roku od dnia popełnienia
czynu, o którym mowa w ust. 1.  3. W przypadku, gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie
przestępstwo,
przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu
przedawnienia karalności
przestępstwa.  Art. 112. O popełnieniu przez funkcjonariusza wykroczenia, w tym także o
odmowie przyjęcia mandatu
karnego lub nieuiszczeniu w terminie grzywny nałożonej w drodze mandatu
zaocznego, właściwy organ
zawiadamia Szefa CBA. Art. 113. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne:
 1) nagana;
 2) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym
stanowisku;
 3) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe;  4) wydalenie ze służby. 2. Funkcjonariuszowi może być również wymierzona kara dodatkowa w postaci
okresowego
pozbawienia premii. Art. 114. Kara nagany polega na wytknięciu ukaranemu niewłaściwego
postępowania. Art. 115. Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym
stanowisku polega na wytknięciu
ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu go, że jeżeli ponownie
popełni przewinienie dyscyplinarne, może zostać wyznaczony na niższe stanowisko służbowe w
trybie dyscyplinarnym lub
ukarany surowszą karą dyscyplinarną. Art. 116. 1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe polega na
odwołaniu z dotychczas
zajmowanego stanowiska służbowego i mianowaniu na stanowi sko służbowe
niższe od dotychczas zajmowanego.
2. Przed zatarciem kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe
funkcjonariusza nie można mianować na wyższe stanowisko służbowe. Art. 117. Kara wydalenia ze służby polega na zwolnieniu ze służby w CBA. Art. 118. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko
jedną karę
dyscyplinarną. 2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną
karę dyscyplinarną,
odpowiednio surowszą.  Art. 119. 1. Wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego
przewinienia
dyscyplinarnego i stopnia zawinienia, w szczególności powinna uwzględniać
okoliczności popełnienia
przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa dla służby,
rodzaj i stopień naruszenia
ciążących na obwinionym obowiązków, pobudki działania, zachowanie
obwinionego przed popełnieniem
przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy
przebieg służby.  2. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności
popełnienia przewinienia
dyscyplinarnego:
 1) działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo w
stanie po spożyciu alkoholu lub użyciu innego podobnie działającego środka;
 2) popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez funkcjonariusza przed
zatarciem wymierzonej mu kary dyscyplinarnej;
 3) poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne
zakłócenie realizacji zadań CBA lub naruszenie dobrego imienia CBA;
 4) działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę. 3. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności
popełnienia przewinienia
dyscyplinarnego:
 1) nieumyślność jego popełnienia;
 2) podjęcie przez funkcjonariusza starań o zmniejszenie jego skutków;
 3) brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności
zawodowych;
 4) dobrowolne poinformowanie przełożonego dyscyplinarnego o popełnieniu
przewinienia dyscyplinarnego przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego.
4. Przy wymierzeniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się okoliczności, o
których mowa w ust. 1-3, wyłącznie w stosunku do funkcjonariusza, którego one dotyczą. Art. 120. 1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione
przypuszczenie popełnienia przez
funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego:
 1) wszczyna postępowanie dyscyplinarne: a) z własnej inicjatywy,
b) na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza,
c) na żądanie sądu lub prokuratora;  2) może wszcząć postępowanie dyscyplinarne na wniosek pokrzywdzonego. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2, zawiadamia się
odpowiednio sąd lub prokuratora albo pokrzywdzonego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i
wyniku tego postępowania,
przesyłając odpis wydanego orzeczenia lub postanowi enia. Materiały
przekazane przez sąd, prokuratora
albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego. 3. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do popełnienia przewinienia
dyscyplinarnego, jego kwalifikacji
prawnej albo tożsamości sprawcy, przed wszczęciem postępowania
dyscyplinarnego przełożony
dyscyplinarny zleca przeprowadzenie czynności wyjaśniających. Czynności te
należy ukończyć w terminie
30 dni. 4. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia o
wszczęciu
postępowania dyscyplinarnego. Funkcjonariusza, co do którego wydano
postanowienie o wszczęciu
postępowania dyscyplinarnego, uważa się za obwinionego. 5. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
 1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;
 2) datę wydania postanowienia;  3) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
 4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z jego
kwalifikacją prawną;  5) uzasadnienie faktyczne zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego;
 6) oznaczenie rzecznika dyscyplinarnego prowadzącego postępowanie;
 7) podpis z podaniem imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego;
 8) pouczenie o uprawnieniach przysługujących obwinionemu w toku
postępowania dyscyplinarnego. Art. 121. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte
umarza:
 1) jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia
dyscyplinarnego;
 2) po upływie terminów określonych w art. 111 ust. 2 i 3;  3) w przypadku śmierci funkcjonariusza;
 4) jeżeli w tej samej sprawie zapadło prawomocne orzeczenie dyscyplinarne
lub toczy się postępowani e dyscyplinarne.
2. Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz
orzeczenie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się pokrzywdzonemu, jeżeli złożył on
wniosek o wszczęcie
postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie o odmowie wszczęcia
postępowania dyscyplinarnego
oraz na orzeczenie o umorzeniu tego postępowania pokrzywdzony może wnieść
odpowiednio zażalenie lub
odwołanie do Szef a CBA, w terminie 7 dni od dnia ich doręczenia. Art. 122. 1. Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o
których mowa w art. 120 ust.
3, prowadzi rzecznik dyscyplinarny. 2. Szef CBA wyznacza w każdej jednostce organizacyjnej CBA, na wniosek
przełożonych
dyscyplinarnych, rzeczników dyscyplinarnych na okres 4 lat spośród
funkcjonariuszy w służbie stałej. 3. Rzecznika dyscyplinarnego odwołuje się w przypadkach:
 1) zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwol nienia go ze
służby w CBA;
 2) prawomocnego ukarania go karą dyscyplinarną. 4. Rzecznik dyscyplinarny, za zgodą Szefa CBA, może skorzystać z pomocy
innego rzecznika
dyscyplinarnego przy przeprowadzaniu czynności dowodowych. 5. Rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny podlega wyłączeniu
od udziału w
postępowaniu dyscyplinarnym, jeżeli:
 1) sprawa dotyczy go bezpośrednio;
 2) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby przez
niego pokrzywdzonej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania karnego;
 3) był świadkiem czynu;
 4) między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego
zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do jego bezstronności.
6. Rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego można
wyłączyć od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym także z innych uzasadnionych przyczyn.
7. O okolicznościach uzasadniających wyłączenie od udziału w postępowaniu
dyscyplinarnym rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny zawiadamiają
niezwłocznie Szefa CBA.
8. Wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego od
udziału w postępowaniu dyscyplinarnym może nastąpić również na wniosek obwinionego
lub jego obrońcy, jeżeli
został ustanowiony. 9. Szef CBA wydaje postanowienie o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia
rzecznika dyscyplinarnego
lub przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym. Art. 123. 1. W przypadku wyłączenia przełożonego dyscyplinarnego od udziału
w postępowaniu
dyscyplinarnym, na podstawie art. 122 ust. 5 i 6, postępowanie
dyscyplinarne przejmuje Szef CBA. 2. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 122 ust. 5 i
6 wobec Szefa CBA,
postępowanie dyscyplinarne przejmuje jeden z jego zastępców. 3. W przypadku wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego od udziału w
postępowaniu dyscyplinarnym na
podstawie art. 122 ust. 5 i 6, postępowanie dyscyplinarne przejmuje do
prowadzenia inny wyznaczony
rzecznik dyscyplinarny. 4. Do czasu wydania przez Szefa CBA postanowienia o wyłączeniu rzecznik
dyscyplinarny podejmuje
wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki. Art. 124. 1. Rzecznik dyscyplinarny zbiera materiał dowodowy i podejmuje
czynności niezbędne do
wyjaśnienia sprawy. W szczególności przesłuchuje świadków, obwinionego,
przyjmuje od niego
wyjaśnienia, dokonuje oględzin. Z czynności tych sporządza protokoły.
Rzecznik dyscyplinarny może także
zlecić przeprowadzenie odpowiednich badań. 2. Z czynności innych niż wymienione w ust. 1 sporządza się protokół,
jeżeli przepis szczególny tego
wymaga albo przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny uzna to za
potrzebne. W pozostałych
przypadkach można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej. 3. Protokół zawiera:
 1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca, osób w niej uczestniczących
lub obecnych oraz charakteru ich uczestnictwa;
 2) opis przebiegu czynności;
 3) w miarę potrzeby: a) stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności,
b) oświadczenia i wnioski uczestników czynności,
c) pouczenie o uprawnieniach i obowiązkach.
4. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia
określonych okoliczności przez rzecznika dyscyplinarnego lub kierownika jednostki organizacyjnej CBA, o
którym mowa w ust. 8, zapisuje
się w protokole z możliwą dokładnością, a osoby biorące udział w czynności
mają prawo żądać zapisania w
protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw i
interesów.  5. Osoby biorące udział w czynności, z której jest sporządzany protokół, a
także osoby obecne, po
zapoznaniu się z treścią protokołu, podpisują każdą jego stronę. Odmowę
zapoznania się z treścią
protokołu, a także odmowę lub brak podpisu którejkolwiek osoby należy
omówić w protokole. 6. Rzecznik dyscyplinarny w toku postępowania wydaje postanowienia, jeżeli
ich wydanie nie jest
zastrzeżone do właściwości przełożonego dyscyplinarnego. 7. Postanowienie wydane w toku postępowania, z wyjątkiem postanowienia o
wszczęciu
postępowania dyscyplinarnego, powinno zawierać:
 1) oznaczenie wydającego postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub
przełożonego dyscyplinarnego;
 2) datę wydania postanowienia;
 3) podstawę prawną wydania postanowi enia;
 4) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
 5) rozstrzygnięcie;
 6) uzasadnienie faktyczne i prawne;
 7) pouczenie, czy i w jakim trybie przysługuje prawo złożenia zażalenia;
 8) podpis z podaniem imienia i nazwiska wydającego postanowienie. 8. W przypadku konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością, w
której toczy się
postępowanie dyscyplinarne, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się o ich
przeprowadzenie do
kierownika jednostki organizacyjnej CBA właściwego według miejsca, w którym
czynność ma być
dokonana. 9. Jeżeli czyn będący przedmiotem postępowania dyscyplinarnego jest lub był
przedmiotem innego
postępowania, w tym postępowania przygotowawczego, przełożony dyscyplinarny
może zwrócić się do
właściwego organu o udostępnienie akt tego postępowania w całości lub w
części. Za zgodą tego organu,
potrzebne odpisy lub wyciągi z udostępnionych akt włącza się do akt
postępowania dyscyplinarnego.  10. Jeżeli zebrany materiał dowodowy to uzasadnia, przełożony dyscyplinarny
wydaje postanowienie
o zmianie lub uzupełnieniu zarzutów. Art. 125. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:
 1) składania wyjaśnień;
 2) odmowy składania wyjaśnień;
 3) zgłaszania wniosków dowodowych;
 4) przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich
notatek;
 5) ustanowienia obrońcy, także spośród funkcjonariuszy;
 6) wnoszenia do przełożonego dyscyplinarnego zażaleń na postanowienia
wydane w toku postępowania przez rzecznika dyscyplinarnego, w terminie 3 dni od dnia doręczenia i w
przypadkach wskazanych w
ustawie; od postanowień wydanych przez przełożonego dyscyplinarnego
zażalenie przysługuje do
Szefa CBA.
2. Rzecznik dyscyplinarny może, w drodze postanowienia, odmówić
udostępnienia akt, jeżeli sprzeciwia się temu dobro postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie
przysługuje zażalenie.
3. Ustanowienie obrońcy, jeżeli nie zawiera ograniczeń, uprawnia go do
działani a w całym postępowaniu dyscyplinarnym, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu
się orzeczenia. O zmianie
zakresu pełnomocnictwa uprawniającego do działania w postępowaniu
dyscyplinarnym lub o jego cofnięciu
obwiniony niezwłocznie zawiadamia obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego. 4. Obrońca nie może podejmować czynności na niekorzyść obwinionego. Może on
zrezygnować z
reprezentowania obwinionego w toku postępowania dyscyplinarnego,
zawiadamiając o tym obwinionego
oraz rzecznika dyscyplinarnego. Do czasu ustanowienia nowego obrońcy,
jednak nie dłużej niż 14 dni od
dnia zawiadomienia obwinionego, obrońca jest obowiązany podejmować
niezbędne czynności. 5. Udział obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym nie wyłącza osobistego
działania w nim
obwinionego. 6. Orzeczenia, postanowienia, zawiadomienia i inne pisma, wydane w toku
postępowania
dyscyplinarnego, doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został
ustanowiony. W przypadku
doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach pisma, od którego
przysługuje odwołanie lub
zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia
doręczenia, które nastąpiło
wcześniej. 7. Wniosek dowodowy obwiniony zgłasza na piśmie rzecznikowi
dyscyplinarnemu, który rozstrzyga o
uwzględnieniu wniosku albo odmawia, w drodze postanowienia, uwzględnienia
wniosku, jeżeli:
 1) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla
rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
 2) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności lub nie da
się przeprowadzić;
 3) przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem. 8. Na postanowienie w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku dowodowego
przysługuje zażalenie.
9. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego w służbie, zwolnienie
obwinionego od zajęć służbowych z powodu choroby oraz nieusprawiedliwione niestawiennictwo na
wezwanie rzecznika
dyscyplinarnego nie wstrzymują biegu postępowania dyscyplinarnego, a
czynności, w których jest
przewidziany udział obwinionego, nie przeprowadza się albo przeprowadza się
w miejscu jego pobytu. 10. Udział w czynnościach dowodowych oraz zapoznanie z aktami postępowania
dyscyplinarnego
obwinionego zwolnionego od zajęć służbowych z powodu choroby wymaga zgody
lekarza, który orzekł
czasową niezdolność obwinionego do służby. W przypadku braku możliwości
nawiązania kontaktu z
lekarzem lub zmiany lekarza zgody takiej może udzielić lekarz, który
obecnie leczy obwinionego, a w
dalszej kolejności lekarz o takiej samej specjalności. Art. 126. 1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny są
obowiązani badać oraz uwzględniać
okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść
obwinionego. 2. Obwinionego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie
udowodniona i stwierdzona
prawomocnym orzeczeniem. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na
korzyść obwinionego.  Art. 127. 1. Czynności dowodowe w postępowaniu dyscyplinarnym powinny być
zakończone w
terminie miesiąca od dnia wszczęcia tego postępowania. Przełożony
dyscyplinarny, w drodze
postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia czynności dowodowych do 2
miesięcy. 2. Szef CBA, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia
czynności dowodowych
na czas oznaczony powyżej 2 miesięcy. 3. Przełożony dyscyplinarny może zawiesić postępowanie dyscyplinarne z
powodu zaistnienia
długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania. Na
postanowienie o zawieszeniu
postępowania dyscyplinarnego przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia
doręczenia postanowienia.
Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte z inicjatywy
pokrzywdzonego, zażalenie to może
również złożyć pokrzywdzony. 4. Przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego
postępowania
dyscyplinarnego po ustaniu przeszkody, o której mowa w ust. 3. Art. 128. 1. Rzecznik dyscyplinarny, po przeprowadzeniu czynności
dowodowych i uznaniu, że zostały
wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy, zapoznaje obwinionego z
aktami postępowani a
dyscyplinarnego. 2. Obrońca może zapoznać się z aktami postępowania dyscyplinarnego, o
których mowa w ust. 1, nie
później niż do dnia zapoznania obwinionego z tymi aktami. 3. Z czynności zapoznania z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza
się protokół.
4. Odmowa zapoznania się z aktami postępowani a lub złożenia podpisu
stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. Rzecznik dyscyplinarny dokonuje
wzmianki o odmowie w aktach
postępowania. 5. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z aktami
postępowania
dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie. Na wydane przez
rzecznika dyscyplinarnego
postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postępowania dyscyplinarnego
obwinionemu służy prawo
złożenia zażalenia. 6. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z
uzupełnionymi aktami postępowania
dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie w zakresie wynikającym z
przeprowadzonych
czynności dowodowych uzupełniających akta tego postępowania. 7. Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego z aktami postępowania
dyscyplinarnego,
wydaje postanowienie o zakończeniu czynności dowodowych oraz sporządza
sprawozdanie, które:
 1) wskazuje prowadzącego postępowanie i przełożonego dyscyplinarnego,
który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego;
 2) wskazuje obwinionego oraz określa zarzucane mu przewinienie
dyscyplinarne, z opisem stanu faktycznego ustalonym na podstawie zebranych dowodów;  3) przedstawia wnioski dotyczące uniewinnienia, odstąpienia od ukarania
lub wymierzenia kary albo umorzenia postępowania. Art. 129. 1. Na podstawie oceny zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym
materiału dowodowego
przełożony dyscyplinarny wydaje orzeczenie o:
 1) uniewinnieniu albo
 2) odstąpieniu od ukarania, albo
 3) ukaraniu, albo
 4) umorzeniu postępowania. 2. Orzeczenie powinno zawierać:
 1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;
 2) datę wydania orzeczenia;
 3) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
 4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z
kwalifikacją prawną;
 5) rozstrzygnięcie o uniewinnieniu, stwierdzeniu winy i odstąpieniu od
ukarania lub wymierzeniu kary dyscyplinarnej albo umorzeniu postępowania dyscyplinarnego;
 6) uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia;
 7) pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania;
 8) podpis, z podaniem imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego,
oraz pieczęć jednostki organizacyjnej CBA.
3. Przełożony dyscyplinarny uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 128
ust. 7, oraz przekazuje akta sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu do uzupełnienia, w przypadku
stwierdzenia, że nie zostały
wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy. 4. Przełożony dyscyplinarny umarza postępowanie dyscyplinarne w
przypadkach, o których mowa w
art. 121 ust. 1, albo gdy stało się ono bezprzedmiotowe z innej przyczyny. 5. Przełożony dyscyplinarny może odstąpić od ukarania, jeżeli stopień winy
lub stopień szkodliwości
przewinienia dyscyplinarnego dla służby nie jest znaczny, a właściwości i
warunki osobiste funkcjonariusza
oraz dotychczasowy przebieg służby uzasadniają przypuszczenie, że pomimo
odstąpienia od ukarania
będzie on przestrzegał dyscypliny służbowej oraz zasad etyki zawodowej. 6. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem sporządza się
na piśmie nie później niż
w terminie 14 dni od dnia wydania postanowienia o zakończeniu czynności
dowodowych. 7. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie
obwinionemu.
8. Jeżeli przełożony dyscyplinarny uzna, że należy wymierzyć karę
dyscyplinarną, do której wymierzenia nie jest uprawniony, wniosek w tej sprawie wraz z aktami
postępowania dyscyplinarnego
przesyła Szefowi CBA. 9. W przypadku zamiaru wymierzenia kary wydalenia ze służby w CBA, Szef
CBA, przed wydaniem
orzeczenia dyscyplinarnego, wzywa obwinionego w celu wysłuchania go. W
wysłuchaniu uczestniczy
rzecznik dyscyplinarny. Obwinionemu doręcza się sprawozdanie w terminie
umożliwiającym zapoznanie się
z nim przed wysłuchaniem. 10. Przepisu ust. 9 nie stosuje się w przypadku:
 1) tymczasowego aresztowania obwinionego;
 2) odmowy obwinionego stawienia się lub nieusprawiedliwionej nieobecności;
 3) zaistnienia innej przeszkody uniemożliwiającej obwinionemu stawienie
się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych. Art. 130. 1. Postępowanie dyscyplinarne jest dwuinstancyjne. Od orzeczenia
wydanego w pierwszej
instancji obwinionemu przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia
doręczenia orzeczenia. 2. Odwołanie składa się do Szefa CBA za pośrednictwem przełożonego
dyscyplinarnego, który wydał
orzeczenie w pierwszej instancji. 3. Szef CBA odmawia przyjęcia odwołania, w drodze postanowienia, jeżeli
zostało wniesione po
terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne.
Postanowienie w tej sprawie jest
ostateczne. 4. Jeżeli orzeczenie lub postanowienie w pierwszej instancji wydał Szef
CBA, odwołanie lub zażalenie
nie przysługuje. Obwiniony może jednak w terminie, o którym mowa w ust. 1,
zwrócić się do Szefa CBA z
wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące
odwołań od orzeczeń. Art. 131. 1. W postępowaniu odwoławczym rozpoznanie sprawy następuje na
podstawie stanu
faktycznego ustalonego w postępowaniu dyscyplinarnym. Jeżeli jest to
potrzebne do prawidłowego wydania
orzeczenia, Szef CBA może uzupełnić materiał dowodowy, zlecając rzecznikowi
dyscyplinarnemu
prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne wykonanie czynności dowodowych,
określając ich zakres. 2. Z materiałami uzyskanymi w wyniku czynności dowodowych, o których mowa w
ust. 1, rzecznik
dyscyplinarny zapoznaje obwinionego. W terminie 3 dni od dnia zapoznania
obwiniony ma prawo
zgłoszenia Szefowi CBA uwag dotyczących przeprowadzonych czynności
dowodowych.  Art. 132. 1. Szef CBA, w terminie 7 dni od dnia wniesienia odwołania może
powołać komisję do
zbadania zaskarżonego orzeczenia, zwaną dalej "komisją". 2. Komisja składa się z trzech funkcjonariuszy w służbie stałej.
3. Przepisy art. 122 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio do członków komisji
..
4. Komisja może wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego
obrońcę.
5. Niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych: rzecznika dyscyplinarnego,
obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznawania sprawy.
6. Komisja może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o
uzupełnienie materiału dowodowego w trybie art. 131 ust. 1.  Art. 133. 1. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza sprawozdanie
wraz z wnioskiem
dotyczącym sposobu załatwienia odwołania. 2. Komisja przedstawia Szefowi CBA sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w
terminie 21 dni od dnia
jej powołania. 3. Rozpatrzenie odwołania przez Szefa CBA powinno nastąpić w terminie 14
dni od dnia wpływu
odwołania, a w przypadku powołania komisji - w terminie 7 dni od dnia
otrzymania sprawozdania, o którym
mowa w ust. 1.  4. Szef CBA może zaskarżone orzeczenie:
 1) utrzymać w mocy albo
 2) uchylić w całości albo w części i w tym zakresie uniewinnić
obwinionego, odstąpić od ukarania, względnie wymierzyć inną karę, bądź uchylając to orzeczenie - umorzyć
postępowanie dyscyplinarne
w pierwszej instancji, albo  3) uchylić w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez
przełożonego
dyscyplinarnego, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia
czynności dowodowych w
całości lub w znacznej części.
5. Postępowanie odwoławcze umarza się w przypadku cofnięcia odwołania.
6. W postępowaniu odwoławczym Szef CBA nie może wymierzyć surowszej kary
dyscyplinarnej, chyba że zaskarżone orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes służby. Art. 134. 1. Orzeczenie lub postanowienie staje się prawomocne:  1) z upływem terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia, jeżeli go nie
wniesiono;  2) w dniu wydania przez organ odwoławczy orzeczenia lub postanowienia
kończącego postępowanie. 2. Przełożony dyscyplinarny, po uprawomocnieniu się orzeczenia lub
postanowienia, niezwłocznie
wykonuje orzeczoną karę. 3. Przełożony właściwy w sprawach osobowych po uprawomocnieniu się
orzeczenia niezwłocznie
wykonuje karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym
stanowisku.  4. Przełożony, o którym mowa w ust. 3, po uprawomocnieniu się orzeczenia
niezwłocznie wykonuje
karę: wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, wydalenia ze służby przez
wydanie decyzji
odpowiednio o: zwolnieniu lub odwołaniu ukaranego z dotychczas zajmowanego
stanowiska służbowego i
mianowaniu go na niższe stanowisko służbowe albo zwolnieniu ukaranego
funkcjonariusza ze służby. 5. Prawomocne orzeczenie o odstąpieniu od ukarania albo o ukaraniu oraz
prawomocne
postanowienie o odstąpieniu od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego
włącza się do akt osobowych
funkcjonariusza. Art. 135. 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do
postępowania dyscyplinarnego
stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego,
dotyczące wezwań, terminów, doręczeń i świadków, z wyłączeniem możliwości
nakładania kar
porządkowych oraz zatrzymania i doprowadzenia świadków. W postępowaniu
dyscyplinarnym do świadków
nie stosuje się art. 184 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks
postępowania karnego. 2. O zwolnieniu od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania osoby
pozostającej z obwinionym w
szczególnie bliskim stosunku osobistym rozstrzyga rzecznik dyscyplinarny.
Na odmowę zwolnienia od
złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania służy zażalenie w terminie 3
dni od dnia doręczenia
postanowienia. Art. 136. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą.
2. Kary dyscyplinarne podlegają zatarciu po upływie:  1) 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary nagany;
 2) 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary ostrzeżenia o
niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;  3) 18 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary wyznaczenia na
niższe stanowisko służbowe.
3. W przypadku nienagannej służby, stwierdzonej w opinii służbowej,
przełożony dyscyplinarny może zatrzeć karę dyscyplinarną przed upływem terminu określonego w ust. 2,
jednak nie wcześniej niż przed
upływem:
 1) 3 miesięcy od dnia orzeczenia kary nagany;
 2) 6 miesięcy od dnia orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności
do służby na zajmowanym stanowisku;
 3) 12 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowi sko
służbowe. 4. Za wykazanie męstwa lub odwagi oraz znaczące wyniki w służbie przełożony
dyscyplinarny może w
każdym czasie zatrzeć karę dyscyplinarną. 5. Jeżeli funkcjonariusz zostanie ponownie ukarany przed zatarciem kary
dyscyplinarnej, okres
wymagany do zatarcia nieodbytej kary biegnie na nowo od dnia orzeczenia
nowej kary. 6. W przypadku jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej kary
dyscyplinarnej zatarcie kar
następuje z upływem terminu przewidzianego dla kary surowszej. 7. Zatarcie kary dyscyplinarnej powoduje usunięcie z akt osobowych
funkcjonariusza orzeczenia o
ukaraniu. Orzeczenie o odstąpieniu od ukarania usuwa się z akt osobowych po
upływie 6 miesięcy od dnia
jego uprawomocnienia się, przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Art. 137. 1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem
wznawia się, jeżeli:
 1) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności,
okazały się fałszywe;  2) zostały ujawnione istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane
w toku postępowania dyscyplinarnego;
 3) orzeczenie wydano z naruszeniem obowiązujących przepisów, jeżeli mogło
to mieć wpływ na treść orzeczenia;
 4) orzeczenie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu,
które zostały następnie uchylone lub zmienione. 2. Postępowanie dyscyplinarne wznawia się na wniosek ukaranego lub
obwinionego, albo w
przypadku jego śmierci na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty
rodzinnej, jeżeli w wyniku
orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis
prawny będący podstawą
wydania orzeczenia dyscyplinarnego. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wniosek o wznowienie składa się w
terminie miesiąca od dnia
wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. 4. Postępowania dyscyplinarnego, w przypadku śmierci obwinionego lub
ukaranego, nie wznawia się
na niekorzyść ukaranego po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego. 5. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się po upływie 5 lat od dnia
uprawomocnienia się
orzeczenia. 6. Przełożony dyscyplinarny, który wydał prawomocne orzeczenie
dyscyplinarne, wznawia
postępowanie dyscyplinarne z urzędu lub na wniosek ukaranego lub
obwinionego albo, w przypadku jego
śmierci, na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej. O
wznowieniu postępowania
dyscyplinarnego z urzędu zawiadamia się ukaranego lub obwinionego albo, w
przypadku jego śmierci,
członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej. 7. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego wnosi się do
przełożonego dyscyplinarnego,
który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, w terminie 30 dni od dnia, w
którym obwiniony lub ukarany
dowiedział się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia
postępowania.  8. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działalność przełożonego
dyscyplinarnego, o
którym mowa w ust. 6, o wznowieniu rozstrzyga wyższy przełożony
dyscyplinarny. 9. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego
ukaranemu oraz
członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej, o którym mowa w ust. 6,
służy zażalenie do Szefa CBA
w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na postanowienie wydane przez
Szefa CBA przysługuje
jedynie w takim samym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Art. 138. 1. Po wznowieniu postępowania dyscyplinarnego przeprowadza się
czynności dowodowe
ograniczone do przyczyn wznowienia, a po ich zakończeniu, stosownie do
poczynionych ustaleń, wydaje
się orzeczenie:
 1) uchylające dotychczasowe orzeczenie i stwierdzające uniewinnienie
ukaranego lub umorzenie postępowania dyscyplinarnego albo
 2) zmieniające dotychczasowe orzeczenie i wymierzające inną karę
dyscyplinarną, albo
 3) odmawiające uchylenia dotychczasowego orzeczenia. 2. Zmiana dotychczasowego orzeczenia i wymierzenie innej kary
dyscyplinarnej nie może nastąpić po
ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego. 3. Orzeczenie kary surowszej od dotychczasowej jest możliwe tylko wtedy,
gdy wznowienie następuje
z urzędu i orzeczona kara jest rażąco niewspółmierna do popełnionego
przewinienia dyscyplinarnego. 4. Jeżeli w następstwie wznowienia postępowania wymierzono karę
łagodniejszą, ulegają uchyleniu
skutki kary dotychczasowej, a w przypadku wymierzenia kary surowszej, jej
wykonanie rozpoczyna się od
dnia wymierzenia. 5. Na orzeczenie i postanowienie wydane w trybie wznowienia postępowania
dyscyplinarnego służy
ukaranemu lub obwinionemu, a w przypadku jego śmierci, członkowi rodziny
uprawnionemu do renty
rodzinnej, odwołanie lub zażalenie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia
doręczenia, z tym że na
orzeczenia i postanowienia wydane przez Szefa CBA przysługuje jedynie, w
takim samym terminie,
wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 6. Termin zatarcia kary zmienionej w następstwie wznowienia postępowania
liczy się od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu nowej kary. Na poczet okresu
zatarcia nowej kary zalicza
się okres zatarcia, który upłynął od uprawomocnienia się orzeczenia kary
dotychczasowej. Art. 139. Od orzeczenia oraz postanowienia kończącego postępowanie
dyscyplinarne
funkcjonariuszowi przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu
administracyjnego. Art. 140. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb wykonywania
czynności związanych z postępowaniem dyscyplinarnym w stosunku do
funkcjonariuszy, w tym obieg
dokumentów związanych z postępowaniem dyscyplinarnym, prostowanie błędów
pisarskich i
rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek, oraz określi wzory postanowień
i innych dokumentów
sporządzanych w postępowaniu dyscyplinarnym, mając na względzie sprawność
prowadzonego postępowania. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 141. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.
U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353,
z 2001 r. Nr 42, poz. 475, z 2003 r. Nr 128, poz. 1175 oraz z 2005 r. Nr
94, poz. 788) w art. 17a ust. 1
otrzymuje brzmienie: "1. W sprawach należących do właściwości wojewody i Prezesa Urzędu do Spraw
Repatriacji i
Cudzoziemców organy te mogą zwracać się do komendanta wojewódzkiego
Policji, Komendanta
Głównego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji
Wywiadu, Szefa
Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Szefa Wojskowych Służb
Informacyjnych, a w razie
potrzeby do innych organów, o przekazanie informacji niezbędnych dla
prowadzonych
postępowań.". Art. 142. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania
cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz.
296, z późn. zm.
20)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 143. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w
administracji (Dz. U. z
2005 r. Nr 229, poz. 1954) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte). Art. 144. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 i Nr 277, poz. 2742 oraz z
2005 r. Nr 180, poz. 1496) wprowadza
się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 145. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i
dowodach osobistych (Dz. U. z
2001 r. Nr 87, poz. 960, z późn. zm.
21)
) w art. 44h w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) organom Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Wojskowym
Służbom Informacyjnym, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego i strażom gminnym (miejskim),". Art. 146. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998
r. Nr 21, poz. 94, z późn.
zm.
22)
) art. 302 otrzymuje brzmienie:
"Art. 302. Do okresu zatrudnienia wlicza się okres służby w Policji,
Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze
Antykorupcyjnym, Służbie Więziennej, Straży Granicznej i Państwowej Straży
Pożarnej w
zakresie i na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami.". Art. 147. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z
2002 r. Nr 123, poz. 1059, z
późn. zm.
23)
) art. 75 otrzymuje brzmienie:
"Art. 75. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki
radców prawnych i  aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej,
funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Państwowej Straży
Pożarnej lub
Służby Więziennej w zakresie nieokreślonym niniejszą ustawą określają
przepisy
odrębnych ustaw.". Art. 148. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym
i archiwach (Dz. U. z
2006 r. Nr 97, poz. 673) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte). Art. 149. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji
Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90,
poz. 575, z późn. zm.
24)
) w art. 20:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Biurze
Ochrony Rządu,
jednostkach organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, zakładach opieki zdrowotnej tworzonych przez ministra
właściwego do spraw
wewnętrznych, urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw
wewnętrznych oraz w
jednostkach organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej
wykonuje
Państwowa Inspekcja Sanitarna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji,
finansowana z budżetu państwa.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefów
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura
Antykorupcyjnego,
określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz zasady i tryb
wykonywania zadań przez
Państwową Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji na terenie
obiektów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego
Biura
Antykorupcyjnego oraz w stosunku do funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego.". Art. 150. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z
2004 r. Nr 204, poz. 2086,
z późn. zm.
25)
) w art. 13 w ust. 3 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
"a) Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Państwowej Straży Pożarnej,
jednostek ochrony
przeciwpożarowej, Straży Granicznej, pogotowia ratunkowego, Służby
Więziennej, Służby
Celnej,". Art. 151. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach
badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 2001 r. Nr
33, poz. 388, z późn. zm.
26)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 152. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r.
Nr 7, poz. 58, z późn. zm.
)
(zmiany pominięte). Art. 153. W ustawie z dnia 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych
niesłusznie kosztem
Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz. U. Nr 44, poz.
255, z późn. zm.
) w art. 2 w
ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: "5a) Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego,". Art. 154. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.
U. z 2005 r. Nr 234, poz.
1997) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 155. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów
zbiorowych (Dz. U. Nr 55, poz.
236, z późn. zm.
29)
) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Niedopuszczalne jest organizowanie strajku w Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, w jednostkach Policji i Sił
Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, Służby Więziennej, Straży Granicznej, służby
Celnej oraz jednostkach
organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.". Art. 156. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2000
r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.
30)
) w art. 30 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) z wynagrodzeń za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej,
organom Inspekcji Celnej, Straży Granicznej, Wojskowym Służbom Informacyjnym, Żandarmerii
Wojskowej, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnemu Biuru
Antykorupcyjnemu,
wypłacanych z funduszu operacyjnego - w wysokości 20% wynagrodzenia,". Art. 157. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej
(Dz. U. z 2006 r. Nr 96,
poz. 667) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 158. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U.
z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z
późn. zm.
31)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). 28)
27)
Art. 159. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu
nieruchomościami rolnymi
Skarbu Państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128, z późn. zm.
32)
) w art. 36 w ust. 2 w pkt 4 kropkę
zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) Centralnego Biura Antykorupcyjnego - wymaga zgody Szefa Centralnego
Biura
Antykorupcyjnego.". Art. 160. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i
odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450,
z 1999 r. Nr 101, poz. 1177, z 2000 r. Nr 62, poz. 718 oraz z 2002 r. Nr
74, poz. 676) w art. 17 ust. 1
otrzymuje brzmienie: "1. Ustanowiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej rozporządzeniem
z dnia 7 marca 1928
r. Krzyż Zasługi Za Dzielność nadaje się policjantom, funkcjonariuszom
Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży
Granicznej,
Straży Pożarnej oraz żołnierzom za czyny spełnione w specjalnie ciężkich
warunkach, z
wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia, w obronie
prawa, nietykalności
granic państwowych oraz życia, mienia i bezpieczeństwa obywateli.". Art. 161. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
żołnierzy zawodowych oraz
ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.
33)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte). Art. 162. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej,
Biura Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z
2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.
34)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 163. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 i Nr 132, poz. 1110) w art. 64 w
ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Policji, odpowiednio Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz
Służby
Więziennej;". Art. 164. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i
identyfikacji podatników i
płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 oraz z 2005 r. Nr 14, poz.
113) w art. 15 w ust. 2 pkt 1
otrzymuje brzmienie: "1) sądom, prokuratorom, organom podatkowym, organom celnym,
przedstawicielom Najwyższej
Izby Kontroli, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego
Biura
Antykorupcyjnego, Żandarmerii Wojskowej i Wojskowym Służbom Informacyjnym -
w związku z
prowadzonym postępowaniem;". Art. 165. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U.
z 2002 r. Nr 207, poz.
1761, z późn. zm.
35)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 166. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i
senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr
221, poz. 2199, z późn. zm.
36)
) w art. 35 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
"6a. Kontroli rzetelności i prawdziwości oświadczeń o stanie majątkowym, o
których mowa w ust. 1, dokonuje Centralne Biuro Antykorupcyjne w trybie i na zasadach określonych
w rozdz. 4 ustawy
z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr
104, poz. 708).". Art. 167. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U.
z 2006 r. Nr 89, poz. 625)
w art. 21a pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i
Centralnego Biura Antykorupcyjnego są inspekcje gospodarki energetycznej
powoływane przez
Szefów tych Agencji w uzgodnieniu z Prezesem URE.". Art. 168. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub
służby w organach
bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób
pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, z późn. zm.
37)
) w art. 17 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) nie jest tajnym współpracownikiem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Wojskowych Służb Informacyjnych.". Art. 169. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.
U. Nr 90, poz. 557, z
późn. zm.
38)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 170. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. Nr 89, poz. 555,
z późn. zm.
39)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 171. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.
U. z 2005 r. Nr 108,
poz. 908, z późn. zm.
40)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 172. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograni czeniu prowadzenia
działalności gospodarczej
przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z późn.
zm.
41)
) w art. 10 dodaje się ust. 9 w
brzmieniu: "9. Kontroli rzetelności i prawdziwości oświadczeń, o których mowa w art. 8
ust. 1 oraz w ust. 1, 2, 5 i
6, dokonuje Centralne Biuro Antykorupcyjne w trybie i na zasadach
określonych w rozdziale 4
ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U.
Nr 104, poz.
708).". Art. 173. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr
261, poz. 2603, z późn. zm.
42)
) w art. 46 ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się
pkt 5 w
brzmieniu: "5) Centralnego Biura Antykorupcyjnego - wymaga zgody wojewody, wydanej w
porozumieniu z
Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego.". Art. 174. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
(Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz.
1221) w art. 4 w ust. 1 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego". Art. 175. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i
funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
(Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667 oraz z 2005 r. Nr 143, poz. 1202 i Nr
183, poz. 1538) w art. 111a w ust.
1 w pkt 2 wyrazy "o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej oraz ich rodzin" zastępuje się wyrazami "o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin".  Art. 176. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.
U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z
późn. zm.
43)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 177. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z
2002 r. Nr 72, poz. 665, z
późn. zm.
44)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 178. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych
(Dz. U. z 2002 r. Nr 101,
poz. 926 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz.
285) w art. 43 ust. 2 otrzymuje
brzmienie: "2. W odniesieniu do zbiorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, oraz
zbiorów, o których mowa w ust.
1 pkt 1a, przetwarzanych przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję
Wywiadu,
Centralne Biuro Antykorupcyjne oraz Wojskowe Służby Informacyjne,
Generalnemu Inspektorowi nie przysługują uprawnienia określone w art. 12 pkt 2, art. 14 pkt 1, 3-5
oraz w art. 15-18.". Art. 179. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji
rządowej (Dz. U. z 2003 r. Nr
159, poz. 1548, z późn. zm.
45)
) w art. 33a w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
"7a) Centralne Biuro Antykorupcyjne,". Art. 180. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu
rocznym dla
pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z późn.
zm.
46)
) w art. 1 w ust. 3 pkt 2
otrzymuje brzmienie: "2) żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celnej,
Państwowej Straży
Pożarnej, Służby Więziennej oraz Biura Ochrony Rządu.". Art. 181. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych (Dz. U. Nr
137, poz. 887, z późn. zm.
47)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 182. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z
Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.
48)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte) Art. 183. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci
Narodowej - Komisji Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016, z późn. zm.
49)
) w art. 38 ust. 1 otrzymuje
brzmienie: "1. Funkcjonariusze i żołnierze służb specjalnych upoważnieni odpowiednio
przez Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura
Antykorupcyjnego lub Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych działając w
zakresie zadań
ustawowych, po zawiadomieniu Prezesa Instytutu Pamięci, mogą mieć wgląd do
danych
zawartych w dokumentach gromadzonych przez Instytut Pamięci, w granicach
upoważnienia.". Art. 184. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji
niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr
196, poz. 1631) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 185. W ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej
funkcjonariuszy Policji,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby
Więziennej i Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 53, poz. 548, z
2001 r. Nr 27, poz. 298
oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte). Art. 186. W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z
2004 r. Nr 52, poz. 525 i Nr 96,
poz. 959) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 187. W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004
r. Nr 156, poz. 1641 i Nr
273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1399) wprowadza się następujące
zmiany: (zmiany pominięte). Art. 188. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.
U. Nr 83, poz. 930, z
późn. zm.
50)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 189. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w
państwowej sferze
budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z
późn. zm.
) wprowadza się
następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 190. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz.
U. Nr 50, poz. 580, z
późn. zm.
52)
) w art. 6 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
"7) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu
i Wojskowym 51)
Służbom Informacyjnym, w zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonania
nałożonych na nie
zadań określonych w ustawie,". Art. 191. W ustawie z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych
i niektórych innych
aktów prawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 190, poz. 1606 i Nr 267, poz. 2253 oraz
z 2006 r. Nr 73, poz. 501) w art.
22 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych,
minister właściwy do
spraw zagranicznych, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji
Wywiadu lub
Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego wydają, w razie potrzeby,
wyodrębnioną edycję dziennika urzędowego z aktami prawnymi zawierającymi informacje niejawne.". Art. 192. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu
wprowadzaniu do obrotu
finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub
nieujawnionych źródeł oraz o
przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz.
1505, z późn. zm.
) w art. 33
wprowadza się następujące zmiany:
 1) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Szefów: Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura
Antykorupcyjnego i Wojskowych Służb Informacyjnych lub osób przez nich
upoważnionych - w
zakresie ich kompetencji ustawowych.";  2) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
"1a. Informacje, o których mowa w art. 8 ust. 1, Generalny Inspektor
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Szefom: Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Wojskowych Służb
Informacyjnych, na
pisemny i uzasadniony wniosek, złożony za zgodą Prokuratora Generalnego.";  3) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, dyrektorów izb skarbowych
oraz dyrektorów urzędów kontroli skarbowej - wyłącznie w zakresie ich zadań ustawowych;". Art. 193. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z
2004 r. Nr 161, poz. 1689 i
Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 52, poz.
378) w art. 63 ust. 4 otrzymuje
brzmienie: "4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
sprawowania nadzoru i
przeprowadzania kontroli w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym przez organy dozoru jądrowego, z
uwzględnieniem trybu
przygotowania kontroli, dokumentowania czynności kontrolnych, sporządzania
protokołu kontroli,
wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach kontroli.". Art. 194. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U.
Nr 122, poz. 1321, z 2002
r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) w art. 24 ust. 2
otrzymuje brzmienie: "2. Czynności dozoru technicznego w jednostkach organizacyjnych Policji,
Straży Granicznej,
Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu oraz
Centralnego Biura Antykorupcyjnego wykonują inspektorzy, którzy na
podstawie odrębnych
przepisów są uprawnieni do dostępu do informacji niejawnych.". Art. 195. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U.
z 2004 r. Nr 163, poz.
1712 i Nr 210, poz. 2135) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte). Art. 196. W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i
przekazywaniu informacji
kryminalnych oraz o Krajowym Systemie Informatycznym (Dz. U. Nr 110, poz.
1189, z późn. zm.
) w art. 19
po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) Centralne Biuro Antykorupcyjne,". Art. 197. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Agencji
Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.
55)
53)
54)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 198. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych
przeznaczonych do użytku
cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2004 r. Nr
222, poz. 2249) w art. 2 ust. 3
otrzymuje brzmienie: "3. Przepisów ustawy nie stosuje się do materiałów wybuchowych nabywanych,
przechowywanych,
przemieszczanych i używanych przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej,
Agencję
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Centralne Biuro
Antykorupcyjne, Biuro
Ochrony Rządu, Policję, Służbę Więzienną, Straż Graniczną oraz przez armie
obcych państw
przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.". Art. 199. W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006
r. Nr 100, poz. 696) w art. 116 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do uprawnień żołnierzy Wojskowych
Służb Informacyjnych i funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Policji, Straży Granicznej oraz Biura Ochrony Rządu
podczas wykonywania
czynności służbowych.". Art. 200. W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. Nr
130, poz. 1188, z późn.
zm.
56)
) w art. 41:
 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje nieodpłatne zapewnienie
przez operatora, w
ramach wykonywanej przez siebie działalności pocztowej, technicznych i
organizacyjnych
możliwości wykonywania przez prokuraturę, sądy, a także uprawnione
jednostki podległe
Ministrowi Sprawiedliwości, Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi
właściwemu do spraw
wewnętrznych, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szefowi
Centralnego Biura
Antykorupcyjnego ich zadań określonych odrębnymi przepisami, począwszy od
dnia rozpoczęcia
działalności pocztowej. Na wniosek zainteresowanego operatora Prezes UKE
może odroczyć
termin rozpoczęcia wykonywania powyższego obowiązku.";  2) w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
"Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości, Ministrem
Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po
zasięgnięciu opinii Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szefa Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, określi, w
drodze rozporządzenia:". Art. 201. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr
128, poz. 1175, z późn.
zm.
57)
) w art. 133 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
"4a) Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego,". Art. 202. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych
(Dz. U. Nr 228, poz. 2255,
z późn. zm.
58)
) w art. 3 w pkt 5 wyrazy "o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin" zastępuje się wyrazami
"o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży
Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin.". Art. 203. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i
instytucjach rynku pracy (Dz.
U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.
59)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 204. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.
U. Nr 171, poz. 1800, z
późn. zm.
60)
) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte). Art. 205. W ustawie z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do
Parlamentu Europejskiego
wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 187, poz. 1925) wprowadza
się następujące zmiany:
(zmiany pominięte). Art. 206. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.
61)
) w art. 66 w ust. 1 dodaje się pkt 8a w
brzmieniu: "8a) funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego;". Art. 207. W ustawie z dnia 20 maja 2005 r. o dodatku pieniężnym dla
niektórych emerytów, rencistów i
osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny
(Dz. U. Nr 102, poz. 852) w
art. 2 w ust. 1 w pkt 8 wyrazy "o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej oraz ich rodzin" zastępuje się wyrazami "o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich
rodzin.". Art. 208. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.
U. Nr 249, poz. 2104 i Nr
169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319) w art. 28 zdanie końcowe
otrzymuje brzmienie: "- z uwzględnieniem specyfiki działalności jednostek organizacyjnych podl
egłych lub nadzorowanych
przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura
Antykorupcyjnego,
jednostek więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości oraz
jednostek organizacyjnych
działających poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, a także specyfiki
finansowania szkoleń, które
na mocy odrębnych ustaw są prowadzone i rozliczane w semestrach nie
pokrywających się z rokiem
budżetowym oraz specyfiki organizacji i obsługi postępowań odwoławczych.". Art. 209. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym
(Dz. U. Nr 164, poz. 1365
oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328) w art. 137 w ust. 3 wyrazy "o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży
Granicznej, Biura Ochrony
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin"
zastępuje się wyrazami "o
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin". Art. 210. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz.
1538) w art. 149 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: "8a) Centralnego Biura Antykorupcyjnego, jeżeli jest to konieczne do
skutecznego zapobieżenia
popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawcy i uzyskania
dowodów, na
zasadach i w trybie określonych w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o
Centralnym Biurze
Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708);". Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 211. Postępowania przygotowawcze oraz inne postępowania wszczęte i
niezakończone przez
Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego do dnia wejścia w życie art. 197 pkt 1,
które związane są z
realizacją zadań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 24
maja 2002 r. o Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, toczą się nadal, na
podstawie dotychczasowych
przepisów. Art. 212. 1. W okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy
funkcjonariusze pełniący służbę
w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży Granicznej mogą
zgłosić zamiar wstąpienia do
służby w CBA. 2. Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży
Granicznej zgłaszają
pisemnie zamiar wstąpienia do służby w CBA do Szefa CBA lub Pełnomocnika, o
którym mowa w art. 214
ust. 1.  3. Przepis art. 50 stosuje się odpowiednio.
4. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego zawiadamia pisemnie, odpowiednio
Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji lub Komendanta
Głównego Straży
Granicznej, o zakwalifikowaniu funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Policji, Straży
Granicznej do służby w CBA. 5. Funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 4, zwalnia się ze służby w
Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej w terminie nie dłuższym niż 3
miesiące od dnia zawiadomienia.
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendant Główny Policji lub
Komendant Główny Straży
Granicznej informują pisemnie Szefa CBA o przewidywanym terminie zwolnienia
funkcjonariusza ze służby. 6. Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji, Straży
Granicznej,
zakwalifikowani do służby, stają się funkcjonariuszami CBA z dniem
mianowania ich do służby przez Szefa
CBA, zachowując ciągłość służby. Art. 213. 1. Funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego zwolni
onemu w trybie, o
którym mowa w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do świadczeń
pieniężnych związanych ze
zwolnieniem ze służby, określonych w art. 128 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24
maja 2002 r. o Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu. 2. Funkcjonariuszowi Policji zwolnionemu w trybie, o którym mowa w art. 212
ust. 5, nie przysługuje
prawo do świadczeń pieniężnych związanych ze zwolnieniem ze służby,
określonych w art. 114 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. 3. Funkcjonariuszowi Straży Granicznej zwolnionemu w trybie, o którym mowa
w art. 212 ust. 5, nie
przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych związanych ze zwolnieniem ze
służby, określonych w art. 118
ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej. Art. 214. 1. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, powoła, w
terminie 7 dni od dnia wejścia w
życie niniejszego artykułu, Pełnomocnika do spraw organizacji CBA, zwanego
dalej "Pełnomocnikiem",
określając zakres jego zadań i środki niezbędne do ich realizacji.
Pełnomocnikiem może zostać osoba
spełniająca wymogi przewidziane w art. 7. Celem działania Pełnomocnika jest
zorganizowanie CBA, w tym
przyjmowanie do służby funkcjonariuszy i zatrudnianie pracowników oraz
podjęcie innych czynności
niezbędnych do rozpoczęcia pracy CBA. Z chwilą powołania Szefa CBA
Pełnomocnik kończy swoją
działalność. 2. Pełnomocnik w okresie sprawowania swojej funkcji korzysta z uprawnień
Szefa CBA określonych w
art. 53, art. 54 i art. 212. 3. Nadzór nad działalnością Pełnomocnika sprawuje Prezes Rady Ministrów.
4. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać
przeniesienia planowanych wydatków budżetowych między częściami, działami i rozdziałami budżetu
państwa w przypadkach
przejmowania przez CBA zadań realizowanych dotychczas przez inne organy. 5. Państwowe jednostki budżetowe mogą przez 6 miesięcy od dnia wejścia w
życie niniejszego
przepisu, nieodpłatnie przekazywać na potrzeby CBA mienie pozostające w ich
władaniu. Art. 215. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
 1) art. 17 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 148,
 2) art. 106 ustawy, o której mowa w art. 154,
 3) art. 5 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 158,
 4) art. 66 ust. 7 i art. 76 ust. 3-5 ustawy, o której mowa w art. 171,
 5) art. 14 ust. 4 i 5 ustawy, o której mowa w art. 184 - zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, nie
dłużej niż 18 miesięcy od
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 216. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z
wyjątkiem art. 197 pkt 1,
który wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia, oraz art.
214, który wchodzi w życie po
upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Bolek

W dniu 2013-04-28 11:22, Bolek pisze:

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką
nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała
sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA
wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Bolek

I dobrze, że wzięła, jakby ciebie tak nakręcali i socjotechniczne sztuczki robili, też byś wziął, cała Polska by wzięła...
I nie powinna oddawać pieniędzy mafii..

Użytkownik "Bolek" <bolek@neostrada.pl> napisał w wiadomości news:517cea5b$0$26694$65785112news.neostrada.pl...

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Raban podnoszą pisiaki, chcący uratować dupę CBA i zero Ziobro!

setnie ubawiony

--
Donald Tusk - "wolałbym się nie urodzić, niż na grobach zmarłych budować swoją karierę polityczną".

W dniu 2013-04-28 12:35, Bogdan Idzikowski pisze:

Użytkownik "Bolek" <bolek@neostrada.pl> napisał w wiadomości news:517cea5b$0$26694$65785112news.neostrada.pl...

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Raban podnoszą pisiaki, chcący uratować dupę CBA i zero Ziobro!

setnie ubawiony

To, że pisiaki chcą ratować swoją dupę to wiadomo.
Tylko po co ta dupa z PO jeszcze pokazuje się publicznie to już nie wiem.

Bolek

To, że pisiaki chcą ratować swoją dupę to wiadomo.
Tylko po co ta dupa z PO jeszcze pokazuje się publicznie to już nie wiem.

Bolek

A jakie sukcesy na tym polu ma PO? Tzn. scigania  korupcji, o ile
dobrze pamietam to Pitera tylko grzala dupe. To da sie wyplenic
sposobem ktory opisal kolega pow. czyli zaczerpnietym z USA, tylko
trzeba chciec. Polacy wybrali taki a nie inny model sprawowania
wladzy, on jest owszem dobry ale dla 1-2% spoleczenstwa, tych
zainteresowanych. Zona Drzewieckiego sie lekko zapomniala ze nie jest
na swoim podworku i grozi jej odsiadka za kradziez. I tym rozni sie
Polska od USA pod wzgledem wymiaru spawiedliwosci - modelem.
Zapamietaj sobie MODELEM. Tam za kradziez szmaty ze sklepu idzie sie
siedziec. Pytanie kto poprze model PISu? Model scigania za
przestepstwa na miliony a nie sciganie pijanych rowerzystow (glupie bo
wiezienia przepelnione).  Jestesmy miedzy Ruskimi a Niemcami i model
rzadzenia jest u nas posredni. W Niemczech nie mozesz bez zgody
wlasciciela, wynajac od niego mieszkania i dalej wynajac go innej
osobie, to jest karane, u nas mozesz posredniczyc bez zgody
wlasciciela. Model, pamietaj model sprawowania wladzy, to wazne!  Taka
Sawicka na poletku w USA bylaby spalona, u nas cuda panie, cuda.

I pamietaj koniecznie o projekcie "Heart" juz ktorys raz z rzedu
Polska bedzie placic, kurwa juz wiem skad wzielo sie powiedzenia
płaczek zydowski, dobry pomysl na biznes.

W dniu 2013-04-28 11:22, Bolek pisze:

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką
nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała
sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA
wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Bolek

   Otóş to w tej sprawie CBA został uniewinniony jego działania
   uznano za legalne  http://www.rp.pl/artykul/92106,1004212.html
   Nawet, gdyby podwaĹźono ten ten wyrok B.S. i tak jest winna
   to są dwie róşne sprawy. Oglądnijcie filmik.

 http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/kaminski-wyrok-sprzeczny-z-poczuciem-sprawiedliwosci-i-przyzwoitosci,321724.html

W dniu 2013-04-28 14:34, Klin > pisze:

W dniu 2013-04-28 11:22, Bolek pisze:

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką
nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała
sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA
wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Bolek

   Otóş to w tej sprawie CBA został uniewinniony jego działania
   uznano za legalne

A kto miał w mafijnym kraju mafię skazać?
Rewolucji żadnej w Polsce nie było.

A kto miał w mafijnym kraju mafię skazać?
Rewolucji żadnej w Polsce nie było.

Byla transformacja, obcieli sobie cycki  i dorobili ch..ja, tzn.
czlonka. Oni juz nie karmia, teraz dymaja.

W dniu 2013-04-28 14:59, Gonzalez pisze:

W dniu 2013-04-28 14:34, Klin > pisze:

W dniu 2013-04-28 11:22, Bolek pisze:

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką
nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała
sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA
wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Bolek

   Otóş to w tej sprawie CBA został uniewinniony jego działania
   uznano za legalne

A kto miał w mafijnym kraju mafię skazać?
Rewolucji żadnej w Polsce nie było.

   I dobrze rewolucja poĹźera swoje dzieci pierwszy byś
   poszedł pod nóş rewolucjonisto! A nie widzisz jak to
   mafia troszczy się o swoich masz przykład - B.S.
   a tak jej bronisz mafioso!

W dniu 2013-04-28 15:21, Klin > pisze:

W dniu 2013-04-28 14:59, Gonzalez pisze:

W dniu 2013-04-28 14:34, Klin > pisze:

W dniu 2013-04-28 11:22, Bolek pisze:

W dniu 2013-04-27 20:04, Gonzalez pisze:

Pierdolenie, jełop sam nie rozumie, o co chodzi. W sprawie z Sawicką
nie ma tu żadnej mowy o zasadzie "owoców zatrutego drzewa", bo cała
sprawa jest wynikiem przestępczej działalności CBA, od A do Z. CBA
wyprodukowała całe te przestępstwo, sama działała w sposób
przestępczy.

To są dwie sprawy. Jedna sprawa to CBA.
A druga, to ta pinda kasę wzięła. Temu to nawet POjeby nie zaprzeczają.
I o co taki raban?

Bolek

   Otóş to w tej sprawie CBA został uniewinniony jego działania
   uznano za legalne

A kto miał w mafijnym kraju mafię skazać?
Rewolucji żadnej w Polsce nie było.

   I dobrze rewolucja poĹźera swoje dzieci pierwszy byś
   poszedł pod nóş rewolucjonisto! A nie widzisz jak to
   mafia troszczy się o swoich masz przykład - B.S.
   a tak jej bronisz mafioso!

Mafiozi to w POPiS i z tej samej gliny, kto ich zmusił rozszabrować Polskę przy okrągłym stole i POtem? Teraz bawiąc się w POPiS będziesz się przyglądał temu teatrowi do usranej śmierci. B. S. to akurat ofiara mafii.

W dniu 2013-04-28 15:43, Gonzalez pisze:

Mafiozi to w POPiS i z tej samej gliny, kto ich zmusił rozszabrować
Polskę przy okrągłym stole i POtem? Teraz bawiąc się w POPiS będziesz
się przyglądał temu teatrowi do usranej śmierci. B. S. to akurat ofiara
mafii.

   Sam jesteś ofiarą zaślepienia - niektĂłrzy tak mają, Ĺźe wszystkich
   chcieliby ustawiać po kątach, z nikim się nie potrafią zgodzić
   w sumie jesteś niegroĹşny bo bez zwolennikĂłw prĂłcz róşnych klonĂłw,
   jakie tu produkujesz.

W dniu 2013-04-28 15:58, Klin > pisze:

W dniu 2013-04-28 15:43, Gonzalez pisze:

Mafiozi to w POPiS i z tej samej gliny, kto ich zmusił rozszabrować
Polskę przy okrągłym stole i POtem? Teraz bawiąc się w POPiS będziesz
się przyglądał temu teatrowi do usranej śmierci. B. S. to akurat ofiara
mafii.

   Sam jesteś ofiarą zaślepienia - niektĂłrzy tak mają, Ĺźe wszystkich
   chcieliby ustawiać po kątach, z nikim się nie potrafią zgodzić
   w sumie jesteś niegroĹşny bo bez zwolennikĂłw prĂłcz róşnych klonĂłw,
   jakie tu produkujesz.

No, ładnie chodzisz na smyczy reżimu.

Użytkownik "Grzegorz Z." <blogfiles@gazeta.pl> napisał w wiadomości news:18nodcdqw3oxv$.14cx2t8i032x1.dlg40tude.net...

Dlaczego po tylu komentarzach na temat wyroku w sprawie Beaty Sawickiej
postanowiłem napisać swój? \

Bo jesteś geniuszem?

Użytkownik "Grzegorz Z." <blogfiles@gazeta.pl> napisał w wiadomości news:18nodcdqw3oxv$.14cx2t8i032x1.dlg40tude.net...

Dlaczego po tylu komentarzach na temat wyroku w sprawie Beaty Sawickiej
postanowiłem napisać swój? Bo komentatorzy poruszają się często w medialnym
szumie. I zwolennicy i przeciwnicy tego orzeczenia powtarzają formułki,
których do końca nie rozumieją, albo powołują się na zdarzenia i zasady,
których nie znają. Wystarczy sięgnąć do pierwszej lepszej debaty w
Internecie.

Dorabianie mordy jak w PRLu a faktem jest ,ze

niejaka Sawicka :
Pełniąc obowiazki posła PRL dwa i pół, dzialając z niskich pobudek  wspĂłlnie i w porozumieniu z innymi osobami podjeła bezprawne działania w celu osiągniecia korzysci majatkowej naraĹźając skarb państwa na wielomilionowe straty  materialne.  tj o czyn z art,,,,,,,,,,,
--
-- Sluzba Bezpieczenstwa moze i powinna kreowac rozne stowarzyszenia, kluby
czy nawet partie polityczne. Ma za zadanie gleboko infiltrowac istniejace
gremia kierownicze tych organizacji na szczeblu centralnym i wojewodzkim, a
takze na szczeblach podstawowych, musza byc one przez nas operacyjnie
opanowane. Musimy zapewnic operacyjne mozliwosci oddzialywania na te
organizacje, kreowania ich dzialalnosci i kierowania ich
polityka." -- Czeslaw Kiszczak, luty 1989 roku z posiedzenia kierownictwa
MSW -- -- -- -- -- -- -
pozdrowienia
matusm