piątek, 28 czerwca 2013 09:46

Ludzi zepchniętych na margines i postawionych pod ścianą, za którą nie ma już nic, przybywa, a to oznacza, że zostało nam dramatycznie mało czasu na załatwienie polskich spraw w sposób cywilizowany.



  W ubiegłą środę doszło do drugiej juĹź od 2011 roku prĂłby samospalenia pod kancelarią premiera. W obu przypadkach desperacja ofiar miała po­dobne motywy. Bezsilność, poczucie wyobcowania, samotności i braku na­dziei na lepszą przyszłość w państwie, ktĂłre stało się typową republiką bananową, gdzie rządy sprawuje, kierując się wyłącznie własnym intere­sem, ukształtowana po 1989 roku oligarchia.



  W 2011 roku pan Andrzej Ĺťydek zaprotestował w taki sposĂłb, gdyĹź infor­mując o nieprawidłowościach i przekrętach w Urzędzie Skarbowym, w któ­rym był zatrudniony, zamiast doczekać się reakcji odpowiednich państwo­wych słuĹźb, wylądował na bruku i jeszcze na dodatek prĂłbowano zrobić z niego idiotę.

  Przypadek ostatni dotyczący pana Andrzeja Filipiaka to krzyk rozpaczy człowieka doprowadzonego do ostateczności biedą, bezrobociem i bra­kiem perspektyw.

  Jego dramatyczny krok zbiegł się w czasie ze sprawą nękanego przez ko­mornika Jana Rokity i właśnie dzięki temu zbiegowi okoliczności lub dane­mu niedowiarkom znakowi z GĂłry otrzymaliśmy namacalny dowĂłd na to, Ĺźe rządząca Polską szajka nazywana szumnie „klasą polityczną” to kom­pletnie wyobcowana i odizolowana od społeczeństwa grupa bezwzględ­nych gruboskĂłrnych szkodnikĂłw, ktĂłrych nie jest w stanie poruszyć juĹź dosłownie nic.



  Oto w chwili, kiedy w śpiączkę farmakologiczną wprowadzono zdespero­wanego poparzonego człowieka, ktĂłry powodowany biedą i rozpaczą uczynił z siebie Ĺźywą pochodnię w polskich łże-mediach, łże-elity i służą­cy im łże - dziennikarze rozpoczęli dyskusję nad zbiĂłrką pieniędzy na po­moc, ale nie dla rodziny Andrzeja Filipiaka, ale Jana Marii Rokity, ktĂłry ze słonecznej Italii informował o swojej martyrologii.

  Nie chcę, aby Czytelnicy Ĺşle mnie zrozumieli. Ja nie staję po stronie szem­ranego typa Kornatowskiego, z ktĂłrym Rokita przegrał proces. Mnie cho­dzi o los zwykłego cierpiącego człowieka, ktĂłrego dramat okazał się dla „elit” o wiele mniej waĹźny niĹź kłopoty niedoszłego „premiera z Krakowa”, ktĂłry zapewne po wypłakaniu się przed kamerą TVN24 ze zgryzoty wło­şył do ust plaster prosciutto, zagryzł melonem i popił kieliszkiem białego Malvasia Colli di Parma.

  Nie trafił w dobry polityczny moment Ryszard Siwiec, były akowiec, pod­palając się w 1968 roku na oczach Gomułki podczas ogĂłlnokrajowych do­şynek na Stadionie Dziesięciolecia.

  Nie trafili rĂłwnieĹź panowie Andrzejowie – Ĺťydek i Filipiak. Gdyby takie de­sperackie kroki podjęli w trakcie rządĂłw „krwawej junty” Kaczyńskiego, to zapewniam, Ĺźe byliby bohaterami i honorowymi gośćmi programĂłw Mo­niki Olejnik czy Tomasza Lisa, a Jarosław KuĹşniar z Dominiką Wielowiey­ską jeszcze w szpitalu na SzaserĂłw własnoręcznie zmienialiby im opatrun­ki, podtykali baseny i kaczki, by jak najprędzej w stanie uĹźywalności obaj panowie w charakterze „męczennikĂłw IV RP” mogli odbywać tourne od Wiertniczej przez Czerską po Woronicza.

  Jest jednak w tych samopodpaleniach coś, co powinno zaniepokoić włoda­rzy III RP i zasiać w nich strach o własne tyłki.

  Dokonam chyba epokowego odkrycia, a moĹźe tylko jako pierwszy wła­śnie tu, na łamach „Warszawskiej Gazety” wprost wyjawię skrywaną prawdę o tym, czym tak naprawdę były owe okrzyki rozpaczy panĂłw Ĺťyd­ka i Filipiaka.

  Otóş były to najczystsze i całkowicie zgodne z definicją akty terrorystycz­ne, z tym, Ĺźe wymierzone pĂłki co jeszcze we własne osoby.

  Cel, jaki przyświecał obu panom, czyli wywołanie w społeczeństwie szoku i zwrĂłcenie uwagi opinii publicznej na określone problemy, to wypisz wy­maluj części składowe kaĹźdej definicji terroryzmu.

  Nie Ĺźyczę Polsce nadejścia czasĂłw, kiedy pojawią się mniej naiwni despe­raci, ktĂłrzy w tym samym celu postanowią zaatakować nie tyle samych siebie, co konkretnych szkodnikĂłw lub, co nie daj BoĹźe, ludzi zupełnie nie­winnych.

  PĂłki jest szansa pozamiatania tej stajni Augiasza za pomocą kartki wy­borczej, to uczyńmy to, masowo kontrolując i z zaangaĹźowaniem obser­wując oraz dokumentując najbliĹźszy proces wyborczy.

  JeĹźeli nie skrzykniemy się pod biało-czerwonym sztandarem juĹź dzisiaj, to ta szemrana banda jest gotowa doprowadzić w Polsce do rozlewu krwi w myśl Gomułkowskiej zasady mĂłwiącej, Ĺźe:

  „Władzy raz zdobytej nie oddamy nigdy”.

  Ludzi zepchniętych na margines i postawionych pod ścianą, za ktĂłrą nie ma juĹź nic, przybywa, a to oznacza, Ĺźe zostało nam dramatycznie mało czasu na załatwienie polskich spraw w sposĂłb cywilizowany.



http://www.warszawskagazeta.pl/polityka/35-polityka/1557-niepokojce-pomienie-pod-kancelari-premiera
--
http://69.175.13.131:8030/listen.pls

Patrzac tak z historycznego punktu widzenia, to przedsiebiorcy wybierali swojego przedstawiciela i ta osoba stawala sie ministrem, sluzac interesom tych przedsiebiorcow. Tusek wyjebal cala demokracje do gory nogami, Nowaki sami siebie mianowali, malo tego, Nowaki zamiast reprezentowac interesy drogowcow, doprowadzili ich do upadlosci, to drugi cud Tuseka. Zadajmy sobie pytanie, czy goje zaslguja na cos wiecej?

W dniu 2013-07-22 23:44, leming.show@gmail.com pisze:

Patrzac tak z historycznego punktu widzenia, to przedsiebiorcy wybierali swojego przedstawiciela i ta osoba stawala sie ministrem, sluzac interesom tych przedsiebiorcow. Tusek wyjebal cala demokracje do gory nogami, Nowaki sami siebie mianowali, malo tego, Nowaki zamiast reprezentowac interesy drogowcow, doprowadzili ich do upadlosci, to drugi cud Tuseka. Zadajmy sobie pytanie, czy goje zaslguja na cos wiecej?

dla mnie w tym ich szalenstwie jest metoda, zniszczyc polski przemysl, zniszczyc polskich przedsiebiorcow.

--
http://69.175.13.131:8030/listen.pls