Na Borneo w czasie przeladunku rozbila sie skrzynia z towarem z dalekiej Polski. Mialy tam byc, wedlug dokumentĂłw przewozowych cukierki, tymczasem ze skrzyni wysypal sie zwir. Konsulat polski jakis czas czekal na protest miejscowego adresata, a kiedy to nastapilo, zlecil zbadanie sprawy w kraju. Tak wyszedl na jaw wielki kant, nie na Borneo, ale wlasnie w Polsce. Schemat afery, wypisz wymaluj, jak wspĂłlczesne nam afery alkoholowe.

Warszawska firma nalezaca do Icka Haskielberga, Aleksego Szrajbera i Mendla Futerko, pod patriotycznie brzmiaca nazwa „Polskie Towarzystwo Eksportu Morskiego", a i nastepnie jeszcze patriotyczniejsza „Polska Flaga" (nazwe najbezczelniej sciagnieto z ówczesnej bardzo popularnej piesni), eksportowala cukierki na Malaje, do Brazylii i innych egzotycznych krajów. Dzieki czemu firma otrzymywala olbrzymie limity cukru po obnizonych cenach, potrzebnego do rzekomej produkcji cukierkow.

W rzeczywistosci „eksportowala" zwir, a cukier korzystnie, juz po cenach ustalonych dla rynku krajowego, sprzedawala w Polsce zarabiajac na tym krocie. Nie dosc tego, jako eksporter otrzymywala pozwolenie na lukratywny import herbaty i kawy.

Organizator tego aferowego przedsiewziecia, Icek Haskielberg, mial juz wczesniej na swoim koncie oszustwa podatkowe i podobna afere eksportowa. Od jednej z wielkich firm w Rio de Jenerio mial rzekomo otrzymac zamówienie na olbrzymi transport korundu i karborundu, materialów uzywanych w szlifierstwie. Zamówil 125 ton tych materialów w jednej z fabryk na Slasku. Zamówienia jednak nie wykonano, bo zamawiajacy nie zaplacil nawet przyslowiowego grosza zaliczki. Mimo to w porcie gdynskim pojawily sie skrzynie z napisem „korund" i „karborund" przesylane do Rio.

Wewnatrz zamiast karborundu i korundu bylo mielone wapno, piasek i zwir. Jako wartosc przesylki podano milion zlotych. Na zasadzie kompensaty - chroniono wtedy ustawowo rynek wewnetrzny tak, aby import równal sie eksportowi - Haskielberg otrzymal zezwolenie na import, za taka sama kwote, bananów, towaru bardzo taniego przy zakupie i drogiego przy sprzedazy, a poza tym chodliwego. W zwiazku z innymi podobnymi przestepstwami, aby bronic dobrego imienia polskich firm eksportowych, zaczeto kontrolowac jakosc wysylanych na eksport towarów. W wielu zydowskich firmach wykryto bezwstydne, ordynarne kanty: siano i piasek w ziolach leczniczych aby podniesc ich ogólny ciezar, ziemie w kieszeniach tanich ubran sprzedawanych na wage i wrecz juz kuriozalne - wciskanie starych lusek karabinowych w korzenie grzybów-prawdziwków zeby „przybraly" na wadze.