Artykuł Cezarego Gmyza w "Rzeczpospolitej" pt. "Trotyl na wraku tupolewa" i jego konsekwencje są przedmiotem różnych oświadczeń i komentarzy. Tezy sensacyjnego artykułu w dużym stopniu pokrywały się z dogmatem wiary w zamach smoleński, toteż należało się spodziewać, że PiS i jego sympatycy natychmiast wezmą w obronę red. Gmyza, dyscyplinarnie zwolnionego z pracy przez właściciela gazety.
Jarosław Kaczyński oświadczył, że zwolnienie dziennikarza to "zamach na wolność słowa". Trzej posłowie PiS przelicytowali prezesa, dodając, że jest to "standard białoruski", i zapowiedzieli umiędzynarodowienie sprawy na forum europarlamentu.
Nie pierwszy raz PiS broni "swoich" publicystów; brał w obronę dziennikarzy "Gazety Polskiej" czy bliskiego im prof. Andrzeja Zybertowicza, gdy stawali przed obliczem Temidy.
Trudno natomiast doszukać się podobnych apeli, kiedy sprawy karne, cywilne lub inne środki dyscyplinarne stosowane są wobec innych dziennikarzy, niekoniecznie sympatyzujących z PiS. Wtedy posłowie PiS ani prezes Kaczyński wolnościowych oświadczeń nie formułują. Nie słychać też wtedy o potrzebie fundamentalnych pytań o kondycję polskiej demokracji. A przecież stale wszczynane są sprawy karne wobec dziennikarzy z art. 212 k.k., orzekane są zakazy publikacji konkretnych materiałów, zapadają wobec wydawców i dziennikarzy wyroki nakazujące wielokrotne przeprosiny w rozmaitych mediach.
.....
Dziś PiS broni Gmyza, mówiąc, że jego zwolnienie jest niedopuszczalne, gdyż działał w interesie publicznym i dochował dziennikarskiej staranności. Ale w projekcie z 2008 r. postulował zapis, że wydawca ponosi odpowiedzialność za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem nieprawdziwych informacji - także w sytuacji, gdy dziennikarzowi lub redaktorowi naczelnemu nie można w związku z tym przypisać winy! PiS utrzymywał nawet karalność za uchylanie się od publikowania odpowiedzi prasowej.
Wyjątkowym kuriozum były proponowane wówczas przez PiS zmiany procedury w sprawach prasowych. Otóż PiS chciał, by część tych spraw rozpoznawano w trybie niejawnym; nadto z wyłączeniem przesłuchania stron czy świadków! Oznaczało to sądy kapturowe nad dziennikarzami, uniemożliwiając im osobiste przesłuchanie i obronę swego stanowiska.
Do tego PiS - mając na względzie tylko interesy polityków, korporacji czy celebrytów - proponował ekspresowe rozpoznawanie spraw przeciwko mediom i możliwość nakazu wstrzymania publikacji materiału prasowego albo rozpowszechniania określonych informacji.
Skoro te kagańcowe rozwiązania umknęły pamięci obrońców red. Gmyza, trzeba podejrzewać, że prezes PiS, mówiąc o konieczności wzmocnienia niezależności dziennikarzy, ma na myśli jedynie "niezależność" dziennikarzy sympatyzujących z PiS.
To domniemanie wzmacniają znane zarzuty Kaczyńskiego wobec polskich mediów i dziennikarzy z powodu krytyki jego partii. Z powodu zaś satyrycznego materiału, który w 2006 r. ukazał się w "tageszeitung", PiS zgotował nam prawdziwy cyrk. Obruszył się wtedy premier z PiS; minister spraw zagranicznych porównał niemiecką gazetę do hitlerowskiej gadzinówki; polski prokurator miał ścigać niemieckich dziennikarzy!
Granice śmieszności przekroczono również wtedy, gdy z całą surowością ścigano bezdomnego, który na dworcu brzydko wyraził się o prezydencie, albo rencistę internautę zabawiającego się rozsyłaniem żarcików o kaczkach.
Dlatego gdy dziś prezes PiS staje w pierwszym szeregu obrońców dziennikarskich swobód, nie sposób mu wierzyć.

więcej: http://tiny.pl/hkf77

--
Donald Tusk - "wolałbym się nie urodzić, niż na grobach zmarłych budować swoją karierę polityczną".

Granice śmieszności przekroczono również wtedy, gdy z całą surowością
ścigano bezdomnego, który na dworcu brzydko wyraził się o prezydencie,

Antykomor juĹź jest bezdomny?

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

Granice śmieszności przekroczono również wtedy, gdy z całą surowością
ścigano bezdomnego, który na dworcu brzydko wyraził się o prezydencie,
albo rencistę internautę zabawiającego się rozsyłaniem żarcików o kaczkach.
Dlatego gdy dziś prezes PiS staje w pierwszym szeregu obrońców
dziennikarskich swobód, nie sposób mu wierzyć.

To to byli dziennikarze? Pod "przykrywką"?
T.