Piąte przykazanie mówi: "Nie zabijaj!". Mówi tak wszakże tylko tłumaczone
piąte przykazanie, bo oryginał hebrajski mówi coś innego.

Użyte tam słowo "rasah" znaczy: mordować, więc oryginalna treść piątego
przykazania to: "Nie morduj" ("Nie dopuszczaj się mordu!").

Dla zabójstw wojennych, tudzież dla kary śmierci, język hebrajski ma
czasowniki inne: dla pierwszych "harag", dla drugich "hemit".

Przeciwnicy kary głównej wiedzą o tym, lecz twierdzą, że wyciąganie różnic
językowych to kuglarstwo semantyczne, które nie zmienia całkowitego zakazu.
Religia nie zezwala na żadne zabójstwa, nie wolno odbierać życia nikomu i
pod żadnym pozorem, tak uczy Dekalog! - mówią ci dobrzy ludzie, a ich słowa
stanowią klasyczne "reductio ad absurdum", czyli bzdurę kompletną.

Gdybyśmy bowiem mieli wedle tej wykładni traktować piąte przykazanie, nie
wolno by nam było bronić przed agresją domu, rodziny, ojczyzny, samego
siebie, niczego, gdyż broniąc się moglibyśmy zadać śmierć napastnikowi czyli
popełnić śmiertelny - nomen omen - grzech.

Zaś a propos urzędowej kary śmierci wypowiedział się niedawno Franco
Cardini, historyk religii, znawca Chrześcijaństwa, Islamu oraz Judaizmu
(notabene katolik).

Podczas międzynarodowej konferencji na temat kary śmierci (Tunis,
październik 1995) Cardini stwierdził, iż w świętych pismach żadnej religii
monoteistycznej nie sposób znaleźć jakiegokolwiek zakazu ferowania, czy
egzekwowania kary śmierci.

Więcej: http://www.polonica.net/o_karze_smierci_o_Woroniecki.htm

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.