Józef Różański (Goldberg), dyrektor Departamentu Śledczego w MBP zyskał
sobie zasłużoną sławę najokrutniejszego kata bezpieki.
Od byłego oficera AK Kazimierza Moczarskiego, który był jedną z ofiar
"piekielnego śledztwa" prowadzonego pod nadzorem Różańskiego, wiemy, jakie
były metody katowania więźniów przesłuchiwanych w MBP.
Spośród 49 rodzajów maltretacji i tortur, którym go poddawano, Moczarski
wymienił m.in.:
"1. bicie pałką gumową specjalnie uczulonych miejsc ciała (np. nasady nosa,
podbródka i gruczołów śluzowych, wystających części łopatek itp.);
2. bicie batem, obciągniętym w tzw. lepką gumę, wierzchniej części nagich
stóp - szczególnie bolesna operacja torturowa;
3. bicie pałką gumową w pięty (seria po 10 uderzeń na piętę - kilka razy
dziennie);
4. wyrywanie włosów ze skroni i karku (tzw. podskubywanie gęsi), z brody, z
piersi oraz z krocza i narządów płciowych;
5. miażdżenie palców między trzema ołówkami (...);
6. przypalanie rozżarzonym papierosem okolicy ust i oczu; (...)
8. zmuszanie do niespania przez okres 7-9 dni (...)" (cyt. za K. Moczarski,
Piekielne śledztwo, "Odrodzenie", 21 stycznia 1989 r.).

Inny żydowski dygnitarz MBP - Józef Światło nadzorował tajne więzienie w
Miedzeszynie, gdzie do metod wydobywania zeznań należało m.in. skazywanie na
klęczenie na podłodze z cegieł z podniesionymi do góry rękami przez 5
godzin, przepędzanie nago korytarzami z jednoczesnym chłostaniem stalowymi
prętami, bicie pałką splecioną ze stalowych drutów (wg T. Grotowicz, Józef
Światło, "Nasza Polska", 22 lipca 1998 r.).

(...)Warto przypomnieć, że Różański (Goldberg) był odpowiedzialny za
działanie tajnej grupy ubeckich morderców, którzy na jego polecenie
potajemnie mordowali w lesie wybranych żołnierzy AK i porywanych z ulicy
ludzi.
Tak zamordowano m.in. formalnie zwolnionego z aresztu byłego kapelana 27.
dywizji AK księdza Antoniego Dąbrowskiego.
Wśród skrytobójczo zamordowanych po wywiezieniu z więzienia do lasu był
m.in. pułkownik AK Aleksander Bielecki, na którym bezpiece nie udało się
wymusić oczekiwanych zeznań, oraz jego żona.

(...)Jaskrawe przykłady okrucieństwa żydowskich śledczych wobec przesłuchiwanych polskich oficerów znajdujemy w tzw. sprawie bydgoskiej.
Jerzy Poksiński opisał np., jak to "kpt. Mateusz Frydman chwytał przesłuchiwanych oficerów za gardło i tłukł ich głową o ściany, powiedział do majora Krzysika:  "Zastrzelę cię, a grób zaorzę, aby ci Anders nie mógł pomnika wystawić" (por. J. Poksiński, TUN. Tatar - Utnik - Nowicki, Warszawa 1992, s. 38).
W sprawie bydgoskiej zmarł zamęczony płk Józef de Meksz.

W toku innej sfabrykowanej sprawy niewinnych oficerów, tzw. sprawy
zamojsko-bydgoskiej, zmarł zamęczony w więzieniu płk Julian Załęski.
Stracił on życie jako ofiara okrutnych tortur nakazanych przez jednego z
najbezwzględniejszych żydowskich oprawców - szefa Głównego Zarządu
Informacji Wojska Polskiego płk. Stefana Kuhla, zwanego "krwawym Kuhlem"
(por. A.K. Kunert - J. Poksiński, Płk Stefan Kuhl, "Życie Warszawy", 24
lutego 1993 r.).

Dyrektor departamentu V MBP żydowską komunistkę Lunę Brystygierową,
wyspecjalizowaną w prześladowaniu Kościoła katolickiego i inteligencji
patriotycznej, nazywano "krwawą Luną" z powodu wyjątkowej bezwzględności, z
jaką przesłuchiwała więźniów.
Żołnierz AK i były więzień polityczny Anna Rószkiewicz-Litwinowiczowa pisała
w swych wspomnieniach, iż: "Julia Brystygierowa słynęła z sadystycznych
tortur zadawanych młodym więźniom, była zdaje się zboczona na punkcie
seksualnym, i tu miała pole do popisu" (por. A. Rószkiewicz-Litwinowiczowa,
Trudne decyzje. Kontrwywiad Okręgu Warszawa AK 1943-1944. Więzienie
1949-1954, Warszawa 1991, s. 106).
źródło http://young-israeli-poland.blogspot.com/2008_03_01_archive.html

To nie mogli być żydzi!!!!!!
CvelAldona nigdy o podobnym przypadku nawet nie słyszał...

C