# Zdarzało mi się nieraz zasiadać przy biesiadnym stole. Gdy w miarę upływu czasu trunków ubywało, wzgardzone zakąski więdły w oczekiwaniu na amatorów, rozmowy stawały się coraz głośniejsze, dowcipy mniej wybredne - wszyscy świetnie się bawili. Atmosfera była wspaniała aż do momentu, gdy jakiś mocno wstawiony gość nie zaczynał bredzić o swym nieudanym życiu , lawinie nieszczęść ,jakie na niego spadły i w ogóle o tym, że świat jest źle urządzony. Wtedy biesiadnicy na chwiejnych nogach udawali się do domu, uznając przyjęcie za zakończone, a na placu boju pozostawał zwykle zmęczony gospodarz i pijany frustrat, którego monolog trwał aż do chwili, gdy zmorzył go sen.

    Nasunęło mi się to wspomnienie z czasów nie tak bardzo odległych, gdy obejrzałem rozmowę u Lisa. Panowie Materna i Wojewódzki zachwalali swój pomysł na wesołą inaugurację naszej prezydencji w Unii, a poseł Girzyński ponuro snuł rozważania na temat bezeceństw Platformy wg wskazówek swego pryncypała. Materna mówił o kulturze -pan Girzyński o podatku VAT. Panowie M-W o radości - pan G. -o psich kupach. Rozmowa się nie kleiła, bo nie mogła i wysiłki Lisa, by dotrwać do jej zakończenia były aż nadto widoczne.

     Jest w Polsce wielu tak sfrustrowanych, jak ów opisany na wstępie jegomość. Trudno. Ale nie można było przewidzieć, że powołają oni do życia polityczną formację, która tak bardzo zaciąży nad naszym życiem. Wystarczy spojrzeć na te zacięte twarze bez uśmiechu, wysłuchać litanii krzywd, jakich doznali od wszechobecnych wrogów krajowych i zagranicznych, zapoznać się z katalogiem pretensji ,jakie mają do całego świata - aby samemu popaść w ponury nastrój. Wtedy nie pozostaje nic innego, jak zapisać się do PiS-u -partii, w której szczery , niewymuszony śmiech jest podejrzany, a jeśli radość -to z niepowodzeń konkurencji.

   Cóż, nieudacznicy też mają prawo zakładać partie i walczyć o władzę. Ale moja rada -w sytuacjach towarzyskich nie siadać z nimi do stołu, bo zamęczą swoimi obsesjami. Nawet u Lisa. #
Ze strony:
http://tiny.pl/hfc3b

--
stevep