Użytkownik "Grzegorz Z." <blogfiles@gazeta.pl> napisał w wiadomości news:1cos4t08dhvzg$.wqa3gapbulvr.dlg40tude.net...

Włoskie środowiska żydowskie zaniepokojone [...]> http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80277,7383559,Zydzi_nie_chca_beatyfikacji_Piusa_XII___Milczal__gdy.html

Im dalej od końca wojny tym zaniepokojenie rośnie a fakty zamiatane są pod dywan. Co mówili i pisali Żydzi na ten temat , naoczni świadkowie i badacze jeszcze gorącej historii? Politycy, rabini i zwykli prześladowani?

 Jak stwierdził rabin Danii po wojnie, gdyby Hitlera nie
powstrzymano, wymordowałby "dziesięć razy dziesięć milionów katolików".
P. E. Lapide, The Last Three Popes and the Jews, London 1967,s. 266.

Pisarz żydowski Jeno Levai zatytułował swoją wydaną w 1966 r. książkę The
Church Did Not Keep Silent (Kościół nie milczał), jako odpowiedź różnym zaniepokojonym środowiskom, Gerzegorzom Z itp. Pełna faktów ,dat.

"28 września  1943r. Kappler zażądał od miejscowej społeczności żydowskiej
kontrybucji w wysokości jednego miliona lirów oraz stu funtów złota.
Niespełnienie tego warunku miało oznaczać podróż w jedną stronę do obozów w
Polsce. Żydom udało się zebrać odpowiednią ilość lirów, ale nie mieli tak
wiele tego drogocennego metalu. W desperacji naczelny rabin Rzymu zwrócił
się do Papieża. Jak pisze protestancki autor Alden Hatch: "Pius XII nie
wahał się ani chwili. W ciągu 24 godzin okup zapłacono. Chociaż nigdy nie
ujawnił, skąd pochodziło złoto, wiadomo, iż nakazał stopienie konsekrowanych
naczyń, aby w ten sposób pozyskać środki, by na wzór Chrystusa uczynić ten
akt największej miłości dla wyznawców obcej wiary". A. Hatch, S. Walsch,
Crown of Glory, New York 1957, s. 168.

W tym samym czasie tysiące Żydów ukrywało się w rzymskich kościołach i
klasztorach, podczas gdy kolejne setki znalazły schronienie w letniej
rezydencji Papieża w Castel Gandolfo.
Lapide, s. 133.

Według historyka Holokaustu, Raula Hilberga, nuncjusz papieski na Węgrzech
wydał 20.000 paszportów, które pozwoliły żydom i ochrzczonym nawróconym
Żydom opuścić ten kraj przed końcem 1944 roku.

"Dwukrotnie uciekałem z obozów koncentracyjnych, gdy nas transportowano, a
potem ukrywałem się wraz z innymi dziećmi żydowskimi w klasztorach i
seminariach. A siostry, które nam pomagały, były brutalnie gwałcone i
mordowane. Jakże można coś takiego w ogóle powiedzieć? Kościół katolicki w
Polsce pomagał nam nieprzerwanie, [...]"

Jak zauważa jeden z ocalonych podczas deportacji Żydów rzymskich: "Nikt z nas nie pragnął, aby Papież wypowiadał
się otwarcie. Wszyscy byliśmy zbiegami i nie chcieliśmy, aby na nas zwrócono
uwagę. Gestapo tylko by zwiększyło i zintensyfikowało swoje śledztwo(...).
Dużo lepiej dla nas, iż Papież milczał. Wszyscy tak uważaliśmy i dziś
uważamy tak samo" (Lapide, s. 263).

xc