Tradycyjna doktryna Kościoła Katolickiego mianem "sekty" określa jakąś
wspólnotę negującą przynajmniej jedną z prawd wiary katolickiej lub
buntującą się przeciw prawowitej hierarchii kościelnej i prymatowi następcy
św. Piotra.

W tym ujęciu sekciarzem jest zarówno moonista, protestant, Świadek Jehowy
jak i prawosławny. Zresztą warto przypomnieć, że w Piśmie św. słowa
"herezja" i "sekta" występują zamiennie i oznaczają mniej więcej to samo.

Oczywiście dla liberalnych katolików reformowanych zaczadzonych posoborowym
ekumenizmem, taka definicja sekty jest całkowicie nie do przyjęcia. Któż
więc jest dziś dla nich sekciarzem?

Synonimem "sekty" staje się coraz częściej grupa, która zdecydowanie neguje
główne zasady liberalizmu i pluralizmu, pragnąca zarazem powrotu do ładu
społecznego oraz religijnego opartego na obiektywnej Prawdzie i niezmiennych
zasadach. Takie grupy perfidnie umieszcza się na "czarnych listach sekt"
pomiędzy sektami satanistów i grupkami różnych wariatów.

Również konserwatywnie lub tradycyjnie nastawione kręgi katolików są
oskarżane o sekciarstwo. Spośród tych środowisk na antysekciarskich czarnych
listach najczęściej figurują: Opus Dei, Liga Kontrreformacji Katolickiej
(założona przez o. Grzegorza de Nantes), Stowarzyszenie Obrony Tradycji,
Rodziny i Własności, Bractwo św. Piusa X. i inne.

Z powodu negowania zasad bezbożnego liberalizmu ostre przepisy
antysekciarskie wydały ostatnio liberalno-laickie władze Francji; ich
zastosowaniem w praktyce zainteresowane są nawet komunistyczne Chiny. Jeżeli
ktoś we Francji będzie odwodził swoich bliskuch od dokonania aborcji, będzie
mógł być oskarżony o "psychomanipulację".

Parlament Europejski uchwalił już kilka rezolucji wzywających do zwalczania
sekt; zaś w łonie posoborowego Kościoła jak grzyby po deszczu wyrastają
organizacje mające tępić "sekty i nowe ruchy religijne".

Jasne jest, że współczesny ruch antysekciarski oparty jest na
antykatolickich, liberalnych i relatywistycznych założeniach.

Zrywa on z prawdziwie katolickim rozróżnieniem na jedyną prawdziwą Wiarę i
fałszywe religie przeciwstawiające się jej, promując w zamian tego kłamliwy
podział na dobre, ekumeniczne i tolerancyjne "Kościoły" oraz religie z
jednej strony i niebezpieczne sekty z drugiej.

Antysekciarscy aktywiści, mają zadanie torowania w ten sposób drogi dla
jednej światowej religii, w której Prawda zmieszana będzie z kłamstwem, a ma
to być nazwane "jednością w różnorodności".

Misyjność ma zostać nazwana "prozelityzmem" albo "werbunkiem", kształtowanie
trwałych przekonań i silnych postaw moralnych - "praniem mózgu" a
ostrzeganie przed strasznymi konsekwencjami grzechu - "psychomanipulacją"
oraz "zastraszaniem".

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny

środa, 4 kwietnia 2012 21:18. carbon entity 'abc' <abc@wp.pl>
contaminated pl.soc.polityka with the following letter:

Tradycyjna doktryna Kościoła Katolickiego mianem "sekty" określa jakąś
wspólnotę negującą przynajmniej jedną z prawd wiary katolickiej lub
buntującą się przeciw prawowitej hierarchii kościelnej i prymatowi
następcy św. Piotra.

W tym ujęciu sekciarzem jest zarówno moonista, protestant, Świadek Jehowy
jak i prawosławny. Zresztą warto przypomnieć, że w Piśmie św. słowa
"herezja" i "sekta" występują zamiennie i oznaczają mniej więcej to samo.

Oczywiście dla liberalnych katolików reformowanych zaczadzonych
posoborowym ekumenizmem, taka definicja sekty jest całkowicie nie do
przyjęcia. Któż więc jest dziś dla nich sekciarzem?

Synonimem "sekty" staje się coraz częściej grupa, która zdecydowanie
neguje główne zasady liberalizmu i pluralizmu, pragnąca zarazem powrotu do
ładu społecznego oraz religijnego opartego na obiektywnej Prawdzie i
niezmiennych zasadach. Takie grupy perfidnie umieszcza się na "czarnych
listach sekt" pomiędzy sektami satanistów i grupkami różnych wariatów.

Również konserwatywnie lub tradycyjnie nastawione kręgi katolików są
oskarżane o sekciarstwo. Spośród tych środowisk na antysekciarskich
czarnych listach najczęściej figurują: Opus Dei, Liga Kontrreformacji
Katolickiej (założona przez o. Grzegorza de Nantes), Stowarzyszenie Obrony
Tradycji, Rodziny i Własności, Bractwo św. Piusa X. i inne.

Z powodu negowania zasad bezboĹźnego liberalizmu ostre przepisy
antysekciarskie wydały ostatnio liberalno-laickie władze Francji; ich
zastosowaniem w praktyce zainteresowane są nawet komunistyczne Chiny.
Jeżeli ktoś we Francji będzie odwodził swoich bliskuch od dokonania
aborcji, będzie mógł być oskarżony o "psychomanipulację".

Parlament Europejski uchwalił już kilka rezolucji wzywających do
zwalczania sekt; zaś w łonie posoborowego Kościoła jak grzyby po deszczu
wyrastają organizacje mające tępić "sekty i nowe ruchy religijne".

Jasne jest, że współczesny ruch antysekciarski oparty jest na
antykatolickich, liberalnych i relatywistycznych założeniach.

Zrywa on z prawdziwie katolickim rozróżnieniem na jedyną prawdziwą Wiarę i
fałszywe religie przeciwstawiające się jej, promując w zamian tego
kłamliwy podział na dobre, ekumeniczne i tolerancyjne "Kościoły" oraz
religie z jednej strony i niebezpieczne sekty z drugiej.

Antysekciarscy aktywiści, mają zadanie torowania w ten sposób drogi dla
jednej światowej religii, w której Prawda zmieszana będzie z kłamstwem, a
ma to być nazwane "jednością w różnorodności".

Misyjność ma zostać nazwana "prozelityzmem" albo "werbunkiem",
kształtowanie trwałych przekonań i silnych postaw moralnych - "praniem
mĂłzgu" a ostrzeganie przed strasznymi konsekwencjami grzechu -
"psychomanipulacją" oraz "zastraszaniem".

Jakbym słyszał sekciarzy z New Kadampa (kultu Dorjee Shugdena) nrzekających na ruch niesekciarski Rime i na poparcie jego przez XIV Dalaj-Lamę. Poglądy inne niż abc, ale retoryka podobna.

--
tois egregorosin hena kai koinon kosmon einai
ton de koimomenon hekaston eis idion apostrephesthai
http://lordwinterisle.blogspot.com/