Oto fragmenty z pracy ks. prof. dr hab. Roman Bartnickiego:



-- -- -- -- -- --

 Wielu pasterzy Kościołów w Europie wschodniej było zmuszonych do koegzystencji

z komunizmem, ale tylko Prymas Polski znalazł drogę właściwą. Złagodził

ostre uderzenia stalinizmu w polski Kościół. Czynił wszystko, by go ochronić.

[...]

Ksiądz Prymas był świadomy, że Rząd polski popełnił wiele rażących błędów [!]

[...]

14 IV 1950 r. podpisane zostało pierwsze w dziejach porozumienie między komunistycznym państwem a Kościołem. Strona kościelna uzyskała m.in. zgodę na nauczanie religii w szkołach, duszpasterstwo w wojsku, szpitalach, więzieniach, gwarancję działalności Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz stowarzyszeń katolickich. Kościół zobowiązał się do nauczania wiernych poszanowania władzy państwowej i prawa, poparcia dla odbudowy kraju, potępił "bandy podziemia".

[...]

Prymas Wyszyński stwierdził: "Należy oddać co jest Cezara Cezarowi, a co Bożego

- Bogu. A gdy Cezar siada na ołtarzu, to mówimy krótko: nie wolno!"

-- -- -- -- -- --



Coś podobnego... Cezar może mordować, torturować, niszczyć kulturę narodu i jego morale, doprowadzić go do nędzy materialnej i duchowego skarlenia, zmuszać dzieci, by wypierały się swoich rodziców, zaśmiecać ludzkie umysły wulgarną ideologią... Cezar niech robi wszystko, ale wara mu od ołtarza!

Oczywiście komuniści złamali większość własnych zobowiązania wobec Kościoła, natomiast Kościół rzecz jasna był pod tym względem czysty jak żona cezara. Nadal chwalił jego imię, wznosił modły za władze okupacyjną, potępił 'bandy podziemia'... Wszak Kościół jest święty, więc nie może oszukiwać nawet komunistów.



http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=polityczna%20m%C4%85dro%C5%9B%C4%87%20kardyna%C5%82a%20stefana%20wyszy%C5%84skiego&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CCsQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.wtl.us.edu.pl%2Fstih%2F1%2C1%2FSTiH_01%2C1(2011)159-174.pdf&ei=wvzxULLmPMXvsgayhYCwCQ&usg=AFQjCNFulSERM49LXxb9rC1I9-fH_GxiXQ&bvm=bv.1357700187,d.Yms