... czyli dlatego tak są uśmiechnięci i wyluzowani na szklanym
ekranie :

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20101224&typ=my&id=my09.txt

"Politycy zrozumieli, że najważniejszą sprawą jest zdobycie i
zachowanie władzy. I tylko to. Że odważne projekty polityczne,
społeczne czy gospodarcze są dla nich w gruncie rzeczy większym
zagrożeniem niż szansą. Że na przykład cztery reformy rządu Jerzego
Buzka (mniejsza o to, czy były potrzebne, czy nie) przyczyniły się do
kompromitującej porażki jego formacji w 2001 roku.
Klasa polityczna nauczyła się, że najlepiej niewiele robić, za to dużo
i miło mówić oraz dobrze wyglądać. Przykłady takich polityków, jak
Aleksander Kwaśniewski lub Kazimierz Marcinkiewicz, a ostatnio Donald
Tusk pokazują, że zaniechanie tradycyjnie rozumianej, aktywnej
polityki (jak mówią promotorzy postpolityki, "XIX-wiecznej")
najbardziej popłaca. Wyborcy, a już szczególnie sondaże, premiują
ludzi o niezbyt wyrazistych lub wręcz zmiennych poglądach, za to o
wyrazistym języku, dobrym kontakcie z ludźmi, szczególnie młodymi.
Niebieskie oczy i ładna koszula są na miejscu. Umiejętność tańca lub
gry w piłkę także.
Naturalnie obraz jest nieco uproszczony. Oprócz wyżej wymienionych,
działa przecież w Polsce "XIX-wieczny" Jarosław Kaczyński, którego
formacja pięć lat temu odniosła podwójne zwycięstwo nad pozornie
niedającym szans przeciwnikiem, a później, choć przegrywała, to jednak
pozostaje siłą numer dwa. I odwrotnie, Janusz Palikot, o którym można
powiedzieć z niemal całkowitą pewnością, że rozpoczął awanturę
kompletnie nieudaną. Również inicjatywa rozłamowców z PiS, bardzo
medialna, raczej nie rokuje wielkich szans powodzenia (choć tutaj
należy jeszcze poczekać na rozwój wypadków).
Wyjątki te jednak nie zmieniają faktu, że Platforma Obywatelska,
której rząd zużywa o wiele więcej energii i czasu na "PR-owe zagrywki"
niż na realne działania, cieszy się nieustającym poparciem Polaków."