Tadeusz “TAD” Witkowicz

Amerykański self-made miliarder polskiego pochodzenia. Zbudował takie firmy
jak Artel Communications, CrossCom oraz Adlex. Obecnie kieruje Otago Capital.
Jego majątek szacowany jest na ponad 1 miliard 100 milionów zł.

biografia

Urodzony 9 grudnia 1949 roku na końcu świata, a jeśli nie świata to na pewno
mapy. Małe miasteczko Kodeń (dziś 1600 mieszkańców) przy granicy z Białorusią.
Pochodzi z biednej rodziny, posiadającej wtedy 5 hektarowe gospodarstwo,
której nie było stać na konia. Mieszkał z rodzicami i bratem w jednej izbie do
której wchodziło się przez kurnik (sic!) i systematycznie głodował na wiosnę,
kiedy to kończyły się zapasy z zimy, a nowych plonów jeszcze nie było. Udało
mu się jednak ukończyć szkołę i zrządzeniem losu w wieku 17 lat wyjechać do
ciotki do Kanady.

Emigracja

W Kanadzie uczył się w szkole, a wieczorami pracował zbierając robaki na polu
golfowym. Skończył na studiach fizykę, a potem pracował dla BNR, gdzie
zaprojektował wzmacniacz światłowodów nowej generacji. Po tym sukcesie
wyjechał do USA i rozpoczął pracę w Valtec, którą zakończył w 1980 roku, kiedy
to mając 5 tys. dolarów oszczędności założył pierwszą firmę – Artel Pierwsza firma założona przez Witkowicza zajmowała się produkcją nadajników i
odbiorników światłowodowych. Po 2 latach działalności Witkowicz jako pierwszy
Polak umieścił firmę na NASDAQ. Po premierze pakiet jego akcji był warty 14
milionów dolarów. Prowadził firmę z sukcesami kilka lat po czym sprzedał
wszystkie udziały. Bezrobocie w jego przypadku nie trwało długo, gdyż bardzo
szybko założył kolejną firmę.

http://www.seminarium.asbiro.pl/

--

 Karol <jef_f@NOSPAM.gazeta.pl> napisał(a): Wkejam, tekst dla tych ktorym nie chce sie czytc, bo nie chca wiedziec co to
jest tak naprawde KAPITALIZM;

*Kapitalizm to ustrój, w którym ludzie dzielą się z innymi swoim kapitałem;
czasem, pracą, doświadczeniem, kreatywnością. Robią to rzecz jasna we włąsnym
interesie, ale dzięki temu korzystają inni. Na tym właśnie polega
&#8222;solidarność&#8221;; aby sobie zrobić dobrze, musisz dbać o innych.

Gdy w 1990 roku jechałem do Polski w poszukiwaniu informatyków, kierowałem się
dość wtedy ryzykownym założeniem, że jest tam wielu mądrych, utalentowanych
ludzi, których mogę do swoich pomysłów wykorzystać. Zaryzykowałem i wygrałem.
Moje inwestycje w Polskę i Polaków były jednym z fundamentów mego
amerykańskiego sukcesu.

Teraz jest podobnie &#8211; czuję, że w Polsce jest potencjał, który powinien zostać
wykorzystany, w przeciwnym razie najzdolniejsi ludzie wyjadą za granicę i
Polska ich straci. Trzeba ich znaleźć i pomóc im, skontaktować ich z wielkim
światem, z biznesem, nauczyć nowoczesnego myślenia i, rzecz jasna, sfinansować
ten potencjał. Ja chę to robić. Chcę się w stu procentach skupić na
działalności w Polsce. Taka jest logika mego działania. CrossComm był
outsourcingiem, w Adleksie wykonywałem w Polsce całą produkcję, sprzedając ją
na rynek amerykański, teraz chcę wszystko zrobić w Polsce i sprzedawać to na
świat.

W trakcie tych kilkunastu lat swej obecności w Gdańsku wykształciłem kilku
wybitnych specjalistów, nadających się do pracy na wszystkich stanowiskach
menedżerskich, w dowolnej firmie świata. Chcę więcej takich ludzi znaleźć i
zorganizować z nimi udany biznes. Tym bardziej, że po amerykańskiej stronie
oceany jest wielu, którzy chętnie pójdą w moje ślady i zainwestują w polskie
talenty miliony, czy nawet miliardy dolarów. Marzy mi się polska firma z
oddziałem w USA. Rynek amerykański jest największy, najważniejszy i trzeba na
nim być. Firma technologiczna, której tam nie ma, nie ma większych szans. W
motoryzacji, przemyśle meblowym czy kosmetycznym można działać poza Ameryką, w
high-tech karty rozdają Amerykanie.

Moja następna polska firma zacznie sprzedawać w Polsce, potem w Europie, by
ostatecznie wejść do Ameryki. Z chwilą osiągnięcia rynku Stanów Zjednoczonych
firmę sprzedamy, albo wejdziemy z nią na giełdę i zaczniemy coś nowego. Wiem
jak to zrobić. Szukam jedynie właściwych partnerów. Mógłbym sam założyć firmę,
sam ją prowadzić, ale nie chcę, bo przyrzekłem sobie, że już nigdy tego nie
zrobię. Uważam też, że rynek się zmienia i lepiej pasuj do niego ludzie
młodzi, którzy w nowych warunkach radzą sobie lepiej niż ja. Internet zmienił
rynek, zmienił technologię, pomysły ludzi w moim wieku są już przestarzałe.
Mój najlepszy czas minął. Współczesny trzydziestolatek lepiej ode mnie rozumie
potrzeby swojej generacji. On wyrastał w erze technologii komputerowej,
internetowej, komórkowej, posługuje się nią znacznie sprawniej niż ja, dla
którego jest ona jednak czymś sztucznym. Takich ludzi szukam!

Problem w tym, że te polskie pomysły, które znam, są od strony biznesowej zbyt
słabo przemyślane i dlatego nikt w nie nie zainwestuje. Próbuję temu zaradzić.
Zorganizowałem konkurs na biznesplan, inwestuję w szkolenie młodych
przedsiębiorców, piszę artykuły, piszę poradnik dla planujących start-up,
współpracuję z ludźmi podzielającymi moje spostrzeżenia. Nie celuję zbyt
wysoko, jestem realistą. Będę szczęśliwy, jeśli uda mi się choć jednego
młodego przedsiębiorczego człowieka zatrzymać nad Wisłą, tym bardziej, że po
Wall Street czy Fifth Avenue można pospacerować w każdej chwili. I dlatego
powtarzam aż do znudzenia: sam pomysł nie wystarczy. Pomysł to tylko pięć
procent sukcesu. Pozostałe 95% to ciężka, żmudna harówka.

Niektóre moje pomysły były bardzo dobre, jednakże bez pasji przekształcenia
ich w biznes, bez umiejętności pokonania setek, tysięcy przeszkód stojących na
drodze do sukcesu, niczego bym nie osiągnął. Zresztą sama pasja i wiedza nie
wystarczą. Do niczego bym nie doszedł, gdyby nie pracowitość, wytrwałość i
poświęcenie. Drogę do milionów miałem pełną zakrętów, wybojów i przeszkód. Nie
byłem dobrze urodzony, nie miałem nazwiska, kontaktów, układów czy powiązań,
które pomogłyby mi osiągnąć sukces lub przynajmniej dałyby dobry start.
Wprawdzie emigracja do Kanady byłą dla mnie szansą, jakiej w małym podlaskim
miasteczku nie miałem, ale przecież nie każdy emigrant zostaje milionerem.
Gros osiedlających się w Kanadzie i USA Hindusów, Chińczyków, Rosjan,
Meksykanów, Nigeryjczyków, Polaków i imigrantów z innych rejonów świata
odkrywa, że nie jest to wcale łątwe; nikt ci tam nie da niczego za darmo, a
dolary nie rosną na drzewach. Im szybciej zrozumieją, że oczekiwanie na pomoc
rządu jest naiwnością, a w drodze do sukcesu mogą liczyć jedynie na siebie,
tym szybciej ten sukces osiągną.

Wszystkiego dorobiłem się w życiu sam, ciężką, rzetelną i uczciwą pracą.
Napisałem o tym, ponieważ chcę pokazać, że sukces jest w zasięgu zwykłych
ludzi, nawet takich biedaków jak ja. Mam nadzieję, że moja historia pomoże
choć jednemu z Was wykorzystać szansę, jaką jest dziś niepodległa Polska. Nie
musicie &#8211; jak ja w 1966 roku &#8211; emigrować. Szansę na sukces macie na miejscu,
sięgnijcie tylko po nią.*

http://www.seminarium.asbiro.pl/

--

  Karol pisze:

Tadeusz &#8220;TAD&#8221; Witkowicz

wszystko fajnie, biografia niezła, tylko dlaczego boi się go jak napisałeś w tytule akurat PO?

marek czaplicki <emcza@gazeta.pl> napisał(a):

  Karol pisze:
> Tadeusz &#8220;TAD&#8221; Witkowicz

wszystko fajnie, biografia niezła, tylko dlaczego boi się go jak napisałeś w tytule akurat PO?

To PO boi sie emigrantow. Sporo na ten temat tu juz napisalem, widocznie nie
czytasz uwaznie postow.

Krotko ci odpowiem: PO kontynuuje polityke, ktora zapoczatkowono po
tzw.*okraglym stole. Przeczytaj opracowanie prof. K. Poznanskiego, na ten
temat, ktore dzisiaj tez wkleilem. --

Krotko ci odpowiem: PO kontynuuje polityke, ktora zapoczatkowono po
tzw.*okraglym stole. Przeczytaj opracowanie prof. K. Poznanskiego, na ten
temat, ktore dzisiaj tez wkleilem.

...przeczytaj watek pt. Dlaczego Michnik boi sie Polakow.


--

Karol pisze:

Krotko ci odpowiem: PO kontynuuje polityke, ktora zapoczatkowono po
tzw.*okraglym stole. Przeczytaj opracowanie prof. K. Poznanskiego, na ten
temat, ktore dzisiaj tez wkleilem.

a ja krótko zapytam. na początek trochę wyjaśnień. pracowałem w jednej firmie w okresie transformacji. firma padła. a pod koniec jej egzystowania, kierownictwo rozkradało, tak właśnie rozkradało, nie kupowało, nie wykładało brzęczącą monetę. czy wyobrażasz sobie, że uczynienie z partyjniaków, menedżerów z prawdziwego zdarzenia udałoby się bez zagranicznych inwestycji bezpośrednich?

marek czaplicki <emcza@gazeta.pl> napisał(a):

 czy wyobrażasz sobie, że uczynienie z partyjniaków, menedżerów z prawdziwego zdarzenia udałoby się bez zagranicznych inwestycji bezpośrednich?

nie, nie wyobrazam sobie i dlatego jestem zawzietym przeciwnikiem *okraglego
stolu*, ktory takim *menedzerom* dal zielone swiatlo.


--

  Karol pisze:

marek czaplicki <emcza@gazeta.pl> napisał(a):

 czy wyobrażasz sobie, że uczynienie z partyjniaków, menedżerów z prawdziwego zdarzenia udałoby się bez zagranicznych inwestycji bezpośrednich?

nie, nie wyobrazam sobie i dlatego jestem zawzietym przeciwnikiem *okraglego
stolu*, ktory takim *menedzerom* dal zielone swiatlo.

ale innych nie było. młodzi ludzie, którzy wtedy kończyli studia nie nabrali jeszcze praktyki do zarządzania ludźmi w warunkach gospodarki wolnorynkowej. ci którzy mieli trochę kapitału traktowali ludzi jak bezrozumne bydło. prawdziwe ludzkie traktowanie zaznałem dopiero w firmie kierowanej przez obcokrajowców.

marek czaplicki <emcza@gazeta.pl> napisał(a):

ale innych nie było. młodzi ludzie, którzy wtedy kończyli studia nie nabrali jeszcze praktyki do zarządzania ludźmi w warunkach gospodarki wolnorynkowej. ci którzy mieli trochę kapitału traktowali ludzi jak bezrozumne bydło. prawdziwe ludzkie traktowanie zaznałem dopiero w firmie kierowanej przez obcokrajowców.

.. to wszytko mozna bylo inaczej zalatwic, ale kumplom od *porozumienia
okraglego stolu* nie o to przeciez chodzilo. Przeczytaj koniecznie ta prace prof. K. Poznannskiego, ktorego nienawidzi Michnik i ci ktorych on kryje
i oslania.


--

  Karol pisze:

. to wszytko mozna bylo inaczej zalatwic, ale kumplom od *porozumienia
okraglego stolu* nie o to przeciez chodzilo. Przeczytaj koniecznie ta prace prof. K. Poznannskiego, ktorego nienawidzi Michnik i ci ktorych on kryje
i oslania.

inaczej tzn. jak? profesor na którego powołujesz się opisuje tylko polską rzeczywistość gospodarczą okresu 1989-2004. nie podając innych recept na uzdrowienie życia politycznego, gospodarczego i społecznego.
nawet pierwszy wybrany w wolnych wyborach prezydent III RP nie wiedział jaki ustrój nastąpi po komunie. pamiętam jego słowa, że demokracja "to walka wszystkich ze wszystkimi". śmieszne. ale tylko pozornie. tacy ludzie zostali wtedy wybierani i władali umysłami Polaków. dzisiaj społeczeństwo posmakowało trochę demokracji i wolnego rynku. i już nauczyło się doceniać swoją siłę i siłę swego głosu. fajnym na czasie przykładem jest inicjatywa tak odległa od polityki jak KoniecPZPN. tu głosu społeczeństwa przestraszyły się firmy sponsorujące reprezentację Polski.
przyszło nam żyć w naprawdę ciekawych czasach. a jest takie chińskie przekleństwo "obyś żył w ciekawych czasach". ja staram się patrzeć na rzeczywistość optymistycznie i zawsze znajdować promień słońca w każdym tunelu :-) .

marek czaplicki <emcza@gazeta.pl> napisał(a):

inaczej tzn. jak? profesor na którego powołujesz się opisuje tylko polską rzeczywistość gospodarczą okresu 1989-2004. nie podając innych recept na uzdrowienie życia politycznego, gospodarczego i społecznego.
nawet pierwszy wybrany w wolnych wyborach prezydent III RP nie wiedział jaki ustrój nastąpi po komunie. pamiętam jego słowa, że demokracja "to walka wszystkich ze wszystkimi". śmieszne. ale tylko pozornie. tacy ludzie zostali wtedy wybierani i władali umysłami Polaków. dzisiaj społeczeństwo posmakowało trochę demokracji i wolnego rynku. i już nauczyło się doceniać swoją siłę i siłę swego głosu. fajnym na czasie przykładem jest inicjatywa tak odległa od polityki jak KoniecPZPN. tu głosu społeczeństwa przestraszyły się firmy sponsorujące reprezentację Polski.

to co opisuje prof. K. Poznanski to klucz do zrozumienia obecnej
polityczno-ekonomicznej sytuacji Polski. To jak diagnoza choroby, ktora nadal
toczy Polske.
Pierwszy Prezydent III PRL, twierdzac, ze demokracja jest *walka wszystkich ze
wszytkimi* po prostu nie mial zielonego pojecia o demokracji i jest jedna z
tych osob, ktora dopuscila do tego, ze w Polsce zapanowala demokracja
oligarchow wywodzacych sie z elity *czerwonej burzuazji* (kacykow PZPR).

Demokracja oligarchow, to skrajnie niesprawiedliwy rodzaj demokracji.
Demokracja moze miec rozne odmiany. Ten ktory wybrano w Polsce, jest jednym z najgorszych.

przyszło nam żyć w naprawdę ciekawych czasach. a jest takie chińskie przekleństwo "obyś żył w ciekawych czasach". ja staram się patrzeć na rzeczywistość optymistycznie i zawsze znajdować promień słońca w każdym tunelu :-) .

bo tak trzeba zyc, ale nie oznacza to, ze trzeba sie na wszystko godzic, co
cwansi i bardziej bezwzgledni od nas nam dyktuja.


--

Karol pisze:

to co opisuje prof. K. Poznanski to klucz do zrozumienia obecnej
polityczno-ekonomicznej sytuacji Polski. To jak diagnoza choroby, ktora nadal
toczy Polske.

masz rację, jeżeli chodzi o diagnozę choroby. ale nie jest prawdziwym lekarzem ten, który mówi "pacjent kicha, prycha i kaszle, ale nie wiem jak jego stan odmienić"

Pierwszy Prezydent III PRL, twierdzac, ze demokracja jest *walka wszystkich ze
wszytkimi* po prostu nie mial zielonego pojecia o demokracji i jest jedna z
tych osob, ktora dopuscila do tego, ze w Polsce zapanowala demokracja
oligarchow wywodzacych sie z elity *czerwonej burzuazji* (kacykow PZPR).

pierwszy prezydent mówił tak bo słowa o walce podszepnęli mu ludzie, których on wtedy wziął do swojej kancelarii. byli to założyciele porozumienia centrum. pamiętam jedną dyskusję jaką toczyłem ze swoim kumplem. on był wielkim zwolennikiem owej formacji ja mówiłem że Wałęsa i Porozumienie Centrum rozstaną się po pół roku. trwało to trochę dłużej ale jednak.

Demokracja oligarchow, to skrajnie niesprawiedliwy rodzaj demokracji.
Demokracja moze miec rozne odmiany. Ten ktory wybrano w Polsce, jest jednym z najgorszych.

zdecyduj się demokracja należy do zwykłych ludzi. gospodarka to i owszem może być ludzka, oligarchów albo króla.