Grupy dyskusyjne

"Polska za zamkniętymi oczami" ,czyli bilans działalności POlszewi.

	Data: 2010-07-17 01:47:55
Autor: robertbig
"Polska za zamkniętymi oczami" ,czyli bilans działalności POlszewi.
On 17 Lip, 09:02, Antenka <sweet.blue_e...@wp.pl> wrote: "Polska za zamkniętymi oczami" ======================> Rzetelna analiza, blisko trzyletniego okresu rządów obecnego układu musiałaby stworzyć obraz przerażający. Szczególnie dla tej części polskiego społeczeństwa, która zwiedziona medialnym fałszem uwierzyła, że politycy Platformy mogą zbudować nową, polityczną jakość.. Tymczasem, zamiast deklarowanych "standardów" ujrzeliśmy pogardę dla prawa, ordynarne oszustwa i całkowitą degrengoladę - w wykonaniu najwyższych urzędników państwowych i partyjnych przyjaciół Donalda Tuska. Polacy zapomnieli, że wielu ludzi Platformy wywodzi się z KLD - znanej w latach 90. partii "aferałów", której krótki epizod udziału w rządach zakończył się licznymi procesami i wyrokami skazującymi dla czołowych działaczy. Kwintesencją rządów Platformy w tym zakresie była tzw. afera hazardowa, gdy prawdziwym obliczem partii stała się spocona twarz Chlebowskiego, a językiem przekazu - prymitywne i pełne wulgaryzmów rozmowy partyjnych macherów. Kazus afery hazardowej czy stoczniowej był możliwy ponieważ w rządzie Donalda Tuska panowało przyzwolenie na tego rodzaju praktyki, zbudowane na poczuciu aroganckiej bezkarności - ta zaś, wynikała ze świadomości zawłaszczenia wszystkich, newralgicznych miejsc życia politycznego i gospodarczego. W poczuciu tej bezkarności, podejmowano działania mające na celu zabezpieczenie finansowania partii, poprzez wpływy z gier hazardowych oraz uwłaszczenia na majątku upadających stoczni. Kontakty polityków PO z biznesem hazardowym, który w ogromnym zakresie jest własnością środowisk przestępczych i ludzi peerelowskich służb, nie byłyby możliwe, gdyby urzędujący premier nie rozmontował demokratycznych mechanizmów kontrolnych i nie oparł swoich rządów na środowisku wywodzącym się z tych służb. Zwycięstwo wyborcze z roku 2007 otworzyło przed obecnym układem drogę do zagarnięcia jak największych obszarów władzy. Fakt, iż aneksję rozpoczęto od służb specjalnych wskazuje na rzeczywiste mechanizmy rządzące III RP. Nie przypadkiem do służb wróciła "stara kadra" - Janusz Bojarski, Andrzej Barcikowski, Marian Janicki, Leszek Elas czy Zdzisław Skorża Nie przypadkiem, priorytetem stało się przywrócenie wpływów żołnierzy i agentów zlikwidowanych WSI oraz reaktywacja układu stworzonego przez to środowisko. Odtąd też, model funkcjonowania służb specjalnych - jako "zbrojnego ramienia" grupy rządzącej i wspornika gwarantującego nienaruszalność jej interesów, stał się "podstawą programową" ekipy Donalda Tuska. Kolejne dwa lata upłynęły na umacnianiu prerogatyw "odzyskanych" służb, poprzez powrót do peerelowskich metod zarządzania bezpieczeństwem oraz na przejmowaniu spółek skarbu państwa i nielicznych, niezależnych jeszcze instytucji. Przejęcie nadzoru nad CBA ,pozwoliło na skupienie w rękach Platformy wszystkich mechanizmów kontroli antykorupcyjnej i otworzyło nieograniczone możliwości w zakresie "ręcznego" sterowania prywatyzacją. W wymiarze politycznym, proces ten mógł nabrać tempa po tragedii smoleńskiej, gdy śmierć prezydenta i dziesiątek towarzyszących mu osób otworzyła przed partią Tuska wiele, niedostępnych dotąd obszarów władzy. Symbolem tych bezwzględnych dążeń jest postać Bronisława Komorowskiego, który natychmiast po informacji o katastrofie, nim jeszcze potwierdzono śmierć prezydenta przystąpił do zawłaszczania uprawnień głowy państwa i obsadzenia wakujących stanowisk. IPN, NBP i urząd Rzecznika Praw Obywatelskich były ostatnimi, brakującymi ogniwami w łańcuchu totalnej władzy. Wbrew werbalnym deklaracjom marszałka, że "w obliczu śmierci prezydenta nie będę wchodził w jego rolę", uczynił on wszystko, by jak najszybciej i najszerzej przejąć kompetencje tragicznie zmarłego prezydenta. Podpisanie przez Komorowskiego, w okresie pełnienia obowiązków aż 64 ustaw wskazuje na skalę władczych ambicji tego człowieka. Jednocześnie, w okresie poprzedzającym wybory prezydenckie zadbano o dalsze poszerzenie nadzoru nad społeczeństwem. W tym celu, grupa rządząca nie respektując wyroku Trybunału Konstytucyjnego, przyznała nowe uprawnienia funkcjonariuszom "odzyskanego" Centralnego Biura Antykorupcyjnego. Służbie udzielono kompetencji, o jakich nie śniło się nawet Mariuszowi Kamińskiemu. Biuro ma odtąd zbierać bez żadnej kontroli dane o chorobach, przekonaniach politycznych i religijnych oraz preferencjach seksualnych obywateli. Jego działalność nie będzie się ograniczać do korupcji urzędników. CBA ma ścigać wszystkich i wszystkie rodzaje przestępstw, co pozwoli na wykorzystanie tej służby do dyscyplinowania "niepokornych" przedsiębiorców lub nazbyt aktywnych przeciwników politycznych. W tym samym obszarze działań, można umieścić decyzję Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który bez żadnych zapowiedzi rozpoczął spis powszechny wszystkich Internautów w Polsce. Do 11 czerwca br. tzw. providerzy Internetu zobowiązani zostali do przekazania danych wszystkich swoich abonentów. Jak informuje UKE oficjalnym powodem ma być "rozpoczęcie procesu analiz lokalnych rynków usług dostępu szerokopasmowego do Internetu" . Nie mamy żadnej pewności, że dane te nie zostaną wykorzystane przez służby podległe rządzącym i nie posłużą do inwigilacji lub represji wobec użytkowników Internetu. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że ten obszar aktywności obywatelskiej zdaje się stanowić ostatni bastion, niedostępny dla wpływów oficjalnej propagandy. Obecny stan prawny już pozwala służbom na uzyskanie od operatora telekomunikacyjnego lub dostawcy Internetu tzw. logów, czyli rejestrów połączeń. Prawo każe przechowywać je operatorom przez dwa lata. Ustawa o policji stanowi też, w jakich przypadkach organa ścigania mogą prowadzić niejawnie tzw. kontrolę operacyjną, czyli np. podsłuch internetowy. Ostatecznym akcentem, kończącym proces monopolizacji władzy jest wygrana Komorowskiego w wyborach prezydenckich. Trzeba przy tym pamiętać, że przejęcie uprawnień prezydenta RP, było dla ludzi z grupy rządzącej celem nadrzędnym. Ten swoisty program "totalitarnych liberałów" można streścić w słowach, jakie Komorowski wypowiedział 13 listopada 2009 roku: " Póki jest ten prezydent, nie da się dobrze rządzić". Stwierdził też wówczas: "Do wyborów prezydenckich trudne reformy będą leżały odłogiem, bo urząd prezydenta jest wielkim i skutecznym hamulcowym". Warto zauważyć, jak deklaracje Komorowskiego stoją w jaskrawej sprzeczności z dywagacjami Donalda Tuska o "prezydenckich żyrandolach", którymi szef rządu chciał zdezawuować rolę prezydenckiego ośrodka władzy i usprawiedliwić swoją rezygnację z ubiegania się o ten urząd. Pamiętając o wieloletniej kampanii nienawiści wobec Lecha Kaczyńskiego oraz ciągłego oczerniania i atakowania postaci prezydenta, trudno nie zauważyć, że dla ludzi Platformy zajęcie Pałacu Prezydenckiego stanowi spełnienie marzeń o władzy absolutnej. Również dla środowisk wspierających grupę rządzącą - od Urbana i Jaruzelskiego, po Wałęsę i Dukaczewskiego - postać prezydenta Kaczyńskiego była ostatnią "przeszkodą" w drodze do pełnej "normalizacji". Oczywiście - nie jest prawdziwa teza, jakoby w tej sytuacji grupa ta nie miała innego wyjścia, jak tylko przystąpić do realizowania wyborczych obietnic. Taka konieczność istniałaby wówczas, gdyby funkcjonowały jakiekolwiek mechanizmy kontrolne władzy, w postaci niezależnych instytucji, służb antykorupcyjnych lub wolnych mediów. Ponieważ mechanizmy takie nie istnieją, skutecznie rozmontowane przez Donalda Tuska, a podstawowym atrybutem tych rządów jest osłona propagandowa ze strony wiodących mediów - nie należy spodziewać się, by przejęcie pełni władzy musiało obligować rządzących do podjęcia jakichkolwiek poważnych reform. Wystarczy medialna gra pozorami oraz skupienie uwagi społeczeństwa na tematach zastępczych, w tym, temacie podstawowym - generowaniu lęku przed powrotem PiS-u do władzy i nakręcaniem spirali nienawiści do Jarosława Kaczyńskiego. Ta koncepcja była skuteczna przez ostatnie 3 lata, pozwalając grupie rządzącej na całkowitą bezkarność w zakresie odpowiedzialności za Polskę i za złożone wyborcom obietnice. Jak każdy prosty zabieg socjotechniczny, oparty na manipulacji właściwej systemowi totalitarnemu, będzie nadal efektywna w społeczeństwie uzależnionym od przekazu telewizyjnego i powszechnego, bezkrytycznego przyjmowania dziennikarskich relacji. W połączeniu z nadzorem Internetu, dziennikarską autocenzurą i przemilczaniem wiadomości niekorzystnych sprawi, że do świadomości Polaków nie przedostanie się żadna informacja, mogąca zaszkodzić propagandowemu wizerunkowi grupy rządzącej. Błędem również byłoby porównywanie obecnej sytuacji do tej, w jakiej znajdował się w roku 2006 Jarosław Kaczyński , będąc szefem koalicyjnego rządu i mając w Pałacu Prezydenckim sprzyjającego mu polityka. Różnica nie polega wyłącznie na fakcie, że Tusk stoi na czele rządu wyłonionego z dwupartyjnej koalicji i cieszy się propagandowym wsparciem medialnym. O wiele ważniejsza jest okoliczność, że grupa rządząca posiada wsparcie dwóch, najważniejszych sił zewnętrznych, mających wpływ na politykę III RP - Rosji i Niemiec, ale też może liczyć na poparcie ze strony postkomunistycznej oligarchii, rozlicznej (nadal wpływowej) agentury oraz środowisk wojskowej i cywilnej bezpieki. Ponieważ to one, w ogromnym stopniu decydują o procesach politycznych i gospodarczych zachodzących w Polsce, o czym wielokrotnie mogliśmy przekonać się w ostatnich trzech latach - bezpieczeństwo i zakres władzy sprawowanej przez ludzi Platformy, jest nieporównywalnie większy, niż miało to miejsce z rządami w latach 2005/ 2006. To głównie z tego powodu, wynika realna groźba totalnego zawłaszczenia życia publicznego i politycznego i sprawowania rządów w interesie wąskich grup społecznych, dla których pojęcia polskości czy patriotyzmu są całkowicie obce. Groźba, o tyle poważna, że gwarantem owego "paktu nad trumnami" ma być putinowska Rosja, której rozwiązania legislacyjne w zakresie zapewnienia nadzoru nad społeczeństwem, są dla obecnego rządu wzorem w procesie bondaryzacji Polski. W wymiarze politycznym i historycznym oznacza to dążenie do pozornego "pojednania" z moskiewskimi "siłownikami", nawet za cenę rezygnacji z prawdy o Smoleńsku i ograniczenia polskiej suwerenności. Ten cel, tuż przed tragedią z 10 kwietnia wyraźnie wskazał Bronisław Komorowski, definiując "pojednanie" z Rosją jako "interes nas wszystkich" oraz mówiąc otwarcie o słowach Putina "niosących Polsce nadzieję". Jeśli zatem objęcie pełni władzy przez ludzi grupy rządzącej, nie będzie niosło korzyści dla ogółu społeczeństwa i nie należy liczyć na żadne, poważne reformy, można pytać: jak tego rodzaju władza zamierza zapewnić sobie nienaruszalność, czego możemy spodziewać się w najbliższej przyszłości? Sądzę, że odpowiedzi na to pytanie można szukać w orwellowskiej wizji "Roku 1984", gdzie pada stwierdzenie: "Jeżeli ktoś chce rządzić, rządzić nieprzerwanie, musi umieć burzyć w poddanych poczucie rzeczywistości". Tu kryje się groźba największa, bo owo poczucie rzeczywistości nie jest niczym innym, jak prawdą o otaczającym nas świecie, trudnym do przecenienia darem należnym ludziom wolnym. Przygotowania, jakie poczyniono w ostatnich trzech latach mogą świadczyć, że uprawnienia służb specjalnych i innych organów państwa zostaną wykorzystane dla fałszowania obiegu informacji publicznych, działań dezinformacyjnych oraz poddania społeczeństwa nadzorowi. Władza - jaką dziś osiągnęła grupa rządząca Polską, stanie się nieusuwalna i totalna wówczas, gdy pozwolimy zburzyć prawdziwy obraz rzeczywistości i tchórzliwie zamkniemy na nią oczy. http://bezdekretu.blogspot.com/2010/07/polska-za-zamknietymi-oczami.html (Artykuł opublikowany w "Gazecie Finansowej" z 16 lipca 2010 r.) Antenka P.s. A nie mówiłam, że PRL wrócił? Ludzie, pora zejść do podziemia, nim nas wszystkich wymordują, tak jak tych niewygodnych w dn. 10.04.2010r. Całej POlszewi z jej aparatem inwigilacji mówię : Kija wam w dupę, gnoje! Wszyscy będziecie wisieć! Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy! Antenka. Masz racje Tusk i jego ekipa to zero i ja na niego nie głosowałem. Ale Kaczory to Tornado. Coś niewyobrażalnego. I tak nieracjonalnego ,że nie miesci sie to w głowie. Czemu tu sie więc dziwic? Jesli te ostatnie wybory opierały sie ,nie na miłości do jakichkolwiek polityków i ich parti. Ale na niedopuszczeniu do ponownego pojawienia sie na scenie Kaczora. Wybrano mniejsze zło. POPROSTU

	Data: 2010-07-18 02:13:01
Autor: Jaksa
"Polska za zamkniÄtymi oczami" ,czyli bilan s dziaĹalnoĹci POlszewi.
On Sat, 17 Jul 2010 10:47:55 +0200, robertbig <robertbig@wp.pl> wrote: On 17 Lip, 09:02, Antenka <sweet.blue_e...@wp.pl> wrote: "Polska za zamkniÄtymi oczami" ======================>> Rzetelna analiza, blisko trzyletniego okresu rzÄdĂłw obecnego ukĹadu musiaĹaby stworzyÄ obraz przeraĹźajÄcy. SzczegĂłlnie dla tej czÄĹci polskiego spoĹeczeĹstwa, ktĂłra zwiedziona medialnym faĹszem uwierzyĹa, Ĺźe politycy Platformy mogÄ zbudowaÄ nowÄ, politycznÄ jakoĹÄ. Tymczasem, zamiast deklarowanych "standardĂłw" ujrzeliĹmy pogardÄ dla prawa, ordynarne oszustwa i caĹkowitÄ degrengoladÄ - w wykonaniu najwyĹźszych urzÄdnikĂłw paĹstwowych i partyjnych przyjaciĂłĹ Donalda Tuska. Polacy zapomnieli, Ĺźe wielu ludzi Platformy wywodzi siÄ z KLD - znanej w latach 90. partii "aferaĹĂłw", ktĂłrej krĂłtki epizod udziaĹu w rzÄdach zakoĹczyĹ siÄ licznymi procesami i wyrokami skazujÄcymi dla czoĹowych dziaĹaczy. KwintesencjÄ rzÄdĂłw Platformy w tym zakresie byĹa tzw. afera hazardowa, gdy prawdziwym obliczem partii staĹa siÄ spocona twarz Chlebowskiego, a jÄzykiem przekazu - prymitywne i peĹne wulgaryzmĂłw rozmowy partyjnych macherĂłw. Kazus afery hazardowej czy stoczniowej byĹ moĹźliwy poniewaĹź w rzÄdzie Donalda Tuska panowaĹo przyzwolenie na tego rodzaju praktyki, zbudowane na poczuciu aroganckiej bezkarnoĹci - ta zaĹ, wynikaĹa ze ĹwiadomoĹci zawĹaszczenia wszystkich, newralgicznych miejsc Ĺźycia politycznego i gospodarczego. W poczuciu tej bezkarnoĹci, podejmowano dziaĹania majÄce na celu zabezpieczenie finansowania partii, poprzez wpĹywy z gier hazardowych oraz uwĹaszczenia na majÄtku upadajÄcych stoczni. Kontakty politykĂłw PO z biznesem hazardowym, ktĂłry w ogromnym zakresie jest wĹasnoĹciÄ Ĺrodowisk przestÄpczych i ludzi peerelowskich sĹuĹźb, nie byĹyby moĹźliwe, gdyby urzÄdujÄcy premier nie rozmontowaĹ demokratycznych mechanizmĂłw kontrolnych i nie oparĹ swoich rzÄdĂłw na Ĺrodowisku wywodzÄcym siÄ z tych sĹuĹźb. ZwyciÄstwo wyborcze z roku 2007 otworzyĹo przed obecnym ukĹadem drogÄ do zagarniÄcia jak najwiÄkszych obszarĂłw wĹadzy. Fakt, iĹź aneksjÄ rozpoczÄto od sĹuĹźb specjalnych wskazuje na rzeczywiste mechanizmy rzÄdzÄce III RP. Nie przypadkiem do sĹuĹźb wrĂłciĹa "stara kadra" - Janusz Bojarski, Andrzej Barcikowski, Marian Janicki, Leszek Elas czy ZdzisĹaw SkorĹźa Nie przypadkiem, priorytetem staĹo siÄ przywrĂłcenie wpĹywĂłw ĹźoĹnierzy i agentĂłw zlikwidowanych WSI oraz reaktywacja ukĹadu stworzonego przez to Ĺrodowisko. OdtÄd teĹź, model funkcjonowania sĹuĹźb specjalnych - jako "zbrojnego ramienia" grupy rzÄdzÄcej i wspornika gwarantujÄcego nienaruszalnoĹÄ jej interesĂłw, staĹ siÄ "podstawÄ programowÄ" ekipy Donalda Tuska. Kolejne dwa lata upĹynÄĹy na umacnianiu prerogatyw "odzyskanych" sĹuĹźb, poprzez powrĂłt do peerelowskich metod zarzÄdzania bezpieczeĹstwem oraz na przejmowaniu spĂłĹek skarbu paĹstwa i nielicznych, niezaleĹźnych jeszcze instytucji. PrzejÄcie nadzoru nad CBA ,pozwoliĹo na skupienie w rÄkach Platformy wszystkich mechanizmĂłw kontroli antykorupcyjnej i otworzyĹo nieograniczone moĹźliwoĹci w zakresie "rÄcznego" sterowania prywatyzacjÄ. W wymiarze politycznym, proces ten mĂłgĹ nabraÄ tempa po tragedii smoleĹskiej, gdy ĹmierÄ prezydenta i dziesiÄtek towarzyszÄcych mu osĂłb otworzyĹa przed partiÄ Tuska wiele, niedostÄpnych dotÄd obszarĂłw wĹadzy. Symbolem tych bezwzglÄdnych dÄĹźeĹ jest postaÄ BronisĹawa Komorowskiego, ktĂłry natychmiast po informacji o katastrofie, nim jeszcze potwierdzono ĹmierÄ prezydenta przystÄpiĹ do zawĹaszczania uprawnieĹ gĹowy paĹstwa i obsadzenia wakujÄcych stanowisk. IPN, NBP i urzÄd Rzecznika Praw Obywatelskich byĹy ostatnimi, brakujÄcymi ogniwami w ĹaĹcuchu totalnej wĹadzy. Wbrew werbalnym deklaracjom marszaĹka, Ĺźe "w obliczu Ĺmierci prezydenta nie bÄdÄ wchodziĹ w jego rolÄ", uczyniĹ on wszystko, by jak najszybciej i najszerzej przejÄÄ kompetencje tragicznie zmarĹego prezydenta. Podpisanie przez Komorowskiego, w okresie peĹnienia obowiÄzkĂłw aĹź 64 ustaw wskazuje na skalÄ wĹadczych ambicji tego czĹowieka. JednoczeĹnie, w okresie poprzedzajÄcym wybory prezydenckie zadbano o dalsze poszerzenie nadzoru nad spoĹeczeĹstwem. W tym celu, grupa rzÄdzÄca nie respektujÄc wyroku TrybunaĹu Konstytucyjnego, przyznaĹa nowe uprawnienia funkcjonariuszom "odzyskanego" Centralnego Biura Antykorupcyjnego. SĹuĹźbie udzielono kompetencji, o jakich nie ĹniĹo siÄ nawet Mariuszowi KamiĹskiemu. Biuro ma odtÄd zbieraÄ bez Ĺźadnej kontroli dane o chorobach, przekonaniach politycznych i religijnych oraz preferencjach seksualnych obywateli. Jego dziaĹalnoĹÄ nie bÄdzie siÄ ograniczaÄ do korupcji urzÄdnikĂłw. CBA ma ĹcigaÄ wszystkich i wszystkie rodzaje przestÄpstw, co pozwoli na wykorzystanie tej sĹuĹźby do dyscyplinowania "niepokornych" przedsiÄbiorcĂłw lub nazbyt aktywnych przeciwnikĂłw politycznych. W tym samym obszarze dziaĹaĹ, moĹźna umieĹciÄ decyzjÄ UrzÄdu Komunikacji Elektronicznej, ktĂłry bez Ĺźadnych zapowiedzi rozpoczÄĹ spis powszechny wszystkich InternautĂłw w Polsce. Do 11 czerwca br. tzw. providerzy Internetu zobowiÄzani zostali do przekazania danych wszystkich swoich abonentĂłw. Jak informuje UKE oficjalnym powodem ma byÄ "rozpoczÄcie procesu analiz lokalnych rynkĂłw usĹug dostÄpu szerokopasmowego do Internetu" . Nie mamy Ĺźadnej pewnoĹci, Ĺźe dane te nie zostanÄ wykorzystane przez sĹuĹźby podlegĹe rzÄdzÄcym i nie posĹuĹźÄ do inwigilacji lub represji wobec uĹźytkownikĂłw Internetu. Jest to tym bardziej prawdopodobne, Ĺźe ten obszar aktywnoĹci obywatelskiej zdaje siÄ stanowiÄ ostatni bastion, niedostÄpny dla wpĹywĂłw oficjalnej propagandy. Obecny stan prawny juĹź pozwala sĹuĹźbom na uzyskanie od operatora telekomunikacyjnego lub dostawcy Internetu tzw. logĂłw, czyli rejestrĂłw poĹÄczeĹ. Prawo kaĹźe przechowywaÄ je operatorom przez dwa lata. Ustawa o policji stanowi teĹź, w jakich przypadkach organa Ĺcigania mogÄ prowadziÄ niejawnie tzw. kontrolÄ operacyjnÄ, czyli np.. podsĹuch internetowy. Ostatecznym akcentem, koĹczÄcym proces monopolizacji wĹadzy jest wygrana Komorowskiego w wyborach prezydenckich. Trzeba przy tym pamiÄtaÄ, Ĺźe przejÄcie uprawnieĹ prezydenta RP, byĹo dla ludzi z grupy rzÄdzÄcej celem nadrzÄdnym. Ten swoisty program "totalitarnych liberaĹĂłw" moĹźna streĹciÄ w sĹowach, jakie Komorowski wypowiedziaĹ 13 listopada 2009 roku: " PĂłki jest ten prezydent, nie da siÄ dobrze rzÄdziÄ". StwierdziĹ teĹź wĂłwczas: "Do wyborĂłw prezydenckich trudne reformy bÄdÄ leĹźaĹy odĹogiem, bo urzÄd prezydenta jest wielkim i skutecznym hamulcowym". Warto zauwaĹźyÄ, jak deklaracje Komorowskiego stojÄ w jaskrawej sprzecznoĹci z dywagacjami Donalda Tuska o "prezydenckich Ĺźyrandolach", ktĂłrymi szef rzÄdu chciaĹ zdezawuowaÄ rolÄ prezydenckiego oĹrodka wĹadzy i usprawiedliwiÄ swojÄ rezygnacjÄ z ubiegania siÄ o ten urzÄd. PamiÄtajÄc o wieloletniej kampanii nienawiĹci wobec Lecha KaczyĹskiego oraz ciÄgĹego oczerniania i atakowania postaci prezydenta, trudno nie zauwaĹźyÄ, Ĺźe dla ludzi Platformy zajÄcie PaĹacu Prezydenckiego stanowi speĹnienie marzeĹ o wĹadzy absolutnej. RĂłwnieĹź dla Ĺrodowisk wspierajÄcych grupÄ rzÄdzÄcÄ - od Urbana i Jaruzelskiego, po WaĹÄsÄ i Dukaczewskiego - postaÄ prezydenta KaczyĹskiego byĹa ostatniÄ "przeszkodÄ" w drodze do peĹnej "normalizacji". OczywiĹcie - nie jest prawdziwa teza, jakoby w tej sytuacji grupa ta nie miaĹa innego wyjĹcia, jak tylko przystÄpiÄ do realizowania wyborczych obietnic. Taka koniecznoĹÄ istniaĹaby wĂłwczas, gdyby funkcjonowaĹy jakiekolwiek mechanizmy kontrolne wĹadzy, w postaci niezaleĹźnych instytucji, sĹuĹźb antykorupcyjnych lub wolnych mediĂłw. PoniewaĹź mechanizmy takie nie istniejÄ, skutecznie rozmontowane przez Donalda Tuska, a podstawowym atrybutem tych rzÄdĂłw jest osĹona propagandowa ze strony wiodÄcych mediĂłw - nie naleĹźy spodziewaÄ siÄ, by przejÄcie peĹni wĹadzy musiaĹo obligowaÄ rzÄdzÄcych do podjÄcia jakichkolwiek powaĹźnych reform. Wystarczy medialna gra pozorami oraz skupienie uwagi spoĹeczeĹstwa na tematach zastÄpczych, w tym, temacie podstawowym - generowaniu lÄku przed powrotem PiS-u do wĹadzy i nakrÄcaniem spirali nienawiĹci do JarosĹawa KaczyĹskiego. Ta koncepcja byĹa skuteczna przez ostatnie 3 lata, pozwalajÄc grupie rzÄdzÄcej na caĹkowitÄ bezkarnoĹÄ w zakresie odpowiedzialnoĹci za PolskÄ i za zĹoĹźone wyborcom obietnice. Jak kaĹźdy prosty zabieg socjotechniczny, oparty na manipulacji wĹaĹciwej systemowi totalitarnemu, bÄdzie nadal efektywna w spoĹeczeĹstwie uzaleĹźnionym od przekazu telewizyjnego i powszechnego, bezkrytycznego przyjmowania dziennikarskich relacji. W poĹÄczeniu z nadzorem Internetu, dziennikarskÄ autocenzurÄ i przemilczaniem wiadomoĹci niekorzystnych sprawi, Ĺźe do ĹwiadomoĹci PolakĂłw nie przedostanie siÄ Ĺźadna informacja, mogÄca zaszkodziÄ propagandowemu wizerunkowi grupy rzÄdzÄcej. BĹÄdem rĂłwnieĹź byĹoby porĂłwnywanie obecnej sytuacji do tej, w jakiej znajdowaĹ siÄ w roku 2006 JarosĹaw KaczyĹski , bÄdÄc szefem koalicyjnego rzÄdu i majÄc w PaĹacu Prezydenckim sprzyjajÄcego mu polityka. RĂłĹźnica nie polega wyĹÄcznie na fakcie, Ĺźe Tusk stoi na czele rzÄdu wyĹonionego z dwupartyjnej koalicji i cieszy siÄ propagandowym wsparciem medialnym. O wiele waĹźniejsza jest okolicznoĹÄ, Ĺźe grupa rzÄdzÄca posiada wsparcie dwĂłch, najwaĹźniejszych siĹ zewnÄtrznych, majÄcych wpĹyw na politykÄ III RP - Rosji i Niemiec, ale teĹź moĹźe liczyÄ na poparcie ze strony postkomunistycznej oligarchii, rozlicznej (nadal wpĹywowej) agentury oraz Ĺrodowisk wojskowej i cywilnej bezpieki. PoniewaĹź to one, w ogromnym stopniu decydujÄ o procesach politycznych i gospodarczych zachodzÄcych w Polsce, o czym wielokrotnie mogliĹmy przekonaÄ siÄ w ostatnich trzech latach - bezpieczeĹstwo i zakres wĹadzy sprawowanej przez ludzi Platformy, jest nieporĂłwnywalnie wiÄkszy, niĹź miaĹo to miejsce z rzÄdami w latach 2005/ 2006. To gĹĂłwnie z tego powodu, wynika realna groĹşba totalnego zawĹaszczenia Ĺźycia publicznego i politycznego i sprawowania rzÄdĂłw w interesie wÄskich grup spoĹecznych, dla ktĂłrych pojÄcia polskoĹci czy patriotyzmu sÄ caĹkowicie obce. GroĹşba, o tyle powaĹźna, Ĺźe gwarantem owego "paktu nad trumnami" ma byÄ putinowska Rosja, ktĂłrej rozwiÄzania legislacyjne w zakresie zapewnienia nadzoru nad spoĹeczeĹstwem, sÄ dla obecnego rzÄdu wzorem w procesie bondaryzacji Polski. W wymiarze politycznym i historycznym oznacza to dÄĹźenie do pozornego "pojednania" z moskiewskimi "siĹownikami", nawet za cenÄ rezygnacji z prawdy o SmoleĹsku i ograniczenia polskiej suwerennoĹci. Ten cel, tuĹź przed tragediÄ z 10 kwietnia wyraĹşnie wskazaĹ BronisĹaw Komorowski, definiujÄc "pojednanie" z RosjÄ jako "interes nas wszystkich" oraz mĂłwiÄc otwarcie o sĹowach Putina "niosÄcych Polsce nadziejÄ". JeĹli zatem objÄcie peĹni wĹadzy przez ludzi grupy rzÄdzÄcej, nie bÄdzie niosĹo korzyĹci dla ogĂłĹu spoĹeczeĹstwa i nie naleĹźy liczyÄ na Ĺźadne, powaĹźne reformy, moĹźna pytaÄ: jak tego rodzaju wĹadza zamierza zapewniÄ sobie nienaruszalnoĹÄ, czego moĹźemy spodziewaÄ siÄ w najbliĹźszej przyszĹoĹci? SÄdzÄ, Ĺźe odpowiedzi na to pytanie moĹźna szukaÄ w orwellowskiej wizji "Roku 1984", gdzie pada stwierdzenie: "JeĹźeli ktoĹ chce rzÄdziÄ, rzÄdziÄ nieprzerwanie, musi umieÄ burzyÄ w poddanych poczucie rzeczywistoĹci". Tu kryje siÄ groĹşba najwiÄksza, bo owo poczucie rzeczywistoĹci nie jest niczym innym, jak prawdÄ o otaczajÄcym nas Ĺwiecie, trudnym do przecenienia darem naleĹźnym ludziom wolnym. Przygotowania, jakie poczyniono w ostatnich trzech latach mogÄ ĹwiadczyÄ, Ĺźe uprawnienia sĹuĹźb specjalnych i innych organĂłw paĹstwa zostanÄ wykorzystane dla faĹszowania obiegu informacji publicznych, dziaĹaĹ dezinformacyjnych oraz poddania spoĹeczeĹstwa nadzorowi. WĹadza - jakÄ dziĹ osiÄgnÄĹa grupa rzÄdzÄca PolskÄ, stanie siÄ nieusuwalna i totalna wĂłwczas, gdy pozwolimy zburzyÄ prawdziwy obraz rzeczywistoĹci i tchĂłrzliwie zamkniemy na niÄ oczy. http://bezdekretu.blogspot.com/2010/07/polska-za-zamknietymi-oczami.html (ArtykuĹ opublikowany w "Gazecie Finansowej" z 16 lipca 2010 r.) Antenka P.s. A nie mĂłwiĹam, Ĺźe PRL wrĂłciĹ? Ludzie, pora zejĹÄ do podziemia, nim nas wszystkich wymordujÄ, tak jak tych niewygodnych w dn. 10.04.2010r. CaĹej POlszewi z jej aparatem inwigilacji mĂłwiÄ : Kija wam w dupÄ, gnoje! Wszyscy bÄdziecie wisieÄ! Jeszcze Polska nie zginÄĹa, pĂłki my Ĺźyjemy! Antenka. Masz racje Tusk i jego ekipa to zero i ja na niego nie gĹosowaĹem. Ale Kaczory to Tornado. Jakie tornado? Jakies przyklady? CoĹ niewyobraĹźalnego. I tak nieracjonalnego ,Ĺźe nie miesci sie to w gĹowie. Nieracjonalnosc polskiej polityki nie ogranicza sie tylko do obozu braci K. Nie byli pod tym wzgledem zadnym wyjatkiem. Czemu tu sie wiÄc dziwic? Jesli te ostatnie wybory opieraĹy sie ,nie na miĹoĹci do jakichkolwiek politykĂłw i ich parti. Ale na niedopuszczeniu do ponownego pojawienia sie na scenie Kaczora. Wybrano mniejsze zĹo. POPROSTU Wybrano Samo Zlo w czystej postaci, w miejsce bezbarwnego i nieskutecznego polityka. Jaksa