Symbolem Republiki jest pusty biurowiec, obowiązkowo nietknięty ludzką stopą od roku pańskiego 2007, porośnięty mchem i pokryty kurzem, a także upstrzony wielką tablicą z napisem "To Let", która aż się prosi, by między oba wyrazy wstawić brakujące "i", po czym wynająć go w roli gigantycznej toalety, gdzie mógłby wysikać się lub zwymiotować każdy mieszkaniec wyspy, oddający się binge drinkingowi. Niestety, nikt z przedsiębiorczych budowniczych (po polsku: "developers") nie skorzysta już z tej możliwości, ponieważ albo siedzą w więzieniu, albo uciekli do Gwatemali.

Na drugim miejscu należy umieścić niedokończone budowy, które umilają każdy irlandzki pejzaż za pomocą zardzewiałych prętów wystających z surowego betonu, coraz szybciej znikającego w kłębach tradycyjnej irlandzkiej roślinności. Klucze ptactwa przelatujące w tle opuszczonych budów, zwłaszcza o zachodzie słońca, nastrajają poetycko i każą zadumać się nad bestialską ironią losu. Z zadumy tej może wyrwać jedynie słowo "kur...", które wypowie kolejny strategiczny symbol Irlandii w postaci Polaka, stojącego na każdym rogu. Polak, stojący na każdym irlandzkim rogu, przyjechał tu we wczesnym wieku XXI, stanął na rogu i tak już pozostał. W międzyczasie zbudował wszystkie wspomniane wyżej osiedla duchów, a pozostałe wynajął, dzięki czemu tubylcy mogli przez pewien czas kupować pod wynajem siedemnaście apartamentów, zapożyczając się na sto dwadzieścia lat. To dzięki temu Polak jest kluczowym symbolem Irlandii, a wraz z nim jego okrzyk godowy, który pozwoliłem sobie przytoczyć powyżej. Jeśli pewnego dnia nie usłyszycie go ani razu na irlandzkiej ulicy, będzie to oznaczało, że Polak odfrunął do ciepłych krajów, zaś Irlandia jest jednym wielkim osiedlem duchów i już wkrótce Bill Gates kupi ją na części. Głuchoniemi świadkowie historii zauważą zniknięcie Polaka poprzez brak zgniecionych puszek po polskim piwie na tutejszych trawnikach. Będzie to oznaczało, że jest koniec świata.

Innym symbolem, definiującym współczesną Irlandię, jest niewątpliwie Irlandczyk obsługujący kasę w supermarkecie. W czasach błędów i wypaczeń, znanych lepiej jako epoka celtyckiego tygrysa, coś takiego było nie do pomyślenia, ponieważ kasy obsługiwali wyłącznie Polacy, Chińczycy, Hindusi, Rosjanie oraz brać z Czarnego Lądu. Potem sprawy zmieniły obrót. Polacy, Chińczycy, Hindusi, Rosjanie i Brać z Lądu poszli do pracy w informatyce, księgowości i bankowości, czyli ogólnie we własnym zawodzie, zaś dotychczasowi bankierzy i księgowi musieli zasilić sklepowe kasy, ze względu na swoje wyśrubowane kwalifikacje. Okazało się bowiem, że tak będzie o wiele bardziej logicznie.

Współczesna Irlandia niechybnie przejdzie do historii jako miejsce, w którym narodziło się nowe znaczenie słowa "kryzys", które brzmi: "Już nie możemy wymieniać samochodów za każdym razem, kiedy wypełnią się popielniczki. Chryste, jaka tragedia". Sukces ekonomiczny w ujęciu irlandzkim jest dużo mniej skomplikowany. Polega na tym by grać na fujarce. Istnieje możliwość, że reszta zrobi się sama lub zrobią to Polacy.

W depeszowym skrócie Irlandię definiują dziś samochody z powgniatanymi drzwiami, zaparkowane na środku ulicy. Dzieje się tak dlatego, że były bardzo drogie i wielu nabywców nie było już stać na kupno porządnego prawa jazdy.

http://wiadomosci.wp.pl/kat,36474,title,Piotr-Czerwinski-Irlandia-jest-jednym-wielkim-osiedlem-duchow,wid,15026825,wiadomosc.html

W Poklsce tylko Polacy będą obsługiwać kasy hipermarketów, bo w informatyce, księgowości i bankowości, czyli ogólnie we własnym zawodzie, zatrudniani są już u nas wyłóącznie Żydzi, Chińczycy i inni Hiszpanie, czy Portugalczycy. Polska będzie niedługo takim wielkim miastem duchów, jak reszta pozostałych jeszcze Polaków odfrunie do ciepłych krajów. Nic nie pomoże sprowadzenie 5 mln Żydów do Polski, by płacili na emerytury dla reżimu władzy i ich pociotków w administracji, bo i jedni i drudzy tylko chcą żerować, a tu już państwo duchów będzie. -- - news://freenews.netfront.net/ - complaints: news@netfront.net -- -