Jan Paweł II miał co prawda (przez wiele lat) i siły, i większe szczęście do
energicznych współpracowników w kurii, ale nie miał nigdy pasji
administratora; zostawiwszy sprawy zwyczajne innym, kreował wiele spraw
nadzwyczajnych, w rodzaju pielgrzymek i zjazdów, wielkich celebr,
spektakularnych gestów. Zresztą w swoich ostatnich latach Jan Paweł II już
raczej wskazywał drogę osobistym przykładem, niż trzymał ręce na sterze.

Benedykt XVI z kolei znał i czuł lepiej mechanizmy kurii: mimo że nie należy
do jej wychowanków, był przez długie lata lojalnym wobec Jana Pawła II
"skromnym pracownikiem" Urzędu Piotrowego. Ale rozpoczął swój pontyfikat
jako starzec - a przede wszystkim w momencie, gdy mechanizmy kurii były już
mocno rozregulowane. (...)

Gest papieża mówi nam zatem, że potrzeba dziś Kościołowi nie giganta myśli
czy giganta image'u, lecz giganta rządów pasterskich. Potrzeba Benedykta
silnego - Benedykta Plus: kogoś, kto wie i rozumie to samo, co Benedykt XVI,
a równocześnie ma siłę, której jemu brakuje.

Jeden z kardynałów wybierających się na konklawe, zagadnięty o wymarzonego
kandydata na papieża, odrzekł, iż trudno sobie wyobrazić, by mógł on być
"inteligentniejszy niż Ratzinger" - więc chyba chodzi po prostu o to, "by
był silniejszy".

Otóż to: potrzeba papieża, który ma tyle inteligencji, by mógł bez trudu
podjąć rozeznanie dokonane przez Benedykta XVI - a tyle siły i dyscypliny,
aby mógł skutecznie prowadzić Kościół.

Więcej
http://www.rp.pl/artykul/9157,985166-Poszukiwany-Benedykt-Plus.html?p=2

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

ciekawe czy wygra pederasta czy pedofil.

--
pozdrawiam
P.L.U.T.O.N.: Positronic Lifeform Used for Troubleshooting and Online
Nullification