Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?

Pozdrawiam

W dniu poniedziałek, 12 maja 2014 03:02:11 UTC+2 użytkownik Przemysłąw Dębski napisał:

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?



Pozdrawiam

Ja rozumiem ludzi ktorzy procesuja sie o 2zł, ale specjalnie szukac klopotu?
Chcesz miec 0,5h kontrole samochodu przez tydzien, prosze bardzo.

W dniu 2014-05-12 17:59, donek999bronek@gmail.com pisze:

W dniu poniedziałek, 12 maja 2014 03:02:11 UTC+2 użytkownik Przemysłąw Dębski napisał:

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód

zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się

iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę

że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na

pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy

mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by

sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?



Pozdrawiam

Ja rozumiem ludzi ktorzy procesuja sie o 2zł, ale specjalnie szukac klopotu?
Chcesz miec 0,5h kontrole samochodu przez tydzien, prosze bardzo.

Nie przyjmuję Twojego pouczenia ;)

Pozdrawiam

Dnia Mon, 12 May 2014 21:14:38 +0200, Przemysłąw Dębski napisał(a):

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję,/.../ Czy mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?

specjalnie szukac klopotu?
Chcesz się włóczyć po sądach dla frajdy?

Nie przyjmuję Twojego pouczenia ;)

Po prostu nie mają zielonego pojęcia jaka jest odpowiedź na Twoje pytanie.
Dlatego skupili się na poradach 'rzyciowych'.
BTW ja też nie zanm odpowiedzi, powstrzymalem się jednak od oblekania swej
niewiedzy w słowa ;-)

--
pozdro
poreba

Raczej tylko w trybie samodoniesienia, bo pouczenie kończy postępowanie, a to do policjanta należy decyzja o zakończeniu sprawy. Możesz wtedy pojechać na komendę, donieść na siebie i jeszcze złożyć skargę na policjanta, żeś łobuz, a on Cię puścił wolno.

W dniu 2014-05-12 22:34, Konfabulator pisze:

Raczej tylko w trybie samodoniesienia, bo pouczenie kończy postępowanie, a to do policjanta należy decyzja o zakończeniu sprawy. Możesz wtedy pojechać na komendę, donieść na siebie i jeszcze złożyć skargę na policjanta, żeś łobuz, a on Cię puścił wolno.

Doniesienie na co? Ze nie popełnił wykroczenia?

--
Sonn

W dniu 2014-05-12 22:49, Sonn pisze:

W dniu 2014-05-12 22:34, Konfabulator pisze:

Raczej tylko w trybie samodoniesienia, bo pouczenie kończy
postępowanie, a to do policjanta należy decyzja o zakończeniu sprawy.
Możesz wtedy pojechać na komendę, donieść na siebie i jeszcze złożyć
skargę na policjanta, żeś łobuz, a on Cię puścił wolno.

Doniesienie na co? Ze nie popełnił wykroczenia?

To za co został pouczony jak nie za wykroczenie?

W dniu 2014-05-12 23:43, Baczek pisze:

W dniu 2014-05-12 22:49, Sonn pisze:

W dniu 2014-05-12 22:34, Konfabulator pisze:

Raczej tylko w trybie samodoniesienia, bo pouczenie kończy
postępowanie, a to do policjanta należy decyzja o zakończeniu sprawy.
Możesz wtedy pojechać na komendę, donieść na siebie i jeszcze złożyć
skargę na policjanta, żeś łobuz, a on Cię puścił wolno.

Doniesienie na co? Ze nie popełnił wykroczenia?

To za co został pouczony jak nie za wykroczenie?

Ale z jego hipotetycznego założenia wynika że nie popełnił, a wersja policjanta i uzasadnienie nie trzyma sie kupy, czyli nie popełnił wykroczenia a policjant mu wmawia że tak. Na co więc ma donosić?

--
Sonn

Dnia 2014-05-13 01:08, Użytkownik Sonn napisał:

Raczej tylko w trybie samodoniesienia, bo pouczenie kończy
postępowanie, a to do policjanta należy decyzja o zakończeniu sprawy.
Możesz wtedy pojechać na komendę, donieść na siebie i jeszcze złożyć
skargę na policjanta, żeś łobuz, a on Cię puścił wolno.

Doniesienie na co? Ze nie popełnił wykroczenia?

To za co został pouczony jak nie za wykroczenie?

Ale z jego hipotetycznego założenia wynika że nie popełnił, a wersja
policjanta i uzasadnienie nie trzyma sie kupy, czyli nie popełnił
wykroczenia a policjant mu wmawia że tak. Na co więc ma donosić?

Skoro funkcjonariusz zastosował pouczenie oznacza że jakieś
wykroczenie jednak było. Próba udowodnienia że jednak nie było
to jak kopanie się z koniem.


Pozdrawiam

W dniu 2014-05-12 22:34, Konfabulator pisze:

Raczej tylko w trybie samodoniesienia, bo pouczenie kończy postępowanie, a to do policjanta należy decyzja o zakończeniu sprawy. Możesz wtedy pojechać na komendę, donieść na siebie i jeszcze złożyć skargę na policjanta, żeś łobuz, a on Cię puścił wolno.

To może inaczej. Policjant zarzuca mi coś i jednocześnie odstępuje od ukarania (rozumiem że pouczenie to nie kara). Tłumacząc z języka prawniczego na emocjonalny - "pluje mi w twarz" (w sytuacji gdy mam wewnętrzne przekonanie iż o żadnym wykroczeniu z mojej strony mowy być nie może). Jako że jestem emocjonalnie niezrównoważony do tego stopnia że o 2zł pójdę do Strasburga ;) nie mogę pozwolić by ktoś zadawał mi taką potwarz :). Mam jakieś możliwości ? Samodoniesienie raczej w grę nie wchodzi gdyż zawiera uznanie winy.

Pozdrawiam

W dniu 2014-05-12 23:24, Przemysłąw Dębski pisze:

To może inaczej. Policjant zarzuca mi coś i jednocześnie odstępuje od
ukarania (rozumiem że pouczenie to nie kara). Tłumacząc z języka
prawniczego na emocjonalny - "pluje mi w twarz" (w sytuacji gdy mam
wewnętrzne przekonanie iż o żadnym wykroczeniu z mojej strony mowy być
nie może). Jako że jestem emocjonalnie niezrównoważony do tego stopnia
że o 2zł pójdę do Strasburga ;) nie mogę pozwolić by ktoś zadawał mi
taką potwarz :). Mam jakieś możliwości ? Samodoniesienie raczej w grę
nie wchodzi gdyż zawiera uznanie winy.

Mówiąc kolokwialnie: pouczenie jest środkiem wychowawczym a nie karą zatem nie ma się od czego odwoływać. W praktyce policjant mówi: "pouczam pana, że nie wolno rozmawiać przez telefon podczas jazdy". Jeżeli nie rozmawiałeś (a nawet jeśli rozmawiałeś) no to się z nim zgadzasz, bo rzeczywiście nie wolno. Z czym się chcesz nie zgodzić? Że swoja kwestię policjant nazwał "pouczeniem"?

Formalnie masz prawo do złożenia do prokuratora zażalenia na sposób przeprowadzenia kontroli

W dniu 2014-05-12 23:50, PMG pisze:

Formalnie masz prawo do złożenia do prokuratora zażalenia na sposób
przeprowadzenia kontroli

Że co proszę!? A jakie to przestępstwo? No chyba że funkcjonariusz przekroczył uprawnienia lub nie dopełnił obowiązku, ale tu i tak brak znamion z 231 k.k. (o ile dobrze pamiętam) - brak szkody.

Co najwyżej może złożyć skargę do komendanta jednostki.

--
Sonn

W dniu 2014-05-12 03:02, Przemysłąw Dębski pisze:

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód
zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się
iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę
że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na
pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy
mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by
sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?

A po co ci to? Chcesz się włóczyć po sądach dla frajdy? No to masz ciekawe hobby. Jedynym ślad po tym zdarzeniu będzie zapis w notatniku służbowym policjanta (o ile w ogóle będzie mu się chciało to odnotować).

--
Sonn

W dniu 12.05.2014 03:02, Przemysłąw Dębski pisze:

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód
zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się
iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę
że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na
pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy
mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by
sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?

Warunkiem "pouczenia" jest przyznanie się sprawcy do popełnienia
wykroczenia. To oczywiście warunek teoretyczny. :)

--
anacron
Przeczytaj http://damskomesko.pl/2013/08/ja-nie-bede-gotowana-zaba/
Poprzyj https://www.fb.com/NielegalneRadaryDoKosza

Dnia Mon, 12 May 2014 03:02:11 +0200, Przemysłąw Dębski napisał(a):

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?

Pozdrawiam

aby móc pouczyć musi być czyn, nie ma czynu, nie ma podstaw prawnych do
pouczenia.
art 41 kodeksu wykroczeń

--
Krzysztof kw1618 [Warszawa - Ursynów]
http://grupy.3mam.net/

On Thu, 22 May 2014, Krzysztof kw1618 z Warszawy wrote:

Dnia Mon, 12 May 2014 03:02:11 +0200, Przemysłąw Dębski napisał(a):

Sytuacja hipotetyczna. Zostajemy zatrzymani przez policję, jako powód
zostaje podane jakieś tam wykroczenie. W toku wymiany zdań okazuje się
iż teza o wykroczeniu nie trzyma się kupy. Policjant czuje przez skórę
że nic tu nie wskóra więc ~"Panie kierowco, dziś skończy się na
pouczeniu: proszę na przyszłość tego wykroczenia już nie popełniać". Czy
mamy tu jakąś możliwość "nieprzyjęcia pouczenia" i spowodowania by
sprawa (o wykroczenie) została skierowana do sądu ?

Pozdrawiam

aby móc pouczyć musi być czyn, nie ma czynu, nie ma podstaw prawnych do
pouczenia.
art 41 kodeksu wykroczeń

  Pytanie było o co innego - jak spowodować, aby przestało to być
bezprawnie wykonane pouczenie.
  Jak już ktoś wskazał, jest to "czynność wychowawcza" i w odróżnieniu
od kary nie widać sposobu, aby jej przeciwdziałać.
  Bezprawnie pouczający może sobie pouczać "bo tak" (a przynajmniej
na to wygląda).
  Będzie Cię wychowywał na swój sposób, mimo że nie ma "podstaw",
jako rzekłeś.

pzdr, Gotfryd