Stać nas na coraz mniej, bo płace rosną znacznie wolniej niż inflacja. Ten rozdźwięk się pogłębia i w III kwartale był największy od ośmiu lat! A miejsc pracy z miesiąca na miesiąc ubywa.
Jesień na rynku pracy rozpoczęła się smętnie i nie ma co oczekiwać, że będzie lepiej. Ekonomiści od kilku miesięcy zgodnie mówią, że sytuacja jest kiepska i szybko nie zacznie się poprawiać. Ale i tak wrześniowe dane z sektora przedsiębiorstw (bez najmniejszych firm, budżetówki i sektora finansowego) są po raz kolejny negatywną niespodzianką.

Od początku roku firmy praktycznie cały czas tną liczbę etatów - w porównaniu ze styczniem zatrudnienie skurczyło się o 37 tys. osób. W samym wrześniu zatrudnienie wyniosło 5 mln 514,1 tys. osób. W porównaniu z sytuacją sprzed roku oznacza to stagnację.

Zdaniem Adama Czerniaka, ekonomisty Kredyt Banku, firmy potrzebują mniej pracowników, bo coraz słabiej rosną inwestycje: te prowadzone przez firmy, te mieszkaniowe, w końcu i inwestycje publiczne. - Szacujemy, że w III kwartale liczba zatrudnionych w budownictwie zmniejszyła się o blisko 10 tys. osób, co oznacza, że zwolnienia w tej branży odpowiadają za ponad połowę spadku zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw - komentuje Czerniak wczorajsze dane GUS. Jego zdaniem skala zwolnień w firmach budowlanych zwiększy się jeszcze w ostatnich trzech miesiącach tego roku, gdy problem pogłębi się wraz z sezonowym spadkiem popytu na usługi budowlane. Tylko jeden Polimex zapowiedział w poniedziałek zwolnienie do marca ponad 1,7 tys. osób - blisko 20 proc. załogi.

Jednak Maja Goettig uważa, że skoro zatrudnienie od trzech miesięcy utrzymuje się na ubiegłorocznym poziomie, to może to stanowić umiarkowanie pozytywny sygnał. Bo mogłoby być gorzej. - Firmy raczej nie zwalniają na oślep. Prawdopodobnie regulują swoją sytuację finansową także pewnymi obniżkami pensji - tłumaczy główna ekonomistka KNB Securities.

A z płacami rzeczywiście jest wyjątkowo słabo. We wrześniu przeciętna pensja wyniosła 3640,8 zł brutto (z danych GUS wynika, że około dwie trzecie zatrudnionych zarabia poniżej tej średniej). To o 1,2 proc. mniej niż w sierpniu i tylko 1,6 proc. więcej niż przed rokiem.

To znaczy, że kolejny miesiąc stać było nas na mniej. W tym czasie ceny wzrosły bowiem aż o 3,8 proc. (poniedziałkowe dane o inflacji). Realnie pensje spadły więc o 2,1 proc., najwięcej od stycznia 2010 r., a jeśli popatrzymy na cały III kwartał, to realny spadek płac jest najgłębszy od 2004 r.!

Zdaniem analityków Banku Zachodniego WBK pewien wpływ na to mogła mieć mniejsza liczba dni roboczych niż we wrześniu 2011 r., przez co wynagrodzenia osób pracujących na akord były niższe.

Wbrew oczekiwaniom wrześniowa inflacja nie wzrosła z poziomu 3,8 proc. Z jednej strony to dobra wiadomość, bo wzrost cen nie staje się bardziej uciążliwy. Z drugiej jednak wiadomo, że to kolejny skutek słabnącej koniunktury.

Zdaniem Goettig realny spadek płac niepokoi, bo skoro stać nas na mniej, to mniej kupimy, a wtedy kolejne firmy mogą popaść w kłopoty i zacząć zwalniać ludzi czy obniżać im pensje.

--


"Główną motywacją mojej aktywności publicznej była potrzeba władzy
i żądza popularności. Ta druga była nawet silniejsza od pierwszej,
bo chyba jestem bardziej próżny, niż spragniony władzy. Nawet na pewno..."

- Donald Tusk: Gazeta Wyborcza, 15–16 października 2005

Dnia Wed, 17 Oct 2012 05:41:23 -0500, Przemysůaw W napisaů(a):

Staă nas na coraz mniej, bo půace rosnŕ znacznie wolniej niý inflacja.

Wiesz jak okresla sić sytuacje kiedy půace roznŕ szybciej niý inflacja?
Wyslil sić kalrysewski ekonomisto i opisz skutki takiej sytuacji dla
gospodarki.

--

ĽMusimy pamićtaă, ýe aby zwycićýyă, trzeba pamićtaă o maksymie
 Józefa Piůsudskiego  zwycićýyă i spoczŕă na laurach to klćska, byă
 zwycićýonym, a nie ulec to zwycićstwoĄ  - powiedziaů Jarosůaw Kaczyński.