Afera hazardowa, infoafera, afera stoczniowa, a przede wszystkim  katastrofa smoleńska – nic nie zdołało przerwać panowania Donalda Tuska  i jego partii. Wszystko subtelnie zostało zamiecione pod dywan, a co  dało się to Tusk obrĂłcił nawet na swą korzyść – tak jak infoaferę, ktĂłra  miała stać się przykładem sprawnego działania CBA pod rządami Pawła  Wojtunika. Czy to, co teraz „Wprost” ujawnia, ukrĂłci władzę? Czas  pokaĹźe. Jednak juĹź teraz widać, Ĺźe czołowe, prywatne media pracują na  to, aby afera taśmowa nie przebiła się z hukiem do opinii publicznej.

Proponuję prosty eksperyment myślowy. Czy wyobraĹźają sobie państwo, co  by się działo, gdyby śp. Sławomir Skrzypek dogadywał się z Ăłwczesnym  ministrem spraw wewnętrznych Ludwikiem Dornem? A w zanadrzu leĹźałyby  nagrane rozmowy śp. GraĹźyny Gęsickiej z Mariuszem Kamińskim? Media ze  zniecierpliwieniem oczekiwałyby jeszcze smaczkĂłw rozmowy Jerzego  Polaczka z zastępcą Zyty Gilowskiej? Wspomniani urzędnicy zostaliby  przez główne media momentalnie zjedzeni. TVN stanąłby na głowie, aby  wywołać do tablicy „PiS-owskich” bohaterĂłw potencjalnej afery taśmowej i  zadbać o to, by zostali jak najszybciej zwyczajnie zniszczeni. Te  nazwiska stałyby się symbolem – oczywiście w jak najbardziej negatywnym  tego słowa znaczeniu – IV RP, symbolem politycznych przekrętĂłw i  prawdopodobnie nigdy więcej nie znalazłoby się dla nich miejsce w Ĺźyciu  publicznym.

Jak na razie nie wiadomo, jaki los czeka bohaterĂłw taśm „Wprost”.  Prawdopodobnie teraz liczni piarowcy Platformy Obywatelskiej juĹź  opracowują strategię, aby partia rządząca jak najmniej ucierpiała na  tych kompromitujących nagraniach. Jednak jak słusznie zauwaĹźył Joachim  Brudziński w rozmowie z portalem wPolityce.pl, w tym przypadku granice  zostały juĹź przekroczone. I to nie tylko dlatego, Ĺźe złamano podstawowe  zasady politycznej etyki – to dla działaczy i współpracownikĂłw PO  „normalka”. W tym wypadku mamy teĹź przecieĹź do czynienia z powaĹźnym  złamaniem prawa. Układanie się szefa MSW z prezesem NBP, ktĂłry według  prawa jest organem apolitycznym i niezaleĹźnym od rządu to zwyczajne  złamanie przepisĂłw, za ktĂłre grozi odpowiedzialność przed Trybunałem  Stanu.