Elo

WW napisał(a) :

Witam

Proszę mi wytłumaczyć.
Wchodzi ekipa 4 ludzi na szczyt.
Schodzą, dwóch osłabło a dwóch pozostałych, zostawiło ich i poszli sobie.
Po dotarciu do obozu "są zatroskani o los towarzyszy".

Czy w tym sporcie takie postępowanie to norma?

A jeśli tylko jeden osłabł i drugi został, aby mu pomóc, bo pozostali dwaj to olali i sobie poszli, to norma?

Załóżmy, że nie jesteś lekarzem. Na forum *lekarzy* zadasz pytanie o zasadność takiej a nie innej metody skomplikowanej operacji i podstawowe detale biologiczne. Widzisz analogię? ;-)

--
Pozdrawiam
    Zbyszek
PGP key: 0x1E6680DF

[Człowiek zaczyna używać dopiero wtedy rozumu, gdy kończą mu się wszystkie możliwości.]

W dniu czwartek, 7 marca 2013 13:32:47 UTC+1 użytkownik Zbynek Ltd. napisał:

Załóżmy, że nie jesteś lekarzem. Na forum *lekarzy* zadasz pytanie o zasadność takiej a nie innej metody skomplikowanej operacji i podstawowe detale biologiczne. Widzisz analogię? ;-)

Żeby była pełna analogia, tu musiałoby być forum amatorów domowej medycyny, bo lekarze na forach nie siedzą :)

W dniu 2013-03-07 13:32, Zbynek Ltd. pisze:

Załóżmy, że nie jesteś lekarzem. Na forum *lekarzy* zadasz pytanie o
zasadność takiej a nie innej metody skomplikowanej operacji i podstawowe
detale biologiczne. Widzisz analogię? ;-)

Pytanie nie dotyczyło skomplikowanych technik wspinaczkowych.
Jest bardzo proste.
Wyjście razem, powrót osobno - to norma czy nie?

Pozdrawiam
WW

WW napisał(a) :

W dniu 2013-03-07 13:32, Zbynek Ltd. pisze:

Załóżmy, że nie jesteś lekarzem. Na forum *lekarzy* zadasz pytanie o
zasadność takiej a nie innej metody skomplikowanej operacji i podstawowe
detale biologiczne. Widzisz analogię? ;-)

Pytanie nie dotyczyło skomplikowanych technik wspinaczkowych.
Jest bardzo proste.
Wyjście razem, powrót osobno - to norma czy nie?

Nie, nie chodzi o techniki wspinaczkowe. Otóż laik chciałby aby odpowiedź na swoje pytanie brzmiała tak/nie. A tak się nie da odpowiedzieć.

Jedno jest pewne - nie jest to sport dla którego warto poświęcić życie. Operując w ekstremalnych warunkach jest się na granicy wytrzymałości. I nie ma tu prostej odpowiedzi...
A w ogóle to śpieszę się...

--
Pozdrawiam
    Zbyszek
PGP key: 0x1E6680DF

[Człowiek zaczyna używać dopiero wtedy rozumu, gdy kończą mu się wszystkie możliwości.]

W dniu 2013-03-07 18:16, Zbynek Ltd. pisze:

 A tak się nie da odpowiedzieć.

Dlaczego?

Pozdrawiam
WW

WW napisał(a) :

W dniu 2013-03-07 18:16, Zbynek Ltd. pisze:

 A tak się nie da odpowiedzieć.

Dlaczego?

Wiemy już, że nie było to tak całkiem osobno - 2 zespoły po 2 ludzi. Po pierwsze to marsz nie swoim tempem, choćby i wolniejszym, jest bardziej męczący. Mieli wszyscy iść z ślamazarną prędkością? Jest tak wiele zmiennych, że można wymyślać dziesiątki powodów, dlaczego powinni lub nie powinni iść w kupie.

Nam, którzy siedzą przed monitorem, nie są znane wszystkie okoliczności, więc nie mamy prawa mówić, że coś było źle lub dobrze.

Poza tym każdy może popełnić błąd w ekstremalnych warunkach. Nie na (nomen omen) darmo ubezpieczyciele uważają himalaizm za sport wysokiego ryzyka, obłożony większą składką. Gdzieś tam jest to o 100% wyższa składka.

--
Pozdrawiam
    Zbyszek
PGP key: 0xC62E926B

W dniu czwartek, 7 marca 2013 22:01:51 UTC+1 użytkownik Zbynek Ltd. napisał:

Wiemy już, że nie było to tak całkiem osobno - 2 zespoły po 2 ludzi.

Z tego co czytałem, to Bielecki był w namiocie ok 21, a Małek 5 godzin później. Więc ci raczej schodzili osobno. W 100% rozumiem argument, że czekanie na kogoś nie wchodziło w grę ze względu na temperaturę. Człowiek w tych warunkach jest pewnie tak otumaniony, że dostowanie tempa do wolniejszego też jest bardzo trudne.

PS. Niektóre osobniki niech sobie darują teksty typu: weź poczytaj jakieś książki albo pochodź po górach, zanim się odezwiesz. Miałem epizod zimowego zejścia z jednego szczytu w śnieżycy i jak partner mnie odstawił na 30m i go straciłem z oczu, to już byłem bliski paniki, miałem później o to pretensje. Dlatego uważam, że mam prawo pytać, może jest tu ktoś bardziej doświadczony. Oczywiście himalaistów nie oceniam, mają kolosalnie większe doświadczenie i na pewno wiedzieli co robią. Nie rozumiem tylko, czemu nie możemy sobie o tym pogadać.

miki@extremic.com napisał(a) :

Z tego co czytałem, to Bielecki był w namiocie ok 21, a Małek 5 godzin później. Więc ci raczej schodzili

Coś chyba pisałeś o zmęczeniu, ale nie widzę teraz, bo wylazło za ekran - nie zawijasz wierszy.

W stanie ekstremalnego zmęczenia ma się ograniczoną percepcję. Bodźce z odległości większej niż 2m nie dochodzą. A i z organizmu też czasami nie.

Zdarzyło się nam w grupie, zorientować się po przybyciu do celu, że brak jednej osoby. I że przecież była :-) Wyruszając, grupa liczyła 3 osoby :-) W delirycznym marszu, kiedy ustały rozmowy, każdy się skupił na trwaniu tu i teraz i byle do przodu. Stąd taki efekt. To był jeden z moich 3 najcięższych dni w życiu. Nie, nie na 7000mnpm, nie na 5000, ledwo w okolicach 1000.

Łatwo jest (niektórym komentatorom wiadomości w łonecie) ferować wyroki sprzed klawiatury, w ciepłych bamboszach, ze słodką kawą i ciastkiem na talerzu. Gdy ich najwyższym ekstremalnym outdoorowym osiągnięciem było nocne zdobycie grani Krupówek i przetrwanie tam do rana.

--
Pozdrawiam
    Zbyszek
PGP key: 0x1E6680DF

[Człowiek zaczyna używać dopiero wtedy rozumu, gdy kończą mu się wszystkie możliwości.]

Dnia Thu, 07 Mar 2013 17:35:48 +0100, WW napisał(a):

W dniu 2013-03-07 13:32, Zbynek Ltd. pisze:

Załóżmy, że nie jesteś lekarzem. Na forum *lekarzy* zadasz pytanie o
zasadność takiej a nie innej metody skomplikowanej operacji i podstawowe
detale biologiczne. Widzisz analogię? ;-)

Pytanie nie dotyczyło skomplikowanych technik wspinaczkowych.
Jest bardzo proste.
Wyjście razem, powrót osobno - to norma czy nie?

Pozdrawiam
WW

Przede wszystkim nie szli osobno, szli w zespołach dwójkowych co jest
najpowszechniej zdaje się stosowanym sposobem czy techniką - zespół
dwójkowy daje to rozsądne minimum asekuracji, zespoły większe poruszają się
wolniej, co może zaowocować najróżniejszymi problemami aż do śmierci całej
ekipy włącznie, bo ich burza jakowaś złapie albo kibel nieplanowany bez
sprzętu odpowiedniego. Wprawdzie i tak źle i tak niedobrze, ale jednak
mobilność wydaje się być ważniejsza od lepszej asekuracji. ZTCW to
zazwyczaj takie zespoły już na szczyt wchodzą w różnym czasie, a co dopiero
mówić o zejściu.
Łatwo jest zadawać "proste" pytania z perspektywy letniego szlaku czy
krzesła przed klawiaturą - podejrzewam że nawet nie otarłeś się nigdy o
kres swoich możliwości, o permanentnym zagrożeniu życia nie wspominając
nawet. Spróbuj więc czegokolwiek naprawdę bardziej ambitnego, potem wroć i
zapytaj ponownie jeżeli jeszcze nie będziesz znał odpowiedzi...

Pzdr. Tomek