RAPORT O STANIE RZECZYPOSPOLITEJ

Niniejszy dokument zostal przyjety uchwala Rady Politycznej Prawa i Sprawiedliwosci w styczniu 2011


Rabunkowa polityka spoleczna

Polityka spoleczna rzadu Donalda Tuska sprowadza sie do oszczedzania kosztem przecietnego lub ubogiego obywatela i od czasu do czasu przeslaniania tych oszczednosci jakims gestem mocno rozglaszanym przez propagande. Takim gestem bylo podniesienie zasilku rodzinnego o 40 proc. i zniesienie kryterium dochodowosci dla swiadczen pielegnacyjnych. Pozostale dzialania to po prostu zabieranie pieniedzy. Ewidencja tych „rabunkowych” dzialan rzadu PO wystarczy za charakterystyke calej jego polityki spolecznej. Zamrozenie progów dochodów uprawniajacych do swiadczen rodzinnych i swiadczen pomocy spolecznej powoduje coraz wiekszy spadek liczby dzieci korzystajacych z tych srodków – z 5,5 mln dzieci w 2004 roku do 3,5 mln obecnie. Zamrozenie do 375 zl progu dochodowego uprawniajacego do skorzystania ze swiadczen spolecznych powoduje, ze zwieksza sie liczba osób
w bardzo trudnej sytuacji materialnej, ktĂłre nie moga z takich swiadczen korzystac. W istocie moga z nich korzystac tylko osoby, ktĂłre dysponuja dochodami ponizej minimum socjalnego lub na
granicy minimum egzystencji.

Tak zwana rezerwa solidarnosci spolecznej, wynoszaca 1,14 mld zl i gromadzona z akcyzy na alkohol, która miala byc przeznaczona na wsparcie najslabszych grup spolecznych, zostala przekazana na latanie dziury w budzecie. W 2011 roku sumy przeznaczone na aktywne zwalczanie bezrobocia – szkolenia, prace sezonowe i interwencyjne, zostaly zmniejszone z 5,3 mld zl do 1,5 mld zl, czyli o ponad 70 proc. Ograniczono program „Szklanka mleka” w szkolach z pieciu dni w tygodniu do trzech. Wskazane wyzej zmniejszenie Funduszu Pracy o ponad 70 proc. jest tym bardziej bolesne, ze bezrobocie w Polsce, oprócz wielodzietnosci, jest czynnikiem, który w najwyzszym stopniu wpedza w ubóstwo. Jesli w rodzinie jest chocby jedna osoba bezrobotna, to stopa ubóstwa skrajnego wynosi ok. 14 proc. i jest trzy razy wieksza niz w rodzinach, gdzie nie ma bezrobotnych. Do strefy polityki spolecznej nalezy tez przejecie srodków z Funduszu Rezerwy Demograficznej. Kolejny raz ograniczono wydatki PFRON; zlecenia dla fundacji i organizacji pozarzadowych zostaly ograniczone do 1/4 tych z 2010 roku. Zmniejszono o 1/3 zasilek pogrzebowy. Minimalne wynagrodzenie przewidziane na 2011 rok obniza relacje do przecietnej pensji ponizej progu 40 proc. Nie jest respektowane zawarte w Komisji Trójstronnej porozumienie o dazeniu do stanu, w którym najnizsze wynagrodzenie bedzie polowa wynagrodzenia przecietnego. Wciaz nie rozwiazano problemu OFE, jak i tego kto bedzie wyplacal emerytury od 2014 roku. Sprawa 193 mld zl zgromadzonych w OFE i doplat z budzetu jest dzis rozpatrywana przede wszystkim w kontekscie kryzysu finansów publicznych. Podjete przez rzad decyzje nie oznaczaja przywrócenia obywatelom prawa do wyboru miedzy OFE a ZUS ani nie rozwiazuja problemu bardzo niskich emerytur dla uczestników OFE. Co wiecej, przenosza czesc srodków OFE do sfery czysto abstrakcyjnych derywatów, których rzeczywista wartosc bardzo trudno ocenic. Jesli dodac do tego, ze wzrasta VAT, to jest jasne, czyim kosztem rzad ratuje sie przed bankructwem. Jak zwykle rzad
PO siega do „plytkich kieszeni”.

Dazenie do permanentnego zmniejszana wydatkĂłw odnosi sie takze do polityki mieszkaniowej. Plany PiS w tej dziedzinie zostaly wysmiane i odrzucone. Zamiast dzialac w oparciu o te plany, rzad PO
zmniejszal co roku naklady na budownictwo. SzczegĂłlnie uszczuplano Krajowy Fundusz Mieszkaniowy i fundusz doplat do oprocentowania kredytĂłw mieszkaniowych, sluzacy wspomaganiu rodzin przy uzyskaniu wlasnego mieszkania. Obnizano rĂłwniez srodki na tworzenie lokali socjalnych. W 2009 roku Krajowy Fundusz Mieszkaniowy zostal zlikwidowany. Przyjeto tez najgorszy w historii budzet mieszkalnictwa (0,08 proc. PKB). 19 lutego 2010 roku Sejm podjal jednoglosnie rezolucje w sprawie rozwoju budownictwa mieszkaniowego w latach 2010-2020. Rzad zostal zobowiazany do opracowania programu do
konca czerwca 2010 r., czego nie wykonal.

Na sluzbe zdrowia powinno sie patrzec takze pod katem polityki spolecznej. A sytuacja w tej dziedzinie stale sie pogarsza, zarówno jesli chodzi o poziom obslugi pacjentów, jak i o stan fi nansów zakladów opieki zdrowotnej, w szczególnosci szpitali. Rosnie ich zadluzenie, osiagajac 10 mld zl, z czego 3 mld zl to dlugi wymagalne. Warto przypomniec, ze w czasach rzadów PiS nastapil spadek zadluzenia wymagalnego z 5 mld do 2 mld zl. Jednoczesnie w ostatnim czasie pojawil sie deficyt w NFZ wynoszacy obecnie ok. 2 mld zl. Dwie ustawy przyjete za rzadów PO – o koszyku swiadczen gwarantowanych i o prawach pacjenta, okazaly sie albo bublami legislacyjnymi (pierwsza ustawa) utrudniajacymi zawieranie kontraktów ze szpitalami, albo fikcja. Rzad wciaz forsuje komercjalizacje otwierajaca juz nie furtke, ale brame do prywatyzacji, choc w kampanii wyborczej Bronislaw omorowski obiecywal, ze do prywatyzacji nie dopusci. Najwyrazniej jednak powinnismy
uznac to za prywatny poglad obecnego prezydenta.