On 20 Sie, 19:47, Tomasz Radko <t...@interia.pl> wrote:

Jak zaraz się okaże czytują nas nie tylko GMowie, ale także autorzy b-r.
  Oto dowód:http://www.basketball-reference.com/blog/?p=3214

Robinson grał przeciw Olajuwonowi 42 razy (w r-s). Bilans: 30-12. Statsy
(per game, a nie per 36/48, bo, ciekawostka, obaj zaliczyli średnio 37,7
  mpg)

       DR   HO
FG% .488 .441
TS% .554 .489
Reb 11.2 11.2
Ast  2.9  2.8
Stl  2.2  1.9
Blk  3.3  3.4
TO   3.0  2.9
PF   3.4  4.0
Pts 19.6 21.9

Taaaaa...

A tam. Dawalem te dane bodaj na e-basketcie i nic - grochem o sciane.

Pozdro

L'e-szczur

L'e-szczur pisze:

On 20 Sie, 19:47, Tomasz Radko <t...@interia.pl> wrote:

Jak zaraz się okaże czytują nas nie tylko GMowie, ale także autorzy b-r.
  Oto dowód:http://www.basketball-reference.com/blog/?p=3214

Robinson grał przeciw Olajuwonowi 42 razy (w r-s). Bilans: 30-12. Statsy
(per game, a nie per 36/48, bo, ciekawostka, obaj zaliczyli średnio 37,7
  mpg)

       DR   HO
FG% .488 .441
TS% .554 .489
Reb 11.2 11.2
Ast  2.9  2.8
Stl  2.2  1.9
Blk  3.3  3.4
TO   3.0  2.9
PF   3.4  4.0
Pts 19.6 21.9

Taaaaa...

A tam. Dawalem te dane bodaj na e-basketcie i nic - grochem o sciane.

Bo w 1995, w p-o, były takie dwa mecze, że Olajuwon zamiótł Robinsonem parkiet. Sam rozumiesz, że takie dwa mecze rozstrzygają dylemat.

pzdr

TRad

Bo w 1995, w p-o, były takie dwa mecze, że Olajuwon zamiótł Robinsonem
parkiet. Sam rozumiesz, że takie dwa mecze rozstrzygają dylemat.

Jak to mówią, mierz siły na zamiary. Owszem orzstrzygają - pokazują za to, że kiedy trzeba było wygrać z Olajuwanem, to Robinson tego jednak nie potrafił i tyle.

Gdybyśmy grali w pokera i zaczynali dla rozgrzewki pierwsze 5 partii od drobnych sum a ostatnią grali za nieporównywalnie większą forsę, to wolalbym przegrać pierwsze 5 groszowych i z nawiazka odbić sobie wszystko w ostatniej.

pzdr

TRad

--
pzdr
A.

On 21 Sie, 08:39, "Adrian" <adrian.wa...@post.pl> wrote:

> Bo w 1995, w p-o, były takie dwa mecze, że Olajuwon zamiótł Robinsonem
> parkiet. Sam rozumiesz, że takie dwa mecze rozstrzygają dylemat.

Jak to mówią, mierz siły na zamiary. Owszem orzstrzygają - pokazują za to,
że kiedy trzeba było wygrać z Olajuwanem, to Robinson tego jednak nie
potrafił i tyle.

Aaaa. A co w takim razie w sytuacji gdy Robinson pokonuje centra,
ktory pokonal Hakeema? Czy to czyni go lepszym od Olajuwona? Bo w '99
chyba doszlo do takiego zdarzenia.

Pozdro

L'e-szczur

Aaaa. A co w takim razie w sytuacji gdy Robinson pokonuje centra,
ktory pokonal Hakeema? Czy to czyni go lepszym od Olajuwona? Bo w '99
chyba doszlo do takiego zdarzenia.

A-a. Chyba zgodzimy sie co do tego, ze takie porownania dwoch rzeczy za pomoca rzeczy trzeciej nie sa wymierne. Szczegolnie w koszykowce, gdzie liczba czynnikow decydujacych jest ogromna. To, ze A pokonuje B, ktory potrafil akurat pokonac C nie znaczy ze automatycznie A jest lepszy niz C. Oznacza to jedynie, ze A jest lepiej niz C przystosowany (cokolwiek to slowo znaczy) do pokonania B. I na tym nalezaloby sie zatrzymac.

--
pzdr
A.

Adrian pisze:

Aaaa. A co w takim razie w sytuacji gdy Robinson pokonuje centra,
ktory pokonal Hakeema? Czy to czyni go lepszym od Olajuwona? Bo w '99
chyba doszlo do takiego zdarzenia.

A-a. Chyba zgodzimy sie co do tego, ze takie porownania dwoch rzeczy za pomoca rzeczy trzeciej nie sa wymierne.

Oczywiście, że nie są. Jak każde porównania, z których wynika wyższość Robinsona nad Olajuwonem.

Szczegolnie w koszykowce, gdzie liczba czynnikow decydujacych jest ogromna. To, ze A pokonuje B, ktory potrafil akurat pokonac C nie znaczy ze automatycznie A jest lepszy niz C. Oznacza to jedynie, ze A jest lepiej niz C przystosowany (cokolwiek to slowo znaczy) do pokonania B. I na tym nalezaloby sie zatrzymac.

Oczywiście gdy drużyna Olajuwona wygrywa cztery mecze z drużyną Robinsona liczba czynników decydujących o wyniku spada do jednego.

pzdr

TRad

Oczywiście, że nie są. Jak każde porównania, z których wynika wyższość
Robinsona nad Olajuwonem.

Masz obsesję:)

Oczywiście gdy drużyna Olajuwona wygrywa cztery mecze z drużyną
Robinsona liczba czynników decydujących o wyniku spada do jednego.

Uwięzłeś w liczbach:)

pzdr

pzdr

TRad

A

On 22 Sie, 01:12, "Adrian" <adrian.wa...@post.pl> wrote:

> Aaaa. A co w takim razie w sytuacji gdy Robinson pokonuje centra,
> ktory pokonal Hakeema? Czy to czyni go lepszym od Olajuwona? Bo w '99
> chyba doszlo do takiego zdarzenia.

A-a. Chyba zgodzimy sie co do tego, ze takie porownania dwoch rzeczy za
pomoca rzeczy trzeciej nie sa wymierne.

Nie. To zwykla (i dosc podstawowa) matematyka. Jezeli a>b oraz c>a to
znaczy ze c>b. Nie ma inaczej.

Szczegolnie w koszykowce, gdzie liczba czynnikow decydujacych jest ogromna.

Prawda. I najlepsze jest to, ze tych czynnikow jest tak duzo, ze sami
mozemy decydowac ktory w danym momencie najlepiej nam pasuje, co?

To, ze A pokonuje B, ktory potrafil akurat pokonac C nie znaczy ze automatycznie A jest lepszy niz C.
Oznacza to jedynie, ze A jest lepiej niz C przystosowany (cokolwiek to
slowo znaczy) do pokonania B. I na tym nalezaloby sie zatrzymac.

Moze faktycznie bedzie lepiej jezeli nie bedziesz zbyt gleboko
wchodzil w zdania logiczne. Powaznie.

Pozdro

L'e-szczur

L'e-szczur pisze:

On 22 Sie, 01:12, "Adrian" <adrian.wa...@post.pl> wrote:

Aaaa. A co w takim razie w sytuacji gdy Robinson pokonuje centra,
ktory pokonal Hakeema? Czy to czyni go lepszym od Olajuwona? Bo w '99
chyba doszlo do takiego zdarzenia.

A-a. Chyba zgodzimy sie co do tego, ze takie porownania dwoch rzeczy za
pomoca rzeczy trzeciej nie sa wymierne.

Nie. To zwykla (i dosc podstawowa) matematyka. Jezeli a>b oraz c>a to
znaczy ze c>b. Nie ma inaczej.

Zara, zara. A skąd wniosek, że relacja "lepszości" jest przechodnia, czy choćby spójna? Jeżeli odrzucimy matematyzację koszykówki i będziemy akceptowac tylko diagnozy "z oglądu", to nic nie stoi na przeszkodzie, aby twierdzić, że O'Neal jest lepszy od Olajuwona, Olajuwon od Robinsona, a Robinson od O'Neala. Co prawda za cholerę nie da się wtedy powiedzieć, kto był najlepszy (bo to wymaga porządku liniowego, być może tylko częściowego), ale to już trudno.

pzdr

TRad

On 22 Sie, 13:54, Tomasz Radko <t...@interia.pl> wrote:

> Nie. To zwykla (i dosc podstawowa) matematyka. Jezeli a>b oraz c>a to
> znaczy ze c>b. Nie ma inaczej.

Zara, zara. A skąd wniosek, że relacja "lepszości" jest przechodnia, czy
choćby spójna?

Musi byc. Po prostu musi.

Jeżeli odrzucimy matematyzację koszykówki i będziemy
akceptowac tylko diagnozy "z oglądu", to nic nie stoi na przeszkodzie,
aby twierdzić, że O'Neal jest lepszy od Olajuwona, Olajuwon od
Robinsona, a Robinson od O'Neala.

Zwlaszcza jesli bedziemy po drodze uwzgledniac rozmaite oraz
niejednorodne "okolicznosci".

Co prawda za cholerę nie da się wtedy
powiedzieć, kto był najlepszy (bo to wymaga porządku liniowego, być może
tylko częściowego), ale to już trudno.

Nie wiem. Ja zyje (w kwestii porownan) w swiecie wielowymiarowym,
ktory redukujemy do jednowymiarowego.

Pozdro

L'e-szczur

On 21 Sie, 08:39, "Adrian" <adrian.wa...@post.pl> wrote:

> Bo w 1995, w p-o, były takie dwa mecze, że Olajuwon zamiótł Robinsonem
> parkiet. Sam rozumiesz, że takie dwa mecze rozstrzygają dylemat.

Jak to mówią, mierz siły na zamiary. Owszem orzstrzygają - pokazują za to,
że kiedy trzeba było wygrać z Olajuwanem, to Robinson tego jednak nie
potrafił i tyle.

Idac Twoim tokiem myslenia.
Pierce jest lepszy niz Bryant. Przeciez wtedy kiedy trzeba bylo wygrac
to tego nie potrafil...

Idac Twoim tokiem myslenia.
Pierce jest lepszy niz Bryant. Przeciez wtedy kiedy trzeba bylo wygrac
to tego nie potrafil...

A idąc tokiem myślenia tegio drugiego Bryant ma wiecej zwyciestw na koncie niz Pierce. I super. Tylko co z tego? Chcemy sie tu klocic w formie ja za swoim, ktos za swoim, czy zajmiemy sie Olajuwanem i Robinsonem?

--
pzdr
A.

On 21 Sie, 16:39, "Adrian" <adrian.wa...@post.pl> wrote:

> Idac Twoim tokiem myslenia.
> Pierce jest lepszy niz Bryant. Przeciez wtedy kiedy trzeba bylo wygrac
> to tego nie potrafil...

A idąc tokiem myślenia tegio drugiego Bryant ma wiecej zwyciestw na koncie
niz Pierce.

Nie tylko zwyciestw. Tytulow, MVP, wizyt w ASG i co tam jeszcze
chcialbys przyjac za miare lepszosci.

I super. Tylko co z tego? Chcemy sie tu klocic w formie ja za
swoim, ktos za swoim, czy zajmiemy sie Olajuwanem i Robinsonem?

Pytanie brzmi inaczej: zajmujemy sie staystyka czy religia?

Pozdro

L'e-szczur

Adrian pisze:

Bo w 1995, w p-o, były takie dwa mecze, że Olajuwon zamiótł Robinsonem
parkiet. Sam rozumiesz, że takie dwa mecze rozstrzygają dylemat.

Jak to mówią, mierz siły na zamiary. Owszem orzstrzygają - pokazują za to, że kiedy trzeba było wygrać z Olajuwanem, to Robinson tego jednak nie potrafił i tyle.

Jasne, bo w pozostałych trzydziestu kilku meczach wygrywać nie było trzeba.

pzdr

TRad

Jak to mówią, mierz siły na zamiary. Owszem orzstrzygają - pokazują za
to,
że kiedy trzeba było wygrać z Olajuwanem, to Robinson tego jednak nie

potrafił i tyle.

Jasne, bo w pozostałych trzydziestu kilku meczach wygrywać nie było
trzeba.

TRad, naprawdę nie wiesz o co chodzi, czy tylko udajesz?

Zawsze grasz "o coś" - grasz o mistrzostwo, i nic wiecej sie nie liczy. We wspomnianych przez Ciebie playoffach walczyli - jakby nie patrzec - o tę wyzsza stawke. To cos jak Dallas Mavericks z najlepszym bilansem sezonu zasdniczego w 2007 i ich blamaz z Golden State.

Problem rozbija sie o to, gdzie wyznaczysz granice? Wiec wg. Ciebie mozna wartościowac zwyciestwa wg. pasujacego Ci wzoru i bagatelizowac te - moim zdaniem wazniejsze - zwyciestwa Olajuwana w playoffach, ktoe w konekwencji pozwoliły mu zdobyc pierścień, ale nie mozna wartosciowa wg wzorów innych, które wartosciuja je pozytywnie?:)))

pzdr
A.

Adrian pisze:

Jak to mówią, mierz siły na zamiary. Owszem orzstrzygają - pokazują za
to,
że kiedy trzeba było wygrać z Olajuwanem, to Robinson tego jednak nie

potrafił i tyle.

Jasne, bo w pozostałych trzydziestu kilku meczach wygrywać nie było
trzeba.

TRad, naprawdę nie wiesz o co chodzi, czy tylko udajesz?

Zawsze grasz "o coś" - grasz o mistrzostwo, i nic wiecej sie nie liczy. We wspomnianych przez Ciebie playoffach walczyli - jakby nie patrzec - o tę wyzsza stawke. To cos jak Dallas Mavericks z najlepszym bilansem sezonu zasdniczego w 2007 i ich blamaz z Golden State.

Problem rozbija sie o to, gdzie wyznaczysz granice? Wiec wg. Ciebie mozna wartościowac zwyciestwa wg. pasujacego Ci wzoru i bagatelizowac te - moim zdaniem wazniejsze - zwyciestwa Olajuwana w playoffach, ktoe w konekwencji pozwoliły mu zdobyc pierścień, ale nie mozna wartosciowa wg wzorów innych, które wartosciuja je pozytywnie?:)))

Adrian, przecież Ty wartościujesz tylko te zdarzenia, które Ci pasują do tezy. Li i jedynie. Dla Ciebie problem Olajuwon/Robinson sprowadza się do dwóch meczów, 96 minut. Cała reszta jest bez znaczenia. Amok. Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

pzdr

TRad

Tomasz Radko pisze:

Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

czy mistrzostwo NBA zawsze zdobywa najlepsza drużyna?

lorak pisze:

Tomasz Radko pisze:

Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

czy mistrzostwo NBA zawsze zdobywa najlepsza drużyna?

Nie, nie zawsze.

pzdr

TRad

Tomasz Radko pisze:

lorak pisze:

Tomasz Radko pisze:

Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

czy mistrzostwo NBA zawsze zdobywa najlepsza drużyna?

Nie, nie zawsze.

no to dla mnie już wszystko jasne.

lorak pisze:

Tomasz Radko pisze:

lorak pisze:

Tomasz Radko pisze:

Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

czy mistrzostwo NBA zawsze zdobywa najlepsza drużyna?

Nie, nie zawsze.

no to dla mnie już wszystko jasne.

Przecież to jest banalne. Załóżmy, że drużyna A ma 75% szans wygrania meczu z drużyną B. Jest lepsza, prawda? Ale oznacza to również, że drużyna B z prawdopodobieństwem 1/256 wygra serię czterech meczów do zera. Czyli nawet sweep nie przesądza, która drużyna jest lepsza (acz jest niezwykle silną przesłanką).

Chicago swojego czasu wygrało 70+ meczów. Było najlepsze w NBA, prawda? Ale jednak 10 meczów przegrało. Czy ich przeciwnicy w tych meczach byli lepsi od Bulls? Nie, po prostu tak się zakręciła ruletka. Wielkość próby   jest niesłychanie ważna.

Np. w brydżu czterorozdaniowy mecz z mistrzami świata mają szanse wygrać   zupełne jelenie. Ba, czterorozdaniowy. W ciągu ostatnich kilku sezonów rozegraliśmy 5 meczów z najsilniejszą drużyną w Polsce (zresztą z Wrocławia). Cztery dwudziestorozdaniowe, jeden sześćdziesięciorozdaniowy. Raz wygraliśmy. Za to w tym najdłuższym dostaliśmy straszny w******l. Czy w dniu, w którym wygraliśmy ten jeden, jedyny mecz, byliśmy od nich lepsi? Nie, to był po prostu outlier. Czasami Polska wygrywa w hokeja z ruskimi, ale zazwyczaj dostaje jednak bęcki.

pzdr

TRad

Tomasz Radko pisze:

lorak pisze:

Tomasz Radko pisze:

lorak pisze:

Tomasz Radko pisze:

Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

czy mistrzostwo NBA zawsze zdobywa najlepsza drużyna?

Nie, nie zawsze.

no to dla mnie już wszystko jasne.

Przecież to jest banalne. Załóżmy, że drużyna A ma 75% szans wygrania meczu z drużyną B. Jest lepsza, prawda? Ale oznacza to również, że drużyna B z prawdopodobieństwem 1/256 wygra serię czterech meczów do zera. Czyli nawet sweep nie przesądza, która drużyna jest lepsza (acz jest niezwykle silną przesłanką).

Chicago swojego czasu wygrało 70+ meczów. Było najlepsze w NBA, prawda? Ale jednak 10 meczów przegrało. Czy ich przeciwnicy w tych meczach byli lepsi od Bulls? Nie,

tak. grali lepiej od bulls i zdaje się, że nawet liczby ci to pokażą ;)

tak w ogóle, to jest właśnie chyba ten punkt, gdzie powinna być granica między statystyką a sportem. bo w sporcie bywa tak, że jeden mecz (czy seria siedmiu) jest ważniejszy od osiemdziesięciu. albo jeden bieg sprinterski od kilkudziesięciu poprzednich. możesz oczywiście się kłócić i utrzymywać, że tak być nie powinno. nie zmieni to jednak tego, że tak właśnie jest.

On 26 Sie, 12:56, lorak <cha...@gazeta.pl> wrote:

Tomasz Radko pisze:





> lorak pisze:
>> Tomasz Radko pisze:
>>> lorak pisze:
>>>> Tomasz Radko pisze:

>>>>> Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

>>>> czy mistrzostwo NBA zawsze zdobywa najlepsza drużyna?

>>> Nie, nie zawsze.

>> no to dla mnie już wszystko jasne.

> Przecież to jest banalne. Załóżmy, że drużyna A ma 75% szans wygrania
> meczu z drużyną B. Jest lepsza, prawda? Ale oznacza to również, że
> drużyna B z prawdopodobieństwem 1/256 wygra serię czterech meczów do
> zera. Czyli nawet sweep nie przesądza, która drużyna jest lepsza (acz
> jest niezwykle silną przesłanką).

> Chicago swojego czasu wygrało 70+ meczów. Było najlepsze w NBA, prawda?
> Ale jednak 10 meczów przegrało. Czy ich przeciwnicy w tych meczach byli
> lepsi od Bulls? Nie,

tak. grali lepiej od bulls i zdaje się, że nawet liczby ci to pokażą ;)

tak w ogóle, to jest właśnie chyba ten punkt, gdzie powinna być granica
między statystyką a sportem. bo w sporcie bywa tak, że jeden mecz (czy
seria siedmiu) jest ważniejszy od osiemdziesięciu. albo jeden bieg
sprinterski od kilkudziesięciu poprzednich. możesz oczywiście się kłócić
i utrzymywać, że tak być nie powinno. nie zmieni to jednak tego, że tak
właśnie jest.

Tak, ale wygranie wazniejszego meczu moze byc uzaleznione mniej od
jakosci zawodnika, ale bardziej od tego ile ma szczescia. A my mowimy
o porownaniach zawodnikow w czasie calej dekady. Czemu mamy to
sprowadzac do efektywnosci w ciagu kilku spotkan?
Pytalem Cie, czy twierdzilbys ze Hakeem jest lepszy od DRoba gdyby
wynik meczu byl ustalany rzutem moneta. To jak - twierdzilbys?

Pozdro

L'e-szczur

L'e-szczur pisze:

Tak, ale wygranie wazniejszego meczu moze byc uzaleznione mniej od
jakosci zawodnika, ale bardziej od tego ile ma szczescia. A my mowimy
o porownaniach zawodnikow w czasie calej dekady. Czemu mamy to
sprowadzac do efektywnosci w ciagu kilku spotkan?
Pytalem Cie, czy twierdzilbys ze Hakeem jest lepszy od DRoba gdyby
wynik meczu byl ustalany rzutem moneta. To jak - twierdzilbys?

nie twierdziłbym, bo rzut monetą nie ma związku z grą na parkiecie. dla was - W TEORII - ma to taką samą wartość, bo uważacie to za podobnie losowe. w praktyce jednak jest właśnie tak, że tym "losowym" rozstrzygnięciom przypisuje się większą wagę. taki już jest ten sport.

On 26 Sie, 13:16, lorak <cha...@gazeta.pl> wrote:

L'e-szczur pisze:

> Tak, ale wygranie wazniejszego meczu moze byc uzaleznione mniej od
> jakosci zawodnika, ale bardziej od tego ile ma szczescia. A my mowimy
> o porownaniach zawodnikow w czasie calej dekady. Czemu mamy to
> sprowadzac do efektywnosci w ciagu kilku spotkan?
> Pytalem Cie, czy twierdzilbys ze Hakeem jest lepszy od DRoba gdyby
> wynik meczu byl ustalany rzutem moneta. To jak - twierdzilbys?

nie twierdziłbym, bo rzut monetą nie ma związku z grą na parkiecie. dla
was - W TEORII - ma to taką samą wartość, bo uważacie to za podobnie
losowe.

Alez wlasnie o tym caly czas mowimy. Losowosc wyniku dla pojedynczego
zdarzenia jest ogromna i maleje wraz ze wzrostem ilosci powtorzen.
Rzut osobisty mozesz trafic, albo spudlowac. W efekcie skutecznosc
mozesz miec rowna 100% lub 0%. Dlatego do oceny zawodnikow bierzemy
ich skutecznosc w jak najdluzszych interwalach. Analogicznie przy
porownaniach zawodnikow powinnismy brac dane w jak najmniejszym
stopniu obarczone czynnikiem losowym.

w praktyce jednak jest właśnie tak, że tym "losowym"
rozstrzygnięciom przypisuje się większą wagę. taki już jest ten sport.

Swietnie. I dopoki niektore zdarzenia trakujemy jako losowe doputy nie
bedziemy przypisywali im przesadnie wielkiego znaczenia. Stad mozna
traktowac 7 (czy ile on tam ich ma) tytulow Horrego jako wynik
znalezienia sie w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie, a nie
jako skutek jego genialnej gry.

Pozdro

L'e-szczur

lorak pisze:

Przecież to jest banalne. Załóżmy, że drużyna A ma 75% szans wygrania meczu z drużyną B. Jest lepsza, prawda? Ale oznacza to również, że drużyna B z prawdopodobieństwem 1/256 wygra serię czterech meczów do zera. Czyli nawet sweep nie przesądza, która drużyna jest lepsza (acz jest niezwykle silną przesłanką).

Chicago swojego czasu wygrało 70+ meczów. Było najlepsze w NBA, prawda? Ale jednak 10 meczów przegrało. Czy ich przeciwnicy w tych meczach byli lepsi od Bulls? Nie,

tak. grali lepiej od bulls i zdaje się, że nawet liczby ci to pokażą ;)

Non sequitur. Można grać lepiej - i przegrać. Zapomniałeś o czynniku losowym.

pzdr

TRad

Adrian, przecież Ty wartościujesz tylko te zdarzenia, które Ci pasują do
tezy. Li i jedynie.

Owszem, ale w przeciwństwie do Ciebie się do tego przyznaję;)

Dla Ciebie problem Olajuwon/Robinson sprowadza się
do dwóch meczów, 96 minut. Cała reszta jest bez znaczenia. Amok.
Przypomnij sobie pojęcie wielkości próby, pojęcie błędu itp.

Problem jest chyba w tym, że patrzac na bilans 30-12 widzisz liczby. 30>12? W tym nie ma nic złego. Z tym sie nie da kłócić. Wniosek sluszny, wygral wiecej. Przesłanka nie, bo rzeczywistosc tak nie dziala. Nie wszystkie zwyciestwa sa sobie rowne. Mozemy dyskutowac o statystyce, ale ta nigdy nie daje jednoznacznych odpowiedzi, cos o tym wiecie, prawda? Na szczescie w przypadku okreslania wielkosci dwoch wojujacych ze soba centrow mamy ten komfort, ze istnieje jasna granica, ktora ich oddziela - mistrzostwo. Nie bez powodu bedziemy rozpamietywac tamte playoffy i na ich podstawie twierdzic, ze Olajuwan byl wielki a Robinsonowi czegos do wielkosci brakowalo i ze dopiero Duncan, nadrabiajac jego ulomnosc pomogl mu zdobyc pierscień.

Kwestionuje wielkosc Robinsona ergo jego wyzszosc nad Olajuwanem na podstawie tej "ulomnosci". Przypomina mi sie pewna wypowiedz Rosena o Rodmanie i pewien cytat:

"Rodman was also prone to question the will to win of his teammates-of-the-moment. With the Spurs (1993-95), he felt that chief among others David Robinson wasn't prepared to go the extra mile required to win championships, and this is what ultimately shortened — by mutual consent — his stay in San Antonio. When Rodman truly respected his teammates — as he did in Detroit and Chicago — he was always a well-liked and positive presence in the locker room."


--
pzdr
A.

pzdr

TRad

Adrian pisze:

zwyciestwa sa sobie rowne. Mozemy dyskutowac o statystyce, ale ta nigdy nie daje jednoznacznych odpowiedzi, cos o tym wiecie, prawda?

Bingo. I pozostaje tylko się zastanowić, czy wiarygodniejsze są wnioski wyciągane na podstawie meczów czterdziestu, czy też meczów dwóch.

pzdr

TRad