# Anders Behring Breivik był chłopcem z dobrej rodziny - synem dyplomaty i  pielęgniarki. W młodości słuchał hip-hopu i przyjaźnił się z imigrantami.  Uważał się za przystojniaka, ale nie żenił się programowo
  W swym liczącym 1,5 tys. stron manifeście, który napisał po angielsku pod  pseudonimem i rozesłał do innych prawicowców, Breivik mówi wiele o sobie i  swej rodzinie. Jest synem 76-letniego emerytowanego dziś dyplomaty Jensa  Davida Breivika, który pracował w placówkach w Londynie, Teheranie i przy  OECD w Paryżu, oraz pielęgniarki Wenche Behring. Pierwszy rok życia  spędził w Londynie, gdzie pracował ojciec. Później jego rodzice się  rozwiedli, a on z matką i starszą przyrodnią siostrą wrócił do Oslo.
  Ojciec ożenił się ponownie z norweską dyplomatką i bezskutecznie walczył  w sądzie o prawo opieki nad synem. Anders odwiedzał ojca w Londynie i  Paryżu. Ojciec zerwał z nim kontakt, kiedy syn miał 15 lat.

  Sytuacja rodzinna była dla niego źródłem traumy. W manifeście pisze o tym  dość ogólnie: "Nieobecność ojców stworzyła społeczeństwo pełne patologii.  Mężczyźni nie wierzą w siebie, co sprawiło, że jesteśmy łatwym celem dla  naszych wrogów". I dalej: "Gdy w sądach rozpatrywane są kwestie opieki nad  dzieckiem, mężczyźni powinni być uprzywilejowani".

  Dłużej utrzymywał kontakty ze swą macochą Tove, lecz i jej nie oszczędza  w swych ideologiczno-osobistych wywodach. "Bardzo mi na niej zależy, ale  nie miałbym żalu do Rycerzy Templariuszy [masońskiej organizacji, do  której należy], gdyby wykonali na niej egzekucję". Jego zdaniem była  bowiem "zdrajcą kategorii B" (zdrajców narodu pogrupował na kategorie), bo  jako dyplomatka przyznawała prawa pobytu imigrantom.

  Ojciec, który niedawno przeszedł na emeryturę i przeprowadził się z  trzecią żoną na południe Francji, całkowicie odciął się od syna. Twierdzi,  że go nie widział od 1995 roku. Matka, z którą Breivik mieszkał do 30.  roku życia, zniknęła z pola widzenia mediów.

  Według Breivika członkowie jego rodziny byli lewicowcami o liberalnym  podejściu do kwestii obyczajowych. Breivik twierdzi, że kolejny mąż jego  matki, wojskowy, miał ponad 500 partnerek seksualnych, a przyrodnia  siostra (podaje nie tylko jej imię i imiona jej dzieci, ale miasto w USA  gdzie mieszka) - ponad 40 partnerów. Dla niej i dla matki Breivika  skończyło się to podobno poważnymi i kosztownymi chorobami wenerycznymi.

  Zamachowiec opisuje to w szczegółach jako przykład upadku społeczeństwa,  wynikającego m.in. z likwidacji patriarchatu. "Ojciec zawsze musi był  głową rodziny i prawo musi to odzwierciedlać".

  Breivik mieszkał w dobrej dzielnicy Oslo, chodził do najlepszych szkół i  był dobrym uczniem (w ciągu jednego roku liceum zrobił, jak twierdzi,  półtorej klasy). Jako nastolatek słuchał hip-hopu i szczycił się tym, że  był jednym z czołowych grafficiarzy, pokrywających miasto swoimi dziełami.

  Opisuje swe przyjaźnie m.in. z chłopcem pochodzenia pakistańskiego. Jak  uważa, ten kolega nigdy się nie zintegrował, bo między norweskim stylem  życia a prawami islamu zawsze wybierał te drugie. Chrzest przyjął  świadomie jako 15-latek, a jego matką chrzestną została uchodźczyni z  Chile. W swym dziele Breivik wylicza osiem przypadków, gdy muzułmanie w  Oslo próbowali go napaść lub okraść.

  Z hip-hopowym towarzystwem rozszedł się mają 16 lat, gdy bardziej  zainteresowała go nauka i nie chciał ćpać jak koledzy. Na studia jednak  nie poszedł, bo nie istniał odpowiadający mu kierunek. Na własną rękę  uczył się ekonomii, zarządzania i innych rzeczy, które uważał za potrzebne  do prowadzenia biznesu. Pracował w kilku firmach, a potem założył własną,  by zdobyć środki na swój zbrodniczy projekt.

  Prowadził bogate życie towarzyskie, choć w ostatnich latach mniej, bo jak  uważa, było to nie do pogodzenia z jego misją. Nie do pogodzenia były też  poważne związki z kobietami. Miewał więc jedynie przelotne romanse, choć  jego zdaniem mógł mieć wiele kobiet - "dzięki mojemu wyglądowi, statusowi,  zapobiegliwości i urokowi". Kilka brytyjskich gazet doniosło, że poddał  się operacjom plastycznym, by poprawić swój wygląd.

  Jak twierdzi, przełomowym dla niego momentem politycznego przebudzenia  była interwencja NATO w Serbii, by powstrzymać wypędzenie muzułmańskich  Albańczyków z Kosowa. Gorąco się jej sprzeciwiał. Wtedy zapisał się do  prawicowej Partii Postępu, z której kandydował nawet na radnego Oslo.  Później także z nią wziął rozwód, bo wydała mu się zbyt umiarkowana. #
Ze strony:
http://tiny.pl/h5gqb

--
stevep
Używam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/

W dniu 2011-07-27 15:14, stevep pisze:

Uważał się za przystojniaka,

No ĹźeĹź ty!  , piewco urody meskiej..

--
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

...bolszewicy dwaj.

--

Dnia 27-07-2011 o 15:25:26 jadrys <Che@yahoo.com> napisał(a):

W dniu 2011-07-27 15:14, stevep pisze:

Uważał się za przystojniaka,

No żeż ty!  , piewco urody meskiej..

Ożesz ty w mordę zbiegły z wariatkowa idioto.


--
stevep
Używam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/

W dniu 2011-07-27 19:01, stevep pisze:

Dnia 27-07-2011 o 15:25:26 jadrys <Che@yahoo.com> napisał(a):

W dniu 2011-07-27 15:14, stevep pisze:

Uważał się za przystojniaka,

No ĹźeĹź ty!  , piewco urody meskiej..

Ożesz ty w mordę zbiegły z wariatkowa idioto.

Ale chociaĹź nie zboczony.

--
Kapitalizm jest chorobą (zarazą) z którą należy walczyć..
Instalując Linuksa na swoim komputerze robisz pierwszy krok w tym kierunku..

Dnia 27-07-2011 o 21:55:26 jadrys <Che@yahoo.com> napisał(a):

W dniu 2011-07-27 19:01, stevep pisze:

Dnia 27-07-2011 o 15:25:26 jadrys <Che@yahoo.com> napisał(a):

W dniu 2011-07-27 15:14, stevep pisze:

Uważał się za przystojniaka,

No żeż ty!  , piewco urody meskiej..

Ożesz ty w mordę zbiegły z wariatkowa idioto.

Ale chociaż nie zboczony.

Sperma ci na mózg uderza kretynie.


--
stevep
Używam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/