Hans Kloss wrote:
"Po owej porażce zwierząt
Wszczął się w ich armiji nierząd.
Zwołana wojenna rada,
Z rady zwada.[...]
Otóż dowódcy nasi, przypatrzcie się, kto są:
Lew prezes, istny pańskich ideał nałogów.
Radca żubr, już dziad, ledwie goni resztką rogów.
Niedźwiedź mruk, niech no stanie przed wojskiem, co powie?
Z lamparta byłoby coś, ale mu pstro w głowie.
Że pułkownik wilk sławny, toć tylko z rabunków
I z procesu, co zrobił owemu jagniątku.
A o kwatermistrzu lisie
Lepiej przemilczeć, zda mi się,
Niźli zazierać do jego rachunków:
Sam się nie tai, że skory do wziątku.
Pominiemy odyńca; pan ten tylko pragnie
Skarbić żołędzie i spoczywać w bagnie,
Przywyklejszy doń niż do marsowego kurzu.
Co się tyczy osła, ten był i jest błaznen."-
Gdy tchórz tak gadał, rada, wrąc entuzyjazmem,
Gotowa za krasomowstwo,
Dać mu naczelne wodzostwo.
Odezwała się nagle w jeden głos "Żyj Tchórzu!"
On, stropiony tym krzykiem wśród perory,
Zmięszał się, owszem dał czuć najwyraźniej,
Że był w gwałtownej bojaźni.
Dopieroż rozruch: "Precz z nim! fe, tchórz, a do nory!"
Wpastował
J-23
-- -- -- -- -
Sliczne.., a jakie adekwatne!
:)
H
|