... a właściwie nie-rząd światowy, czyli z dziejów lichwy :

http://janpinski.nowyekran.pl/post/48132,mfw-i-bank-swiatowy-czyli-rzecz-o-grabiezy

MFW i Bank Światowy, czyli rzecz o grabieży

Podobno Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy walczą z
kryzysem. Dwanaście lat temu Joseph Stiglitz, główny ekonomista BŚ
oskarżył swoją instytucję o grabież krajów, którym rzekomo miała pomagać.

Stiglitz, to osoba, którą trudno dyskredytować. W 2002 r. dostał nagrodę
Nobla z ekonomii. Gdy publicznie skrytykował Bank Światowy i MFW został
zmuszony do rezygnacji. Dziś Polska i inne kraje mają przekazać fundusze
do MFW, za które będzie on "walczyć" z kryzysem. Zobaczmy jak wyglądała
ta "walka" pod koniec ubiegłego wieku.

Odchodząc Stiglitz zabrał ze sobą dużo dokumentów. Wynika z nich, że MFW
uzależniał pomoc dla znajdujących się w kryzysie państw od podpisania
tajnego protokołu złożonego ze 111 artykułów, w których znajdowały się
zobowiązania do wyprzedaży narodowego majątku (surowce naturalne,
infrastruktura, banki itp.). Aby "pomĂłc" klasie politycznej w
podejmowaniu decyzji część z pieniędzy ze sprzedaży dóbr była
transferowana na tajne konta z przeznaczeniem na łapówki. Oto opisana
przez Stiglitza metoda działania MFW.

Lekarstwo nr 1 dla pogrążonego w chaosie kraju: to prywatyzacja. W
wypadku kryzysu wyprzedaż aktywów dokonuje się oczywiście za bezcen.

Lekarstwo nr 2: to pełna swoboda w przepływie kapitału. Również w teorii
brzmi to rozsądnie. Pieniądze mogą spokojnie przepływać i odpływać.
Faktycznie chodzi o to, aby państwo, które znajduje się w kryzysie było
podatne na ataki spekulacyjne. Na miejsce odpływającego kapitału
spekulacyjnego pojawia się MFW i oferuje pomoc. No, ale oczywiście nie
za darmo. Państwo zgadzające się przyjąć pomoc musi zobowiązać się do
podniesienia stóp procentowych do absurdalnych wysokości. W ten sposób -
jak zauważa Stiglitz - niszczy się rodzimy przemysł (brak dostępu do
kredytu) i wyssa się zgromadzony przez społeczeństwo majątek.

Lekarstwo nr 3: uwolnienie wszystkich cen subsydiowanych dotąd przez
państwo (np. woda, energia). To z kolei prowadzi do wybuchu społecznych
protestów, ucieczki kapitału i potanienia wszystkich środków trwałych
(nikt nie ma gotówki w kraju). A te z kolei mogą odkupić (tanio!)
międzynarodowe grupy finansowe mające doskonałą wiedzę na temat źródeł
kryzysu.

Lekarstwo nr 4: to wolny handel. Znów brzmi to ładnie. Faktycznie chodzi
o zobowiązanie kraju otrzymującego pomoc do otwarcia swoich rynków. No
bo przecież nie o to, aby taki kraj, dajmy z Afryki, eksportował
produkty rolne do Unii Europejskiej czy USA. Oczywiście eksportować
może, ale po zapłaceniu karnego cła, które sprzedaż takiej produkcji
czyni nieopłacalną.

Jak to działa w praktyce? Otóż gdy pierwszy demokratycznie wybrany
prezydent Etiopii zaakceptował pomoc MFW musiał zgodzić się na
deponowanie otrzymywanych funduszy na rachunkach departamentu skarbu
USA, gdzie pobierał odsetki 4 proc. Jednocześnie do Banku Światowego
płacić musiał 12 proc. odsetek.

Według Stiglitza MFW, Bank Światowy i Światowa Organizacja Handlu to
jedynie trzy róşne szyldy tej samej instytucji.

Teraz przykład z ostatnich tygodni. Gdy Węgry poprosiły w grudniu
ubiegłego roku o pomoc, to MFW i UE nie zgodziły się, bo ich zdaniem
rząd dopuścił się zamachu na niezależny bank centralny. Zamach ów miał
polegać na zwiększeniu liczby członków rady banku wybieranych przez
parlament.

Nie chodzi oczywiście o niezależność. W polskim systemie bankowym dziś
jest pełna jedność działań rządu i Narodowego Banku Polskiego. Chodzi o
to, aby kontroli nad bankiem centralnym nie otrzymały osoby, które mogą
zachwiać pseudorynkową polityką takich instytucji jak MFW czy Bank Światowy.

Marek Belka został nominowany przez Platformę Obywatelską na funkcję
szefa NBP, chociaż w czerwcu 2005 r. Donald Tusk w liście do Aleksandra
Kwaśniewskiego zarzucał Belce kłamstwo przed komisją ds. PKN Orlen,
gdzie premier zeznał iż nie współpracował z SB. Zdaniem Tuska (z czerwca
2005 r.) to członkowie komisji śledczej ds. PKN Orlen, a nie premier
mówili prawdę na temat jego współpracy z tajnymi służbami PRL.

W sprawie współpracy Belki z SB. Niedźwiedzią przysługę zrobiła Belce
"Gazeta Wyborcza" publikując w internecie całość jego teczki, łącznie z
instrukcją wyjazdową, w której zgodził się współpracować z wywiadem na
zasadach konspiracji. Co ciekawe teksty te od blisko roku nie są
dostępne na stronach gazeta.pl (proszę wpisać w google "Belka nie
współpracował z SB" i spróbować otworzyć tekst)

Warto uważnie obserwować przekazywanie pieniędzy z Polski do instytucji
finansowych, które oskarżane są o przestępczą działalność przez byłych
pracownikĂłw, laureatĂłw Nagrody Nobla.



Przy pisaniu tekstu, korzystałem z książki „Wojna o pieniądz” autorstwa
Song Hongbinga, wydawnictwo Wektory.

zawsze smaczny i zdrowy.