# Kiedy w piątek 27 kwietnia rozmawiałam z panią Iwoną Hartwich mówiła, że ma nadzieję, iż rząd się zreflektuje i wszyscy ze spokojną głową udacie się na majówkę. Pojechali tylko posłowie, wy nadal protestujecie, już 14. dzień. Jesteście zaskoczone, że tak długo to trwa i że wciąż nie ma kompromisu?

Sądziłyśmy, że rząd i politycy zrozumieją trudną sytuację osób niepełnosprawnych, warunki, w jakich muszą żyć, te głodowe świadczenia. Myślałyśmy, że ten protest skończy się o wiele szybciej. Ale ze strony rządu jest bardzo duży opór i brak chęci pomocy.

Nie wierzymy w to, że nagle od lipca jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki będzie dostęp do rehabilitacji, do lekarzy specjalistów. To jest niemożliwe. Gdybym teraz chciała umówić mojego niepełnosprawnego w znacznym stopniu syna chociażby na
rehabilitację, na masaż, to najpewniej wyznaczono by mi termin na za 1,5 - 2 lata. Takie są realia. Jak to nagle może się w ciągu dwóch tygodni zmienić? Przecież nie powstaną nowe ośrodki, nie przybędzie rehabilitantów. My nie wierzymy w ten projekt ustawy.

Przez cały czas podkreślamy, że osoby niepełnosprawne nie mają za co żyć, za co się leczyć. Bo 900 złotych na miesiąc to śmiesznie niskie pieniądze dla zdrowej osoby, a co dopiero dla tej wymagającej opieki.

Poseł Marek Suski stwierdził, że domagają się panie "żywej gotówki, bo chcecie iść do kina, na basen, a początkowo przychodząc mówiłyście, że chcą na rehabilitację". Co by mu pani odpowiedziała?
Bardzo przykre jest to, co powiedział pan poseł Suski. Ten dodatek w kwocie 500 złotych nazwałyśmy rehabilitacyjnym, ale to była robocza nazwa. Tak naprawdę nie wiedziałyśmy, czy nazwać go dodatkiem na życie, czy rehabilitacyjnym. Ale chodziło nam o pieniądze dla osoby niepełnosprawnej na to, by przeżyć i by to jej życie było bardziej godne. #
Ze strony:
http://natemat.pl/237063,rodzice-niepelnosprawnych-odpowiadaja-suskiemu-tu-nikt-nie-ubija-interesow-chodzi-o-godne-zycie-naszych-dzieci

--
stevep