W dniu 2014-04-17 16:24, Marek pisze:

Witam Was,

Wątek nosi w tytule "cz. 2" gdyż nawiązuję w ten sposób do poprzedniego
wątku o tym tytule ale innego etapu przygody rowerowej - zanim jeszcze
zdecydowałem się na zafundowanie sobie SPD.

Właśnie odbyłem pierwszą przejażdżkę w SPD, w której skupiłem się na
wypinaniu. Szczerze mówiąc po tych próbach jestem mocno przerażony. Z
jednej strony rewelacyjnie przyspiesza się w SPD i podjeżdża pod górkę,
ale wypięcie się, a już w szczególności w sytuacji awaryjnej widzę
krucho. Bez problemu wypinam się gdy noga na pedale jest z przodu lub na
dole. Wtedy piętą na zewnątrz łatwo oswobadzam stopę. Gdy natomiast
pedał jest szczególnie w górnej pozycji, nie potrafię się wypiąć jak
tylko skręcając nogę w drugą stronę - piętą do wewnątrz. Wtedy o coś
mogę boleśnie zahaczyć w konstrukcji roweru. Chodzi o to, że większy
zakres skrętu stopy piętą na zewnątrz jestem w stanie wykonać gdy stopę
mam przed sobą lub na dole niż w u góry lub z tyłu.

Komicznie to wyglądało: jechałem powoli, planowałem z dużym
wyprzedzeniem zatrzymać się, uwolniłem jedną stopę a drugiej nie
potrafiłem. Mimo iż miałem z 15s do zatrzymania, to już kalkulowałem
przyglebienie jakby co :-D

Czy to tak ma być? Używam M780.

Na moje to trochę za dużo myślisz, analizujesz i się zastanawiasz. Jak się nie przewrócisz to się nie nauczysz, jeździj i przestań się nakręcać! Na pewno życia w ten sposób nie stracisz, gwarantuje Ci :)

Jaka ma być ta awaryjna sytuacja, żebyś chciał się szybko wypinać? Moim problemem raczej było zawsze, żeby nie mieć ustawionych za luźno, żeby się same nie wypięły w najmniej oczekiwanym momencie.

Przyjemności.

W dniu 2014-04-17 17:06, twistedme pisze:

Na moje to trochę za dużo myślisz, analizujesz i się zastanawiasz. Jak
się nie przewrócisz to się nie nauczysz, jeździj i przestań się
nakręcać! Na pewno życia w ten sposób nie stracisz, gwarantuje Ci :)

He he - dobra, założę jakiś grubszy dres co by trochę ochronił :-)

Jaka ma być ta awaryjna sytuacja, żebyś chciał się szybko wypinać?

Przykładowo, co robię dość często: w pobliżu mam krótki, dosłownie z 15m nasyp, zwykle piaszczysty, rzadziej ubity. To bardzo stromy podjazd tak, że zdarza się, że koło napędowe się ślizga a przednie "pływa" w piachu trzymając kierunek tylko z grubsza. Potem szczyt może nawet węższy od roweru i taki sam zjazd. Kolejne utrudnienie to rowerzyści. Prawie nikt nie próbuje go przejechać - raczej wciągają rowery na górę. Ale zdarza się od czasu do czasu spotkać na tym szczycie z kimś ambitnym. Na każdym metrze tej drogi z w/w powodów może mi się zdarzyć natychmiastowe zatrzymanie. Po trzecie stromizna jest na tyle duża, że nie da się prostopadle podjechać - trzeba skosem. W połowie przypadków nie udaje mi się bez podpórki podjechać. Jeśli nie zdążę się podeprzeć w ułamku sekundy to lecę ładny kawałek w dół z rowerem. Nawet nie chcę myśleć o kręgosłupie... Takich właśnie sytuacji się boję.

Są też inne sytuacje jakich doświadczałem: nawet zwykły zjazd w terenie leśnym zrytym przez potoki po ulewach. Raz kamienie, raz sypki piach, chwilami komfortowy ubity grunt. Co chwilę zmiana. Nie raz się zaryłem w czymś takim lub koło się ześlizgnęło.

To dwa konkrety jakie mi do głowy przyszły.

--
Pozdrawiam
Marek

W dniu 2014-04-17 19:38, Marek pisze:

To dwa konkrety jakie mi do głowy przyszły.

ok, ale to są małe prędkości i już zawczasu widzisz, że zwalniasz do zera. Nie ma się czego obawiać. Chociaż nie mówię, że się nie może zdarzyć, bo sam miałem kilka takich sytuacji, niby się wypiąłem, ale nie do końca, blok się zakleszczył i leciałem na bok, raz mi się udało wyjść, raz trochę bolało :).

Pamiętaj tylko, żeby Ci nie przyszło do głowy robić czegoś takiego:
https://www.youtube.com/watch?v=4Yqw4c0Iu6M
bo to rzeczywiście może boleć, wiem z własnego doświadczenia, a raczej własnej głupoty hehe.

Pozdr
Przemek

Marek pisze:

Przykładowo, co robię dość często: w pobliżu mam krótki, dosłownie z 15m
nasyp, zwykle piaszczysty, rzadziej ubity. To bardzo stromy podjazd tak,
że zdarza się, że koło napędowe się ślizga a przednie "pływa" w piachu
trzymając kierunek tylko z grubsza. Potem szczyt może nawet węższy od
roweru i taki sam zjazd. Kolejne utrudnienie to rowerzyści. Prawie nikt
nie próbuje go przejechać - raczej wciągają rowery na górę. Ale zdarza
się od czasu do czasu spotkać na tym szczycie z kimś ambitnym. Na każdym
metrze tej drogi z w/w powodów może mi się zdarzyć natychmiastowe
zatrzymanie. Po trzecie stromizna jest na tyle duża, że nie da się
prostopadle podjechać - trzeba skosem. W połowie przypadków nie udaje mi
się bez podpórki podjechać. Jeśli nie zdążę się podeprzeć w ułamku
sekundy to lecę ładny kawałek w dół z rowerem. Nawet nie chcę myśleć o
kręgosłupie... Takich właśnie sytuacji się boję.

Dlatego uzywam SPD jednosatronnych i sie nie stresuje. Zawczasu sie wypinam na trudnych odcinkach. Zawsze nawet w takich pedalach mozna naciskac (po stronie SPD) srodkiem  stopy bez wpinania sie.

Jan Cytawa

On 2014-04-17 19:38, Marek wrote:

Przykładowo, co robię dość często: w pobliżu mam krótki, dosłownie z 15m
nasyp, zwykle piaszczysty, rzadziej ubity. To bardzo stromy podjazd tak,
że zdarza się, że koło napędowe się ślizga a przednie "pływa" w piachu
trzymając kierunek tylko z grubsza. Potem szczyt może nawet węższy od
roweru i taki sam zjazd. Kolejne utrudnienie to rowerzyści. Prawie nikt
nie próbuje go przejechać - raczej wciągają rowery na górę. Ale zdarza
się od czasu do czasu spotkać na tym szczycie z kimś ambitnym. Na każdym
metrze tej drogi z w/w powodów może mi się zdarzyć natychmiastowe
zatrzymanie. Po trzecie stromizna jest na tyle duża, że nie da się
prostopadle podjechać - trzeba skosem. W połowie przypadków nie udaje mi
się bez podpórki podjechać. Jeśli nie zdążę się podeprzeć w ułamku
sekundy to lecę ładny kawałek w dół z rowerem. Nawet nie chcę myśleć o
kręgosłupie... Takich właśnie sytuacji się boję.

Moment, ja czegoś chyba nie łapię albo ty masz nieuzasadnione obawy w tym konkretnym przypadku.

Jeśli nasyp jest tak stromy że podjeżdżasz skosem, to możesz sie przewrócić na dwie strony:

a) "do wewnątrz", czyli praktycznie kładziesz się na boku ze względu na stromiznę

b) "na zewnątrz" czyli lecisz na bok po nasypie w dół i moim zdaniem czy ty będziesz przypięty czy nie, to legniesz jak długi, bo odległość do powierzchni nasypu pod kątem jest zbyt duża żeby się podeprzeć nogą.

Popraw mnie jeśli moje zrozumienie tej konkretnej sytuacji jest nieprawidłowe.

Jeżdżę w SPD szósty rok, ani razu nie przyglebiłem z ich powodu.
Dwukrotnie musiałem się ratować podpórką kiedy koła ujechały i skończyło sie bez gleby choć było blisko :-)

Wypinanie z nich jest dla mnie odruchowe, choć odruchu muszę się trochę ponownie przyzwyczajać ze względu na niedawną zmianę z Shimano na Crank.

pozdr
Prot

W dniu 2014-04-18 20:57, Prot Ogenes pisze:

Jeśli nasyp jest tak stromy że podjeżdżasz skosem, to możesz sie
przewrócić na dwie strony:

a) "do wewnątrz", czyli praktycznie kładziesz się na boku ze względu na
stromiznę

Jest wąska (60cm - 1m) ścieżka wyjeżdżona.

b) "na zewnątrz" czyli lecisz na bok po nasypie w dół i moim zdaniem czy
ty będziesz przypięty czy nie, to legniesz jak długi, bo odległość do
powierzchni nasypu pod kątem jest zbyt duża żeby się podeprzeć nogą.

Jeśli trzymasz się krawędzi to jest szansa na podparcie. No chyba, że SPD Cię trzyma... wtedy tylko zdrowaśki trzeba zacząć odmawiać :-D Dlatego bardzo się boję takich niespodzianek.

Wypinanie z nich jest dla mnie odruchowe, choć odruchu muszę się trochę
ponownie przyzwyczajać ze względu na niedawną zmianę z Shimano na Crank.

Jakie bloki używałeś? 51 (jednokierunkowe) czy 56 (wielokierunkowe)?

--
Pozdrawiam
Marek

On 2014-04-18 21:56, Marek wrote:

W dniu 2014-04-18 20:57, Prot Ogenes pisze:

>

Wypinanie z nich jest dla mnie odruchowe, choć odruchu muszę się trochę
ponownie przyzwyczajać ze względu na niedawną zmianę z Shimano na Crank.

Jakie bloki używałeś? 51 (jednokierunkowe) czy 56 (wielokierunkowe)?

51 bo były razem z M520.

pozdr
Prot

W dniu 2014-04-19 09:57, Prot Ogenes pisze:

51 bo były razem z M520.

Właśnie z M780 też mam 51. Ale zauważyłem sporą zmianę. Wygląda na to, ze bloki musiały się dotrzeć. Ostatnie 2 dni trochę pojeździłem sobie rowerem i znacznie łatwiej jest mi się wypinać. Nawet w górnej pozycji stopy daję radę. Spotkałem się kolegą, który ma bloki 56. Nie zrobię tego co on - że unosząc stopę pionowo wypnę się. Sądzę, że załapałem bakcyla i zostawię 51. Fajna sprawa. Jeszcze mam pewne obawy - dziś zrezygnowałem z przejechania głębszego piachu na rzecz przepchnięcia roweru gdyż nie miałem pewności czy zdążę się wypiąć w razie potrzeby. Zapewne to kwestia treningu.

--
Pozdrawiam
Marek