Rok temu wniosłem do Sądu Pracy pozew o uznanie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia za bezskuteczne. Na podstawie art. 23 pkt. 1 k.p.c. wartośc przedmiotu sporu jaką wpisałem w pozwie to roczne wynagrodzenie - 18 000 zł (umowa na czas nieokreślony). Po kilku rozprawach Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 §1 pkt. 4 k.p.c. (do czasu rozstrzygnięcia toczącej się sprawy karno-skarbowej, której wynik może zdaniem Sądu mieć istotne znaczenie do rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy). Na owe postanowienie wniosłem do Sądu Okręgowego zażalenie.

Dziś otrzymałem z Sądu Okręgowego postanowienie o oddaleniu zażalenia i zasądzeniu od powoda na rzecz pozwanych kwoty 450zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu części II o kosztach Sąd orzekł w oparciu o art. 98 §1 k.p.c. w związku §12 ust.1 pkt.2 i §6 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku (Dz. U. nr 163 poz. 1349). Byłem w Sądzie zajrzeć do akt sprawy i strona pozwana reprezentowana przez Radcę Prawnego nie żądała żadnej konkretnej sumy, jedynie zwrot kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych. Wraz z postanowieniem SO nie otrzymałem żadnego pouczenia na temat drogi odwoławczej.

Jako iż koszty wydały mi się zbyt wysokie zajrzałem do powyższego rozporządzenia i do cytowanych przez Sąd paragrafów. Wynika iż stawka minimalna w postępowaniu zażaleniowym przed SO wynosi 25% stawki minimalnej - nie mniej niż 60zł. Stawka minimalna za prowadzenie spraw z zakresu prawa pracy o uznanie wypowiedzenia umowy  o pracę za ezskuteczne  - 60zł. W związku z tym pozwany powinien otrzymać kwotę 60zł, a nie 450zł.

Sąd zasugerował się wartością przedmiotu sporu (18 000zł) z czego stawka minimalna to 2400zł (§6 pkt. 5 rozporządzenia), z czego na podstawie §11 ust.1 pkt.2 stawka minimalna w sprawie z zakresu wynagrodzenia za prace lub odszkodowania to 75% stawki obliczonej na podstawie §6 (czyli 1800zł) i w końcu 25% (§12 ust.2 pkt.1) za postępowanie zażaleniowe (czyli 450zł). Problem jednak w tym iż sprawa nie toczy się o wynagrodzenia za pracę ani o odszkodowanie, tylko o przywrócenie do pracy. Zatem moim zdaniem Sąd powinien zastosować stawkę minimalną 60zł (na podstawie §11 ust.1 pkt.1), a nie stawkę na podstawie wartości przedmiotu sporu.

Uważam iż powyższe jest oczywistą pomyłką Sądu (chociaż mogę się mylić). W jaki sposób mogę zaskarżyć postanowienie Sądu Okręgowego II instancji? Czy będzie to zażalenie do Sądu Najwyższego (na podstawie art. 394 §1 pkt. 2 - czyli co do kosztów procesu, które  nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji); czy też będzie to skarga kasacyjna? Kto w tym przypadku poniesie koszty, jeżeli okaże się iż Sąd Okręgowy rzeczywiście popełnił błąd w sprawie zasądzenia kosztów?

--
pozdrawiam
Leszek Kowalski

Leszek Kowalski pisze:

Uważam iż powyższe jest oczywistą pomyłką Sądu (chociaż mogę się mylić). W jaki sposób mogę zaskarżyć postanowienie Sądu Okręgowego II instancji?

Art. 394^1 §1 pkt 2 kpc.


--
@2009 Johnson
Gdy widzisz mędrca, myśl o tym, by mu dorównać. Gdy widzisz tego, komu brak rozsądku, zastanów się nad sobą samym.

Użytkownik "Johnson" <johnson@nospam.pl> napisał w wiadomości news:hlhf38$ao9$1inews.gazeta.pl...

Leszek Kowalski pisze:

Uważam iż powyższe jest oczywistą pomyłką Sądu (chociaż mogę się mylić). W jaki sposób mogę zaskarżyć postanowienie Sądu Okręgowego II instancji?

Art. 394^1 §1 pkt 2 kpc.

Tak też myślałem. Czy mogę sam wnieść zażalenie do SN, czy też muszę być reprezentowany przez adwokata? Rozumiem iż owe zażalenie należy wnieść za pośrednictwem Sądu Okręgowego w tygodniowym terminie. Jak mówi art. 395 §2 w związku z art. 394^1 §3 k.p.c. jest szansa iż Sąd Okręgowy sam uchyli wydane postanowienie w części przeze mnie zaskarżanej?

--
pozdrawiam
Leszek Kowalski